Nieuwe buren, wat rust met een mens kan doen
In het verleden heb ik hier regelmatig meegeschreven in draadjes over geluidsoverlast, steeds onder andere nicknames, om te voorkomen dat de buren mij zouden herkennen.
Vandaag wil ik mijn geluk met jullie delen over de buren die weg zijn en de geweldige nieuwe buren die daarvoor in de plaats zijn gekomen.
Ruim vier maanden geleden zijn onze lawaaiige buren uit hun huis getrokken en gelukkig gingen die herrie kinderen met ze mee!
De nieuwe buren kregen het huis en zijn eerst een poosje grondig gaan verbouwen. Goed gezegd, hebben laten verbouwen. Dus alleen overdag had ik daar "last" van. De snerpende zagen en trillende boren klonken als muziek in mijn oren. Binnenkort zouden een aantal bronnen van de geluidsoverlast tot het verleden behoren. De brommende CV-ketel ging eruit, de trillende en daardoor gonzende leidingen werden vervangen dan wel vastgezet. Er kwam een afzuigkap die niet leek op een opstijgende helikopter. Geweldig!
Toen de verbouwing 3 weken onderweg was heb ik op zaterdagochtend voor het eerst geslapen tot ik zelf wakker werd. Werd niet voor dag en dauw gewekt door de buurkinderen. Ik heb wat zaterdagochtenden om half zeven met een kop thee en de dikke zaterdagkrant beneden aan tafel gezeten, omdat ik al 2 uur wakker was en de slaap niet meer kon vatten door het geschreeuw aan de andere kant van de muur.
Na een week of wat voelde ik mij ook heel anders, reageerde niet meer continu geërgerd, de "onrust" in mijn lijf was verdwenen.
Ik ergerde mij ook niet meer aan alles. Achteraf nog excuses voor de erger met rot aan..... draadjes die ik heb geopend
In eerste instantie heb ik de teruggekeerde energie gebruikt voor leuke dingen. Heb mijn hobby koken weer opgepakt en heb voor het eerst in jaren weer eens mijn zeer bewerkelijke babi-pangang gemaakt. Ben gaan experimenteren met het bakken van allerlei lekkers voor bij de koffie.
Daarna ben ik extra energie gaan steken in huishoudelijke klussen, net even wat grondiger stoffen en zuigen dan ik normaal gewend was te doen. Echt IEDERE week de twee fauteuils verschuiven om eronder en erachter te kunnen stofzuigen.
Sinds een week of drie heb ik weer de puf om lang overgeslagen klussen aan te pakken. Een kast leeghalen, planken soppen en nette stapels maken en zo.
Nieuwe buren die niet iedere week visite hebben tot diep in de nacht, geen kinderen hebben die hele nachten huilen en jammeren, het is het beste dat mij in tien jaar is overkomen. Mijn huis wordt iedere week een stukje schoner en man en kinderen hebben een vrolijkere vrouw/moeder.
Voldoende slapen is echt een zegen na ruim 10 jaar altijd te kort slapen en wakker gemaakt worden op idiote tijdstippen.
Gefeliciteerd!
Dat klinkt fantastisch Metamorfose! Ik kan het me ook heel erg voorstellen (heb ook ervaring met lang niet goed kunnen slapen en wat dat met je kan doen). Geniet ervan, en laat de buren lekker meegenieten van je hernieuwde bak-inspiratie, dan blijven ze vast nog even 
Heerlijk!
Wat fijn om te horen dat de rust weer in je hoofd en lijf is teruggekeerd en je weer echt 'thuis' bent in je thuis. Heerlijk, geniet ervan!
Bedankt dames
Voor jullie felicitatie en goede wensen.
Wat heerlijk
Na het lezen van jouw verhaal kreeg ik zelf spontaan slaap. Wat heerlijk dat de rust is terug gekeerd. Hopelijk blijven ze nog heel lang jullie buren. Heb je ze al een taart gebracht met dank je wel erop? 
