Ondraaglijke pijn borstbeen
Vraagje; ik heb deze week 3 keer ongelooflijke pijn gehad bij mijn borstbeen, ik weet niet precies waar het zit, in het midden bij de maag. Ik zit dan echt te huilen en creeperen van de pijn. Na een kwartier is het weg.
1e keer had ik in de avond veel chocola de melk op en werd ik in de nacht wakker vd pijn. 2e keer na een boterham.met hagelslag. En net na een paar pepernoten. Ik weet niet of het aan het eten ligt, maar ik leg die link. Ik moet wel weten wat het is, want dit wil ik niet nog een keer. Ja, na de huisarts gaan. Maar ik hoop dat iemand hier een idee heeft....
Herkenningsverhalen
Mogelijk dat de huisarts je probleem met medicatie kan verhelpen.
Herkenningsverhalen van mensen, die je gevoel serieus nemen, kunnen ook die onrust verminderen. Hoe meer verhalen, hoe beter. Zo van ‘meer mensen waren eens bang’; misschien genoeg om ook niet meer bang te zijn voor het onbekende.
Maar
waar maak je jezelf nu gek mee? Schrijf al je gekmakende gedachten eens op en probeer antwoord te vinden of het wel reëele gedachten zijn. Ga het aan!
Denk niet dat ik dit zo snel verholpen krijg. Ik maak mezelf helemaal gek, ik kan er gewoon niet van slapen. Het kan toch niet zo zijn dat ik hier helemaal overspannen van raak en aan de medicijnen moet daarvoor?
Ik wil gewoon zo snel mogelijk geholpen worden, maar ben bang dat stress geen voorrang heeft.
Kikki #64
Hier klagen gaat niet helpen, dat snap je toch ook wel. Neem het heft in handen en ga terug naar de huisarts. Vraag om hulp.
Praktijkondersteuner?
Kiki, ik schaar me achter mijn voorgangers die vinden dat je naar de huisarts moet voor dit probleem. Vraag om hulp bij deze extreme angst. Medicatie (bijvoorbeeld tijdelijk slaapmiddelen) maar ook gesprekken met de praktijkondersteuner zouden kunnen helpen. Het zal de oorzaak van je angst niet wegnemen, maar kan wel helpen de periode tot de operatie op een aanvaardbaar niveau te overbruggen.
Succes!!
Sani
Door meer te bewegen en stevig aan te pakken in de tuin, heb ik minder last van pijntjes, maar het probleem blijft bestaan, waardoor ook met 30 kilo minder mijn knieën niet meer zijn wat ze moeten zijn . De rechterknie was altijd al een knie met een krak er in, dus ook toen ik 15 was. Mijn rug is het resultaat van mijn hele leven en hoe ik geboren ben, zou je kunnen stellen, dus dat gaat niet meer weg. Dat geldt ook voor mijn knieën. Ik ben een eenmansorkest met mijn knieën 😅
