Tijd voor opbouw allergie

Cavia

Onze zoon wilde ooit graag een cavia. Omdat hij ook veel last had van allergieën hebben we in de vakantie 3 weken de cavia van vrienden in huis gehad. Dat ging goed, dus cavia gekocht. Knabbeltje.

Na een paar weken begon het gehoest, gesnuf, tranende ogen. Je kent het allemaal wel. Bleek hij dus toch allergisch te zijn voor de cavia. Wij hadden het geluk dat mijn schoonzusje meteen aanbood om de cavia in huis te nemen, maar het bleef natuurlijk wel een hele grote teleurstelling. Voor een hond zal het lastiger zijn om nieuw onderdak te vinden. Zo sneu, die allergische kindertjes.

Sinds de adoptie van zijn cavia antwoordde onze zoon als iemand hem vroeg of hij huisdieren had: "Ja, ik heb een cavia en hij woont bij mijn tante."

Ik zou

Het een aantal keren proberen, korter, wat langer, wat maanden ertussen, dan eens alleen een bezoek, een weekend.
Vaak ben je met eigen dieren minder allergisch, maar dat is geen garantie. Het gaat om de huidschilfers, ik zou dan in elk geval een plukhond of trimhond nemen (poedel/terrier bv). Die houdt de haren en de schilfers langer bij zich en door het niet/amper verharen ligt het ook niet door het hele huis.
Want ook al laat je dieren niet boven, je neemt zelf al een hoop mee. Verder laminaat/zeil en zo min mogelijk stoffen op zijn slaapkamer zodat hij in elk geval daar het minst last heeft.

Ras of bastaardje met krulhaar

Als jullie een hond nemen, zou je het best een ras kunnen nemen met krulhaar. Zo'n hond verhaart ook, maar dat blijft in de vacht zitten en moet eens in de zoveel maanden naar een trimmer (tenzij je dat zelf goed kunt).

Allergieën kunnen in de loop der jaren altijd opgebouwd worden, maar als je zoon geen allergie voor honden heeft, is het natuurlijk niet gezegd dat het ooit gebeurt. Maar... om het toch voor te zijn, zou je dus voor een krulvacht kunnen kiezen.

Allergisch

Je kind kan ook niet allergisch op honden getest zijn, omdat hij hij heel weinig of niet met honden in aanraking is geweest. Neem je zelf een hond, dan loop je de kans dat hij een allergie opbouwt en behalve dat de hond dan weg moet, kan hij ook niet meer op bezoek kan bij mensen met een hond. Ik zou het risico niet nemen.
Wij hebben om die reden geen kat genomen, en nu hij geregeld bij mensen die een kat hebben komt, begint die allergie zich inderdaad op te bouwen.

Geen risico nemen

Of je kind allergisch is voor honden (ook honden die laag allergeen zijn kunnen nog steeds allergische reacties veroorzaken) zal alleen proefondervindelijk moeten blijken. En hoe snel het opbouwt is ook niet met zekerheid te zeggen. Wil jij het risico nemen dat hij een allergie opbouwt en zoals specht al zegt ten eerste de hond weg moet en ten tweede hij ook last krijgt als hij bij andere honden in de buurt is? En als je toch besluit een hond te houden ook al is je zoon allergisch: wat doe je hem dan aan? Eerlijk gezegd vind ik dat je dat nooit kunt maken. Al met al zou ik het risico van een eigen hond echt niet nemen in jullie geval waar al gebleken is dat je zoon snel een allergie ontwikkelt. Behalve een aquarium zou ik geen enkel dier in huis halen, ook geen logeerhond.

Nou

dan zou niemand ooit een hond kunnen nemen want iedereen kan een allergie opbouwen.

Mijn zoon is tot zijn allergietest net zo vaak met honden als met katten in aanraking gekomen (zo goed als niet) en toch was de uitslag bij katten torenhoog. Zo hoog dat het ziekenhuisopname kon worden als hij bij iemand met katten zou logeren.

We zijn nu jaren verder en 24 uur voor de logeerpartij beginnen met cetirizine en hij heeft geen enkele klacht. Als hij hooikoorts/huisstofmijtklachten heeft is 1x druppelen met oogdruppels ook voldoende.

Ik wil het juist gaan testen met een logeerhond en daarna ook nog regelmatig een hond in huis halen en dan vragen of de huisarts nog eens wil testen en wat zij er over denkt. Als ik nu helemaal niets doe komen we er nooit achter.

