Onsexy onderwerp: de overgang
Vandaag was het katern van de Volkskrant volledig gewijd aan de overgang. Erg interessant leesvoer tijdens de lunch, moet ik zeggen.
Het schijnt dat de overgang gemiddeld bij 45 begint. Oeps, dat komt rap dichterbij, ik dacht dat het 50 was, ofzo. Ik weet dat hier ook wel wat oudere moeders actief zijn, maar ik lees eigenlijk vrij weinig over overgangsperikelen. Is dat omdat het echt zo onsexy is (in de woorden van LINDA) dat je het er liever niet over hebt? Of is het gewoon (nog) geen issue in je leven?
De eerste keer
Tja, nou, wat zal ik zeggen. Ik denk eigenlijk dat je er weinig over leest omdat er weinig over te vertellen is. Bij de pubertijd breekt er een keer seks aan en die ene keer is toch echt de eerste keer. Bij een bevalling komt er een kind en dat ene kind is toch echt het eerste kind.
Maar bij die overgang gebeurt er niks zo plotseling. Vruchtbaarheid verlies je al geleidelijk vanaf je 30e. Onregelmatige menstruatie komt wel vaker in je leven voor. Er is geen meetbare eerste keer van een oplvieger als je die al krijgt. Net als al die andere klachten die wel eens bij overgang genoemd worden. Het is niet gezegd dat het jou zal overkomen.
Nee, je merkt niks van deze trage transitie. Het leven gaat gewoon door. Nou ja, je merkt dat je geen 18 meer bent. Maar de eerste keer dat je dat merkt (je kunt je eigen kinderen niet meer bijhouden) valt ook al niet per se samen met dat wat 'de overgang' genoemd wordt.
Groet,
Miriam Lavell
Tja
ik denk dat ik er wel doorheen ben, heb ieg al ruim anderhalf ( of was het nou al 2,5 jaar? weet het al niet meer) geen menstruatie gehad. Wat voor klachten moet ik hebben? Een heel enkele keer snachts wakker worden en het warm hebben, slokje water en even zonder deken liggen, klaar en weer verder slapen. Ik kan daar niet over gaan zeuren of vragen over stellen. Ben trouwens nog geen 50, heb wel 1 eierstok minder en vraag me wel af of het daardoor komt dat ik in mijn eigen ogen dan vroeg in de overgang zat. Vlak na de geboorte van mijn jongste ( was toen 35) begon het duidelijk onregelmatig te worden.
Kweeniet.
ik ben 47 en merk nog niks. Misschien eerder iets vaker en heftiger ongesteld dan vroeger. Misschien is dat een voorteken. We zullen zien...ik wacht vol spanning af. Heb wel steeds meer vriendinnen die zich in laagjes kleden om te pas en te onpas dingen uit te kunnen trekken en daarna weer aan. maar ook die schuiven er verder redelijk luchtig doorheen. ik zie er niet tgenop of zo. Het komt maar, en we zien wel.
Ingird
Het is er al 
Nou ja, maar dat is de grap dus. Het is er al. Over de overgang wordt altijd gedaan alsof dat als een blok valt, maar dat is helemaal niet waar. Heel langzaam maar zeker verandert er van alles. Die grote verandering in hele kleine stapjes, is voorbij als je helemaal niet meer ongesteld wordt (dat weet je ook pas na een jaar zeker).
Dus niet 'ik ben in de overgang want ik word niet meer ongesteld' maar 'de overgang is gepasseerd, want ik word niet meer ongesteld'.
Daarna word je gewoon oud.
Natuurlijk wel onder de nieuwe condities van die andere hormoonhuishouding en dat heeft (mogelijk, ook niet altijd en zeker niet als een blok) gevolgen voor je botten bijvoorbeeld.
Groet,
Miriam Lavell
Ook prettig
Voor mij is het geen taboe onderwerp. Ik praat er weleens over met collega's. Ik vond het ook fijn om in deze fase te komen. Niet meer hormonaal opgejaagd door de jacht op man en sexualiteit of broedneigingen. Ik voel me weer een beetje alsof ik een kind ben dat de wereld ontdekt, ik kan weer om mij heen kijken. Ook lichamelijk, ondanks mijn chronische ziekte, gaat het mij goed. Beter dan in jaren geweest is. En, net als bij mijn moeder, is mijn toch wat droge, soms vettige, stuurse, haar, ineens een mooie dikke bos geworden, zelfs nog met mijn eigen kleur.
Ik vraag me wel af waar die tijd tussen de 30 en 50 gebleven is, maar ik geniet er van dat ik mezelf weer zo voor mezelf heb.
Tja...
vanaf mijn 38ste in de overgang....mijn laatste eierstok eruit en dan kom je gelijk in de overgang. Ik heb het er erg moeilijk mee gehad.
Zo nu en dan (dat komt steeds minder voor) heb ik een butnacht met hartkloppingen, opvliegers etc. Dan voel ik me echt beroerd en ben ik kapotmoe.
