Zeer been zoon (lang verhaal)
Zoon van 8 kreeg vorige week spontaan onverklaarbare pijn in zijn bovenbeen bij het strekken. Hij kan er wel op lopen zolang hij het been licht gebogen houdt, maar strekken doet pijn, ook zonder belasting.
Op de tweede dag kreeg hij ook koorts. Nou heerst er hier van alles in huis want zo'n beetje iedereen is ziek, dus of het er iets mee te maken heeft is onduidelijk. De dagen daarna had hij af en toe verhoging, de pijn bleef hetzelfde. Na 3 dagen toch maar de huisarts gebeld om te vragen wat ik er mee moest. Meteen langskomen, vond die. Na onderzoek heeft de huisarts overlegd met een orthopeed en daar konden we vandaag (2 dagen na bezoek huisarts) terecht. In de tussentijd moesten we vast foto's laten maken en bloed laten prikken. Gezien het feit dat onze huisarts ALTIJD begint met 'eerst maar eens aankijken', vond ik dat wel verontrustend.
Vandaag bij de orthopeed is nog een foto gemaakt. De arts vermoedt dat het vanuit zijn heup komt en dacht ook iets op de foto te zien (maar dat wist hij niet helemaal zeker). Zoon moet nu 10 dagen op krukken lopen (en zijn been niet belasten). Verreweg het meest waarschijnlijk is dat pijn opeens over is, dan is er niks aan de hand. Zo niet dan moeten we over 10 dagen terug komen en worden meer onderzoeken gedaan. Mocht de pijn toenemen en/of zoon weer koorts krijgen dan moeten we direct bellen.
Orthopeed zei letterlijk: "ik maak mij niet heel veel zorgen", wat ik dan wel weer zorgwekkend vind klinken 
Op mijn herhaalde vraag wat hij dan op de foto zag en wat dit betekent heb ik geen echt antwoord gekregen. Hij leek die vraag steeds te ontwijken. Wel gaf hij aan dat hij er andere artsen naar laat kijken en dat hij het 'geval' volgende week in het teamoverleg gaat bespreken.
Pff. Wat moeten we hier nu van denken? Ik kan er helemaal niets bij verzinnen. Iemand ervaring met iets dergelijks?
Vluchtige heupontsteking?
Vluchtige heupontsteking? Dat was het eerste wat me te binnen schoot toen ik dit las. Staat zelfs een stukje over hier op OO, in het archief van de kinderarts. Schijnt vrij onschuldig te zijn.
Tot zover mijn 5 centen..
Ziekte van perthes?
wordt daar naar gekeken?
Bel die arts op
Ik zou die arts bellen. En vertellen dat je je nu, dankzij de wazige antwoorden, 10 dagen lang zorgen zit te maken. Dus dat je wilt weten wat er mogelijk aan de hand kan zijn. En graag een terugkoppeling na het teamoverleg.
Rust
Ik zou het zelf ook fijner vinden om te weten waar artsen aan denken maar ik kan me ook voorstellen dat een arts dat liever even voor zich houdt en professioneel overleg heeft en uitslagen van onderzoeken. Speculaties kunnen eindeloos zijn. Uit je verhaal zie ik dat deze arts het gezondheidsprobleem van je zoon zeer serieus neemt. Veel zaken gaan ook vanzelf weer over of hebben een oorzaak die onbekend blijft. Geneeskunde is ook geen wiskunde en veel symptomen kunnen op van alles wijzen. In de gaten houden en snel reageren bij veranderingen kan zaken duidelijker maken. Probeer je kalm te houden en rekening te houden met serieuze zaken maar in de hoop dat het met een sisser afloopt. Het lijkt me niet nodig om nu al in de stress te schieten. Het lijkt me meer een noodzakelijke oefening in beheersing en kalmte. Per slot gaat alles ook gewoon door. School, huishouden, werk, jarigen enzovoort. Dat kan een goede afleiding zijn.
Raar
Ik kan me wel voorstellen dat een arts niet alle mogelijkheden gaat bespreken, zeker niet als de kans groot is dat er niets aan de hand is. En hij gaf wel aan dat hij dacht dat hij wat zag maar het niet zeker wist. Omdat mijn zoon van zijn heup helemaal geen last heeft, echt alleen van een vrij specifiek gebied in zijn bovenbeen, was ik ook niet voorbereid op 'iets met zijn heup'.
Vragen komen altijd achteraf pas hè...
Ik kan er gewoon niks van maken, de huisarts kon dat ook niet en volgens mij weet die orthopeed evenmin wat er nou aan de hand is. Alles wat ik er verder over kan vinden 'past' niet echt (zoals bijvoorbeeld die vluchtige heupontsteking of de ziekte van perthes en nog zo het e.e.a). Maar zoals de arts het zei: "als zo'n jong kind mank gaat lopen en pijn heeft dan is er wel wat aan de hand, en dan moet je proberen erachter te komen wat, zeker als het niet op vrij korte termijn vanzelf over gaat"
Als er iets uit dat teamoverleg zou komen worden we trouwens sowieso gebeld.
In de stress schieten is natuurlijk zelden 'nodig', maar het is soms best lastig om er niet over na te denken... Ik maak mij niet heel ongerust. Ik verwacht toch ook wel dat het gewoon opeens weer over is.
Zoon vindt die krukken intussen best stoer. Ik heb hem wat proberen af te remmen, maar hij heeft er vandaag kilometers mee afgelegd. Ik vrees dat hij morgen zo'n spierpijn heeft dat hij helemaal niets meer kan