Baasje

Iedereen kan een allergie opbouwen, maar de ene persoon is meer allergie gevoelig dan de andere. Jouw kind heeft overduidelijk een hoge gevoeligheid voor allergieën en wil je nu echt t risico lopen dat je kind over een paar maanden er nog een allergie bij heeft? Sorry hoor, maar de gezondheid van mijn kind zou toch echt zwaarder wegen dan het hebben van een hond. Nu kan hij zijn allergieën de baas omdat het incidenteel is. Stel dat hij een allergie tegen de hond opbouwt (en die kans schat ik vrij groot in gezien zijn voorgeschiedenis) dan heb je een verdrietig gezin omdat de hond toch weg moet of een jongste kind dat continu aan de pillen, puffers en sprays kan om zijn klachten te beteugelen (en zich dan nog niet topfit voelt) en een hond die herplaatst moet worden. Kortom: het lijkt er een beetje op dat jij je zin wilt doorzetten ten koste van je jongste kind en ten koste van een hond.

Reactie

Misschien moeten jullie nog een keer mijn laatste alinea eens lezen. Wij nemen geen hond na uitgebreid testen met logeerhonden en niet zonder een onderzoek en gesprek erna bij de huisarts.

Mooi

Dan zitten we dus op een lijn Het lijkt mij alleen beter als je het testen bij de honden thuis doet, want als je zoon toch allergisch voor honden blijkt te zijn, dan heeft hij misschien langer last van wat de honden in jullie huis achterlaten, dan van een visite aan de honden in hun eigen huis.

testen bij de honden thuis heeft geen zin

je kunt hierboven al lezen dat het wel een poosje kan duren voor je een allergie op bouwt en ik ga niet dagenlang bij iemand zitten wachten tot mijn kind wel of geen allergie opbouwt. Wij kennen helemaal niemand met een hond om zo veel over de vloer te komen. De logeerhond is al geregeld dus die komt gewoon en dat doen we ook om te kijken of een hond in ons gezin past qua uitlaten en dagindeling.

Helder

Dan blijft staan dat het mogelijk is dat het logeren van de hond goed gaat, dat je besluit een hond te nemen en dat vervolgens je kind na een eental maanden alsnog allergisch gaat reageren op jullie eigen hond en daarnaast ook op andere honden in zijn omgeving. Aan jullie de vraag of je dit risico wilt nemen. Bij kinderen met aanleg tot het ontwikkelen van allergieën is zo'n scenario zeker mogelijk, hoe groot de kans is dat lijkt me lastig in te schatten. Mogelijk dat de huisarts (of beter nog, de allergoloog) hierover iets zinnigs kan zeggen...

Hier in huis ook twee mensen met een 'allergische aanleg' en dus de neiging om bij herhaalde blootstelling aan allergenen opeens allergisch te gaan reageren op iets dat eerder wel goed ging. Ik zou het niet aandurven, maar dat is denk ik ook omdat ik niet perse graag een hond wil. Als je dat wel wilt, maak je daarin mogelijk een andere afweging.

Zorg er in ieder geval voor dat je je inderdaad goed laat informeren, dat je inderdaad 'uitprobeert' of het goed gaat (voor wat dat waard is bij een kind met allergische aanleg) en dat je vervolgens alle voors en tegens de revue laat passeren (zoals je al van plan bent dus). En bedenk een plan b voor als er na een tijdje toch een allergische reactie ontstaat op het nieuw aangeschafte hondje.

Succes met het nemen van de uiteindelijke beslissing!

Klopt

Wij realiseren ons dat ook. Het plan is dus om na de logeerhond te proberen om een aantal maanden een hond eens per week in huis te nemen. We kennen iemand viavia met wie dat wellicht moet lukken. Die hond is ook van het beoogde ras.

Op dit moment staan we op de wachtlijst voor pups die begin 2017 geboren gaan worden dus we hebben nog tot aan januari om te beslissen.

We willen graag een hond, niet omdat de kinderen die zo graag willen maar voor onszelf en ook wel wat meer dan gewoon voor de leuk. Het laatste wat we willen is dat de hond weer weg moet maar het is wel een vreemde situatie aangezien gezegd is dat logeren bij een kat tot ziekenhuisbezoek kan leiden en dat mijn zoon daar nu met cetirizine prima kan logeren. Ook kan hij met enorm rode tranende ogen thuis komen door de hooikoorts en dat hij daar binnen een dag vanaf is na 1x oogdruppelen, iets wat we dan dus een aantal weken dagelijks doen en waarvan de dosering 4xdaags is. De huisarts kan dat mee laten wegen natuurlijk.

