Zoon (astma + oren) gaat naar Walibi - bezwaren?
Zoon (bijna 13) gaat binnenkort (mits de beren op de weg verdwenen zijn) naar Walibi. Nou luidt er bij mij een klokje over druk op de oren wanneer je in een achtbaan zit. Weet iemand hoe dat zit?
En verder riep hij iets over "5G op je buik", geen idee wat er precies mee bedoeld wordt, maar ik kreeg de indruk van iets waarbij er veel druk staat op de borstkas.
Nu heeft zoon astma en is hij net weer aan een (5e) stel trommelvliesbuisjes geholpen. Kan hij zonder bezwaar in die afgrijselijke apparaten daar? Is er verder iets zinnigs over te zeggen?
Ik verwacht van de huisarts niet zo veel (die heb ik eerder geconsulteerd over duiken en daar kwam ik niet verder mee). Kan Walibi zelf ook eens mailen wellicht.
geen last
Ik woon vlakbij Walibi en we hebben een paar jaar geleden een jaarpas gehad. Ik ken dus alle achtbanen en ik heb in de bergen, met vliegen, en met onder water zwemmen al heel snel last van mijn oren. In Walibi heb ik daar nog nooit last van gehad, niet eens bij stil gestaan dat dat kon. En die 5G op je buik is denk ik ook schromelijk overdreven, ik denk dat hij doelt op de nieuwe achtbaan, lost gravity. Die ken ik niet maar dochter vond m vet gaaf. En al zou dat 5G zijn dan is dat voor de duur van 1-2 seconden.... net de tijd dat je naar beneden suist. Ik denk dat het allemaal heel erg mee gaat vallen.
Niet echt een probleem denk ik
Voor wat betreft zn oren: als hij nu trommelvliesbuisjes heeft is de beluchting in zn middenoor prima op dit moment en dan lijkt het mij geen enkel probleem om wat dan ook te doen waarbij er eventueel wat druk op het trommelvlies kan komen. Behalve zwemmen, das dan weer niet zo handig met een gaatje in je trommelvlies... Mocht de beluchting van zn middenoor (ondanks het buisje in zn trommelvlies) toch niet goed zijn, dan kan het dat ie een beetje oorpijn krijgt omdat zn trommelvlies naar binnen trekt door verschil in luchtdruk tussen middenoor en gehoorgang. Vervelend maar niet ernstig. Klaren (met je neus dicht druk zetten op je oren) kan dan helpen en anders verdwijnt de pijn langzaam weer vanzelf zodra de luchtdrukverschillen verdwijnen.
Hoezo
denk je dat trommelvliezen of astma iets met achtbanen te maken hebben? Ik zie dat niet zo.
Druk op je trommelvliezen komt door een verschil in luchtdruk aan de binnen kant en de buitenkant, b.v. Als je flink omhoog of omlaag gaat (in de bergen, vliegtuig) en je buis van eustachius niet goed open is om de druk te vereffenen. Slikken of klaren helpt dan en buisjes is natuurlijk helemaal goed wat dat vereffent het drukverschil meteen.
G krachten door versnellingen werken op het hele lichaam en niet speciaal op de borstkas. In een achtbaan is dat maar een paar seconden. Heeft toch niks met al of niet astma te maken?
Ik ken die achtbanen niet maar lost gravity klinkt alsof het gaat om snel naar beneden suizen en daar bijna gewichtsloos bij te worden. Dat is een negatieve G kracht dus onder de 1.
Dorien
Het is niet helemaal uit de lucht gegrepen (effect achtbaan op astma), er is zelfs een IgNobelprijs mee gewonnen, zie ik. Conclusie was dat een ritje in de achtbaan tijdelijk de astma kan verergeren, maar dat de klachten minder sterk ervaren werden door de vrijkom\ende adrenaline.
