Slaapwandelen
Het is al een paar keer voorgekomen dat mijn dochter (17) midden in de nacht voor mijn bed staat, mij wakker maakt en dan iets onsamenhangends zegt. Ik versta er amper wat van. Ik stuur haar naar haar bed, zij gaat terug naar haar slaapkamer, kruipt in bed en slaapt verder.
Vandaag maakte ze mij uit een diepe slaap wakker, ik werd met een enorme schok wakker. Ze zei weer wat onsamenhangends en vertrok naar haar bed.
De volgende dag weet ze daar niets meer van. Hoe kan dat?
Zij heeft dit nooit gedaan, op een enkele uitzondering na als zij een nachtmerrie heeft gehad. Maar dat is al weer een paar jaar geleden.
Zij was bezig met haar eindexamen en gaat na de grote vakantie een andere opleiding doen. Zij heeft hierdoor last van stress.
Zal het hiermee te maken hebben?
En wat kunnen wij hieraan doen? Ik maak mij wel een beetje zorgen, in het weekend ga ik niet thuis overnachten, ik weet niet wat zij gaat doen als ze mij niet in mijn bed vindt... je hoort wel eens over rare verhalen van slaapwandelaars.
Haar broer is er wel, maar die slaapt op zolder.
Dochter maakt zich ook ongerust en denkt dat zij nu "ziek in haar hoofd" is.. vooral omdat zij zich hiervan niets kan herinneren.
Deed ik ook
Ik deed vroeger ook aan slaapwandelen. En dan inderdaad vooral in drukke periodes. Toen ik aan je stukje begon dacht ik gelijk, 17 jaar, heeft vast net examen gedaan. En inderdaad. Ik denk als jij niet thuis bent en zij naar jouw kamer komt dat ze gewoon weer omdraait en terug naar haar kamer gaat. Mijn kinderen lopen nog niet rond 's-nachts maar praten in hun slaap doen ze wel. Soms versta je er niets van en soms (vooral als we in de caravan slapen valt het op) hoor je ineens: 'laat me met rust!' of 'ga weg'.
Volgens mij kan het geen kwaad. Het is bij mij vanzelf over gegaan. Geen zorgen maken als ze weer wat is bijgekomen van de stress gaat het weer weg.
Hier ook
Hier ook, twee jongere kinderen 12 en 9 die regelmatig een ommetje maken in hun slaap. De oudste slaapt op zolder en om die reden hebben we nog steeds een trap hekje bovenaan de zoldertrap. Dat krijgt ze in haar slaap niet open en heeft dan geen kans om van de trap te vallen. Beide kinderen praten ook zeer onsamenhangend en weten daar de andere morgen niets meer van. Beide worden ook soms wakker met de voeten op het kussen en het hoofd aan de andere kant.
Bij beide kinderen merk ik ook dat spanning de wandelingen en het gepraat laat toenemen. Ga weg of laat mij met rust zijn de enige kreten die ik af en toe "versta".
Een andere trigger is soms geluid waar ze half van ontwaken en dan gaan lopen en praten. Onze buren laten soms laat de wasmachine draaien en als er om 23.00 nog gecentrifugeerd wordt dan is het met 20 minuten bingo. Meestal 1 maar vaak twee kinderen die praten en lopen in de slaap. Terug naar bed begeleiden en ze gaan weer door met slapen.
LiesK
Grappig dat die van jou vaak hetzelfde roepen als die van mij.
kan haar broer voor deze gelegenheid een keer in jouw bed slapen? Dan heeft ze een waakhond. Of heeft hij niet zoveel compassie met zijn zus? 
hier ook
Zoon staat met enige regelmaat op de overloop, brabbelt wat en gaat vaak uit zichzelf weer naar bed.Weet er de volgende ochtend niets meer van.
Dochter komt soms naar beneden, kijkt even rond en laat zich dan weer terug naar bed brengen.
Ze hebben hier vaker last van in drukke periodes.
Zoon
is een keer de trap op gelopen naar de zolder en daar op mijn schoot gekropen. Ook daar kwam alleen iets onsamenhangends uit. Ik vroeg hem of ik hem weer naar zijn bed zou begeleiden en dat wilde hij wel, nog steeds met zijn ogen dicht. Hij sliep rustig verder. Inderdaad gebeurt dit vooral in tijden van stress. Ik vond het wel schattig dat hij op mijn schoot kroop
Zoon gevraagd in mijn bed te laten slapen als ik weg ben
Ik heb het hem gevraagd en hij zag het niet zo zitten. Dan komt zijn zusje als een zombie aan het bed die hem wakker maakt en weg moet sturen.. ik merkte op dat hij het nogal griezelig vindt. Wij hebben zoiets ook nooit meegemaakt.
Ik heb mijn dochter advies gegeven om voor het slapen tegen zichzelf te zeggen dat ze lekker gaat slapen, blijft liggen in bed en niet gaat wandelen. Tot nu toe heeft het geholpen.. ik wacht het af.
A.s. zondag ben ik niet thuis. Ik laat mijn telefoon aan, hopelijk gaat ze mij bellen als ze mij niet in bed aantreft..
een kind
van de 4 hier, doet het ook soms. De meest hilarische is dat ze naast papa's kant van het bed stond en met grote, heldere ogen vertelde: 'ik kan niet shlapen als ik shlaap'. Nog met zo'n lekkere slis van het niet helemaal helder zijn. Ze was toen een jaar of 8. Inmiddels gebeurt het bijna nooit meer.
Is goed gegaan!
Voordat ik vertrok heb ik dochter aangeraden om tegen zichzelf te zeggen dat ze rustig in haar bed blijft liggen en niet gaat wandelen als ze gaat slapen. Het heeft geholpen, dochter heeft goed geslapen en er was verder niets aan de hand. Blijkbaar heeft ze tegen haar onderbewuste gezegd dat die niet aan de wandel moet gaan..
Zoon was later wel bereid om in mijn bed te slapen, maar dochter zei dat dat niet hoefde.
Ik denk ook dat dit te maken heeft met spanningen voor de uitslag van het eindexamen.
hier ook
Mijn kinderen wandelen allebei regelmatig 's nachts rond. Om die reden hebben ook wij nog een traphekje.
Toen onze dochter een jaar of 7 was heb ik haar nog net uit de vriezer die bij ons boven staat kunnen halen, ze had er al een la uitgetrokken en was van plan er in te gaan plassen
Onze jongste heeft ook een periode gehad dat hij in zijn slaap op verschillende plaatsen plaste. Maar daar is hij gelukkig mee gestopt.