Tja

Mijn ervaring is dat hoe meer allergenen je in de mix gooit hoe meer kans dat je in een negatieve spiraal terecht komt en op steeds meer zaken gaat reageren. Het is dan niet 1 allergeen met 1 allergeen, houden we met pillen en druppels onder controle maar 1 allergeen met 1 allergeen wordt 3,5,7 allergenen. Bekende en minder bekende.

Nog steeds allergisch?

Als je zoon nauwelijks op katten reageert, is hij misschien niet meer allergisch voor ze? Dat kan namelijk ook, vooral bij kinderen, dat je 'over een allergie heen groeit'. Ik was als kind verschrikkelijk allergisch en kon echt niet logeren bij mensen met katten, nu hebben we er zelf twee Ik zou een nieuwe allergietest laten doen en daarna met de arts overleggen.

Hij reageert goed op medicatie

Dat hij goed reageert op medicatie is harstikke fijn, maar zegt verder niets over de ernst van de allergie. Gebruik van anti-hitamine of ontstekingsremmer is namelijk symptoombestrijding, het doet helemaal niets op het verminderen van de allergie zelf. Daarnaast weet ik uit ervaring dat het vaak in aanraking komen met allergenen een allergie kan laten ontstaan of verergeren, maar inderdaad ook voor allerlei kruisreacties kan zorgen. Dus een beetje wat AnneJ beschrijft: aan hoe meer verschillende allergenen je iemand blootstelt, en hoe groter die blootstelling is, hoe groter de kans dat het immuunsysteem overprikkeld raakt en steeds heftiger gaat reageren op steeds meer verschillende dingen. En blootstelling aan meerdere allergenen tegelijkertijd geeft vaak ook een enorme toename van allergische klachten. bijvoorbeeld: ik heb erge hooikoorts en ben in lichte mate allergisch voor paarden. In de winter (buiten het pollenseizoen) kan ik een paard aanraken en er zelfs op rijden met maximaal een milde reactie (beetje traanogen, niesen en jeukende neus). In het voorjaar en de zomer (als mijn immuunsysteem dus al geprikkeld is door alle pollen die rondzweven in de lucht) kan ik echt niet op een paard rijden of het aanraken. Zelfs het in de buurt zijn van een paar veroorzaakt al niesbuien, opgezette ogen en hoestbuien. Als ik het paard toch aanraak krijg ik direct galbultjes op de plek waar ik het paard heb aangeraakt. Ik moet dan extra medicatie innemen om de reactie te stoppen. Een veel ernstiger reactie dus.

Zeker met iemand die aanleg hoeft om allergisch te reageren kun je ervan uitgaan dat er periodes zijn dat het immuunsysteem door blootstelling aan verschillende allergenen flink overprikkeld is en er dan dus ook allergische reacties gaan optreden op dingen waarvoor de persoon in kwestie eerder niet allergisch was, of slechts een klein beetje. En het lullige is dan dat het immunsysteem vervolgens 'onthoudt' dat er allergisch gereageerd moet worden op die specifieke prikkel, en voila: je hebt er weer een ernstige allergie bij!

Nogmaals, je moet de afweging zelf maken maar ik zou zelf echt nooit het risico durven lopen. Ben benieuwd wat de arts van je zoon erover gaat zeggen...

Wij hebben het wel gedaan

Hier ook een huis vol allergieen en een kat en een hond. We hebben het als volgt aangepakt: allergietest, logeerkat, paar keer naar het asiel (veel katten!) en toen twee jonkiesi n huis genomen. Ging goed. Later wilden we graag een hond erbij. Weer een allergietest en gezocht naar een zgnd anti-allergisch ras. Zoiets als de labradoedel, maar er zijn veel meer rassen die niet verharen en weinig huidschifers verliezen. Geen garantie, maar de kans op allergieen is wel veel kleiner. Daaruit een keuze gemaakt, meerdere keren uren doorgebracht bij de fokker, die veel honden in haar woonkamer had dag en nacht. Toen een hondje in huis genomen. Dat was spannend, bij elk niesje schrok ik. Maar de hond is nu een jaar bij ons en het gaat goed. Bij ons komen de dieren niet in de hal en op de bovenverdieping (slaapkamers).

Ik heb vooraf overleg gehad met de huisarts en de kinderarts. Beiden zeiden hetzelfde: dat het houden van dieren ook heel positief kan werken voor kinderen, ook met allergieen. En dat is ook zo. Als ik zie hoeveel mijn kinderen genieten van onze hond, dan heb ik er geen seconde spijt van. Maar: er was ook bij ons geen garantie dat het goed ging. Als het fout was gegaan was de hond weggegaan en dat was extreem moeilijk geweest.