En wb die druk: in een achtbaan ga je toch juist flink omhoog of omlaag? Mijn zoon heeft al pijn als we een helling afrijden. Dus ik twijfel nu met name wat over die oren. Qua benauwdheid zal het wellicht meevallen. Medicijnen mee en dan loopt het wel los.
En verder
Dank voor de reacties. Ik denk idd dat-ie Lost Gravity bedoelt, Puck. Ik heb dat ding gegoogeld en ik word al naar als ik eraan denk dat hij daarin gaat. Sinds ik kinderen heb, durf ik absoluut niet meer in dat soort apparaten. Maar goed. Ik probeer er maar op te vertrouwen dat de kans dat er iets misgaat minuscuul is.
Anneque
Een helling afgaan is heel wat hoger nog dan een achtbaan hoor. De hoogste van de Benelux staat ook in Walibi en die is 47 meter en ik heb er echt totaal geen last van, die drukverschillen zijn gewoon veel te klein. En die lost gravity is vooral kicken volgens dochter door de omwentelingen en bochten, niet eens zozeer de hoogte. En idd: geen zorgen maken over dat er iets misgaat, als je realistisch bent dan is de reis ernaar toe veel risicovoller.
Teer punt Puck 
"als je realistisch bent dan is de reis ernaar toe veel risicovoller."
Hij rijdt met anderen mee.......ook iets wat ik niet alleen maar een heel ontspannen idee vind.
Was ik al bang voor Anneque
Welkom in de wereld van moeders die altijd beren op de weg zien. Ik vind het ondanks dat de oudste nu bijna 18 is ook nog steeds niet fijn. Het liefst zou je zelf de controle in handen willen blijven houden. Loslaten blijft moeilijk. Ik wens hem een hele leuke dag toe in Walibi en een gezonde thuiskomst. Gaat vast goed komen Anneque.
Anneque...
Idd ...de moeders die altijd beren op de weg zien.....
Loslaten is moeilijk....en het gaat nooit echt over...wacht maar tot ie een rijbewijs heeft en voir het eerst in zijn eentje in de auto op pad gaat..l
Ik heb een paar jaar geleden aan den lijve onder onder dat de 'echte' beren uit een heel andere hoek kunnen komen opduiken dan je ze verwacht. Dat was niet leuk, mast het heeft me wel geleerd om die andere beren ( die ik ook altijd overal zag.....van zwemfeestjes met wazige vriendjes tot slecht georganiseerde droppings op sportkampen...) wat meer los te laten. Als er echt een keer iets misgaat komt het vast uit een heel andere hoek dan je verwacht...en je kunt je moeilijk druk gaan maken om alles wat hypothetisch kis kan gaan....
Gewoon je gezonde verstand gebruiken, en aan het archaische spreekwoord denken....een mens lijdt meestal het meest....door het lijden dat hij vreest...
Ingrid
Anneque
Hij is 13! tijd om onder moedersvleugels vandaan te komen en zelf te ondervinden dat sommige dingen met je astma en buisjes niet zo handig zijn.
Loslaten is bij zorgenkinderen altijd iets lastiger, maar ze moeten wel zelf de grote boze wereld in tegelijk met al die anderen die al wat meer gewend zijn.
En ze kunnen op die leeftijd veel meer dan je als ouder zou denken.
Mijn ex-zwager die toch ook behoorlijk astma heeft (Davos ervoor geweest bijna een jaar)gaat ook gewoon in alle achtbanen met zijn 13 jarige zoon. Heeft ook nergens last van.
Thnx dames!
Ik weet het, ik weet het. We hebben nog, los van astma en buisjes, best wat zorgen om hem gehad, en dan blijf je wellicht altijd wat voorzichtiger.
Overigens is hij al behoorlijk zelfstandig hoor, reist alleen met bus, soms trein en begeeft zich dagelijks fietsend (en slingerend waarschijnlijk) in het stadsverkeer.
Maar die achtbanen triggeren iets bij me. Maar hij gaat, tuurlijk gaat hij!
