zoon (18) en informatie ziekenhuis
Gisteren werd ik gebeld door het ziekenhuis of zoon er was. Die had een lange dag en zat tot vijf uur op school. Daarna de vraag wat zijn mobiele nummer was, hij is niet bereikbaar op school. Daarbij heeft de orthoptiste die hem vanmiddag zou bellen zijn nummer al.
Ik vroeg nog of ze ziek was maar dat wilde ze liever met zoon zelf bespreken.
Net werd ik weer gebeld voor zijn nummer en weer zei ik dat dat bekend was bij degene die hem zou bellen. Ze ging haar niet thuis bellen nu ze ziek is. Waarop ik zei dat ik dat zoon zelf wel zal melden.
Wat een gedoe. Kan zoon mij machtigen ofzo dat vragen en informatie wel met mij/ons uitgewisseld kunnen worden?
Wij zitten namelijk met een verkeerd gexane oogoperatie waar zoon nogal veel ellende van heeft.
Zoon zelf bellen?
Misschien kan zoon toch zelf in een pauze op school even terugbellen naar het ziekenhuis?
Of ziekenhuis stuurt sms/app rechtstreeks naar zoon met de vraag om te bellen?
Over die machtiging zou ik vragen stellen aan het betreffende ziekenhuis.
Kan wel
Ik zit binnenkort met hetzelfde, zoon zit in een behandeltraject dat nog doorloopt als hij 18 is. Ik ben altijd mee geweest en ga ervan uit dat dat door gaat straks, maar zal hem dat wel expliciet vragen. Als ik er altijd bij ben, dan lijkt het me duidelijk dat ik volledig op de hoogte ben en mag zijn van hem, dus dat ze ook mij kunnen bellen. Ik ben veel makkelijker bereikbaar.
Ik heb een paar jaar een tante begeleid (tot ze overleed) en er was ook eens een telefonische afspraak. Ze heeft toen expliciet aan gegeven dat ik gebeld moest worden en niet zij, omdat zij ook zelf vond dat ik het veel beter begreep wat er gezegd werd. Dat heeft de arts toen ook gedaan. Ook heeft de tante een machtiging getekend, toen ze eenmaal in het verpleeghuis was opgenomen om de laatste fase in te gaan, dat ik volledige beslissingsbevoegdheid had. Ze hebben mij inderdaad een paar keer gebeld voor overleg.
Ik denk dus wel dat je zoon kan aangeven dat aan jou ook alles medegedeeld mag worden. Maar je brengt mij wel op een idee. Ik ga dat zelf de eerstvolgende controle van mijn zoon (als hij nog net 17 is) ook even vragen.
Volgens mij kan je zoon jou machtigen
Ik zou een verklaring opstellen en die laten ondertekenen door je zoon. Jij bent dan gemachtigd om als zijn contactpersoon op te treden.
Bij het UWV en bij SVB kan dit ook. Bij het UWV hebben ze het over een gemachtigde.
Bij het SVB over een vertegenwoordiger, dat gaat verder dan contactpersoon zijn, dan mag je ook namens iemand praten.
Wettelijk vertegenwoordiger gaat veel verder. Dat is bedoeld voor mensen die via de rechtbank een wettelijk vertegenwoordiger toegewezen krijgen.
Yura, in de gezondheidszorg
ligt de grens van volwassenheid bij 16. Dat jij nu (ik neem aan dat hij 17 is) nog meegaat is bij de gratie ervan dat jouw zoon dat goed vindt. Feitelijk zou bij ieder bezoek aan een behandelaar aan hem gevraagd moeten worden of hij het wel goed vindt dat zijn moeder (vader of welke ander dan ook) mee de spreek- behandelkamer in gaat. Voor jou verandert er niets zo lang je van je zoon mee naar binnen mag. Als hij dat niet meer wil, houdt het op.
Wat betreft machtigen dat er met anderen overlegd wordt: dat kan hij aangeven bij de behandelaar die dat in het dossier kan zetten. In mijn ervaring met mijn moeder deden de artsen (specialist, huisarts) niet moeilijk, ze hoefde niets te tekenen. Als mijn moeder iets zei in het trant van dat dat via haar dochter ging was het goed genoeg. Een getekende verklaring is natuurlijk formeler en daarmee 'netter'.
