Volkskrant vandaag 23 januari: special over de overgang
De titel zegt het al.
Niet heel diepgravend - denk aan: BN'ers in de overgan - maar ook een artikel over hormoontherapie bijvoorbeeld. Leuk om te lezen als je met het onderwerp te maken hebt, en dat geldt vroeg of laat voor bijna iedereen hier!
Net gelezen
Ik heb het net gelezen. Nou, dat lijkt me echt een feestje 
Schijnbaar moet je er al vanaf je 40e serieus rekening mee gaan houden.
Half gelezen
Maar halverwege verdween mijn kop in het zand.
Nog niet
Ik ga eerst wat doen hier voor ik in de krant duik.
Krin, kop in 't zand
...daar gaat ook een artikel over 
Even serieus: die hele overgang, ik vond het een eitje (ik ben nu 55). Niet ongemerkt voorbijgegaan, maar dat hoeft ook niet, je gaat immers een nieuwe fase in. Het is net als met bevallen: je hoort altijd de horrorstory's en niet de saaie dertien-in-een-dozijnbevallingen. Kop op jongedames!
Vanaf je 40e?
O, dat is voor mij dan nog een maand of acht voor ik eraan moet geloven. Ik dacht altijd dat dat zo rond je vijftigste plaatsgrijpt. Is veertig nu het nieuwe vijftig?
Zie mijn bericht in andere rubriek
in 1 van de andere rubrieken is ook een draadje begonnen.
Overgang
geen idee of ik in de overgang ben, of al gehad heb. Ik heb nog steeds een spiraaltje, had er wel al uitgemoeten vorige maand, dus maar eens een afspraak maken. Ik ben 53, wordt niet meer ongesteld, maar dat is dankzij spiraal of zou ik toch de overgang door zijn? Geen idee, nergens wat van gemerkt.
Klachten
Ik zie weleens om mij heen collega's met waaiers of ander koelmateriaal. Ik begrijp dat het voor sommigen een lastig gedoe kan zijn, praktisch en emotioneel.
Zelf heb ik er weinig van gemerkt. Misschien 1 keer een opvlieger gehad, het was een warme nacht dus ik weet het niet eens zeker. Een paar jaar nog 1x per jaar ongesteld, vaak net als ik voor mijn uitstrijkje moest. En verder niets.
Mijn moeder had er ook weinig last van dus ik denk dat het ook iets erfelijks kan zijn. Net als ongesteldheid. Daar kunnen sommigen, mijn dochter bijvoorbeeld, enorm last van hebben. Dat was hier ook geen probleem nadat ik aan de pil gegaan was.
Zou ik best willen lezen
maar nu wordt de volkskrant voor morgen alweer gedrukt 
Is het echt zo dramatisch allemaal?
Ik ben hard onderweg naar de 54, onregelmatig ongesteld, steeds als ik denk - nu houdt het op - dan komt het ineens weer.
Die warmteaanvallen herken ik ook. Maar best te doen.
Verder niks geconstateerd, niks bijzonders.
En dat oud worden, tja zo gaat dat, ik ga er niet om treuren. Als ik mijn hals bekijk, dan verandert die wel wat. Handen ook wel. Gezicht valt nog mee.
Doorgaan met ademhalen
Nadeel van zo'n bijlage
... is dat mijn man hem bij wijze van spreken hardop voordraagt terwijl hij de krant zit te lezen. "O, hier staat dat je soms wat prikkelbaar kan worden, dat heb je soms wel he?" - "En je laat ook alles uit je handen vallen" - "Wat bedoelen ze hier nou mee? Die vrouw was doorgelekt op een hete zomerdag en vluchtte een winkel in om nieuwe kleren te kopen, wat is dat dan? Helemaal bezweet? Wat zeg je, bloed? Hoe bedoel je?" - "Op dat plaatje staat die vrouw zichzelf van onderen te bekijken en dan zegt ze 'o nee'. Wat ziet die vrouw dan? Wat gebeurt er dan?".
Mensenlief. Die hele overgang lijkt me een eitje vergeleken bij mijn man die het ook allemaal mee moet maken.
