Niet geaard (wie herkent dit)
Op het moment van typen, heb ik het gevoel alsof ik in een vliegtuig zit met zware turbulentie of op een klein bootje wat weg dobbert op de zee, terwijl ik gewoon op mijn eigen vertrouwde bankstel zit.
Dit is niet voor het eerst maar met vlagen heb ik dit al 6 jaar. Zo lang zit ik ook al in de ziektewet. Van de een op de andere dag. Bam!, kon ik niks meer. Na 20 jaar in de zorg te hebben gewerkt was is op. Er werd veel van me gevraagd destijds. Ook thuis zat ik niet stil. Ik heb 2 kinderen die de nodige zorg en aandacht behoeven en ik was altijd voor een ander bezig. Er waren onderliggende trauma's maar daar is aan gewerkt.
Burn out, vele diagnoses volgden en zo ook vele therapieën. Ik doe meer voor mezelf. Zeg vaker nee, heb mijn eetpatroon aangepast en heb vele therapieën gevolgd.
Ik heb vele stappen terug gedaan. Werken lukt me even niet meer. Een winkel bezoeken kost me veel moeite. Auto rijden heb ik al zo'n 5 jaar niet meer gedaan. Fietsen kost me veel energie. Ik heb afstand genomen van vrienden die me eigenlijk te veel energie kostten, ik ga niet meer naar restaurants en / of terras.
Wel ga ik graag naar de zee, al woon ik daar niet in de buurt. Ik wandel geregeld. Ik probeer een vast dagritme aan te houden en toch wil het maar niet!
Soms heb ik een piek en nodig ik een vriendin uit, fiets ik een klein stukje of kijk ik bij de sport van mijn kinderen. Soms heb ik een dag dat ik wel een paar winkels in ga maar vaak gaat het na een paar dagen weer mis en zit ik in een giga vecht / vlucht modus op de bank.
Ik heb het gevoel alsof er 12 herdershonden achter me aan zitten , terwijl ik weet dat er niets is waar ik bang voor moet zijn.
Mijn lijf blijft reageren op mijn continue stress. Diarree, hoofdpijn,duizeligheid, slecht slapen.Overprikkeld, angstig... Klachten die ik tot 6 jaar geleden niet kende.
Ik doe op dit moment aan voetreflex, aan reiki en met ons gezin bezoeken we een soort 'gezins therapeut. Er zijn geen echte problemen in het gezin maar we lijden hier wel allemaal onder.
Bij de huisarts heb ik al tig keer aangeklopt. Verschillende medicatie geprobeert, ik heb me vrijwillig op laten nemen in een herstellingsoord.Ik draag een beschermingssteen, ik neem magnesium voetenbaden, kortom... ik wil alles doen om te herstellen.
Mijn omgeving ziet alleen de buitenkant en ja, er zijn mensen die vinden dat ik een schop onder mn kont moet hebben, lekker aan het werk moet gaan. Dat raakt me. Ik wil niks lievers. Ik wil leven!, genieten! werken!
Ik heb geen idee meer wat me hier uit kan halen.Ik sta continu op scherp. Alsof ik moet vluchten.
Ik ben zo benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen. Of en hoe ze hier uit zijn gekomen.
Het voelt zo verschrikkelijk eenzaam.
Liefs,..
Hoe oud ben je? Is het mogelijk dat je klachten veroorzaakt worden door de overgang? Sommige vrouwen kunnen daar zeer heftig van van slag raken met depressies, angsten, burnout en een heleboel andere klachten die artsen vaak niet linken aan hormoonproblemen.
Luister eens naar de opvliegers podcast van Elles de Bruin.
Ik ben 40 en zit nog niet in de overgang.. Bedankt voor je meedenken.
