Nekhernia operatie/intubatie
Morgen word ik in het ziekenhuis opgenomen en woensdag geopereerd aan een acute forse nekhernia. Ik ben 9 jaar geleden ook al (mer succes) geopereerd aan een nekhernia (1 niveau hoger) maar dat was een minimaal-invasieve operatie onder lokale verdoving.
Dit keer gaat het onder algehele narcose en met een snee in mijn hals. Nu is het zo dat vier jaar geleden na een andere operatie de anesthesist mij vertelde dat ik heel moeilijk te intuberen ben vanwege mijn kaak/halsfysiologie. hij zei dat ik dit zeker moest doorgeven bij een eventuele volgende operatie. Dit heb ik dus gedaan vanmorgen bij de anesthesist. Hij zag het ook en vertelde dat ze me dan wakker gaan intuberen dmv flexibele intubatie. Ik word dan lokaal verdoofd met lidocaine-spray en dan gaan ze met een flexibel slangetje via mijn neus een tube inbrengen. Vervolgens krijg ik dan de narcose.
Ik zie hier verschrikkelijk tegenop. Ik krijg gelukkig wel een rustgevend middeltje voor de procedure maar toch...
Wie weet hier mer vanaf en/of heeft hier ervaring mee? Adviezen, tips? Of met deze manier van opereren van een nekhernia? Hoe is het herstel?
Ik heb een vreselijk stressvolle anderhalve week achter de rug met veel pijn ondanks de Tramadol (morfine-derivaat), een verlamde linkerarm- en hand (en ik ben linkshandig) en veel doktersbezoeken en geregel van opvang voor mijn zoon.
Graag wat positieve feedback... Bedankt!!
Elisa
Dat lijkt me allemaal verre van fijn. Ik heb niets zinnigs te zeggen over die intubatie (misschien mag je wel een rustig muziekje op je iPod erbij?), maar ik wil je even sterkte wensen.
Geen idee
Maar ik wens je heel veel sterkte!!
Elisa
Het moment waarop de tube vanuit je neusholte je keel passeert is even vervelend. Ik moest het vanwege de omstandigheden zonder de verdoving doen en ik vond het goed te doen. Dus ik denk dat het met verdoving helemaal meevalt. Sterkte, het zit je weer eens niet mee he?!
Groet, Nanda
Ach elisa
Ik heb geen ervaring hiermee, maar wil je heel veel sterkte wensen!! Wat afschuwelijk en ik hoop op een snel herstel. Houd je taai!
Slikken
Het zelf inslikken van een sonde is geen ongebruikelijke procedure in een ziekenhuis, het wordt ook bij alle mogelijke spijsverteringsonderzoeken gebruikt. Dat maakt het natuurlijk niet lolliger voor jou, maar degenen die het doen hebben in elk geval ervaring. Het passeren achterin je keel is naar, dat geeft een soort kokhalsgevoel. Rustig doorzuchten is het beste. Het is zo voorbij, echt waar. Veel sterkte.
Tirza
Geen tips
Maar gelukkig hebben anderen die wel. Ik wil je veel sterkte wensen!
Sterkte!
De grootste truc is vooral zo rustig mogelijk blijven/zijn, maar dat is niet altijd makkelijk..
Veel sterkte en ik hoop dat die zenuwpijn en uitval vlot verdwijnen
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Oei
hou je maar vast aan de ervaring van Nanda! Valt het vast mee!
sterkte
Ook geopereerd
Ook aan een nekhernia, de wervel zijn bij mij aan elkaar vast gezet met titanium ertussen. Het herstel duurt best lang, je mag zes weken niet rijden (ivm plotselinge draaien en klappen) en t is belangrijk je spieren soepel te houden. Het litteken (lelijk omdat het aan dr voorkant zit) kun je insmeren met PLE creme of iets dergelijks, verkrijgbaar bij de drogist.
En de slang door je neus/ keel; naar maar goed te doen; let vanaf je voeten op de rest van je lichaam en ontspan vanaf daar.. Succes!
Update
Nou, ik ben weer thuis. Afgelopen woensdag geopereerd. Het is allemaal goed gegaan. Ik had gelukkig een van de meest ervaren anesthesisten en die wilde het intuberen toch eerst onder narcose proberen omdat ik zo bang was en omdat zij dacht dat het haar wel zou lukken mbv een speciale scoop. Het is dus meteen gelukt maar het was volgens haar idd wel erg lastig. Ik heb een anesthesie paspoort gekregen waarin de intubatieproblemen staan en dat moet ik altijd bij me dragen voor het geval dat. Ik ben mijn stem ook even kwijt door de moeilijke intubatie maar die komt vanzelf weer terug.
De hernia is verwijderd en er is een "cage" geplaatst. De zenuwwortel zat flink bekneld. Hoewel ik van de pijn af ben, blijft mijn linkerhand voorlopig wel verlamd en doof aanvoelen. Het heeft zijn tijd nodig. De wond in mijn hals ziet er mooi uit en ging meteen na het verwijderen van de drain dicht.
Een paar uur na de operatie at ik alweer; ik was totaal niet misselijk na de narcose. Omdat ik nodig moest plassen (ik dronk veel water) maar het op de po niet lukte hebben ze me 1 keer gecatheteriseerd; dat was een opluchting zeg
De middag en nacht op de Medium Care-afdeling was prima te doen ondanks alle slangen en apparatuur. Af en toe werd ik losgekoppeld en kon ik zelfstandig naar het toilet; plassen etc. ging toen ook goed.