Margje
Margje
LOL!
Ik was (per ongeluk) in Huis, tuin en keuken ook een draadje gestart over deze bijlage. Als ik hier zo alle reacties lees, hoeft die overgang niet zo dramatisch te zijn.
Maar je kunt dus ook pech hebben en een bloedende, chagrijnige, slapeloze, aan osteoporose lijdende, vergeetachtige zeur met opvliegers worden. Onsexy zal het altijd wel blijven.
Ben er niet bang voor
dat is in elk geval niet de reden voor de kop in het zand. Meer een geval van 'zal wel'.
Nieuwe fases, en zo, dat female bonding gevoel, ik hou er niet van. Veel vrouwen zullen rond de overgang op zoveel manieren een nieuwe fase ingaan - minder kinderzorg, ouders hulpbehoevender of overleden, verschillende verschuivingen in hun prioriteiten. Om dat allemaal op z'n zweefs op te hangen aan het verlies van vruchtbaarheid en seksdrive, mwah.
En ergens in een hoekje steekt het dat op die manier, met die aandacht, de vrouw in het algemeen weer wordt afgezonderd, weggezet als zo'n wezen waar je de helft van de tijd niets aan hebt - want ongesteld, want PMS, zwanger, want net moeder, want in de overgang, want oud. Ik doe er niet aan mee.
Krin
"En ergens in een hoekje steekt het dat op die manier, met die aandacht, de vrouw in het algemeen weer wordt afgezonderd, weggezet als zo'n wezen waar je de helft van de tijd niets aan hebt - want ongesteld, want PMS, zwanger, want net moeder, want in de overgang, want oud. Ik doe er niet aan mee. "
Zo ervaar ik dat niet. Ik voel me niet afgezonderd, of weggezet als wezen waar je de helft van de tijd niets aan hebt. Dat is ook nergens meer voor nodig. Misschien heb jij ook in de krant gelezen dat meer mannen werkloos zijn dan vrouwen?
Overgang
Ik ben al een poosje aan het rommelen met de overgang en tot nu toe is het best te doen. De overgang lijkt bij mij een soort seizoensarbeider te zijn. In de zomer sla ik maandenlang de menstruatie over en heb dan ook prompt meer last van opvliegerachtige oprispingen. Alsof de buitentemperatuur mijn overgang dus 'triggert'. In de winter word ik weer braaf ongesteld (hoewel ik deze maand niet ongesteld ben geworden en ik ook niet verwacht dat dat nog gebeurt). Dit is al het tweede jaar op rij waarin dat zo verloopt. Ik snak eigenlijk naar het jaar waarin de seizoensarbeider een jaarcontract krijgt
Dit eigenlijk alleen omdat de menstruatie een nogal heftige dag heeft. Zeker nu ik aan de bloedverdunners ben. Voor de rest... eitje) Man vindt dat mijn humeur er niet door is aangetast, hoor ik net.
Zoals ik al zei, kaaskopje
"Ik doe er niet aan mee."
Margje
Ik lig in een deuk om jouw man. Mijn man is ook grappig bij veel medische kwesties. Ik tijdens zwangerschap: "Volgens mij heb ik last van hormonale schommelingen". Man, na enig nadenken: "Die hebben wij geloof ik niet in Marokko."
Boek
Leuk boek over dit onderwerp. Erg leerzaam n begrijpelijk geschreven.
Wat de dokter je niet vertelt over de menopauze.
Ik heb er erg veel aan!
http://www.succesboeken.nl/boeken/9789079872329/Menopauze#.UQGtYBB5mSM
Krin
Ik sluit me aan bij jou. Hoewel ik zeker al tekenen heb van de overgang wens ik er verder niet teveel aandacht aan te geven, heb helemaal geen tijd om filosofisch nieuwe fases te ondergaan en ben ik niet in voor female bonding.
Komt vast goed en als ik ergens last van heb loop ik wel even binnen bij de huisarts.
Mea
Mea - haha, doe mij jouw man
Ik kwam gisteren thuis uit mijn werk, en hij zat nog gezellig helemaal in de overgangsmodus. "Ik zie er zo naar uit, het lijkt me echt zo'n avontuur!" - ik zweer je, dat zei hij.
