Overspannen?
Hallo allemaal,
Een lang verhaal maar hoop dat een aantal dit willen lezen. Ben erg op zoek naar herkenning van mijn klachten.
Ruim 3 maanden geleden werd ik van het een op het andere moment ineens heel duizelig. Voor mijn gevoel vanuit het niets. Dit heeft ongeveer 3 weken geduurd. In die weken heb ik bloed laten prikken (ook vit D en B12) maar alles was goed. Ik werd erg onzeker en angstig van deze duizeligheid. Op het moment dat dit iets minder werd, kreeg ik ineens last van tintelingen in mijn rechterbeen en armen. Angst werd door deze klachten alleen maar groter. Ben toen naar de huisarts gegaan en deze gaf aan dat ik wss overspannen ben.
Ik ben getrouwd, heb 2 kindjes en een leuke baan. In mijn ogen geen "grote" aanleiding hiervoor. Ik zag dit zelf dus niet zo en met de opdracht te ontspannen op vakantie, weer naar huis gegaan. Op dat moment halve dagen gaan werken en vervolgens 3 weken vakantie. Ontspannen lukte echter totaal niet. Door de lichamelijke klachten, raakte ik er van overtuigd een nare neurologische aandoening te hebben. Veel googlen etc. Ik weet het, niet goed!
Terug van vakantie, heeft de huisarts me doorgestuurd naar de neuroloog. Puur voor mijn geruststelling. Neuroloog heeft me onderzocht en MRI laten maken. Nu ruim 2,5 week geleden uitslag dat er niets te vinden is. Er viel enorm veel spanning van me af. Kon in de weken daarvoor bijna niet eten van de angst en stress (ruim 5 kg afgevallen). Gelukkig gaat dit sindsdien beter maar mijn lichamelijke klachten blijven. Met name de tintelingen in mijn ledematen maken me erg onzeker. Ik heb nu een tijdje oxazepam en slik 15 mg per dag. Dit zorgt ervoor dat ik goed slaap. Wordt alleen vroeg wakker met een naar en zwaar gevoel in mn ledematen.
In de zomer heb ik ook een aantal malen last gehad van extreme vermoeidheid. Dit duurde dan een paar dagen en daarna ging het beter. Laatste keer was 5 weken geleden, tot afgelopen zaterdag. Nu alweer de 3e dag dat ik gevoel heb dat mijn lijf niets wil en kan. Overigens heb ik tijdens de vermoeidheid geen last van de tintelingen. Het lijkt wel alsof mijn lichaam volledig de weg kwijt is en dat maakt me vreselijk onzeker.
Ben afgelopen week bij psycholoog geweest. Al pratend zijn er miss allemaal "kleinere" dingen die hiertoe hebben geleid maar ik heb dit zelf totaal niet aan voelen komen (perfectionistisch, controle willen hebben, slecht trekken van de Corona periode door ineens veel thuis werken) en ook dat maakt me onzeker.
Vandaag een afspraak bij een Cesar therapeute die gespecialiseerd is in balans lichaam en geest. Probeer te wandelen en leuke dingen te doen. Werken doe ik momenteel niet.
Sorry voor mijn lange verhaal maar wilde het wel goed uitleggen. Zijn er andere dames die dit herkennen, mn de start door lichamelijke klachten zonder reden vanuit de werksituatie (heb nl een leuke baan)?
Dank je wel.
duizeligheid en tintelingen
doen bij mij de alarmbellen afgaan voor hyperventilatie.
Er zijn allerlei oefeningen te doen om je hyperventilatie te onderbreken. Laat je zelf doorsturen naar een fysio die er de extra know how voor heeft of zoek eens op internet naar tips en oefeningen die je kunt doen bij hyperventilatie.
Wat bij mij al goed hielp:
Ga op de rug liggen (waar je de ruimte hebt) met je armen wijd. Trek je knieen op en laat ze vallen naar rechts. DRaai je hoofd dan naar links. Blijf zo zeker 10 min liggen. Je kunt afwisselen met je knieen naar recht en je hoofd naar links.
deze lichaamshouding dwingt tot buikademhaling. Daarom wordt je rustiger.
Succes.
Chronische hyperventilatie
Daar dacht ik ook aan.
Er is ook een vragenlijst om het te signaleren. Daar kwam bij mij eerst te weinig uit omdat ik de vragen anders interpreteerde.
Toen ik daar opnieuw naar keek en het aangaf bij de internist, werd ik direct getest. Eenvoudige test met een duidelijke conclusie. Chronische hyperventilatie. Geen aanvallen waar je in een plastic zakje moet ademen.
Je neemt dan te weinig zuurstof op. En daar reageert je lichaam op.
Tintelingen ken ik. Niet alleen in de handen maar ook in het gezicht.
Ik had ook geregeld pijn op de borst maar er kwam niets uit de hartfilmpjes.
Duurde best lang voordat duidelijk werd wat het was.
Bij mij was de aanleiding wel stress, prive. Niet vanuit werk.
Oplossing lag in het beter leren ademen. Daar heeft fysio en logopedie bij geholpen.
En beter luisteren naar je lichaam, niet alsmaar doorgaan.
Zou heel goed kunnen
ik herken het ook. Van een vriendin. Die heeft een traject van een paar weken gedaan bij een ademhalingstherapeut (in haar geval iemand die haar yogalerares was; zo is ze er ook achter gekomen wat er aan scheelde). Ik geloof dat ze alles bij elkaar 3 of 4 maanden bezig is geweest. In ieder geval in mijn optiek erg kort. Dus zeker de moeite waard om te bespreken bij de caesartherapeut. Dikke kans dat die het zelf oppert trouwens, als ik lees dat deze vooral kijkt naar balans lichaam en geest. Ik hoop echt voor je dat dit het is, want dan ben je er relatief snel van af en is het niks echt ernstigs.