Baasje

Wat wil je zoon eigenlijk zelf? De kans dat je zoon ooit allergisch raakt voor honden is behoorlijk realistisch alleen is de vraag hoe lang dat duurt. Dat kan na een paar weken zijn maar ook nog na vele jaren. Willen jullie dat risico nemen? En wat vind je zoon er zelf van dat als hij allergisch blijkt te zijn iedere dag medicatie nodig heeft om zich een beetje happy te voelen? Wil je zoon zelf dat risico nemen. Stel dat de hond weg zou moeten dan is dat voor jullie als gezin al erg naar, maar hoe voelt je zoon zich dan? Hij is er tensloote de "schuldige"....
Wat voor hond hebben jullie eigenlijk op het oog? Met het risico op allergieën zou ik in ieder geval voor een allergeenarm ras gaan zoals bijv, een labradoedel of een portugese waterhond.

Antwoord op puck

Ik vind het vervelend dat je steeds over mijn antwoorden springt alsof ze er niet staan. De logeerhond komt er gewoon en daarna zien we wel verder. Ik heb al gezegd dat ik ging overleggen met huisarts en hem laten testen.

Zoals jij denkt betekent dat niemand ooit nog een huisdier kan nemen want iedereen kan allergisch worden en zo staan maar weinig mensen in het leven.

Zoals Drietje al zei kan een huisdier ook andere voordelen geven en in dit geval zien wij dat inderdaad. Ons kind is niet meer zo heel jong en het kan ook best dat we nog een paar jaar wachten. De logeerhond komt er om te bekijken of een hond in ons gezin past dus daarom doen we dat. We gaan er niet van uit dat we in die twee weken ook meteen een allergische reactie zien of dat we die juist niet zien en denken dat we nu dus gewoon een hond kunnen nemen. Een niet allergisch kind bij een fokker zetten heeft geen enkele zin dus dat is geen optie.

Een labradoodle is een hond waar we allang naar hebben gekeken maar blijkbaar weet jij niet hoe dat werkt. Die honden kosten 2000 euro en je mag niet eens op de wachtlijst als je zo'n hond alleen maar wil vanwege een allergie. Dan verwijzen ze je door naar een poedel.

Poedel

Een Labradoedel zou ik ook niet zo snel doen, dat is een heel gedoe. Maar wist je dat er veel meer honden zijn met weinig allergenen? Inderdaad een poedel, Havanezer, Snautzer, maar ook heel veel grote honden. Een Labradoedel heeft precies dezelfde eigenschappen (wb allergie) dan al die andere honden, is alleen wel een flink stuk duurder en je moet er erg lang op wachten. Ik zou zelf wel voor een allergeenarme hond gaan, want het beperkt het risico aanzienlijk en je hebt geen haren in huis (ze verharen niet) en dat scheelt ook een hoop. Je moet dan wel voor de rashonden gaan, anders zit er van alles doorheen gekruist.

Als jullie kind twee weken in aanraking is geweest met een hond en vervolgens veel uren doorbrengt bij de fokker, dan zegt dat wel degelijk wat, maar inderdaad niet alles. Maar je kunt nooit alle risico's uitsluiten, helaas.

Veel plezier met jullie leenhond!

Baasje

Jammer dat je zo geïrriteerd reageert op mijn oprecht goed bedoelde overwegingen en mij allerlei dingen voor me invult of denkt te weten.
Zoals ik denk kun je wel zeker een huisdier nemen, alleen bij een kind dat bewezen erg snel allergieën opbouwt moet je denk ik extra voorzichtig zijn. En ja, dat weet ik uit eigen ervaring. Wil niet zeggen dat dat voor iedereen geldt, maar ik kan je wel vertellen dat het een bijzondere nare impact kan hebben als blijkt dat misschien na jaren een huisdier toch weg moet. Daarom ook mijn vraag hoe je kind er zelf tegen aan kijkt. Die vraag heb je overigens niet beantwoord.
Maar misschien moet je ook mijn posting beter lezen in plaats van er opgefokt over te worden: Je doet voorkomen of ik zou suggereren dat je een kind bij de fokker neer zou moeten zetten. Geen idee hoe je aan die aanname komt, maar ik heb helemaal nergens zoiets gesuggereerd. Verder geef ik een labradoodle als VOORBEELD, niet dat je daar perse naar moet kijken en ja, ik weet wel degelijk hoe het werkt met labradoodles, verschillende mensen in mijn omgeving hebben het geluk een Australian labradoodle te hebben. Ik gaf aan dat je als je dan een hond wil het minste risico loopt met een allergeenarm ras.
Maar ik zal verder niet meer reageren, je lijkt niet van plan om ook maar een seconde na te denken over de overwegingen die ik je mee heb willen geven, je blijft vastbesloten in je voorgenomen plan.

