wat doen bij computerverslaving?

De verantwoordelijkheid

Je kind neemt duidelijk de verantwoordelijkheid. Dan zou ik hem ook de kans geven om daar zelf de balans in te zoeken en te vinden. Niet verbieden. Maar steunen bij schoolse activiteiten. Mogelijk dat hij daar op sommige vlakken achterloopt en vastloopt en kijk wat je kunt bijdragen om dat vlot te trekken. En niet bang zijn dat hij mogelijk blijft zitten. Kan zijn dat hij met gamen juist een hele ook noodzakelijke sociale ontwikkeling doormaakt.
Kijk hoe het met zijn motivatie is en voor zijn ideeen over zijn toekomst. Daar leidt je zijn aandacht naartoe. Geef hem vertrouwen dat het hem lukt.
Hier is zoon, om andere redenen, blijven zitten en hij is inmiddels een beetje boos dat ik toen aangeboden heb dat hij doorkon naar het MBO. Hij ziet het nu alsof ik dacht dat hij het niet kon. Maar ik ben er zelf van overtuigd dat het hem wel heeft geholpen om door te zetten omdat hij zelf voor die keuze stond. Je schoolopleiding is nu, wat wil je daarmee voor je toekomst.
Als de keuze voor de realiteit helder is wordt het gamen ook wel in balans gebracht. Ik zou inderdaad niet gaan beperken of verbieden.

Zoek info

Kijk op Mediaopvoeding.nl, daar staat e.e.a. over gamen en autisme.
En lees Gamen en autisme van van ErnoMijland en Herm Kisjes.

Succes!

Blokkenschema

Wij hebben een blokkenschema in kleurtjes naast elkaar, dat overziet hij beter.
School=geel
Blok groen is 20 minuten uit school, praten/drinken/iets eten/huiswerk samen bekijken wat ie moet doen.
Blok oranje is 45 minuten computertijd
Blok groen 20 minuten, praten/drinken/kijken wat we gaan eten en eventueel iets klaarzetten daarvoor
Blok wit 45 (60) minuten huiswerk
Blok groen, praten/eten/drinken, helpen met afruimen/opruimen (geen tijd erbij)
Blok blauw 15 minuten douchen
Blok wit 45(60) minuten huiswerk
Blok oranje 45 minuten computeren
Blok met ? dat betekent: wat wil je doen? -huiswerk overhoren, -lezen, iets maken,-tv kijken
21.30 licht uit.

Andere bezigheden

Misschien kun je samen met je zoon gaan nadenken over welke andere bezigheden hij ook wel leuk vindt. Liefst iets wat natuurlijk minder passief is zoals een eindje fietsen of gitaar leren spelen (ik verzin maar wat). Dan heeft hij iets anders waar hij ook focus op kan leggen.
Verder zou je inderdaad een dagschema kunnen opstellen samen waarbij huiswerk eerst komt en dan pas computertijd en waarbij er ook nog een andere bezigheid op het programma staat.
Heeft hij ook een hobby of een sport?

Computer kan erg verslavend werken inderdaad, wel is het een voordeel dat je zoon veel verschillende dingen achter de computer doet. Hierdoor is er wel iets van afwisseling. Misschien kan hij online bezigheden combineren met offline? Bijvoorbeeld zelf you tube filmpjes maken (hoeft niet perse online gezet worden maar gewoon als hobby)

Mijn zoon heeft een poosje een televisie obsessie gehad en toen hebben we de televisie wel helemaal uit huis gehaald. Maar hij was a) een stuk jonger en b) heeft geen ASS (alleen ADHD). Na bijna een jaar geen televisie in huis is de tv teruggekomen. Toen hadden we als regel dat hij alleen in het weekend mocht kijken en niet doordeweeks. Overigens had onze zoon ook heel veel andere interesses maar hij kwam er gewoon niet aan toe. Hij kon zichzelf er eerst niet toezetten om de tv uit te doen. Terwijl hij echt dol is op tekenen, muziek maken en skate boarden. Inmiddels is hij bijna 17 en kan hij zelf de tv uitzetten. Het gaat nu heel goed. Hij kan het nu prima zelf reguleren.

Toevallig

laatst naar een ouderavond geweest, waarin Justine Pardoen van bureau jeugd en media de avond verzorgde. Hierin werd m.n. gesproken over:
* hoe tot rust komen
* beeldschermtijd en verslaving
* privacy instellingen bij facebook ed
* sexting
* puberteit en moeite met verbale communicatie

Veel kinderen komen alleen nog tot rust onder de douche. Sporten helpt, op tijd beeldscherm uit (liefst 2 uur voor slapen, anders 1 uur ervoor). Laat kind voldoende rustmomenten geven.