Het klinkt inderdaad alsof je lijf continu onder hoogspanning staat, alsof je lijf vergeten is hoe het moet ontspannen. Je schrijft dat je al veel verschillende dingen hebt gedaan. Zaten daar ook dingen als yoga en mindfulness bij? Op basis van wat je schrijft denk ik vooral aan yoga. Weer 'landen' in je lijf, dat lijf tot rust laten komen en vervolgens dat weer leren aansturen met je hoofd. Maar eerst dus weer leren ontspannen. Ook ontspanningsmassages komen bij mij op als mogelijkheid om die stress uit je lijf te krijgen. Kan natuurlijk prima in combinatie met yoga.
Heb je ook iets als EMDR gehad? Om te zorgen dat je om kunt gaan met triggers in het dagelijks leven?
Wat me ook nog te binnen schiet: is je evenwichtsorgaan in orde? Is daar wel eens naar gekeken? Als je je letterlijk wiebelig voelt als je stil zit is dat ook nog iets om naar te kijken. Ziektes als Meunière kunnen ook dit soort klachten geven. Al ben je dan vaak ook wel echt draaierig en daardoor misselijk en daar heb je het niet over.
Ben je (misschien onbewust) een bal onder water aan het houden? Iets dat is gebeurd in het verleden en wat je niet (goed) verwerkt hebt? Dat hoeven niet eens supertraumatische dingen te zijn. Maar kunnen wel dingen zijn die je verhinderen de rust bij jezelf te vinden weet ik uit ervaring. En dan helpt het niet om de oplossing daarbuiten te zoeken. Het kost enorm veel permanente energie om een bal onder water te houden.
Veel sterkte, echt heel rot jouw worsteling!
Ik merk dat ik aan het fysieke deel blijf hangen. Een training als van Wim Hof (de ijsman) kan misschien ook helpen. De extreme methode om je lichaam te controleren.
Maar de suggestie van Verbindingis dat je misschien toch nog niet alles hebt verwerkt is natuurlijk ook niet raar. Omdat je het hebt over onderliggende trauma's. Vandaar ook mijn vraag of je al EMDR hebt gedaan/gehad?
In het begin, toen ik net thuis kwam te zitten heb ik een paar keer emdr gedaan maar was daar te verzwakt voor. Misschien dat ik het nog eens een kans moet geven.
Mijn lijf staat inderdaad de hele dag onder hoogspanning. Alsof er 12 herdershonden achter me aan rennen of dat ik op een mijnenveld loop. Ik ben hyperalert zoals mijn therapeut dat zegt.
Massages moet ik niet aan denken. Alleen het feit al dat iemand me aanraakt...Ik heb wel een paar keer gefloat. Dat is drijven in een bad met magnesium. Mindfullness doe ik geregeld. De ene keer ontspant het wat. De andere keer word ik er heel kriegel van. Ik neem medicatie om rustig te worden en ook homeopatische druppels. Ik ben continu gefocust op geluid. draag ook geregeld oordoppen en een zonnebril
Ik ben naar een duizeligheidscentrum geweest. Daar is destijds niets uitgekomen. We had ik vorige week 2 keer dat mijn zicht weg viel, waarna ik knallende hoofdpijn kreeg en in slaap ben gevallen. Naar de oogarts geweest. Daar was alles goed. Ze dachten aan migraine.
Jeetje wat lijkt mij dat zwaar...
Een tijdje geleden hoorde ik over de Nervus Vagus een zwevende zenuw in je lijf die zorgt dat je stress in je hele lijf voelt, misschien is die overprikkeld bij jou? Kijk anders even naar het boek 'Activeer je nervus vagus', misschien dat je daarin dingen herkent.
Hopelijk vind je snel iets dat je helpt.
Ik sla ook aan op die duizeligheid. Mijn dochter had moeite met lezen, sloeg regels over. Dat bleek te maken te hebben met een verstoord evenwicht in relatie tot zien. Zij heeft daar een aantal opeenvolgende prismabrillen voor gekregen, die steeds in prismasterkte afnemen, en dat heeft haar heel erg geholpen. Misschien is het zinvol om dit in ieder geval uit te laten sluiten? Ook als dit aan de hand is, zal het nooit het hele verhaal zijn maar het kan iets verbetering geven.
