Reanimatieles op school?
Ik weet niet meer waar maar opeens hoorde ik weer pleiten voor het lesgeven in reanimeren op scholen. Nou kan ik me goed voorstellen dat je op sportvelden mensen opleidt en een AED hebt, maar echt je wil niet dat men te hooi en te gras gaat reanimeren. Ben benieuwd welke scholen dat gaan opvoeren als selectiepuntje: we geven ook les in reanimeren!
De reden is natuurlijk de zeer succesvolle reanimatie van Christian Eriksen die in 'plain sight' een ongehoorde reclame betekende voor deze handeling. Fantastisch dat dit, door een medisch team ter plaatse, zo goed heeft uitgepakt.
De gevolgen kunnen echter ook bijzonder tegenvallen, vooral voor het slachtoffer zelf maar ook voor de familie.
https://www.ad.nl/gezond/een-geslaagde-reanimatie-leven-wordt-nooit-hetzelfde~a440f365/
"Artsen en verpleegkundigen weigeren vaak levensverlengende ingrepen als reanimatie. Dat blijkt uit onderzoek van artsenfederatie KNMG en verpleegkundigenkoepel V&VN. Nicolette Dijkstra (50), die in een revalidatiecentrum werkt met mensen die bijkomen na een geslaagde reanimatie, snapt dat heel goed. ,,Geslaagd? Hun leven wordt vaak nooit meer hetzelfde."
"Ze noemt het voorbeeld van prins Friso. ,,Die is na zijn ski-ongeluk net zo lang gereanimeerd tot zijn hart weer klopte'', zegt Dijkstra. Vervolgens lag hij 18 maanden lang in coma, tot hij overleed. ,,Ik weet niet of hij met de reanimatie beter af was.''
Als er weer eens zo'n 'golf' in mijn omgeving is dan waarschuw ik mensen altijd: als je eenmaal dat diploma hebt dan moet je het ook altijd doen, zelfs als je vermoedt dat het 'slachtoffer' er niet beter van wordt. Die beoordeling is niet aan jou, het is vervolgens je plicht, zelfs als het om je stokoude tante gaat.
Het is wel degelijk van belang dat er voldoende mensen kunnen reanimeren. De kans op overleving is het grootst als men direct start met reanimeren en als het slachtoffer relatief jong is en een goede conditie heeft (zoals Eriksen). Als je een ambulance belt en je kunt niet reanimeren krijg je via de centrale instructies hoe het moet en de opdracht om alvast te beginnen, want de eerste minuten zijn cruciaal. En als je niks doet loopt het sowieso niet goed af.
Als leek kun je niet beoordelen of iemand erbij gebaat is maar als mensen zelf niet gereanimeerd willen worden, kunnen ze zo'n niet-reanimeren penning aanschaffen.
Je bent in een noodsituatie verplicht om te helpen naar vermogen. Dus bij iemand die een hartstilstand krijgt bel je op zijn minst 112.
Ik vind het juist wel goed om op de middelbare school dit te leren. Zo leren alle jongeren deze vaardigheid en een stukje burgerschap en hoeft geld en tijd geen bezwaar te zijn.
Wat je zegt over prins Friso: ze hebben daar eerst weet ik hoe lang moeten zoeken, daarna nog een half uur sneeuw moeten scheppen en toen hebben ze hem wel drie kwartier lang gereanimeerd. Normaal gesproken stoppen hulpverleners met reanimeren als er na 20 minuten geen verbetering optreedt. Maar ja, dit betrof een prins en dan doen ze dat langer. Als jij of ik daar hadden gelegen hadden ze diezelfde dag nog ter plekke een kruisje achter onze naam gezet hoor. Friso was ook absoluut beter af geweest als hij meteen was overleden. Wat ze daar gedaan hebben, met alle goede bedoelingen, was naar mijn mening zeker niet de beste optie. Maar dat vind ik geen reden om dan maar nooit te reanimeren. En ja, 75% van de slachtoffers overleeft het niet. Maar heel veel staat of valt bij de tijd tussen het stoppen van het hart en de start van de reanimatie en de aard/oorzaak van het letsel.
Ik heb mijn kinderen dan ook geïnstrueerd om in het geval van 'wegvallen' echt je weet aanvankelijk vaak niet eens wat de 'diagnose' is, dat ze mij dan in stabiele zijligging leggen en de huisarts bellen dat ik niet lekker ben en geen 112 wil maar eerst een beoordeling door de huisarts om reanimatie uit te sluiten.
