Opa en oma passen even niet op...
Hoe verder in coronatijden ?
Onze twee kleinkinderen in eigen dorp hebben altijd een dag per week grootouders als oppas. Ik deed ook een dag, maar ven daar vorig jaar wegens ziekte mee gestopt. Dat is toen de kinderopvangdag geworden. Ook paste een tante incidenteel op.
Nu zijn kinderopvang en school gesloten. Ouders van kleinkinderen hebben geen recht op opvang. De ene ouder werkt in de zorg, de andere doet praktisch werk wat je niet thuis kunt doen.
Deze week hebben ze vakantie en dus geen opvangprobleem ( oudste kindje net geen 5, ze planden vakantie ) maar hierna wordt het lastig.
Ik heb niet zoveel puf om weer standaard oppas te zijn en hoor volgens de huidige richtlijnen tot de risicogroep. Denk dat de andere grootouders nog even doorgaan. Mijn man is nog lang niet met pensioen.
Hoe lossen andere ouders dit op?
Wel naar opvang
Want moeder werkt in zorg, dat mag gewoon!
MarSy
waar lees jij dat moeder in de zorg werkt?
Denk je?
Ook als maar een van de ouders in de zorg werkt? Recht op kinderopvang/ opvang op school geldt tivh alleen voor kinderen met ouders met vitale beroepen ? Dat heeft de andere ouder niet.
Uitleg
De moeder van mijn kleinkinderen werkt in de zorg, hun vader heeft geen vitaal beroep maar doet wel werk dat thuis niet mogelijk is. ( denk aan de cartoon van de man met een betonmolen naast de eethoek - maar dan anders 
)
De ouders van mijn andere kleinkinderen werken in zorg en onderwijs en hebben wel recht op kinderopvang.
1 Ouder in een vitaal beroep is genoeg
"Tot en met 6 april zijn alle scholen en kinderopvanglocaties in ons land gesloten. Opvang is er alleen voor ouders die werken in de zorg, bij de politie of in het openbaar vervoer. In eerste instantie dachten veel organisaties dat de opvang en school alleen voor kinderen was met beide ouders in zo'n vitaal beroep, maar dit werd later verduidelijkt naar één ouder."
Het
is voldoende als één ouder een cruciaal beroep heeft.
Van de site van de Rijksoverheid:
Wanneer mag ik mijn kind naar de nood(kinder)opvang brengen?
Het is belangrijk dat mensen die een cruciaal beroep hebben, kunnen blijven werken. Mensen die werkzaam zijn in een cruciale beroepsgroep moeten daarom terecht kunnen bij de kinderopvang.
Als in een gezin één ouder een cruciaal beroep uitvoert, is het verzoek om zelf de kinderen op te vangen als dat kan. Als dat niet lukt, kan er een beroep worden gedaan op denoodopvang. Hierbij is het geen harde eis dat beide ouders een cruciaal beroep uitoefenen. Het kabinet vindt het belangrijk dat mensen met cruciale beroepen aan het werk kunnen blijven en er voor hen opvang beschikbaar is.
De lijst van cruciale beroepsgroepen is niet alomvattend. Wel geeft de lijst inzicht in de belangrijkste beroepen die de samenleving draaiend houden. Ook mensen met een onmisbare facilitaire of ondersteunende functie (denk aan schoonmaak, beveiliging, ICT) vervullen voor een van deze cruciale beroepsgroepen, kunnen hun kinderen naar de noodopvang brengen. Het is aan ouders en werkgevers om hierin juiste keuzes te maken.
Kinderen die ziekteverschijnselen vertonen mogen niet naar de noodopvang. Zij moeten thuis blijven. Lukt het niet om opvang te regelen, en werkt u niet in een cruciaal beroep of in de vitale infrastructuur? Ga dan met de werkgever in gesprek over een oplossing.
Zelf
als het kan, anders noodopvang.
Kind mag naar de kinderopvang als de andere ouder het niet thuis kan opvangen. Maar... alleen als het niet verkouden is, zelfs niet de kleinste snotneus. En zeker peuters hebben dat om de haverklap.