Het is niet doorgedrongen tot de gewone medische wereld. Normaal ben ik niet zo van de alternatieve geneeswijzen maar dit wordt heel rechttoe rechtaan gemeten en dochter rapporteerde duidelijk het verschil tussen wel of geen bril op dus ik ben om. Er zijn weinig artsen die dit doen maar inmiddels wel opticiens die het meten. Overigens: mijn dochter heeft geen meniere. Het leek bij haar wel familiair want oma en haar zus hebben ook allebei een periode zo’n bril gedragen. De tip kwam bij ons via een totaal ander kanaal binnen dus daar waren we allemaal wel verrast over, om dat te ontdekken.
Beweeg je regelmatig? Ontspannen gaat het beste na inspanning tenslotte. Ik weet uit de natuur dat trillen een goede manier is om te ontspannen na stress. Iets als een trilplaat al eens geprobeerd? En zwemmen, water is van zichzelf natuurlijk al ontstressend, dus dat floaten (een beetje) werkt snap ik. Je geeft ook aan dat je graag aan zee bent, misschien ook wel vanwege het effect van water. Is het mogelijk daar vaker naar toe te gaan?
Wat voor medicatie heb je geprobeerd? Ook iets tegen angsten? Wellicht in combi met spierverslappers?
En is er al eens een hersenscan gemaakt? Iets als een tumor is uitgesloten?
Wat naar!
Heb je je schildklierwaarden laten checken? Een te snel werkende schildklier kan dit soort klachten veroorzaken. Google er maar eens op. Vooral het continue aanstaan en alert zijn.
Dit lijkt me echt de hel, zeker als het al zo lang duurt.
Zijn alle medische zaken al uitgesloten? En alle trauma's verwerkt?
Dit lijkt me niet iets waarvan je zegt, leer er maar mee leven. Want het is geen leven om altijd onder spanning te staan en amper te slapen.
Het lijkt me ook heel eng als plotseling je zicht weg kan vallen. Dat kan heel beperkend gaan werken, want stel je bent ergens, het gebeurt en je kunt niet meer terug.
Echt een tip heb ik niet, want ik heb er gelukkig geen ervaring mee.
Mijn moeder had in de overgang wel heel veel stress en spanning. Er waren wel van die pilletjes van het kruidvat waar ze rustig van werd. Weet niet precies wat het was.
Maar ze legde ook alle verantwoordelijkheden in huis bij zichzelf neer en 'moest' heel veel van zichzelf, terwijl niemand dat verlangde.
Bloem04 schreef op 11-04-2022 om 16:53:
Wat naar!
Heb je je schildklierwaarden laten checken? Een te snel werkende schildklier kan dit soort klachten veroorzaken. Google er maar eens op. Vooral het continue aanstaan en alert zijn.
Ja, ik ben overal meerdere keren op gecheckt. Alle waardes zijn goed.
Jonagold schreef op 11-04-2022 om 15:50:
Beweeg je regelmatig? Ontspannen gaat het beste na inspanning tenslotte. Ik weet uit de natuur dat trillen een goede manier is om te ontspannen na stress. Iets als een trilplaat al eens geprobeerd? En zwemmen, water is van zichzelf natuurlijk al ontstressend, dus dat floaten (een beetje) werkt snap ik. Je geeft ook aan dat je graag aan zee bent, misschien ook wel vanwege het effect van water. Is het mogelijk daar vaker naar toe te gaan?
Wat voor medicatie heb je geprobeerd? Ook iets tegen angsten? Wellicht in combi met spierverslappers?
En is er al eens een hersenscan gemaakt? Iets als een tumor is uitgesloten?
Een hersenscan is ook gemaakt.
We gaan geregeld een dagje of (mid) weekje naar de zee. Ik voel me te gespannen om naar een zwembad te gaan. Het geluid kan ik ook slecht verdragen. Wandelen doe ik wel graag. Maar op dagen als deze dat ik zo onstabiel ben, ga Ik nog geen blokje om.
Ik heb medicatie tegen angsten ja.
Een trilplaat nog niet geprobeerd.