De ochtend daarop weer terug naar de afdeling Neurochirurgie en veel geslapen. Ook gewoon weer lekker gegeten en gedronken. Twee keer per dag kon ik zelfs alleen naar het terras beneden om een lekker kopje koffie te drinken en een sigaretje te roken
Vrijdagmiddag mocht ik naar huis. Ik mag voorlopig geen zware dingen tillen, stofzuigen etc. maar daar krijg ik binnenkort thuiszorg voor. Ik mag ook douchen. Na het douchen moet ik dan de wondpleister vervangen voor een schone. Over 10 dagen kan de huisarts het knoopje van de hechting verwijderen en over 6 weken controle bij de neurochirurg.
Mijn zoontje is ook gewoon weer thuis. Straks ga ik met hem lopend met de boodschappenwagen wat boodschappen doen en dan een welverdiend tukje doen.
Ik ben erg blij, dankbaar en opgelucht. Fantastisch ziekenhuis, vriendelijk personeel en goede zorg (Slotervaart in Amsterdam). Nu hopelijk helemaal herstellen en voorlopig geen nekhernia's meer!
Elisa
Ik ben blij dat het meegevallen is, ik wens je een spoedig herstel!!
Fijn dat het gelukt is, nu rustig aan opkrabbelen!
Goed nieuws!
Fijn dat de operatie goed verlopen is en nu rustig aan weer herstellen!
Fijn!
ik lees je bericht nu pas, wat fijn dat het inmiddels achter de rug is en je aan het herstellen bent!
Ik wens je ook een heel voorspoedig herstel en wens dat je snel pijnvrij zult zijn en idd geen nekhernia's meer.
Groeten oregano
Update
Het gaat redelijk goed; ik ben nog wel snel moe en mijn linkerhand doet nog bar weinig. Vanaf morgen krijg ik gelukkig 4 uur per week thuiszorg en volgende week begin ik met fysiotherapie. De wond ziet er heel mooi uit; de hechting mag er maandag uit.
Het vervelendste vind ik dat ik nog steeds erg hees ben en nauwelijks stem heb. Ik kan me niet herinneren van mijn vorige operaties onder algehele narcose dat die heesheid zo lang duurde. Nu was dit een lastige intubatie met veel kunst- en vliegwerk maar weet iemand hoe lang die heesheid normaal gesproken duurt?
Een week
Mijn zoon is vorig jaar geintubeerd op de EHBO, de heesheid duurde ongeveer een week.
Fiorucci
Ah, dat kan wel ongeveer kloppen. Vandaag merk ik dat m'n stem wat aan het terugkomen is gelukkig... Hees zijn is maar niks hoo (alhoewel mijn zus zei dat veel mannen dat heel aantrekkelijk vinden in een vrouw
Haha elisa
Ja, het klinkt vast heel zwoel! 
Rustig aan meis!
Hopelijk
Hopelijk voel je je dan inmiddels ook zwoel, na die operatie?
Guinevere
Nou, weinig zwoels aan iemand die vleugellam is Maar ik voel me als ik op tijd m'n rust neem wonderbaarlijk goed voor iemand die net geopereerd is... De anesthesist zei al dat ik een sterk lichaam moet hebben gezien alles wat mijn lijf al mee heeft moeten maken en het toch snelle herstellingsvermogen
Update
De hechting mocht er eergisteren uit dus wij (ik, mijn moeder en mijn zoon) naar de huisarts. De wond genas goed en ik was al een week met littekencreme aan het smeren. De huisarts keek bedenkelijk en zei dat dit hele rottige hechtingen zijn om te verwijderen. Hij knipte het knoopje los en begon te trekken; ik viel bijna flauw. Dan maar de andere kant van de hechting; het draadje brak af, de wond ging aan die kant weer open en het deed echt pijn. Waarop hij zei dat hij er verder vanaf bleef en ik maar naar het Slotervaart terug moest gaan omdat zij daar veel meer ervaring hebben met deze hechtingen en hij niet het risico wilde lopen dat hij de wond nog verder opentrok.
We konden meteen terecht bij het Slotervaart. De assistente van de poli bekeek de boel en besloot de arts te bellen want zij vermoedde dat het een oplosbare hechting was. En inderdaad, dat was (tot mijn grote opluchting) het geval. De huisarts had alleen het knoopje hoeven te verwijderen; meer niet.
Ze vertelde dat ze wel vaker patienten op de poli krijgen die door de huisarts terug werden gestuurd omdat de huisarts niets met die hechting kon. Slordige communicatie en informatie van het ziekenhuis want het stond nergens in het operatieverslag en mij was niets daarover verteld... Afijn, een kant van de wond is nu lichtelijk ontstoken en dat deel van de wond zal helaas waarschijnlijk niet zo mooi genezen zoals de rest. Maar verder gaat het ok; nog wel snel moe dus ik doe overdag een tukje als het nodig is. De fysiotherapeut masseert eens in de week m'n spieren los en geeft oefeningen voor mijn linkerarm, -hand en -vingers. Over vijf weken de eerste controle bij de neurochirurg en dan mag ik langzaam aan weer wat meer doen als het gaat om belasting van de nek. Geduld is een schone zaak
Elisa
Leuk hoor zo'n communicatie (not). Heel veel sterkte met je herstel!
Wat naar
voor je. Oei, dat lijkt me heel pijnlijk met die hechtingen! Ik snap ook niet waarom die communicatie niet beter kan (zelf ook al een paar keer meegemaakt, zooooo onbegrijpelijk). Het had jou een hoop pijn en stress kunnen besparen.
Ik wens je een goed herstel en een grote dosis geduld! En niet meer dit soort akkefietjes..
Groeten Oregano