Aagje
Bij ons
(verzekering) kan er een formulier aangevraagd worden, waarmee je iemand anders kunt machtigen. In principe geven wij geen heel erg persoonlijke informatie aan derden zodra iemand volwassen is. Zelfs niet aan echtgenoten of ouders. Ik hoorde vanmiddag dat een klant daar verbolgen over was en mijn collega legde uit dat een kind soms hele duidelijke redenen heeft om bepaalde dingen niet met de ouders te delen en dat het vertrouwen wat zo'n kind heeft niet geschaad mag worden. Voor goedwillende ouders is dat soms best frustrerend, maar ik denk dat we het allemaal ook wel weer goed moeten vinden dat zorginstellingen, zorgverleners e.d. de wet op privacy nakomen.
onzin Aagje
Aagje schrijft: "ligt de grens van volwassenheid bij 16. Dat jij nu (ik neem aan dat hij 17 is) nog meegaat is bij de gratie ervan dat jouw zoon dat goed vindt."
Dat is natuurlijk onzin, er zijn in Nederland geen verschillende ingangsmomenten van volwassenheid, waarbij je op 1 gebied volwassen bent en op een ander gebied nog niet. Volwassen ben je voor de wet (ook in de gezondheidzorg) pas als je 18 bent. Pas dan vervalt het ouderlijk gezag.
Wat wél zo is, is dat in de gezondheidszorg vanaf 16 jaar rekening gehouden wordt met het zelfbeschikkingsrecht. Hoe dat er uit ziet, kun je o.a. hier lezen:
http://www.jeroenboschziekenhuis.nl/Publicaties/120039/Kinderen-Rechten-voor-kinderen#zelfbeschikking
Ook goed
Lusithania wat is het gedoe? Ik neem aan dat het huistelefoonnummer ook in het dossier van zoon staat. Je kunt gewoon een boodschap voor je zoon aannemen. Ik begrijp ook niet zo goed waarom je dat mobiele nummer niet geeft. "Het is al bij u bekend" vind ik een slecht antwoord. Als dat zo is dan is er ook geen bezwaar om het nog eens te geven.
Wiek Van die link gekopieerd:
Vanaf 16 jaar en ouder
Jongeren van 16 jaar en ouder worden door de WGBO op één lijn gesteld met volwassenen.
Bij dingen die te maken hebben met hun gezondheid worden zij dus niet meer als minderjarig beschouwd, ook al zijn zij nog geen 18 jaar. Voor deze leeftijdscategorie gelden de volgende regels:
De jongeren kunnen zelfstandig beslissen of zij voor een medisch onderzoek of behandeling toestemming geven. Er is geen toestemming van de ouders nodig. De jongeren hebben er recht op volledig te worden geïnformeerd; de ouders worden alleen geïnformeerd als hun kind daarmee akkoord gaat. Een jongere heeft het recht om het medisch dossier in te zien; daar is geen toestemming van zijn ouders voor nodig. De ouders mogen het medisch dossier inzien als het kind daar akkoord mee gaat.
Wat ik me dan afvraag
Dit gaat niet meer over het kind van Lusithania, maar uit de antwoorden die hier staan komt een nieuwe vraag bij me op.
Als een 18-plusser door bijv. psychische stoornissen niet goed in staat is zijn eigen zorg te regelen kan er mentorschap worden aangevraagd. Zoiets zie je vaak van tevoren aankomen en kun je op tijd regelen. Ik heb hier persoonlijk ervaring mee, ben zelf mentor van een volwassene die dit ook heel graag wil.
Maar dan heb je een 16- of 17-jarige met dezelfde stoornis. Jij wil ook vinger aan de pols houden en bent al bezig met voorbereiding van mentorschap. Dit zul je ook zeker gaan krijgen. Maar pas als het 18 is.
Dan heb je toch een soort van kloof tussen 16-jarige, en een 18-jarige met mentorschap? In ons geval hebben we meewerkende kinderen, maar als je een dwarse puber met een stoornis of handicap hebt die niet wil meewerken, en jij moet bepaalde gegevens van hem hebben, dan heb je een serieus probleem!
Ik liep hier toevallig eerder deze week tegen aan. Had voor mijn administratie op stel en sprong een uitdraai nodig van bepaalde gegevens van de ziektekostenverzekering van mijn bijna-volwassen puber. Toen bleek ik er niet bij te kunnen. En op dat moment kwam dat héél slecht uit, want kindlief zou pas 's avonds weer thuis zijn, er moest van alles geregeld worden, mijn administratie kon ik niet afmaken, bla bla bla.
