Voedselallergie

Een mening Caesar

"Boter en melk mogen niet, maar kaas wel’, hoort chef-kok Jilt Cazemier van De Vlindertuin – één ster – in Zuidlaren weleens. Dan weet hij genoeg. Hij wil graag rekening houden met dieetwensen, maar een echte allergie is het niet."

Dit soort commentaar zegt genoeg.

Een voedselallergie is geen wiskunde en er zijn maar enkele allergien die zo ernstig zijn dat een enkel spoortje al dodelijke gevolgen kan hebben.

Ja, inderdaad, bij mijn babies moest ik spoorloos mij houden aan een dieet vrij van koemelkeiwit, maar daarna konden ze heus wel een keer een roomijsje verdragen, als je je verder aan het dieet hield, of een keer een plakje kaas op een pizza of zo.

Een pak chocolademelk dan weer niet, kun je snel diarree van krijgen of buikpijn met uitslag en standaard boter met koemelkeiwit is niet nodig voor de smaak dus hoeft niet. Is ook een keer geen ramp maar wel als je dat dagelijks doet.

Deze diagnose is bij mij 60 jaar geleden al vastgesteld in een Academisch Ziekenhuis en bij mijn kinderen ook netjes bij de huisarts en de allergoloog.

Wat een gedoe!

Want leg dat maar eens uit aan mensen die graag zwart wit denken en zich aan heldere regeltjes houden en verder nadenken graag uit de weg gaan!

Dus: of ze drinken wel melk op de opvang dan mogen ze ook met een tractatie meedoen of ze drinken geen melk op de opvang maar als er ijs uitgedeeld wordt krijgen ze niets.

Hou eens op zeg! In een restaurant is de klant koning en je kunt rustig afgaan op wat men als voedselwens en gezondheidswens of - eis aangeeft.

De 'schooldokter' tegen vierjarige zoon: je koemelkeiwitallergie is nu wel over hoor!
Waar bemoeit die man zich mee! En niet zien dat mijn zoon dringend een bril nodig heeft maar wel even een publieke politiek correcte opmerking nabauwen.

Nee, ik wordt altijd wel een beetje giftig van dit soort artikelen.

Mee eens

Ik heb een flinke intolerantie voor ongebrande noten en bepaalde soorten fruit. Ik moet goed opletten in een restaurant ook al heb ik het aangegeven. Als het mis gaat moet ik met spoed naar de eerste hulp.
Ik heb wel gehad dat ze vroegen wat er gebeurde als ik het at waarop ik dan antwoord dat ik hoop dat ze een héle snelle auto hebben om mij naar het ziekenhuis te brengen. Dat is vaak voldoende antwoord om duidelijk te maken dat het serieus is.
Flauwekul als de allergenen van het voedsel afhalen werkt niet. Als er verse ananas op het ijs zit, ga ik het niet meer eten.
Helaas is tegenwoordig iedereen voor alles en nog wat allergisch waardior eea niet serieis genomen wordt maar ik ga wel dood van de verkeerde ingrediënten.
Thuis gaat altijd goed omdat we niet beter weten, we houden er rekening mee. Gaat vanzelf.

Ook nog

Het voedingsadvies bij mijn kinderen was een jaar totaal koemelkeiwitvrij, echt spoorloos, daarna beginnen met aangezuurde producten als karnemelk , yoghurt en tot op zekere hoogte ook kaas. Daar zijn de eiwitten gesplitst en dat werkt anders.
Dat kaas dan wel mag, en melk en boter niet, is daar een logisch gevolg van.

Hetzelfde

Na totaal koemelkeiwit-/kippeneiwit-/soja-/tarwe-/pindavrij ( en nog wat bij-allergieën omdat het immuunsysteem van de leg is), kon mijn dochter sommige producten af en toe verdragen.
Dat hield in dat ze het kon eten zonder overprikkeling door pijn, zonder diarree te krijgen. De kans op eczeem was wel groot.

Ze is nu 29 en heeft zojuist weer een uitbraak van eczeem gehad. Hooikoorts is erbij gekomen.