Ingridt, het klinkt als een inktzwarte periode, ik hoop dat wat het ook maar was, weer opgelost of in elk geval in orde is.
dat onderzoek Anneque
Anneque je zegt 'Het is niet helemaal uit de lucht gegrepen (effect achtbaan op astma), er is zelfs een IgNobelprijs mee gewonnen, zie ik. Conclusie was dat een ritje in de achtbaan tijdelijk de astma kan verergeren, maar dat de klachten minder sterk ervaren werden door de vrijkom\ende adrenaline.'
Dat onderzoek ging over de invloed van positieve en negatieve stress op de BELEVING van de benauwdheid. Ze hebben ook ander onderzoek daarover gedaan. 'Samen met Simon Rietveld van de Universiteit van Amsterdam smeerde hij ooit mensen jeukpoeder op de borstkas. Gezonde mensen klagen dan over jeuk op hun borst. Mensen met astma klagen over benauwdheid. Als we astmatische kinderen frustrerende computerspelletjes lieten spelen, zeiden ze ook dat ze zo benauwd waren, vertelt Van Beest. Maar met hun longen had het allemaal niet zoveel te maken. Mensen, of ze nou astma hebben of niet, zijn slecht in het inschatten van hoe hun longen het doen.'
De positieve stress van een achtbaan geeft vooral een verminderde BELEVING van benauwdheid en maar weinig effect op de echte longfunctie. Dat negatieve stress een vergerging van de benauwdheidsbeleving kan geven vinden ze wel een probleem:
'Maar dit alles leidt er wel toe dat astmatici vaak medicijnen gebruiken terwijl dat eigenlijk niet hoeft. En af en toe ook andersom, blijkt uit het achtbaanonderzoek. ‘Dat laatste hoort de farmaceutische industrie natuurlijk graag’, zegt Van Beest. Hij gaat rechtop zitten en zet een andere stem op: ‘U denkt misschien dat u zich goed voelt, maar uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat u dan wel degelijk een verminderde longfunctie kunt hebben.’ Wat als een fabrikant ooit echt er zo met zijn onderzoek aan de haal gaat? ‘Dan stuur ik een persbericht de wereld in waarin ik uitleg dat die uitspraak weliswaar klopt, maar dat het hele verhaal is dat mensen vaak onnodig hun medicijnen gebruiken. Daarnaast maten wij wel een significant verschil in longfunctie, maar dat verschil was niet zo groot dat het klinisch relevant was. Het is niet zo dat die mensen ten onrechte geen medicijnen namen op dat moment.’
Zou me dus niet al te veel zorgen maken dat die achtbaan schadelijke effecten op hem heeft.
Dorien
Ja, ik heb het gelezen, en begrijp dat een willekeurige negatieve beleving door astmatici al snel in het kader van "benauwdheid" wordt beleefd.
Maar een achtbaanritje had toch enige invloed op de longfunctie.
”De astmatische proefpersonen kwamen wel degelijk kortademig de achtbaan uit, maar de opwinding onderdrukte dat gevoel"
""Terwijl door de achtbaanrit het benauwde eigenlijk iets verergert", vertelt Van Beest"
" Echter bleek uit de uitgevoerde testen dat de patiënten voor de rit geen last hadden van astma, maar na de rit juist wel."
De verklaring hiervoor: "de koude wind die met een grote snelheid wordt ingeademd en over de longen heengaan. Dit wekt dan bij de astmapatiënten een astma aanval op. Maar door de adrenaline die los komt na de rit in de achtbaan, merk je de symptomen niet."
Maar hij gaat hoor!
Goed zo
Mooi dat hij gaat maar nog mooier als zijn moeder niet al te ongerust is
.
Een achtbaanritje had dan wel enige invloed op de longfunctie (statistisch significant dwz geen toevallig meetverschil) maar, belangrijker om te bedenken, niet klinisch relevant dwz voor de praktijk niet van betekenis.