De wereld stortte niet in, kind helpt gewoon mee met die gegevens opvragen, het gaf alleen verschrikkelijk veel ergernis en gedoe. En toen realiseerde ik me al: wacht even, straks als hij een mentor heeft (en die gaat hij krijgen) is het geen probleem, voor hij 16 werd was het ook geen probleem, maar nu zit hij in een soort schemerzone! En dan heb ik nog een lieve, begriptvolle, meewerkende puber 
maar je zult maar een dwarse ODD-er (om maar eens wat te noemen) of kind dat niet eens duidelijk KAN maken dat die je wil machtigen, in huis hebben...
Gaat veranderen
"Maar dan heb je een 16- of 17-jarige met dezelfde stoornis. Jij wil ook vinger aan de pols houden en bent al bezig met voorbereiding van mentorschap. Dit zul je ook zeker gaan krijgen. Maar pas als het 18 is."
Dat is niet geregeld.
"kind helpt gewoon mee met die gegevens opvragen,"
Dan is het de vraag of dat mentorschap wel nodig is.
"maar je zult maar een dwarse ODD-er (om maar eens wat te noemen) of kind dat niet eens duidelijk KAN maken dat die je wil machtigen, in huis hebben..."
Ik denk dat mentorschap niet bedoeld is voor dwarse ODD-ers. Ik denk dat in de situatie dat een kind niks duidelijk KAN maken, de borgverleners logischerwijs wel met de ouders/verzorgers overleggen.
Ik denk dat mentorschap en bewindvoering herzien gaat worden.
Er is teveel misbruik van. Vooral bij ouderen, maar misschien ook bij jong volwassenen.
Nee hoor Wiek
Het is echt zo, volgens het wetsdeel over de gezondheidszorg (heet vlgs mij niet meer de WGBO maar is sinds een tijd deel van het burgerlijk wetboek, maar daar kan ik in mis zitten) zijn er verschillende leeftijdscategorieën:
- 0-12 jaar: ouders zijn verantwoordelijk, nemen beslissingen
- 12-16 jaar: ouders en kinderen kunnen samen beslissingen nemen, zijn samen verantwoordelijk voor keuzes over onderzoek en behandeling)
- 16 jaar en ouder: kinderen (jongeren) hebben volledig zelfbeschikkingsrecht mbt onderzoek en behandeling. Kortom medisch gezien zijn ze volwassen terwijl ze dat op alle andere gebieden nog niet zijn.
De medische volwassenheid geldt ook op alle terreinen: als een middelbare scholier van 16 + op school een zorgtraject in gaat, wordt dat gezien als medisch en hoeven ouders vziw niet eens meer geïnformeerd te worden, laat staan dat ze toestemming hoeven geven.
Aagje
M Lavell
""kind helpt gewoon mee met die gegevens opvragen,"
Dan is het de vraag of dat mentorschap wel nodig is.""
Ja, dat is nodig.
16 en medisch "volwassen"
Hallo Wiek,
Aagje heeft gelijk.
een kind heeft in Nederland vanaf zijn 16e over medische zaken zelfbeschikkingsrecht. Dat betekent dat ouders alleen geïnformeerd mogen worden met uitdrukkelijke toestemming van hun kind. Je verwijst zelf B aar het juiste antwoord: "De jongeren kunnen zelfstandig beslissen of zij voor een medisch onderzoek of behandeling toestemming geven. Er is geen toestemming van de ouders nodig. De jongeren hebben er recht op volledig te worden geïnformeerd; de ouders worden alleen geïnformeerd als hun kind daarmee akkoord gaat." Medisch gezien geeft de jongere van 16 en 17 daarmee dezelfde rechten als een volwassene.
Niet meewerken
Hortensia, kinderen van 16 en ouder zijn voor de WGBO volwassen om ze de kans te geven hun ouders te overrulen.
Ze hebben het recht medicatie en behandeling te weigeren, of hun behandelplan zonder bemoeienis van hun ouders uit te zetten.
Mentorschap moet ook door de betrokkene zelf aangevraagd kunnen worden.
Daar moet je 18 voor zijn.
Nogmaals
Volledig zelfbeschikkingsrecht is niet gelijk aan meerderjarigheid.
Dit lijkt een semantische discussie te worden Wiek
In jouw link staat dat jongeren vanaf 16 jaar door de wet op één lijn geplaatst worden met volwassenen. Dat klopt. 'Volwassen' in de wet is normaal gesproken hetzelfde als meerderjarig.
Dan kun je zeggen dat de term meerderjarig niet gebruikt wordt en misschien heb je daarin ook nog gelijk. Maar hoe dan ook moet een jongere van 16+ in de gezondheidszorg dus gezien en behandeld worden als volwassene/meerderjarige. Er wordt geen onderscheid gemaakt met iemand die 18+ is. Dat gaat niet alleen over zelfbeschikking mbt onderzoek en behandeling, maar dat heeft bv ook te maken met recht op het beschermen van informatie over de eigen gezondheid, dossier enzovoorts.