Het is wel eens vervelend, die verzonnen allergietjes die aan verkeerde klachten gelinkt zijn en andersom.
Ik heb 10 maanden bij artsen gelopen en werd niet geloofd. Maar de kinderarts had het meteen door, gelukkig, waarna het balletje ging rollen.

Als ik hier zo wat lees

is er nauwelijks nog een gezonde Nederlander over... Is het geen voedselallergie, dan is het wel een van de negenhonderdvijfentachtig stoornissen uit het autisme-spectrum waar jullie koters last van hebben.
Of de ouders ervan die eronderdoor gaan aan depressie of burn-out, omdat het dieet niet tot het vooropgestelde gewichtsverlies geleid heeft.
Ik geloof daar allemaal niet veel van.
Er zal ongetwijfeld wel een kern zijn van mensen met zware problemen, die zo goed mogelijk moeten geholpen worden.
Met daar omheen een groep van modieuze, trendgevoelige hypochondrische glutenmijders, die niks mankeren, maar het hip vinden om wat te staan janken.
Jullie gaan ten onder aan jullie ingebeelde luxe-probleempjes.

Echte allergie

Een echte allergie is geen probleem voor een restaurant, maar de mensen die zeggen dat ze een glutenallergie hebben, maar vervolgens hetzelfde koekje bij de koffie willen als de rest van de tafel, die verpesten het. Ik heb jaren in een restaurant gewerkt en een heel stuk van de keuken werd extra gepoetst als iemand coeliakie had, dat was veel extra werk en als dat dan voor niks is kan ik mij voorstellen dat de koks ontzettend balen. Mijn dochter had een koemelkeiwit- en kippenei-allergie, ergens tussen haar derde en vierde was ze daar overheen gegroeid, nu heeft ze alleen nog een lactose intolerantie. Ze kan best een ijsje eten, maar daarna geen chocomel. In een restaurant vermelden we het nooit, want zoveel eet ze niet en zolang ze geen roomijs na eet gaat het prima. Ik heb hetzelfde, ben er nooit op getest een vermeld het ook niet, soms hou ik er niet genoeg rekening mee en krijg ik erge buikpijn en diaree, maar na twee loperamide pillen gaat het meestal wel weer. Nogmaals een allergie wordt heel serieus genomen, maar als je zegt dat je geen gluten mag en vervolgens wel een koekje eet dan verpest je het voor de mensen met een echte allergie.

Pff

Dat soort artikelen is koren op de molen van mijn geliefde, net als de burn-out ‘omdat het kan’, en de overvloed aan etiketjes ‘omdat je niet meer gewoon lui of dom mag zijn.’
Jammer dus dat zgn deskundigen daar zulke stellige uitspraken over doen. Van melk krijg ik buikpijn en mijn darmen slaan op hol. Daar ga ik vast niet dood aan, maar ik noem het toch altijd maar als intolerantie. Van appels krijg ik een jeukende mond (heel gek ja), dus die laat ik ook maar staan. En dat zit allemaal heus niet tussen mijn oren want ik vind het best jammer dat ik geen melk en kwark meer kan drinken/eten.

Phryne

Het artikel in #1 vermeldt nu juist dat ze het daarin NIET hebben over intolerantie. Dus trek het je niet aan.

Maar dat artikel

Steld toch juist dat al die ingebeelde of verzonnen allergieën heel slecht zijn voor mensen met een echte allergie. Want zij worden steeds minder serieus genomen. Die kok moet toch als voorbeeld dienen van hoe veel niet-deskundigen over allergieën denken, "Jaja, kaas kan wel en melk dan weer niet ... tuurlijk ...". Terwijl het best mogelijk is dat je tegen de eiwitten in melk wel allergisch bent maar tegen de bewerkte vorm zoals in kaas niet.

Dus lees gewoon het hele artikel zou zeggen.

Verzonnen?

Ik zie de wetenschap toch zo dat ze proberen zo goed mogelijk een kader te scheppen om om te gaan met zaken als allergie en intolerantie.