Toch nog een probleem dan, want het wordt toch echt sterk afgeraden om opa en oma nog de oppas te laten doen.
Overleggen met school
Even overleggen met school of daar ruimte is.
Ook op onze school is af en toe een kind in de opvang als een ouder in de knoei komt.
Anders op zoek naar een student die wil oppassen.
Die hebben nu ook vaak tijd over en te weinig inkomsten.
Aangezien deze situatie zomaar nog wat langer kan gaan duren is het handig om een vast gezicht achter de hand te hebben.
Puzzel
De ouders van onze kleinkinderen 1 en 3 werken beide in een vitaal beroep buitenshuis.
Kinderen gaan nooit naar de opvang, maar zouden nu mogen.
Alleen ouders werken ook nog onregelmatig, en er is geen noodopvang die tot bijvoorbeeld 20.00 open is. Daarbij werkt moeder in de vuurlinie, dus je wilt de kinderen ook niet samen met andere kinderen opvangen. Student aan huis kan daarom eigenlijk ook niet.
Daarbij een snotneus en ze moeten worden opgehaald, een ongelooflijk ingewikkelde puzzel, je wilt die kinderen ook geen weken uit hun eigen omgeving halen zonder ouders. Lastig allemaal.
Mensen weten niet wat ze doen door de regels aan hun laars te lappen.
Twee ouders in de zorg, maar toch niet genoeg
Mijn kleinkinderen hebben beide ouders in de vitale beroepen (in spits positie zou ik haast zeggen) maar die hebben maar weinig aan de opvang regelingen. Ten eerste geldt in het protocol dat de kinderen 100% gezond moeten zijn, dat is geen snotneus hebben.
Enneh... snotneus is niet voor niets een synoniem voor een peuter. Bijna standaard is er minstens een met een snotneus.
Dit nog los van de weekenden en nachten.
Want het werk van de dokters neemt alleen maar toe dus ook de behoefte aan opvang.
Morgen waag ik de oversteek om mij in te sluiten in hun bubbel. Dan ben ik de opvang.
Met een beetje weemoed vandaag voor het laatst hier de tuin gemaaid. Mooi weer, het ruikt lekker, de vogels kwetteren, de kers staat al in bloei.
Hm.
Wekker op 5 uur.
Welterusten
Miriam
Stiekem ben ik jaloers op je Miriam. Hier zo’n beetje dezelfde situatie, ouders in de zorg met onregelmatige en lange dagen. Eentje echt in de corona-frontline.
En ze durven het daarom niet meer aan om ons als grootouders in de buurt te laten komen, ze gaan de opvang anders proberen te regelen.
Ik snap het wel en ik vind het getuigen van zorg voor ons, maar van mij hadden ze de keus mogen malen die jouw kinderen maken.
Llavel
Goed van je.
Lijkt me best lastig met twee kinderen aan het front.
Miezemuis
Vergeet niet wat een impact het heeft als je kinderen in de frontlinie staan. Dat is niet te vergelijken met het een paar weken moeten missen van je kleinkinderen.
Mlavell
Veel succes! Dapper dat je deze stap geeft en je eigen bubbel tijdelijk achterlaat. Dat iedereen gezond uit de strijd mag komen!!
stap zet
pfff
Specht
Jazeker realiseren we ons dat. Daarom respecteren we hun keus ook zonder meer.
Maar een paar weken... ik hoop het. Ik denk dat het maanden gaan worden.
En, nogmaals, een keus zoals de kinderen van Miriam hadden ze van ons ook mogen maken.
een dilemma voor mij
ik ben ook oma van een lief kindje van anderhalf jaar oud. Komt/kwam donderdagmiddag na de opvang bij ons en we brachten weer terug naar kdv vrijdagmiddag. Opa is 15 jaar ouder dan ik en erg voorzichtig, want overal wordt gezegd dat opa en oma niet mogen oppassen. Schoondochter heeft diagnose borderline, dus het is nu erg zwaar voor haar om kindje constant thuis te hebben. En dilemma is: als het noodzakelijk is (zoon en schoondochter zijn daar heel reeël in) ga ik dan wel daar naar toe en kan ik 's avonds weer gewoon naar huis, of daar blijven, of helemaal niet gaan
Ja ik pas op
We bekijken het per dag en per symptoom.