Aagje
betalen
da's interessant. Een 16jarige mag dus zelf beslissen over behandeling maar is verzekerd via ouders.
Die mogen dus niet meebeslissen terwijl het gaat over hun eigen risico en evt andere financiële effecten?
gr Angela
nog maar eens een keer proberen
Misschien is er iemand die wél gewoon mijn vraag kan antwoorden zonder vraagtekens te plaatsen bij mijn rol als mentor (zonder details hierover te weten, knap hoor!) en dan ook nog eens in dezelfde reactie het woord "misbruik" te laten vallen.
FYI: het is mogelijk om zélf mentorschap (en ook bewind, maar dat is weer wat heel anders, dus waarom dat er bij wordt gehaald?) aan te vragen als iemand dat noodzakelijk vindt.
Het is een heel simpele vraag, ik vermoed dat het antwoord ook simpel is, en ik stel hem uit pure nieuwsgierigheid en belangstelling.
Wat, als iemands 16- of 17-jarige kind niet in staat is om wat voor reden ook toestemming te geven om zijn of haar ouders inzage te geven in zijn of haar medische gegevens? Ga er van uit dat die inzage nodig is en start niet een hele discussie waaróm.
Een simpele vraag. Een simpel antwoord dus graag zonder aannames, zijweggetjes en eindeloze discussie. Een link is al genoeg.
Angela67
"Die mogen dus niet meebeslissen terwijl het gaat over hun eigen risico en evt andere financiële effecten?"
Precies. De reden waarom ik het even wilde checken was omdat ik wilde weten of de vergoeding voor een bepaald iets al was opgebruikt (er zit een maximum aan) of dat ik wat spaargeld moest vrijmaken voor de rest van dit jaar. Niets meer, niets minder.
Ik kom daar wel achter, maar je zult maar een meervoudig gehandicapte 17-jarige hebben die niet eens in staat is zijn eigen naam te schrijven. Vandaar dat ik me in alle onschuld af vroeg: hoe los je dat dan op?
Helaas zijn er altijd weer mensen die het nodig vinden daar van alles bij te slepen, zoals de zin en onzin van mentorschap en het misbruik daarvan.
Angela
Dat is inderdaad bijzonder, want tot 18 jaar sluiten jongeren niet hun eigen zorgverzekering af, betalen ze niet zelf hun zorgkosten enzovoorts. Daar lijkt wel een tegenstrijdigheid in te zitten, realiseerde ik mij toen ik nog eens over deze draad liep te denken.
Maar de behandeling van kinderen komt toch niet ten laste van het eigen risico van hun ouders? Tot 18 jaar zijn kinderen/jongeren gratis met hun ouder(s) meeverzekerd. Voor de ouders geldt het eigen risico, niet voor de kinderen. Hooguit moet je als ouder betalen voor dingen (medicatie bv) die niet of maar gedeeltelijk vergoed worden.
Aan de andere kant, is het niet ook zo dat ouders tot een hogere leeftijd dan 18 jaar (21?) financieel aansprakelijk zijn voor hun kinderen? Dan zijn ze wel volledig volwassen/meerderjarig, maar geldt die aansprakelijkheid ook nog steeds. Dacht ik...
Aagje
Aagje
"Aan de andere kant, is het niet ook zo dat ouders tot een hogere leeftijd dan 18 jaar (21?) financieel aansprakelijk zijn voor hun kinderen? Dan zijn ze wel volledig volwassen/meerderjarig, maar geldt die aansprakelijkheid ook nog steeds. Dacht ik..."
Nee, wel onderhoudsplichtig naar draagkracht, als ik me niet vergis.
Nee
Voor kinderen (tot 18 jaar) is er geen eigen risico...
Hortensia, een simpel antwoord.
http://www.isala.nl/patienten/folders/5740-kinderen-en-jongeren-in-het-ziekenhuis
De behandelaar beslist.
Wil40
Dank je!
Het roept wel weer nieuwe praktische vragen op, maar voor mij is het nu niet nodig die hier te dumpen (het zijn weer nieuwsgierigheidsvragen, over zaken waar ik zelf niet mee te maken heb, maar waar ik alleen maar een zakelijk, nuchter antwoord op wil, zonder de discussies vol aannames die hier al snel ontstaan).
Mijn eerdere vraag is in ieder geval duidelijk beantwoord (over jongeren die echt niets kunnen duidelijk maken)!