Maar ik vind het niet juist om mensen die daar zelf mee bezig zijn, vanuit klachten die ze ervaren, voor fantasten te verslijten.

Uiteindelijk is allergie ook gewoon een praktische zaak. En bovendien is over voedsel en allergie het laatste woord nog lang niet gezegd.

En voor sommige artsen is allergie blijkbaar nog steeds een kwestie van 'geloof' en kun je nog tijden het bos ingestuurd worden voor het duidelijk is. En ook duidelijk is wat de impact is, op het moment en later, want allergie kan door de jaren heen meer of minder last geven of van vorm veranderen.

Ik zou het zelf ook niet alleen overlaten aan de wetenschap. Die er zelf vaak ook verdeeld over blijkt te zijn.

NVAS - de Patientenorganisatie

https://www.allergieplatform.nl/blog/stichting-voedselallergie/

Wie zich afvraagt of er sprake kan zijn van voedselallergie of andere allergieen, zeker als dat ook vaker voorkomt in de familie, doet er goed aan zich zelf te informeren.

Zelf ben ik een tijdje lid geweest van de NVAS en ik kreeg een vrijwilliger toegewezen die mij heel goed op weg geholpen heeft. Het blad is ook altijd up to date met de laatste theorieen maar ook hoe men daar in het verleden mee omging en wat mogelijke onderzoeksrichtingen zouden kunnen zijn.

Maar dat geldt natuurlijk voor alles. Je hebt specialisten prima, maar zelf nadenken en beoordelen, het gaat per slot om je eigen leven.

Restaurant

Wat ik heb begrepen van een restauranteigenaar is dat het steeds erger wordt qua eisen en allergieën.

Een paar jaar geleden had je ook mensen met allergieën en daar hielden ze dan keurig rekening mee. Hij zegt dat tegenwoordig aan elke tafel wel iemand zit met iets. De een mag geen suiker, de ander geen gluten, geen zuivel, geen kaas etc. Hij heeft ook het idee dat bij sommigen mensen niet mogen hetzelde is als iets niet lekker vinden.

Hij vindt het een ramp. Het is niet meer mogelijk om een menu samen te stellen, om te koken en in te kopen als vervolgens de helft van de mensen bij het bestellen allerlei aanvullende eisen heeft.

Zelf heb ik pas gereserveerd bij een goed restaurant (eentje met een Michelin ster). Hier stond zelfs bij dat je allergieën kon doorgeven maar zou je het pas aan tafel melden dan konden ze het niet meer garanderen.

Klandizie

Het is vast wennen maar in het belang van de klandizie kun je je als restauranthouder maar beter goed informeren. Maar uiteraard ook je grenzen aangeven.

Maar anders blijven klanten weg en dat kost geld.

Toen de kinderen heel klein waren ging ik hooguit een keer naar MacDonalds en dan alleen maar om patatjes te halen. Ze waren daar, Amerikaans, al beter voorbereid op allergien en hadden een productieboek waarin alle ingredienten stonden aangegeven.

En ik ging in die tijd zeker geen oliebollen bij een kraam halen omdat men massaal was overgegaan op pinda olie zonder dat de betreffende bakker zich daar bewust van was dat dat een gezondheidsrisico kon zijn voor sommige mensen. Dus, dat je daar op zijn minst antwoord op moet kunnen geven: gebruikt u soms arachideolie of pindaolie?

Geen verstand. Ook de universiteitsmensa moest ik helaas mijden voor mijzelf omdat er in alledrie de menu's een ingredient zat dat ik niet kon verdragen en zonder was niet mogelijk. Dus bij een echte allergie heb je gewoon weinig mogelijkheden. En ik nam mijn of ons voedsel dan ook meestal volledig zelf mee en ging zelden of nooit uit eten.

Het duurt ook even voor het duidelijk is en dan ben je extra voorzichtig. Ik ging altijd met een epipen voor dochter naar de tropen, gezien de onvoorspelbaarheid van controle over je eigen voedsel of de aanwezigheid van stekende bijen of andere mogelijk allergene zaken waar dochter mogelijk ook weer allergisch voor zou blijken te zijn.