En nee, ik ga dat niet 'formeel' regelen want dat geeft allerlei ruis. Bovendien hoeft men daar geen rekening mee te houden, eerst reanimeren dan naar de ketting zoeken. Of men meent dat je ook andere levensreddende handelingen wel af zou wijzen, zonder dat met mij te overleggen. Ik heb alleen bezwaar tegen deze handeling op een moment dat ik niet zelf kan overleggen.
Het heeft ook vast met je ervaring te maken. Mijn laatste ervaringen in de zorg waren tenenkrommend omdat je in een tehuissituatie voor hoogbejaarden om de haverklap aan- en afrijdende ambulances voor de IC had en noodsprongen van de zorg en dossiersgedoe. Ik ga toch echt liever gewoon dood.
Het Rode Kruis reserveert 24 uur voor een EHBO-cursus, maar de hartstichting denkt dat het in 2 uur kan?
Het grootste deel van de tijd zal opgaan aan het praktische deel reanimeren, waarbij leerlingen veel op hun beurt zullen moeten wachten.
Waar blijft dan de tijd voor gevaarherkenning, delegeren, communiceren met 112? Ik denk niet dat daar tijd voor is. Hoogstens krijgen ze daar een beetje hoorcollege over, maar tijd om verwerkingsvragen te beantwoorden of daadwerkelijk te oefenen met rollenspel zal er echt niet zijn.
Bij plotseling ineen zakken kun je iemands overlevingskansen niet beoordelen. Reanimeren is dan altijd een goede zaak. Dat artsen dat vaak niet doen is, gaat over in-patient settings waarin artsen de patient kennen en weten wat er mee aan de hand is. Het is een kulargument als het gaat om reanimeren op straat.
Maar 'if all you have is a hammer, every problem looks like a nail', dat zal ook wel gelden voor reanimatie. Iemand zakt ineen in een afgesloten container? Spring erin!
Daarnaast is het maar de vraag of mond-op-mond zinvol is om te leren. Het veroorzaakt medisch risico voor de beademer, het zal bij leerlingen in de tienerleeftijd een hoop weerzin oproepen, en het helpt niet: https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/beademen-verbetert-uitkomst-reanimatie-niet.htm
Het doet me denken aan die BHV-in-1-middag-cursussen waarbij het enige praktische onderdeel het brandblussen is. De rest is hoorcollege theorie dat niet blijft hangen. Deelnemers onthouden hoe ze buiten een open brandje moeten blussen, maar het belang van deuren sluiten tijdens evacuatie en na een mislukte bluspoging onthouden ze niet. De Schipholbrand veroorzaakte 11 doden; dat zouden er 0 geweest zijn als de BHV'ers na het evacueren van de brandstichter de celdeur achter zich dicht hadden getrokken.
Dus ik zeg nee tegen zo'n cursus, niet omdat reanimeren door omstanders een slechte zaak is, maar omdat je dat soort cursussen niet in één dagdeel kunt proppen.
Oudste heeft haar EHBO diploma/ reanimatie certificaat op het vwo gehaald. Bleek een goed ding om aangenomen te worden bij haar 1e bijbaan. Daar heeft ze ook 2x haar certificaat kunnen verlengen. Ik vond het fijn dat deze school dat aanbod in de derde klas, we hadden de school dat niet op uitgezocht.
Eens met MamaE, er zijn nooit voldoende mensen die kunnen reanimeren. Beginnen kan altijd maar zo lang doorgaan als bij Friso is gebeurt is niet verstandig. Als leek kan je de keus niet maken of het te lang duurt dat zijn professionals voor nodig.
Ik ben er nog steeds verbaasd over dat zo weinig scholen dit doen. De school waar ik op zat eind jaren 80 had dit al, en nu nog steeds. Elke leerling vanaf het 3e jaar krijgt reanimatie, en in de jaren daarna zo lang ze op school zijn de herhaling. En het niet volgen van deze reanimatietraining zonder geldige reden kan reden zijn om niet deel te mogen nemen aan de examens. Het is onderdeel van het pta, ze hebben het onder het vak LO geschaald. En je hebt het gedurende 2 weken tijdens gym.
syboor schreef op 14-06-2021 om 13:56:
Het Rode Kruis reserveert 24 uur voor een EHBO-cursus, maar de hartstichting denkt dat het in 2 uur kan?
Het grootste deel van de tijd zal opgaan aan het praktische deel reanimeren, waarbij leerlingen veel op hun beurt zullen moeten wachten.