Nee

Jij gaat niet in op het feit dat ik al heb gezegd niet zomaar een hond te gaan nemen. Jij wilde ook dat ik niet aan een logeerhond zou beginnen en daar ga ik niet in mee. We nemen niet zomaar een hond nu dus dat je zegt dat ik blijf vastbesloten slaat helemaal nergens op. Dat praat niet fijn namelijk.

Die fokker was omdat iemand anders dat opperde. Een kind wat al allergisch is voor honden kun je een paar uurtjes bij een fokker zetten van zo'n anti-allergische hond en kijken of dat werkt. Ik weet dat dat bij mijn kind geen zin heeft nu en dat bedoelde ik en daarom nemen wij ook een logeerhond en ook daarvan weet ik dat dat geen zekerheid biedt.

Waarom denk je nu nog steeds dat ik vastbesloten ben? Dat is helemaal niet zo. Ik heb het hier gepost, ik praat er met mensen over, na de logeerpartij ga ik er met de huisarts over praten en nog is het niet voldoende voor je?

praten

Toevallig vandaag met iemand gepraat die ook een kind heeft die extreem allergisch op van alles reageert. Ze hebben het meermalen geprobeerd met honden door het kind bij de fokker te laten kijken maar steeds lukte het niet. Nu is het kind een jaar of 10/11 en hebben ze sinds een half jaar een hond met heel kort haar en het gaat prima en nee het kind hoeft niet alle dagen aan de medicatie.

Praktische zaak

In dat opzicht is allergie ook vooral een praktische zaak. Zijn er teveel klachten dan gaat er iets niet goed. Puzzelen is soms nodig maar als je de boosdoener, of boosdoeners, of een periode van elkaar versterkende negatieve reacties in beeld hebt, kun je, door medicatie en vermijding toe te dienen en te observeren, zelf ondervinden hoe het weer vermindert. Of niet natuurlijk.
En het kan ook goed gaan natuurlijk.
We hebben hier ook alweer jaren een kat. Zonder problemen.
We zijn, toen de wandelende takken en schildpadden geen optie bleken, eerst begonnen met muizen, die leven niet zo lang. Toen dat goed ging kregen we weer een kat.
Overigens hebben beide kinderen nog de kat mee gemaakt die we al hadden, maar die we niet snel vervangen hebben toen bleek dat beiden nogal allergisch reageerden.

Kortharig?

Kortharig wil niet zeggen anti-alergeen! Of je moet een naakthond bedoelen De meest geschikte honden zijn langharig of ruwharig. Die kun je dan wel kort laten knippen, natuurlijk.

ja kortknippen....dan liggen de huidschilfers

helemaal snel door het hele huis Kleine haren zijn moeilijker te vangen dan lange

Nee hoor

Onze hond verhaart helemaal niet en ik vind ook nooit huidschilfers, ook niet op de donkere bank. Maakt niet uit of het haar lang is of kortgeknipt.

Ruwharig

Wij hebben een terrriër-achtige hond en die verhaard als een gek. Hij is ruwharig en moet geplukt worden.

Ruwharig wil niet zeggen dat je geen losse haren vindt. Je kunt het beste voor een ras kiezen waarvan de losse haren in de vacht blijven zitten. Ze verharen dus wel, maar verliezen dat haar niet. Voor zover ik weet zijn dat vooral honden met een krullige vacht, zoals waterhonden.

Wat je ook nog zou kunnen doen Baasje, is je opgeven als opvanggezin voor een adoptiehond. Dan zit je niet aan de hond vast, de kosten worden vergoed. Dan heb je meer tijd om de situatie te beoordelen. Ik kan je een stichting noemen die heel blij zou zijn met die hulp. Het mes snijdt aan twee kanten.

geen garantie

Praten met de huisarts lost uiteindelijk ook niets op. Niemand kan je de garantie geven dat het niet alsnog na x aantal tijd mis kan gaan. En dan zit je met de teleurstelling, en je kind ook, en je hele gezin en is de allergie misschien veel erger waardoor het veel lastiger is om mee te leven is dan nu. Dat moet je wel in gedachten houden. Je geeft je kind kind nu al medicatie (met mogelijke bewerkingen)en dat zijn al geen vitaminepillen. Mogelijk werkt deze medicatie op een gegeven moment niet meer en moet er weer zwaardere medicatie worden voorgeschreven. Niet iets dat je wilt.