Het is vaak ook een zoektocht en als je een crisis of stress hebt, of ziek bent, kun je soms reageren op alles wat beweegt en in tijden van rust en gezond hypoallergeen dagelijks voedsel, kun je best eens wat uitzonderingen maken.

Zo is het nou eenmaal. En als je daar als restaurant geen rekening mee houdt lopen je klanten wel weg. Kun je echt nog wel eens mopperen dat het lijkt alsof mensen het verzinnen maar dat is dan toch een onzinpraatje omdat het zo lastig in te bouwen is in het koken voor groepen mensen. Net Passend Onderwijs. We kunnen geen uitzondering maken want we bieden het meest effectief en kostenbewust voor de middenmoot nou eenmaal.

Kun je doen maar dan stijgt het aantal thuiszitters. En het restaurant kan een deel van de klandizie verliezen. Niet erg voor sommigen, maar anderen hebben er meer last van dus passen zich wel aan.

Het is gewoon wennen. En er een weg in vinden.

Toen ik zoon voor het eerst met mogelijk (alleen) koemelkeiwitallergie aanmeldde bij het kinderdagverblijf dreigde men mij nog te verwijzen naar een medisch kinderdagverblijf. Dat is dus niet houdbaar nu blijkt dat het toch een groter gezondheidsprobleem is dan men dacht. Kun je het wel proberen te negeren door het belachelijk te maken of te ridiculiseren in kranteartikelen en promoties, maar de realiteit laat zich slecht wegredeneren.

We zijn ons ook steeds meer bewust van deze zaken. Vroeger was men daar veel minder mee bezig, behalve een voorhoede, en was het pappen, nathouden en verdragen, niet zeuren, gaat voorbij. Dat willen we toch niet meer?

allergieën en intolerantie

daar begint het verschil al. Een allergie heeft toch een duidelijke (negatieve) invloed op het lijf.
Een intolerantie zal wel een negatieve invloed op je lijf hebben, maar zal niet (levens)gevaarlijk zijn.
Zo kwam ik erachter paar jaar geleden dat ik peper (witte, zwarte en rode) niet lekker vind, maar wel een intolerantie heb (geen smaak meer in de mond).
En dus meld ik het wel in restaurant, capsicum intolerantie, dus svp geen witte, zwarte en/of rode peper, maar alle andere kruiden mag wel.

heftige intolerantie

Ik weet als sinds enkele jaren dat ik een lactose intollerantie heb. Ik kan dus geen melk producten verdragen. Voor die tijd was mijn huisarts erg sceptisch want dat kwam bijna nooit voor en iedereen had wel eens buikpijn. Nou, ik lag te rollen op de grond van de pijn, en ik had meerdere keren last van dunne ontlasting per dag en een enorm opgezette buik. Toen ben ik lactose vrije producten gaan gebruiken zoals van MinusL en de huismerk varianten van AH. Maar ik had de laatste tijd weer heel veel klachten. Net messteken in mijn buik en weer continue diaree. Ik denk, zal eens voor de gein stoppen met lactose vrije melk en lactose vrije yoghurt. En wat schetst mijn verbazing? Geen klachten meer. Kan niet volgens de huisarts want het is een intollerantie dus een beetje melk zou ik moeten kunnen verteren. Dus nu niks meer kant en klaar kopen en eten. Want het zit echt overal in; brood, koek, gebak, soepen, sauzen, worst en vleeswaren, dips en smeersels, kaas en ijs. Het is een geluk dat ik dol ben op koken, maar ik moet dus alles afslaan wat ik aangeboden krijg en restaurants ook overslaan. Het zit zelfs in bitterballen!
Mensen reageren er altijd een beetje raar op, want ze denken dat het een mode ziekte is of dat je wil afvallen. Overigens vraag of zeg ik het ooit in een restaurant, ik wil niet vervelend zijn of zeuren. Dan maar buikpijn.