Het doet me denken aan die BHV-in-1-middag-cursussen waarbij het enige praktische onderdeel het brandblussen is.
Een EHBO cursus is iets anders dan alleen reanimatie leren.
Hetzelfde voor de brandblustraining, dat is ook geen volwaardige BHV training.
Noem het dan ook geen EHBO of BHV training.
Hoe verkort je de wachttijden tijdens een reanimatietraining: meer Annie's, meer trainers, kleiner groepje.
AnneJ, dat snap ik. Dat is jouw keuze en je goed recht. Als je dat duidelijk hebt besproken met je kinderen is dat prima. Maar als jij in de supermarkt in elkaar zakt, weten die mensen daar dat natuurlijk niet. Het kan dan zijn dat je toch gereanimeerd wordt. Zo'n ketting is ook niet heilig natuurlijk. Er wordt niet naar gezocht, omdat veruit de meeste mensen zo'n ding niet hebben. Maar als een BIG-geregistreerde hulpverlener zo'n ketting tegenkomt, moet hij/zij stoppen met reanimeren. Voor burgerhulpverleners geldt die plicht niet, maar het zou wel zo fijn zijn als die de wens van iemand respecteren. Ik zou er persoonlijk bij een jong iemand wel moeite mee hebben, voor mijn gevoel. Maar je weet niet of iemand misschien een ernstige progressieve ziekte heeft. Dus ik zou die wens dan toch respecteren. Mijn zus wil ook niet gereanimeerd worden. Zij wil absoluut geen kasplantje worden en hoeft niet zo nodig oud te worden. Ik zou het moeilijk vinden als het in mijn bijzijn zou gebeuren, maar ik wil haar wens wel respecteren.
In een ziekenhuis wordt ook standaard gereanimeerd bij een circulatiestilstand. Tenzij je zelf aangeeft dat niet te willen of er volgens de arts sprake is van een 'medisch zinloze behandeling'.
Ik denk dat het sowieso goed is als mensen vaker met hun naasten praten over de dood en wat ze wel en niet nog willen qua behandelingen in een bepaald stadium van het leven.
EHBO is inderdaad ook veel meer dan alleen reanimeren en BHV veel meer dan een brandje blussen.
Ik heb mijn volledige EHBO-diploma. Daarvoor ben ik lid van een EHBO-vereniging en is er maandelijks een herhalingsles. We hebben ook een groep AED-bedieners. Die mensen hebben geen EHBO, maar kunnen wel reanimeren. Zij sluiten twee keer per jaar aan bij de herhalingsles reanimeren. Het aanspreken, hulp halen, bellen, communiceren etc. wordt daar gewoon bij aangeleerd. Is onderdeel van het geheel.
Ik heb vroeger op school wel jeugd EHBO gehaald inclusief reanimeren, maar er was geen mogelijkheid tot verlengen, dus het verliep na een jaar. Maar goed, je leert altijd wel wat en er blijft echt wel iets hangen. Inmiddels hebben ze dat op die school wegbezuinigd. Op de school waar mijn man werkt ook helaas.
Er wordt ook vaak gereanimeerd in situaties waarbij iemand aan iets anders bezwijkt. Bij verkeersongevallen lees je bijvoorbeeld vaak dat er nog geprobeerd is het slachtoffer te reanimeren maar dat het niet meer mocht baten. Dat is vrij logisch als je jezelf met je auto om een boom hebt gevouwen of onder een bus bent gekomen. Die mensen hadden ook niks aan hun hart. Maar het is op dat moment het enige wat je nog kunt proberen.
ik vind het bizar om wel te leren reanimeren en niet al die andere dingen die je in paniek zou willen kunnen, te oefenen en te bespreken.
dat lijkt me veel zinniger. dan kun je daarná altijd nog reanimeren aanbieden voor mensen die er meer tijd voor willen vrijmaken.
er zijn zoveel handige dingen die je kunt bespreken met leerlingen van die leeftijd, zonder dat je hen een formele volledig EHBO moet geven! Het gaat veel meer om bewustzijn, de echte no-go's en de go's. En daarmee oefenen, situaties bespreken etc.
gr Angela
> Normaal gesproken stoppen hulpverleners met reanimeren als er na 20 minuten geen verbetering optreedt. Maar ja, dit betrof een prins en dan doen ze dat langer.