Buren
In een vorig huis heb ik ook enorme overlast gehad van de buren. En mensen maar roepen dat je dat moet kunnen accepteren want het hoort nou eenmaal bij de grote stad. Het is al meer dan 20 jaar geleden, maar ik vergeet nooit meer hoe het is om geen baas meer te zijn over je eigen huis en je eigen leven, en hoe heerlijk het is om dat gevoel weer terug te krijgen. Geniet ervan!
Advies om te accepteren
Dat gaven de buren zelf altijd als ik vroeg of het met wat minder herrie kon. Dan zeiden ze erbij dat ze van ons ook wel eens iets hoorden. Ze beseften alleen niet dat iets horen om drie uur 's nachts iets anders is dan iets horen om 7.00 's avonds.
Ik ben zo blij dat ik nu kan slapen op een tijd die ik prettig vind en niet eerst nog 2 uur ligt te luisteren naar een wasmachine die gaat centrifugeren en een peuter die enorm huilt waar niemand naar omkijkt. En dat ik wakker wordt van mijn wekker in plaats van dezelfde peuter die om 5.00 uur maar weer begint te krijsen en wel zijn broer wakker krijgt maar niet zijn ouders en dat ze dan tegen 7.00 met zijn tweeën huilden.
Nieuwe buren krijgen nog een keer wat lekkers, ga ik zeker doen. Ze hebben de dag na de verhuizing al bloemen van me gekregen.
Zo herkenbaar
In dit huis heb ik ook heel veel last van de buren aan allebei de kanten. Het zijn oude huizen en zo gehorig als de pest maar de buren zijn ook wel erg van het schreeuwen op elkaar.
Hiervoor heb ik koophuizen gehad en misschien schreeuwden die buren ook wel op elkaar maar daar hoorde ik het niet. Alleen als opa op bezoek kwam, dan hoorde je die zware stem en de kinderen gillen van plezier.
Daar heb ik ook geen enkele moeite mee, integendeel.
Maar hier hebben ze aan de ene kant constant ruzie met elkaar en aan de andere kant schreeuwen de ouders voortdurend tegen die kinderen.
Ik hoop binnen een paar jaar te verhuizen en aan dat vooruitzicht hou ik me maar vast.
Ik ben blij voor je Metamorfose. Ik kan me de opluchting heel goed voorstellen.
Zo fijn!
Wij moesten ervoor verhuizen. Restschuld van meer dan een halve ton, maar die rust is echt elke geleende euro waard. Dus ja, ik snap het volkomen. Superfijn voor je!
Ja wat een genot!
Onze buren aan beide kanten hebben kleine kinderen, maar we hebben er totaal geen last van. Gewone, gezellige geluiden, spelende kinderen, vrolijk geklets, af en toe wat huilen, prima. Van ons horen ze vooral pianospel, gelukkig vinden ze dat ook niet erg. Wat een verschil met de vorige buren! Ruzies, gestamp op de trap, gegil, keiharde muziek tot midden in de nacht, slaande deuren, en daar dan niet op aanspreekbaar zijn. Het was niet alleen het volume, maar ook het soort geluid, van die negatieve, akelige geluiden zoals schreeuwende mensen, dat ik zo naar vond. Een kinderfeestje maakt misschien nog wel meer lawaai, maar dat hoor ik dan toch tien keer liever.
Overigens zijn die buren al heel lang weg en ken ik de slechte nachten de laatste jaren vooral door andere oorzaken (snurkende partner). Wat jarenlang slecht slapen met je doet, merk je eigenlijk pas als het voorbij is. Zoals hier gelukkig nu! Elke nacht de hele nacht slapen, man man man wat een genot is dat toch. Je hele leven verandert erdoor, inderdaad.
Dat gegil 24/7 is weg wat een rust
Wat het vooral zo erg maakte was dat het overdag ook nooit normaal was daar. Als de oudste zijn zin niet kreeg gooide hij er een driftbui tegenaan en dan zei zijn moeder: Als ik doe wat jij vraagt, stop je dan met huilen? Ja natuurlijk! Dus op een mooie zaterdag waren 8 driftbuien heel normaal. Mag ik een ijsje? Neee......driftbui. Mag ik in de zandbak Nee we gaan eerst eten.........driftbui.
De buren daarvoor hadden een oude hond die veel blafte, ook niet leuk maar beter dan die driftbuien.
