Vodka, Whiskey...
Zoon 22 jaar, slim, verstandig,knap, verlegen,ongemakkelijk, complexen..
Ik kom zelden op zijn studentenkot waar hij (prima) studeert. Thuis drinkt hij zo goed als nooit alcohol. 2 jaar geleden ben ik eens op zijn kot geweest om er wat spullen te brengen, hij was er toen niet en ik heb toen zijn kot eens gepoetst. Tot mijn verwondering kwam ik er een fles Whiskey en vodka tegen (half leeg) en in de vuilbak een aantal bierblikjes. Ookal schrok ik er van, ik heb er toen niet zo veel woorden aan vuil gemaakt, gewoon eens opgemerkt (studentenprobeersel?)
Nu was ik toevallig nog eens op zijn kot, nog maar eens gepoetst want het was me er een bende (hijzelf was op vakantie en ik moest iets halen uit zijn kot.)
Weer kwam ik er een bijna lege fles vodka tegen.
Ik verschoot er van. Ik dacht dat hij bijna nooit iets dronk, maar blijkbaar haalt hij toch zwaar spul.
Ik ben beginnen denken waarom hij dat zou doen... Om zijn verlegenheid weg te krijgen als hij op stap gaat? Om losser te kunnen zijn in groep? minder gespannen, ...?
Hij vindt het erg dat hij nog steeds geen meisje heeft, durft de stap nooit te zetten, zou hij zich misschien soms wat moed indrinken? Als slaapmiddel?...
Als hij terug komt van vakantie, hoe zou ik hem dan hier best over aanspreken? Hij heeft een verslavingsgevoelige vader (is in ontwenningskliniek opgenomen geweest) en ik wil hem daar toch wel eens op wijzen...(daarover spreken we bijna nooit)
Voordat
je hem verdenkt van alcoholisme zou ik eerst een proberen te achterhalen hoe lang hij eigenlijk over een fles wodka doet. Je hebt twee jaar geleden wat gevonden en nu weer. Het zou me sterk lijken als hij al die tijd over één fles gedaan zou hebben, dus daar zou ik niet op tellen. Maar dat weet je uiteindelijk niet. En of hij nu echt een probleem met alcohol heeft is hieruit niet af te leiden, zou ik denken.
Aagje
in 2 jaar
Snap ik het nu goed: In 2 jaar heb je 3 flessen sterke drank en wat blikjes bier gevonden en je eil hem er op aanspreken? Waarom?
Een jongen van 22 mag toch een biertje (of wat sterkers) drinken.
Misschien drinkt hij wel gewoon (af en toe of vaker) omdat hij het lekker vindt.
Het waarom
Neen, ik zie het niet als alcoholisme, wel als een verkeerde aanpak om met zijn onzekerheid om te gaan. Als je je geen houding weet aan te nemen dan moet je dat niet met vodka oplossen.
Hij zal het absoluut niet drinken omdat hij het lekker vindt. Dat is het hem juist, hij lust geen alcohol.
en misschien
Heeft hij het wel in huis voor zijn vrienden, en drinkt hij het zelf niet.
hard
Ik vind dat je wel heel hard van stapel loopt.
Je neemt aan dat hij drinkt om met zijn onzekerheid om te gaan. Waarom denk je dat? En hoe weet je dat hij geen alcohol lust? Omdat hij het thuis vrijwel nooit drinkt?
Of ben je gezien dd voorgeschiedenis van zijn vader vooral bang dat er iets gaat spelen?
Praten met hem en niet stiekum neuzen!
ik zou helemaal niet blij zijn als mijn moeder ongevraagd kwam poetsen (en neuzen)tijdens mijn afwezigheid. Waarom kom je trouwens verder nooit bij je zoon op bezoek? Misschien moet je eens gewoon een kopje koffie met hem drinken en VRAGEN hoe hij tegenover het nuttigen van alcohol staat.
Controleur
Jongelui die niet drinken, drinken wel eens wat. Ze roken ook niet en doen nooit iets wat moeder niet wil. Kom op, hij is 22. Zolang hij niet met alcohol op auto rijdt of andere domme dingen doet zou ik geen gesprek of preek gaan houden. Hij is volwassen en mag het allemaal zelf weten. Hij mag zelfs onzeker zijn en wat complexen hebben. Met zijn studie gaat het prima schrijf je, dus ik krijg niet de indruk dat hij een zooitje van zijn leven maakt door misschien eens een borrel te drinken.
Hij is nu op vakantie, dus hij gaat er lekker op uit en zit niet geïsoleerd zijn onzekerheid te verdrinken op zijn studentenkamer.
Ik zou ook eens gewoon met hem een bak koffie drinken en een terrasje pakken en luisteren wat hem bezighoudt. Die vriendin, hypotheek en kinderen komen er misschien wel of misschien niet, het leven loopt zoals het loopt. Hij is 22, de toekomst is nog open.
Die leeftijd
Ik dronk op die leeftijd ook stevig in het weekend. Dat is voorbij gegaan. Ik drink nu amper.
Vooral mijn jongste dochter drinkt volgens mij ook aardig wat als ze gezellig met vrienden zit of op stap is. Niet verstandig, maar zolang het niet dagelijkse kost is...
Los daarvan vind ik ook dat je conclusies trekt zonder de feiten te kennen. Wij hebben ook flessen sterke drank in huis die meerdere maanden half leeg in de kast kunnen staan voor er weer eens van gedronken wordt. Dus als jij bijvoorbeeld in mei bij ons zou schoonmaken vind je een half lege fles. Als je in juli nog een keer komt poetsen vind je weer een halflege fles. Dezelfde dus.
Maak je niet te snel zorgen
Het klinkt niet als iets om je zorgen over te maken, ookal zegt hij dat hij geen alcohol lust. Zelfs als iemand van 22 af en toe een drankje drinkt om wat losser te zijn tijdens uitgaan, is dat geen crime vind ik. Die fles had hij met 5 vrienden kunnen drinken, dus ik zou niet te snel conclusies maken of je zorgen gaan maken door achterliggende problemen te zoeken.
Ik begrijp...
ik begrijp je "angst" wat betreft de eventuele verslaving best gezien zijn vader, maar dat is jouw onzekerheid die je nu projecteerd op je zoon. Natuurlijk kan je een luchtig gesprek met hem aangaan, maar zoals meerdere schrijven...zijn studie gaat goed, hij is lekker op vakantie en je merkt dus verder niets aan hem als hij bij jullie thuis is...
Heel eerlijk, toen ik 22 was dronk ik ook nooit, rookte overigens ook niet en stappen was natuurlijk ook allemaal heel netjes....tenminste, dat maakte ik mijn ouders wijs 
....
Haha mama2
Mijn ouders hadden géén idéé wat ik allemaal vrat, deed enz.....
Gr. Bibi