Onzin. Langere reanimaties zijn heel normaal bij onderkoelingsslachtoffers, dat heeft niets met prins-zijn te maken. Er zijn heel wat levens gered dankzij de wetenschap van het "langzaam opwarmen". https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24882104/
> Die is na zijn ski-ongeluk net zo lang gereanimeerd tot zijn hart weer klopte',
Natuurlijk stop je met reanimeren zodra het het hart weer klopt. Waarom zou je langer doorgaan?
Angela1967 schreef op 14-06-2021 om 14:34:
ik vind het bizar om wel te leren reanimeren en niet al die andere dingen die je in paniek zou willen kunnen, te oefenen en te bespreken.
die zitten ook in de training, dat je andere mensen er bij betrekt: ruimte maken, aanspreken om 112 te bellen etc. Daar heb je geen uren voor nodig.
Ysenda schreef op 14-06-2021 om 15:29:
[..]
die zitten ook in de training, dat je andere mensen er bij betrekt: ruimte maken, aanspreken om 112 te bellen etc. Daar heb je geen uren voor nodig.
ik bedoel dat dat veel belangrijker is dan reanimeren, als je maar 2 uur wilt geven.
gr Angela
Ik ben nog opgeleid, ja hoor vroeguh, dat de beoordeling, door professionals en opgeleide vrijwilligers zoals bij het Rode Kruis, om überhaupt te gaan reanimeren vooraf ging aan de reanimatie. En in zorgcentra was niet reanimeren de standaard. Nu mag dat zelfs niet eens meer. Je reanimeert altijd en overal tenzij je weet dat dat formeel opgegeven is. In het meest optimistische scenario laat je de AED de 'diagnose' doen en heb je iets meer duidelijkheid en een beslissing.
In de praktijk betekende dat dan ook dat vaker besloten werd om niet te reanimeren dan wel. Met name omdat je bijvoorbeeld niet weet hoe lang iemand niet aanspreekbaar is als je ze aantreft, of omdat je iemand aantreft die moeilijk bereikbaar is en bij aankomst is er al teveel tijd verstreken.
Ik heb ook meegemaakt dat onduidelijk was wat het standpunt van de patiënt en de patiëntenvereniging was, bij spierziekte, en dat uit voorzorg overgegaan werd tot reanimatie en dat is juist weer heel goed uitgepakt.
Gelukkig heb ik het zelf niet meer tegen mijn beoordeling in hoeven doen. Puur mazzel, want dan was er iemand anders in de lead, of we vonden tijdig een NR in het dossier. En in de publieke ruimte hield ik me vanzelfsprekend gedeisd. En later had ik ook functies waarbij het niet meer van mij verwacht werd en adverteerde ik daar ook niet mee.
Ik kon het al heel jong en heb het, behalve als opleider voor collega's, nooit zelfstandig hoeven doen, toevallig altijd ontlopen. De enige hartstilstand die ik zelf constateerde werd opgeheven omdat ik het bed over een drempel racete naar de reanimatiekamer en door het stuiteren begon het hart weer. Hopelijk hebben ze die drempel laten zitten.
Ik zou niet eens meer weten wat je moet doen als je iemand 'vindt' ben je dan van reanimatie ontslagen, je weet niet hoe lang iemand al geen zuurstof naar de hersenen heeft gehad, of moet je evengoed beginnen?
Als je iemand treft die niet aanspreekbaar is en geen ademhaling heeft, dan bel je 112 en start je met reanimeren. Is het overduidelijk dat de persoon al is overleden (in principe moet een arts de dood vaststellen, maar soms is het gewoon overduidelijk, bijvoorbeeld omdat diegene koud is geworden of al aan het ontbinden is of het lichaam niet meer één geheel is) dan heeft reanimeren natuurlijk geen zin meer en zal niemand het je kwalijk nemen als je het niet doet.
Ik heb het ook nog nooit hoeven doen in het echt. Wel twee keer opgeroepen als burgerhulpverlener voor reanimatie maar toen was ik op dat moment niet in de buurt.
Het was een van mijn laatste kwesties. Gelukkig was ik niet in de lead want ik had het niet gedaan. Nu kon ik, op verzoek van de hulpverlener, naar het kantoor racen om het dossier te halen en te raadplegen. Gelukkig NR want niemand was erbij toen deze oude depressieve zieke vrouw stopte met haar circulatie.
Ik was blij voor haar want ze stond op het punt om verplaatst te worden naar een verpleeghuis en dat was wel het laatste dat ze nog wilde.
