Wat is 'rustig aan doen'?
Ik heb een infectie bij mijn longen (gehad). Na een ab-kuur twee keer prednison ben ik nu vijf weken verder. Na de Kerst begon ik wat op te knappen en ik ben maandag weer begonnen met werken.
Ik ben kapót! Verschrikkelijk moe en heb moeite om op woorden te komen en mijn creativiteit wat toch nodig is in mijn werk laat me wat in de steek. Het werken gaat op zich wel, pas later merk ik dat het meer moeite heeft gekost dan ik had ingeschat.
Volgens de huisartsassistente moet ik rustig aan doen. Wat wordt hieronder verstaan? Is het genoeg als ik me op mijn werk en thuis wat gedeisd hou en man het meeste in huis doet? Ik kan er totaal geen inschatting van maken en blijk mijn lijf kennelijk niet zo goed aan te voelen.
Rosa van der Zanden
Dit dus niet.
Kennelijk is dit dus niet rustig genoeg voor je. Na mijn eigen longontsteking trok ik een hele werkdag ook absoluut niet. Dus ik heb eerst halve dagen gewerkt en ging in de middagen plat, voor zover mogelijk met kinderen natuurlijk. Na 4 weken kon ik pas weer hele dagen werken, dan was ik wel moe maar niet extreem meer. Een paar weken later ging het pas weer "normaal".
Dus ik zou me voor 50% ziekmelden om te beginnen.
Bedrijfsarts
heeft de bedrijfsarts toestemming gegeven om te mogen werken?
Bij ons begin je dan met 2-3 uur aanwezig zijn, de reis naar het werk is al vermoeiend genoeg. En wordt er een re-integratie traject afgesproken. Gaat soms snel, kan ook lang zijn.
Neem jezelf in acht!
Dit klinkt echt niet goed, oppassen hoor! Ik zou het echt veder via de bedrijfsarts doen en met uren opbouwen.
Wat doe je nu?
Ben je weer volledig aan het werk gegaan? Dat lijkt me veel te veel. Of halve dagen, of als hele dagen handiger is, dan met dagen ertussen om te herstellen.
Huishouden afstoten lijkt me niet genoeg. Ook al niet omdat werken iha zwaarder is, want daar ben je aan externe factoren gebonden, terwijl je huishouden in je eigen tempo kan doen en de dweil kan neergooien als het te veel wordt.
Praat met leidinggevende en bedrijfsarts. Je werk heeft er ook niks aan als je wel lichamelijk, maar niet geestelijk volledig aanwezig bent. Halve dagen is duidelijker.
Sterkte met het herstel, en groeten,
Temet
Voor mij
Voor mij is rustig aan doen dat ik door de dag stil sta bij mijn lijf. In plaats van 'nog even snel' of 'nog even doorgaan en dan vanavond maar vroeg naar bed', luister ik naar m'n lijf, energie, mentale (on)rust, m'n (on)lust en die zijn doorslaggevend. En als ik ergens toch aan begonnen ben maar de energie of lust .. onbreekt, laat ik het erbij zitten. Komt de volgende keer wel weer.
Wat ik nu doe
De kerstvakantie was ik thuis en ik voelde me heel wat. Vandaar dat ik weer aan het werk ben gegaan. Ik werk ma di en woensdagochtend en heb de mogelijkheid om iets eerder weg te gaan en thuis het werk af te maken.
Op het werk niet echt de gelegenheid om achterover te leunen 
. Het huishouden doe ik nu niet tenzij er iets dringends op dit moment moet gebeuren. Glasscherven opzuigen of zo. Ik kook af en toe en meestal de boodschappen. Als man boodschappen doet moet ik het lijstje maken en dus ook verzinnen wat we gaan eten.
Verder doe ik de zorggesprekken van de kinderen, dit kost vrij veel tijd en energie. Als het mogelijk is is man er wel bij maar ik ben degene die de gesprekken voorbereid omdat ik wat beter in de stof zit.
Dingen er om heen als cadeautjes, post, kaarten versturen, betalingen regelen, contacten met familie en nieuwe kinderkleding doe ik ook.
Huishouden doe ik alleen als mijn vuiltolerantie het niet meer trekt. Een badkamer na drie weken toch maar een sopje geven.
Verder ga ik op tijd naar bed, eet erg gezond en op vrije dagen slaap ik ook overdag. Op werkdagen ben ik na het werk ook een uurtje gaan liggen.
Rosa van der Zanden
Rosa
Het valt me op dat je vrij veel regel- en organisatiedingen doet rond huis en familie en vermoedelijk ook je werk. Kan je dat niet afschuiven? Het vervelende daarvan is dat het energie vreet ook als je er niet direct actief mee bezig bent.
En dat eerder weggaan en dingen thuis afmaken lijkt me in dat verband ook niet echt een jofel plan. Weg is weg, zou ik zeggen. Tenminste, dat lijkt me beter voor je herstel.
Heel veel sterkte gewenst
Temet
