Tips en ervaringen gevraagd, tijdelijk zonder tanden
De titel geeft het al aan, ik zal een tijd zonder tanden rond moeten lopen, in elk geval toch zeker een maand maar kan ook langer zijn.
De tandarts heeft onlangs het advies gegeven om over te gaan op implantaten en een klikgebit. Door wat tegenslag kan er niet gelijk een noodgebit geplaatst worden zodra mijn tanden eruit zijn dus vandaar tijdelijk tandloos.
Wie heeft dit ook meegemaakt en heeft nog tips voor me? Wat is makkelijk om te eten in de eerste week na het trekken van mijn tanden? Ik kan wel een paar dingen bedenken die makkelijk naar binnen glijden zoals vla, yoghurt, brinta, soep, omelet. Maar wellicht heeft iemand nog wel wat goede tips. Ook om mee te nemen voor de pauze op het werk want ik kan uiteraard niet al die tijd thuis blijven. Toevallig staat de afspraak voor het trekken gepland in een week waarin ik toch al vrij had dus dat komt mooi uit. Gelukkig heb ik nog voldoende mondkapjes liggen want ik vind het niet fijn als anderen me buitenshuis zien zonder tanden maar misschien is een sjaaltje ook wel een optie?
Wat fijn dat je genoten hebt van de pizza en dat er vooruitgang zit in het eten zonder tanden. Mettertijd zal het vast enigszins wennen gaan dingen makkelijker, maar dat betekent niet dat ze je nog langer kunnen laten wachten dan nodig is.
Eppos schreef op 16-05-2022 om 20:39:
[..]
Ik sluit me vooral bij de laatste zin aan. Je moet echt wel geduld kunnen opbrengen en jee probeer ook af en toe boos te mogen zijn. Dat mag, het vreet energie joh als je nog moet zien hoe en wat precies. Goed te horen dat er wat perspectief zit in de zorgstructuur
Ja, soms ben ik wel opstandig hoor, ik klets best graag maar het kost meer energie en soms verstaan mensen me ook slechter waardoor ik toch wat gefrustreerd raak. Ze doen natuurlijk hun best maar het zal zijn tijd nodig hebben om iets te maken wat niet na 10 seconden al naar beneden zakt. Mijn onderkaak zal op zich niet zo'n probleem opleveren, daar moeten maar 2 implantaten in.
Vandaag was ik erg boos om iets op het werk, dat ook geuit maar ja, de manager en een collega doen dan net alsof alles aan mij ligt terwijl ik zeker weet dat ik terecht boos was (ik niet alleen overigens, een paar andere collega's ook). Ik doe het woord en de rest zit stommetje te spelen, pffff.
MamaE schreef op 16-05-2022 om 22:34:
Wat fijn dat je genoten hebt van de pizza en dat er vooruitgang zit in het eten zonder tanden. Mettertijd zal het vast enigszins wennen gaan dingen makkelijker, maar dat betekent niet dat ze je nog langer kunnen laten wachten dan nodig is.
Nee, ze zullen me zeker niet langer laten wachten maar het is eerst de toestemming afwachten van de ziektekostenverzekeraar. Zodra die binnen is, kan ik een afspraak maken bij de tandarts en kan hij eraan beginnen. Ze zullen wel proberen me ergens tussen te proppen bij de afspraken.
Poezekat schreef op 17-05-2022 om 12:12:
[..]
Ja, soms ben ik wel opstandig hoor, ik klets best graag maar het kost meer energie en soms verstaan mensen me ook slechter waardoor ik toch wat gefrustreerd raak. Ze doen natuurlijk hun best maar het zal zijn tijd nodig hebben om iets te maken wat niet na 10 seconden al naar beneden zakt. Mijn onderkaak zal op zich niet zo'n probleem opleveren, daar moeten maar 2 implantaten in.
Vandaag was ik erg boos om iets op het werk, dat ook geuit maar ja, de manager en een collega doen dan net alsof alles aan mij ligt terwijl ik zeker weet dat ik terecht boos was (ik niet alleen overigens, een paar andere collega's ook). Ik doe het woord en de rest zit stommetje te spelen, pffff.
Ik begrijp je frustratie. Communicatie komt van twee kanten. Als jij extra moeite doet om verstaanbaar te spreken, dan mag je verwachten dat een ander ook extra moeite doet om jou te verstaan.
Ook met een kunstgebit zal het even wennen zijn. Dat is met alle veranderingen zo.
En dat je dan af en toe wat snibbig doet, boos bent, gefrustreerd raakt, dat zullen de mensen je vast wel vergeven. Het is maar de vraag wat ze zouden doen als ze in jouw schoenen zouden staan.
MamaE schreef op 17-05-2022 om 12:19:
[..]