Beeldschermtijd geeft een kind vaak rust, het gevoel ergens goed in te zijn (bijv gamen), leren er ook sociale vaardigheden (voor autisten schijnt dat heel goed te kunnen werken). Pas als er zoveel achter een beeldscherm wordt gezeten dat het het dagelijks leven in de weg staat en een kind niet meer tot rust kan komen in het een verslaving.
Privacy instellingen bij bijv facebook helpen om niet met de hele naam getagd te worden. Maak met anderen afspraken wat wel en niet gedeeld mag. Dat is geen volledige zekerheid, maar helpt vaak wel. Moet ook niet in alle whats app groepen willen. Deel informatie en foto's niet zomaar door. Wat als het kind het zelf overkomt (foto of tekst gedeeld, dat niet leuk is). Iets zeggen zonder echt contact geeft niet altijd de waarheid. Soms is bewustwording dat een ander met een "geintje" wordt geplaagd en daardoor de groep verlaat wel duidelijker. Pesten gebeurd sneller als kinderen denken.

Sexting. Geef als ouder zijnde het kind goede sites, zoals sense.info, om het verschil te leren en begrijpen tussen porno en normale sex. Porno is theater en niet echt. Blijkbaar denken veel jongens dat dat wel normaal is. Er werd aangegeven dat 40% van de jonge vrouwen naar een arts gaat omdat ze pijn ervaren bij sex. Als volwassenen sturen wij ook foto's aan elkaar door. Kinderen doen dat ook. Maak een kind bewust dat het ook verder gedeeld kan worden en leg de consequenties uit.

In de puberteit gaan pubers de aangeleerde verbale communicatie minder gebruiken. Daardoor snappen ze lichaamshouding en lichaamstaal minder of niet meer. Ze moeten het zich weer bewust worden. Als ouder moeten we het het kind weer bewust maken. Voor mij was het een eye opener. Ik wist het wel, maar vergat even hoe het ook al weer zat.

Wie weet helpt dit andere ouders.

On topic:
met mijn kinderen spreek ik meestal af dat ze eerst even mogen relaxen. Mijn oudste, 12, mag een half uur relaxen na school. Daarna maakwerk maken. Waar problemen bij zijn, mag hij hulp aan ouders vragen. De rest zelf doen. Daarna eigen tijd. Na het eten leerwerk en evt. vragen. Na half negen tas inpakken en langzaam klaar maken voor bed. Geen beeldscherm meer.
Jongste, 8, wil het liefst hele dag achter beeldscherm. Helaas voor hem vinden wij dat niet goed. Maximaal 2 uur achter elkaar achter een beeldscherm, is meer dan genoeg.

Ha, Urslau

Mooi verslag. Zal Justine Pardoen vast ook leuk vinden: ze is hier hoofdredacteur! (van OO)

dank

voor alle reacties. Gelukkig is zoon niet zo van de whatsapp groepjes of facebook. Hij doet ook best veel verschillende dingen op de computer, dat scheelt ook wel.
Deze week ben ik begonnen met het checken van zijn huiswerk en samen een toets voorbereiden (overhoren, uitleggen). Hij geeft op en steekt z'n kop in het zand zodra hij ergens in de stof het niet meer begrijpt en niet weet hoe hij verder moet. Het komt niet in hem op om het mij te vragen! En dan is de computer een heerlijke uitvlucht.
Van het weekend zal wel lastiger worden, omdat we dan echt zijn computertijd moeten gaan beperken. Doorgaans zat hij bijna de hele dag achter een scherm. Ik denk dat we gewoon eens een dagje met het gezin er op uit gaan, ook al heeft meneer geen zin natuurlijk!

Egel

dat is waar ook. Weet ze in ieder geval dat er iemand heeft opgelet.

Andersom

In plaats van zijn computertijd te beperken zou ik het andersom doen.
Dagelijks een vaste tijd afspreken waarop jullie samen naar het huiswerk kijken. Tas uitpakken en weer inpakken, de agenda doornemen, beoordelen wat je nu en volgende dagen doet. Op zondagavond vast een korte bijeenkomst over de week. Te beginnen met een uur elke dag, bijvoorbeeld na het eten. elke dat van 19-20 doen jullie samen tas in- en uitpakken en huiswerk nalopen. Daarna, hoe dan ook kan hij weer zijn eigen ding doen tot het tijd is om te slapen.
Dat is redelijk en hopelijk haalbaar. Vaste routine helpt beter dan er een keer veel tijd insteken, en dan help je je kind ook aan goede routines om zich aan vast te houden.
en als het niet direct lukt met het huiswerk, zijn hoofd zit nog vol met andere dingen spreek dan af dat je de tijd hoe dan ook anders vult om te wennen, samen een spelletje doen, even buiten wandelen om weer fris te worden, een ijsje halen of iets lekkers maken, lekker toetje of zo. Zodat de tijd samen intiem wordt en warm en niet dwingend en falend.
Helpen lukt vooral als de relatie goed is.