Daar ben ik mooi klaar mee, want ik was net de krin-benadering van plan.
En dan te bedenken dat het volgens mij allemaal nog moet beginnen, ik ben 45. ("Precies de gemiddelde leeftijd!", jubelt mijn man).
Margje
Wat ik me afvraag
Ik hoor regelmatig (vooral van BN'ers) lyrische verhalen over de overgang. Dat je je daarna helemaal thuis voelt bij jezelf en je je niet meer (in seksueel opzicht of qua aantrekkelijkheid) hoeft te bewijzen of te vergelijken met anderen. Is dat zo? Gaat er ineens een knop om?
En wat ik me ook afvraag. Je hebt van die fases in een vrouwenleven dat je er ineens 'bij hoort', zoals na je eerste ongesteldheid of eerste bevalling. Dan weet je ineens hoe het is, en kom je er ook achter wat al die anderen je niet hebben verteld (dat een bevalling onmenselijk pijnlijk is, en dat je daarna half leegbloedt bijvoorbeeld - dat noemen ze dan 'vloeien'). Ga ik dat ook meemaken bij de overgang? Dat je dan ineens bij die club hoort?
Mijn moeder kwam pas na haar 50e in de overgang, dus als dat voorspellende waarde heeft heb ik nog even te gaan.
Vic, dat lyrische
Dat lijkt me een vlucht naar voren. Maar dat kan projectie zijn
Ik vermoed dat, zeker voor BN's, geldt dat hoe meer je bezig was met goed in de markt liggen, presentabel zijn, concurrentie met jonger en mooier spul, des te meer je rust voelt als je op uiterlijk gebied die strijd niet meer aan hoeft (want verloren moeite). Daar zal hormonaal (want minder seksdrive) de overgang best aan bijdragen. Aan de andere kant worden mannen vaak toch ook wel rustiger en meer bezonnen, na de Harley met jonge meid fase, dus de leeftijd zal ook wel meespelen.
Het erbij horen, kweenie. De overgang is minder abrupt dan je eerste ongesteldheid en je eerste kind, dus het lidmaatschap van de opvliegclub heeft vast een minder sterk aha-moment.
Gerelateerd: heeft iemand ooit gehoord van een vader met leegnestsyndroom? Of vallen mannen nog steeds pas na hun pensioen in een vergelijkbaar zwart gat?
Bn'ers in de overgang
De BN'ers in die bijlage waren echt niet allemaal even positief over de overgang hoor (stemmingswisselingen, depressies, gevoel van kokende hersenen). De leukste bijdrage kwam trouwens van Tosca Niterink:
'Deze tijd van complete grijsdekking, borst-, bil- en buikcorrecties, elektrische prikstoppelontharing, opspuiten van zuur en ontevreden omlaag hangende monden, verlammen van lachrimpels, omhoogspuiten van slappe billen, wegzuigen van korsetvet, driedubbele drilpudding onder de kin! Aan alles valt een mouw te passen. We kunnen ons zelfs een kaal, strak kindervoorbipsje laten opereren. En er is heus wel een (niet goedkoop) privékliniekje waar u siliconen eierstokken kunt laten inspuiten en een keer per maand een eisprong kan laten inleiden. Dus dames, de overgang en alle zichtbare aftakeling die daarbij hoor is uit! Doehoeg!'
Ouder worden + overgang
Geen idee van overgang, midden 40 en baarmoederloos, dus weet niet precies waar ik zit. Verder (nog) geen klachten, ja, word ouder, maar niet iets wat opvalt.
Ik heb ook niets met de overgang en het verlies van vrichtbaarheid, is voor mij gewoon geen gespreksonderwerp, oninteressant. I take it as it comes. Heb ook geen behoefte om bij een club te horen, heb vrienden van 30 en vrienden van 50, ga graag met studenten om , maar ook met bejaarden, en zit er niet op te wachten om een paars gewaad aan te trekken met een rode hoed om de stad onveilig te gaan maken.