Ik begrijp je frustratie. Communicatie komt van twee kanten. Als jij extra moeite doet om verstaanbaar te spreken, dan mag je verwachten dat een ander ook extra moeite doet om jou te verstaan.
Ook met een kunstgebit zal het even wennen zijn. Dat is met alle veranderingen zo.
En dat je dan af en toe wat snibbig doet, boos bent, gefrustreerd raakt, dat zullen de mensen je vast wel vergeven. Het is maar de vraag wat ze zouden doen als ze in jouw schoenen zouden staan.
Helaas merk ik daar niet zoveel van hoor, snibbig zijn wordt gelijk afgerekend. Vorige week was ik aan het werk op een andere locatie, "moest" een dagje meelopen met een collega daar omdat ik, en nog een paar anderen, in de zomerperiode daar af en toe zullen invallen. De collega waarmee ik aan het werk was vertelde dat ze zelf niet zou werken zonder tanden want dat ze onverstaanbaar was toen ze net haar kunstgebit had, ze vond mij prima te verstaan overigens.
Poezekat schreef op 17-05-2022 om 12:14:
[..]
Nee, ze zullen me zeker niet langer laten wachten maar het is eerst de toestemming afwachten van de ziektekostenverzekeraar. Zodra die binnen is, kan ik een afspraak maken bij de tandarts en kan hij eraan beginnen. Ze zullen wel proberen me ergens tussen te proppen bij de afspraken.
Kan dat niet omgedraaid worden? Dus afspraak vast inplannen en eventueel verplaatsen, wijzigen of afzeggen als die toestemming niet komt? Win je toch tijd mee? Elke dag langer is er volgens mij 1 teveel...
Ik heb ook bewondering voor je geduld en opgewektheid en optimisme hoor. Heb sinds 1,5 week last van mijn rug en ben er nu al heel erg klaar mee. En dat merkt mijn omgeving ook wel 
.
Poezekat schreef op 17-05-2022 om 12:29:
[..]
Helaas merk ik daar niet zoveel van hoor, snibbig zijn wordt gelijk afgerekend. Vorige week was ik aan het werk op een andere locatie, "moest" een dagje meelopen met een collega daar omdat ik, en nog een paar anderen, in de zomerperiode daar af en toe zullen invallen. De collega waarmee ik aan het werk was vertelde dat ze zelf niet zou werken zonder tanden want dat ze onverstaanbaar was toen ze net haar kunstgebit had, ze vond mij prima te verstaan overigens.
Nou ja, het is geen vrijbrief om iedereen maar af te snauwen, maar als je daarna sorry zegt zou ik er alle begrip voor hebben. Mijn dochter kan nog steeds af en toe even boos zijn om alles wat ze aan haar gebit heeft.
Daarbij vind ik het alleen maar goed dat je gewoon gaat werken. Je hebt tenslotte niks aan je handen en staat ook niet voor de klas of zo. En dat die collega dat niet zou doen is prima maar jij mag gewoon een andere keuze maken. Ik vind het echt top dat je gewoon gaat werken.
MamaE schreef op 17-05-2022 om 14:43:
[..]
Nou ja, het is geen vrijbrief om iedereen maar af te snauwen, maar als je daarna sorry zegt zou ik er alle begrip voor hebben. Mijn dochter kan nog steeds af en toe even boos zijn om alles wat ze aan haar gebit heeft.
Daarbij vind ik het alleen maar goed dat je gewoon gaat werken. Je hebt tenslotte niks aan je handen en staat ook niet voor de klas of zo. En dat die collega dat niet zou doen is prima maar jij mag gewoon een andere keuze maken. Ik vind het echt top dat je gewoon gaat werken.
Nee, een vrijbrief is het zeker niet maar in dit geval was ik wel wat snibbig en ik was niet de enige die boos was over die situatie. En ik was ook niet de enige die de reactie van de manager en die andere collega erg raar (schijnheilig in dit geval) vond.
Zelf vind ik het ook niet meer dan normaal om te gaan werken, als ik nu bijvoorbeeld slechts 2 weken zonder tanden had gelopen, dan had ik de week na het trekken van mijn tanden er ook nog bij genomen (dus vrij) maar nu het langer duurt, dan kan dat natuurlijk niet want mijn vrije dagen zijn niet eindig en ziekmelden is natuurlijk geen optie want ik kan mijn werk doen.
Meestal ben ik positief ingesteld, op elk gebied, maar soms heb ik ook wel een baaldag, zoals ieder ander.
Jonagold schreef op 17-05-2022 om 14:12:
[..]
Kan dat niet omgedraaid worden? Dus afspraak vast inplannen en eventueel verplaatsen, wijzigen of afzeggen als die toestemming niet komt? Win je toch tijd mee? Elke dag langer is er volgens mij 1 teveel...