Ik ben ook al voor "botcontrole" geweest en ik moet eerdaags weer, kijken hoe het dan is.
Waarom hebben we het niet over de overgang?? Om je de waarheid te zeggen voel ik me "oud", omdat ik al zo jong in de overgang ben gekomen, ik heb het er liever niet over. Komt het gesprek op dat onderwerp dan hangt het van mijn bui af of ik het ga zeggen of niet. Maar ik moet zeggen dat ik er redelijk doorheen rol, als ik sommige verhalen lees
Collega's
Ik heb er 2 die in de overgang zitten, de 1 al veel langer, de ander nog maar kort.
Met hen heb ik het er wel over (gehad). Heerlijk die herkenning, als degene, die er nog maar kort in zit, zit te zwaaien met een waaier, omdat ze het ineens zo warm heeft. Als iemand de kachel aan wil doen gillen we tegelijkertijd "NEE-EE!" 
Onsexy
Ik ben in de overgang en zweer bij laagjes. Verder wel 'ns dagen dan ik gek wordt van iedereen die steeds weer een beroep op me doet, laat me met rust! Ik heb er geloof ik nog nooit over geschreven op oo, zo boeiend of lastig vind ik het niet. Geen issue dus.
Overgang en de pil?
Hoe merk je eigenlijk of je "in de overgang" bent als je de pil nog slikt?
Dan heb je toch een maandelijkse "bloeding", dus merk je dan niet of je onregelmatig wordt....
Wanneer voorbij?
Ik draag een mirena en ben volgens mij nog niet in de overgang. Maar nu vraag ik me af, hoe weet je nu zeker dat je door de overgang heen bent. Ik moet over twee jaar m'n mirena weer vervangen maar stel je nou voor dat ik volgende maand met de overgang begin, is het dan voorbij over twee jaar en hoef ik dan geen mirena meer? Ik weet er eigenlijk ook zo weinig van.
Ilonka
Een tante van mij had dit probleem ook. Zij heeft echt jaren en jaren de pil doorgeslikt (dus zonder stopweek) en toen ze naar aanleiding daarvan weer een keer bij de huisarts kwam, bleek ze al in de overgang te zijn. Op zich hoeft het slikken van hormonen geen probleem te zijn, maar de pil is daarvoor te zwaar.
Even terug naar het begin
Ik zit opeens naar je titel te kijken, waarin je zegt: onsexy onderwerp: de overgang.
Mijn vraag: zie je de overgang als iets negatiefs?
Kaaskopje: onsexy
Het hele verhaal in de VK was opgehangen aan de aanname dat de overgang onsexy is (= antwoord van Linda de Mol op de vraag waarom er in haar blad LINDA geen aandacht wordt besteed aan het onderwerp). De overgang is een genant onderwerp waarover niet wordt gepraat door vrouwen en er is daardoor veel onwetenheid over wat de overgang nou precies inhoudt.
Ikzelf zie de overgang nou niet direct als iets positiefs. Ik ben (nog)niet zover en van mij mag het ook nog wel even duren voordat het begint . Maar aan de andere kant, als het komt, komt het. Je moet er maar gewoon het beste van maken, denk ik dan.
Tsja, ik kan niet wachten!
Ik ben bijna 54 en als een jonge blom nog iedere 4 weken braaf ongesteld. Het mag van mij echt wel een keertje stoppen hoor
Mijn ervaring is anders
Je moet natuurlijk wel een beetje weten wanneer je de overgang bespreekt met anderen, dus niet als gespreksonderwerp bij de taart op een verjaardag, maar over het algemeen is het wel bespreekbaar over het algemeen. Collega's, vrienden, zussen... we hebben het er gewoon over. Niks taboe
Het enige wat ik er als negatief aan zie, zijn de symptomen. De onregelmaat in de menstruaties, waardoor je niet weet waar je aan toe bent. Of als het tegenzit en je zit met een rode zwetende plofkop op je stoel, dan voel je je inderdaad niet op je voordeligst, maar voor de rest ben je zo sexy, of onsexy als je er zelf van maakt. En voor het gezin is het een gezellig onderwerp voor plagerijtjes. Daar moet je ook lak aan (kunnen) hebben.
Opvliegend type geworden
Ik ben 51 en al bijna 3 jaar niet meer ongesteld. Dat is geweldig! Minder vind ik die opvliegers. Ik leef in laagjes maar ja, achter het stuur is het lastig en gevaarlijk om iets uit te doen. Ik werk als chauffeuse op een personenbusje en rij voornamelijk ouderen. Veel daarvan zijn vrouw. Ik maak soms een opmerking dat ik weer even opvliegend ben en dan komen de overgangsverhalen wel los. Er is dan ook altijd een baas boven baas met een mededeling als: "O, dat heb ik ook nog wel eens en ik ben al 83!' Nou geweldig 
Ik proef er toch wel uit dat het bijna een opluchting is over dat soort onderwerpen te praten, die zeker in hun tijd nog behoorlijk taboe waren.