Naarmate de leeftijd vordert, "hoef" ik wel minder. Verf m'n haar niet meer, sport een tandje minder, kledingmaatje erbij, rimpels komen door, oogleden gaan zakken. Maakt me niet zoveel meer uit als vroeger. Hecht waarde aan andere dingen. Is dat de leeftijd ? De overgang ?
Over het lege nestsyndroom: het ligt er maar net aan waar je prioriteiten liggen of hebben gelegen denk ik. Voor mannen kan dat hun werk zijn, en voor vrouwen de verzorging van de kinderen. Lekker generaliserend. Maar met de huidige leeftijden die ik om me heen zie van bevalling van het eerste kind, komt het lege-nest syndroom denk ik toch wel na de overgang. Mijn kids zijn op z'n vroegst beiden over 9 jaar de deur uit, maar ik verwacht eerder pas over een jaar of 13-14. Dan ben ik tegen de 60.....
Berusten in
Het lijkt me wel fijn om te kunnen berusten in het ouder worden en uitzakken. Ik begin steeds meer te beseffen dat ik me qua figuur en rimpels e.d. niet meer kan meten met 20'ers of begin 30'ers en valt me best tegen. OK, voor een 40'er zie ik er niet slecht uit, maar ik word toch best wel oud.
Idem als vic
Ik word dit jaar 50. Heb er altijd een stuk jonger uitgezien dan dat ik was, maar de laatste 2 jaar wordt ik duidelijk 'ouder'. Niet leuk, best confronterend, ook omdat ik 50 wordt en weet dat het jeudige nu wel over is (gevoelsmatig). Moet er nog wel aan wennen, dat ik nu echt niet meer jong ben, maar merk ook dat ik daar berustender in word. En nee, ik heb nog geen overgangsverschijnselen, dus ik denk niet dat de hormonen een rol spelen, maar meer de realiteit (spiegel, leeftijd, stijver enz.).
Gr. Bibi
Ouder (ot)
Ik ben 39 en had vanochtend voor het eerst iets fysieks waarvan ik dacht: o zie je wel, ik word een ouwe taart (mentaal ben ik allang aan het dementeren). Ik had op mijn linkerkant geslapen en de hele linkerkant van mijn gezicht lag in de kreukels, mijn oog zat half dicht van de vouwen ernaast en eronder. En ik keek pas in de spiegel toen ik al zeker twintig minuten op was. Nog heel even, dan ziet mijn hele kop er 24/7 zo uit. Dan vragen ze op het schoolplein aan mijn zoon: "Wil je aan je oma vragen of je bij mij mag spelen?".
Ik ga toch maar eens wat vaker gezichtscreme smeren. Het werkt toch onvoldoende om uitsluitend dat potje ergens te hebben staan.
Nou mea
Ik had ook een ontluisterende ervaring. Niet alleen bleek die baardhaar die ik er uitpincette van indrukwekkende lengte te zijn, hij had een gespleten haarpunt!
skik
Skik
En zeker nog grijs ook?
Groeten,
Temet
Haha temet
Nee, da's een van de weinige zekerheden in mijn leven: ik ga niet grijs worden. Ik zit genetisch gezien helemaal gebeitelt.
skik
Erbij horen
Ik werk veel met ouderen en daarbij zijn veel vrouwen. Als ik dan weer opvliegend word en er een opmerking over maak, krijg ik steevast te horen dat iemand in mijn busje er soms nog steeds last van heeft en dan zoiets zegt als: "En ik ben al 83!" LOL Dan komen de verhalen over de overgang en zoals het ging. Vaak ook nog met anekdotes over de eerste ongesteldheid. Ik ervaar dan toch wél dat gevoel van erbij horen. Immers vroeger hoorde ik niets van de overgang en trouwens ik ben nog van de generatie waar zulke zaken niet echt werden besproken, tenminste niet bij ons thuis. Ik ben 51 en alweer bijna 3 jaar niet meer ongesteld (love it!) zo'n 5 opvliegers per dag en heel soms ineens emotioneel. Nou, als het zo blijft kom ik mijn tijd wel door. Ook al ben ik dan 83....