Ik heb ook bewondering voor je geduld en opgewektheid en optimisme hoor. Heb sinds 1,5 week last van mijn rug en ben er nu al heel erg klaar mee. En dat merkt mijn omgeving ook wel
Dat is ook nog een optie maar deze week zou ik toch niet terecht kunnen want de tandarts (die me wél verder gaat helpen) heeft vakantie.
Het is jammer dat sommige mensen zich niet kunnen inleven en hun best doen zoals jij gezien kan worden dat je meer dan je best doet. Ik had er allang een pijnaanval desnoods bij gesimuleerd en me ziek gemeld. Je komt toch werken.
Ik snap soms ook niet wat ze nou allemaal verwachten en vooral de werkgever zelf. Bij twee gevallen van hetzelfde zal de een zeggen ik meld me ziek terwijl de ander met pijn er nog staat. De ene is zuiniger op zichzelf en de ander slikt een hoop in terwijl de werkgever niet bedenkt dat doorwerken ook op een lange duur meer uitval achteraf betekent. Ik vind dat daar ook goede zorg voor moet zijn. Vanuit het werk dus dat ze jou in de gaten houden en blijven vragen hoe het gaat. En niet een collega die uit interesse of mededogen vraagt maar een vinger aan de pols door je baas. Ik lees dat weinig uit je Posts maar misschien is dat wel zo
Geloof me dat menig werknemer zich ziek zou melden zonder tanden.
Ik vind het echt top van je dat je gewoon gaat werken. En je baas op het een of ander aanspreken etc. moet gewoon kunnen. Baaldag moet ook gewoon kunnen. Heeft elk normaal mens wel eens, ook mensen die niks mankeren.
MamaE schreef op 17-05-2022 om 23:30:
Geloof me dat menig werknemer zich ziek zou melden zonder tanden.
Ik vind het echt top van je dat je gewoon gaat werken. En je baas op het een of ander aanspreken etc. moet gewoon kunnen. Baaldag moet ook gewoon kunnen. Heeft elk normaal mens wel eens, ook mensen die niks mankeren.
Ik werk gelukkig vooral in de ochtend dus na de middag lekker thuis, dat scheelt enorm. Wel is het vaak erg haasten als er meerdere collega's vrij zijn en ook bij ziekte. Maar ik gun mezelf elke werkdag de tijd om even op een rustige plek een proteïneshake te drinken. Als er op de afdeling waar ik werk geen rustige plek is, dan ga ik ergens anders zitten en ik neem er ook de tijd voor. Ik voel me er niet prettig bij om iets te drinken met anderen erbij dus tijdens de koffiepauze neem ik niks.
Eppos schreef op 17-05-2022 om 18:59:
Het is jammer dat sommige mensen zich niet kunnen inleven en hun best doen zoals jij gezien kan worden dat je meer dan je best doet. Ik had er allang een pijnaanval desnoods bij gesimuleerd en me ziek gemeld. Je komt toch werken.
Ik snap soms ook niet wat ze nou allemaal verwachten en vooral de werkgever zelf. Bij twee gevallen van hetzelfde zal de een zeggen ik meld me ziek terwijl de ander met pijn er nog staat. De ene is zuiniger op zichzelf en de ander slikt een hoop in terwijl de werkgever niet bedenkt dat doorwerken ook op een lange duur meer uitval achteraf betekent. Ik vind dat daar ook goede zorg voor moet zijn. Vanuit het werk dus dat ze jou in de gaten houden en blijven vragen hoe het gaat. En niet een collega die uit interesse of mededogen vraagt maar een vinger aan de pols door je baas. Ik lees dat weinig uit je Posts maar misschien is dat wel zo
Collega's vragen wel regelmatig hoe ver het nu staat als ik een consult heb gehad, manager heeft tot nu toe 1 keer iets gevraagd. Ik had hem van tevoren verteld dat mijn tanden eruit gingen en ik een poosje (ging toen nog uit van 1 maand) zonder tanden zou lopen. De eerste keer dat we elkaar zagen nadat mijn tanden getrokken waren en ik een mondkapje droeg (moet niet meer op het werk dus ik was de enige) vroeg hij niks terwijl hij zowat recht tegenover me zat aan de tafel.
Collegas zijn rare wezens. Mijn leidinggevende zegt Boe noch bah tegen mij op het werk. Maar kom ik hem toevallig buiten werk om tegen, dan is hij heel amicaal.
Achteraf gezien had ik me misschien beter een aantal dagen ziek gemeld na het trekken van mijn tanden, heb toch niks gehad aan die vakantie dagen. Maar ja, daar heb ik op dat moment niet bij stil gestaan.
