Update Pfeiffer
Sinds begin december weten we dat zoon (bijna 13) Pfeiffer heeft. Niet de acute fase maar de herstelfase. Omdat hij dus maanden door is gedenderd zonder te weten dat hij Pfeiffer had, verloopt het herstel moeizaam en traag. Ondanks dat hij godezijdank nu wel voor het eerst in jaren goed slaapt (hij slaapt van 20.00/21.00 tot 10.00-11.00) kan hij nog steeds niet naar school. De rest van dit seizoen stopt hij ook met selectievoetbal. We hebben in goed overleg met school besloten om dit schooljaar af te schrijven; volgend jaar doet hij 3 Gym dus gewoon overnieuw. Hij maakt wel zijn Matschappelijke Stage af zodat hij tenminste iets (leuks) doet en zodat hij deze volgend jaar niet meer hoeft te doen.
Het is ontzettend klote hoe zo'n ziekte je vertrouwde leventje op zijn kop zet... Zoon heeft nu wel een hele belangrijke les geleerd; namelijk dat je gezondheid voorop staat! Met Pfeiffer moet je uitgebreid de tijd nemen om helemaal te herstellen anders is de kans groot dat je jarenlang of zelfs chronisch klachten houdt en dat willen we natuurlijk voorkomen. Nu nog een plan maken voor wat betreft de invulling van de rest van het jaar want zoon verveelt zich kapot. Het is zo lastig om de juiste balans te vinden tussen rust en geschikte activiteiten. Je moet in beweging blijven voor je algehele gezondheid en je conditie maar ook weet niets te belastend doen. En de hele dag computeren of lezen gaat ook snel vervelen... Wat een rotziekte;-( Hopelijk gaat het herstel de goede kant op en wordt hij weer 100% de oude want om zo'n actieve, sportieve knul zo te zien is echt niet leuk...
Sterkte
Veel sterkte met het herstel.
Is het iets om de komende maanden/tijd Chinees te gaan leren of Arabisch? Of Wiskunde doorworstelen vanaf de brugklas?
Je weet maar nooit wat dat laatste nog oplevert als er volgend jaar een profiel gekozen moet worden 
Vera
LOL Vera, inderdaad wil zoon zijn wiskunde nu eindelijk eens goed gaan snappen zodat hij volgend jaar wellicht wel N&T kan gaan doen. In dat kader zien we dit jaar dus niet als verloren maar als een kans. Maar op dit moment is hij door de Pfeiffer nog vaak erg vergeetachtig en duizelig dus we moeten maar zien hoever hij komt...
Wel bewegen!
Iedere dag een klein ommetje is zeer aan te bevelen. Dit is zo'n moment in je leven dat je het echt van structuur en ritme moet hebben. Dus iedere dag op dezelfde tijd opstaan. Een ommetje inplannen, wat wiskundewerk, en een beetje rusten en dan over een week of twee eens kijken of de activiteiten alweer iets opgevoerd kunnen worden. Ik ben hier zeker een maand of twee mee zoet geweest en daarna zeker nog een hele tijd op halve kracht. Heel verstandig om het schooljaar af te schrijven, een hersteltermijn van een jaar is zeker niet gek. Ik heb dit in het begin van mijn examenjaar gehad en de dokter raadde mij ook aan om het examen te laten zitten. Ik wilde dit perse niet en heb het met hangen en wurgen gehaald. Pas na een jaar kon ik zeggen dat ik echt weer de oude was.
Sterkte
Inderdaad, supervervelend en het kan je leven echt op je kop zetten. Ook ik zat in die 'laatste' fase, en de dokter had het nog over 7-8 weken. Dat werd em niet. En zelfs toen ik weer volledig aan het werk was, was ik nog niet helemaal topfit. Dat heeft inderdaad net als bij Ginny wel een jaar geduurd. Maar ja, gezondheid is belangrijk, ik denk dat je de juiste keuzes maakt, je kan beter het jaar nu afschrijven en volgend jaar vanaf het begin goed beginnen. Dat geeft ook zelfvertrouwen.
Heel veel beterschap!!
Sneeuwitje
Wat super
dat je zoon zelf ook het nut van de manier van genezing inziet die bij Pfeiffer hoor. Lijkt mij heel lastig op die leeftijd om dat te kunnen!
Veel sterkte en succes!
geduld is een schone zaak...
Vriend van dochter heeft nu zo'n drie maanden Pfeiffer. Kan niet werken, heeft nu wat uitstel, maar dit gaat waarschijnlijk op termijn problemen opleveren in de werkkring/carrière. Erg naar, niks aan te doen, met deze aandoening zit er niks anders op dan geduld hebben. Valt niet mee, het is saai dag in dag uit alleen thuis te zijn en toch een zinnig ritme te volgen. In ' de boekjes' duurt Pfeiffer niet zo lang, maar in het echt kan het heel wat tijd opslokken.
'Boffen' als je kind nog op school zit en thuis woont als Pfeiffer de kop opsteekt. Een jaar moeten overdoen is een grote teleurstelling. Sterkte ermee!