Dank
Dank jullie wel, voor allereerst het lezen van mijn verhaal maar ook voor jullie ideeen. Ik heb over een uurtje de afspraak dus zal het eens bespreken.
Ik weet niets van chronische hyperventilatie maar dat zou dan dus betekenen dat ik continu verkeerd adem zonder dat zelf door te hebben en wellicht dus ook in mijn slaap aangezien ik zo slecht en vroeg wakker word iedere dag.
Slaapapneu?
Weet jij van jezelf of je snurkt? Een onderbelicht probleem, en zeker bij vrouwen, is slaapapneu. Dat houdt in dat je verschillende keren per minuut stopt met ademhalen. Je 'reflex' doet het dan pas weer als het zuurstofgehalte in je bloed echt gevaarlijk laag wordt. Chronische vermoeidheid en slecht slapen horen daar als symptomen zeker bij. Ook dat kun je met de therapeut bespreken. Als je vermoed dat je daar last van hebt kun je via de huisarts een redelijk simpele test doen. Je kan trouwens online al beginnen met het invullen van vragenlijstjes en er bestaan ook apps die je grofweg kunnen zeggen of je daar idd last van hebt. https://apneuvereniging.nl/heb-ik-apneu/#1513602431639-72e7ebd7-6096
Herkenning
Mijn voorgangers zijn al ingegaan op de klachten die je hebt daar heb ik niets aan toe te voegen, maar het beeld dat je schetst hoort idd bij overspannenheid/ overbelast zijn.
Kan slechts komen door verkeerd ademhalen of door apneu, maar dat is best vaak het gevolg van langdurig overbelast zijn, en dat hoef je idd zelf niet door te hebben.
Zelf vind ik de belasting die ik heb nog wel meevallen maar als ik het objectief naast die van anderen leg blijkt dat het best hoog is. Combineer dat met een zeker perfectionisme en moeilijker los kunnen laten et voila een hogere kans op overspannenheid is daar.
Toch ook goed om dat pad met je psycholoog af te lopen naast je afspraak bij de Ceasar therapeut.
Hier ook
Hier ook jarenlang last van chronische hyperventilatie. Ben indertijd ook door de medische molen gegaan vanwege allerlei lichamelijke klachten, tot een vervangende huisarts de optie van chronische hyperventilatie meegaf. Omdat de verschijnselen anders zijn dan bij acute hyperventilatie, dacht niemand daar aan.
schildklier
zijn je schildklierfuncties ook geprikt? Een aantal dingen die je noemt, zoals zwaar gevoel in de ledematen, vermoeidheid, slecht slapen? afvallen... zou erbij kunnen passen.
Dank 2
Dank voor jullie reacties. Ik denk dat jullie de spijker op zijn kop slaan.
De cesar therapeute zegt idd chronische hyperventilatie. En door de hyperventilatie kom je in een soort van viceuze cirkel terecht. De klachten die je er nl. van krijgt, maken je bang. En die angst wakkert de hyperventilatie alleen maar meer aan.
De hyperventilatie komt idd voort uit langere tijd al meer spanning in je lijf hebben (onbewust). Bij mij dragen perfectionisme en controle daar niet in positieve zin aan bij.
Ze gaat me behandelen dmv ontspanningsoefeningen en massages om mijn lichaam tot rust te brengen. Daarna werken aan vertrouwen terug krijgen in mijn lichaam. In combinatie met psycholoog moet ik toch een eind kunnen komen hoop ik.
Wat een gedoe allemaal zeg. Uiteindelijk komt het weer goed!
Ik zou dit uitbreiden met ademhalingsoefeningen
Ontspanning en massage is prima.
Maar je hebt ook goede begeleiding nodig voor de ademhaling.
Dat was de reden dat ik behalve naar de fysio ook naar de logopedie ging.
En speciale begeleiding kreeg voor de ademhaling bij reintegratiebureau waarbij je zelf kon zien hoe je ademhaling ging en hoe je die kon beïnvloeden. Je moet er grip op krijgen, op de ademhaling zelf. Alleen ontspannen is niet voldoende.
Methode?
Ervaring, die begeleiding bij de ademhaling, had die methode een naam?
Bij mij is mij ademhaling ook mijn zwakke plek bij stress. Volgens mij vergeet ik gewoon te ademen en zet ik de boel vast. Ik heb gemerkt dat meer gaan bewegen, wandelen en vooral hardlopen, iets positiefs hebben gedaan met de spanning in mijn borst- en buikgebied. Maar toch is het gemakkelijk weer ‘mis’ als ik een tijdje wat minder sport en wat meer stress heb. Ik kan me dan inderdaad ook gedesoriënteerd voelen in mijn lijf: moe, zwaar hoofd, beetje vaag misselijk maar dan anders. Heel vervelend. Je voelt je dan gewoon echt helemaal niet goed. Tintelingen heb ik dan weer niet. Ik kan wel hees zijn aan het eind van een intensieve dag.
Ik hoop dat je vertrouwen hebt in de Cesartherapeut MVZH, en dat die je kan laten voelen dat je er invloed op hebt. Dat scheelt al veel.
Zangles
Ik heb een tijdje zangles gehad (lang geleden), daar doen ze ook veel ademhalingsoefeningen. Buikademhaling en zelfs naar je 'flanken' (zo heet het bij een paard, geen idee of dat bij mensen ook zo heet).