Op alle vlakken die nodig zijn is de kennis in huis, dus domme dingen doen we niet.
Vind je het oppassen ook niet zo leuk meer, als in: te zwaar enz.?
Domme dingen
Welke domme dingen bedoel je Astrid? Je kunt van een kind van anderhalf geen afstand van 1,5 m bewaren.
Nee, ik vind het oppassen nog steeds geweldig. Maar ik respecteer de keus van de kinderen wat betreft hun zorg naar ons. Een werkt ‘gewoon’ in het ziekenhuis, de ander op de corona-IC. En bij symptomen kun je al te laat zijn.
Miezemuis
Mag ik vragen hoe je kinderen het dan wel hebben opgelost?
Hier is de situatie ongeveer hetzelfde als bij jouw kinderen denk ik. Onze kinderen zouden geen andere oplossing weten behalve kinderen een paar weken( ? ) uit huis te laten gaan. Die optie is uitgesloten.
Opvang zijn de kinderen 1 en 3 niet gewend, en is niet s’avonds open. Daarbij als ze verkouden zijn of een snottebel hebben moeten ze al opgehaald worden; en door wie?
Overigens herken ik je opmerking wel hoor, dat je ondanks alles graag zou willen oppassen, wij hebben dit ook besloten te blijven doen, en inderdaad al onze sociale contacten te vermijden, een soort huisisolatie in twee verschillende huizen.
specht
Mijn keus zou zijn om ook te blijven oppassen, net als jij en Miriam. Maar onze kinderen willen een andere keus maken. Dat snap ik en respecteer ik.
De echte oplossing is er nog niet. Er is al wel een dag extra opvang afgesproken (onze oppasdag) en verder willen ze een student gaan inhuren voor de buiten-de-opvang tijden.
De corona-IC is nu nog niet aan de orde, maar de opfriscursus is al gevolgd en er wordt verwacht dat de echte inzet zeer binnenkort zal komen.
Muizemuis
Grappig, onze schoondochter werkt nu deze mensen in.
In haar ziekenhuis loopt dat eigenlijk prima.
Eerst is allerlei extrabeademingsapparatuur op de IC gezet, en zijn de isolatie regels veranderd.
Toen kwamen de instromers
dag 1 kijken/ meewerken, geen extra patiënt,
dag 2 in plaats van 2 patiënten alleen samen drie,
dag 3 per 2 verpleegkundigen samen 4 patiënten en je IC capaciteit is verdubbeld.
Klinkt simpel maar het gaat bijvoorbeeld om ok personeel, en je moet vooral goed met de beademingsapparatuur kunnen omgaan. Elke patiënt heeft eigenlijk nu min of meer dezelfde zorg nodig.
Huisisolatie
in twee huizen zou prima zijn, maar de werkers moeten toch dat ziekenhuis in. En kunnen daarvandaan wat mee terugnemen waarmee ze ons als grootouders niet willen besmetten.
Het gaat in mijn familie om twee artsen, maar dat maakt voor de situatie niet veel uit.
Miezemuis
"Welke domme dingen bedoel je Astrid? Je kunt van een kind van anderhalf geen afstand van 1,5 m bewaren.".
Ik bedoel dat ik medisch ben opgeleid en weet wat kan, dat mijn dochter een baan in het ziekenhuis heeft maar al 2 weken thuiswerkt, dat alleen wij vieren ( met schoonzoon) elkaar zien. Ik pas op hun verzoek gewoon op. Met een 3 maanden oude baby kun je al helemaal geen afstand houden, maar mijn dochter en schoonzoon krijgen met de baby in huis hun werk niet af.
Misschien
dat iemand er iets aan heeft. Hier is 24-uurs-opvang geregeld.
Klinkt leuk maar
het probleem is dat kinderen met snotneus niet mogen komen. En zoals Miriam al opmerkte, ‘snotneus’ is niet voor niets een veel gebruikte term voor een jong kind.
Precies miezemuis
En als de opvang weet dat er een ouder op de ic werkt is staan ze helemaal niet te springen om je kind op te vangen.
