moeder is zo somber
Wie heeft advies? Mijn moeder (72 jaar) is de laatste maanden ontzettend somber. Begin dit jaar is er borstkanker bij haar geconstateerd, maar dat is inmiddels geopereerd en behandeld en ze is genezen verklaard. Verder is haar gezondheid goed. Ze is nu ruim 5 jaar weduwe (heeft daarvoor een aantal jaar heel intensief voor mijn vader gezorgd, die daar weinig 'dankbaarheid' voor toonde, zeg maar). Sinds zijn dood doet ze niet veel meer. Ze is verhuist naar een bejaardenflat omdat ze de tuin te veel werk vond.
Elke weekend is ze een dag bij ons en ik bel haar een paar keer per week. Ik merkte al een tijd dat ze somber was, maar deze week gaf ze het zelf ook aan en had ik haar huilend aan de telefoon. Ik heb haar geadviseerd om naar haar huisarts te gaan. Dat wil ze niet (ze schaamt zich, zegt ze). Ook alle mogelijke andere hulp wijst ze af. Pillen zijn onzin, therapie helpt niet bij haar, andere mensen vindt ze vermoeiend, naar buiten gaat ze alleen als het moet, want vanachter het raam kun je ook van de zon genieten. Enz. enz. Sowieso is het heel moeilijk om met haar over iets wezenlijks te praten. Ondertussen zuigt ze alle levensvreugde uit je als je zo even met haar praat. Ik merk dat ik er steeds meer tegenop zie om haar te zien of te bellen. Erg hè?
Maar eigenlijk interesseert niets haar meer. Volgens mij is ze echt depressief. Misschien zelfs al een paar jaar. Wat moet ik ermee? Hoe kan ik haar helpen?
huisarts
ken je haar huisarts? Dan zou ik die bellen en je bevindingen door spreken.
Heb ik ook gedaan, alleen was mijn moeder er veel erger aan toe. De huisarts kan dan met een smoesje langs gaan. Bij ons hadden ze 'toevallig' een ouderen project. Waarbij ze elke oudere 1x per half jaar bezocht.
Alleen was mijn moeder de enige oudere die in dat project viel.
Ik snap hoe je er tegenop ziet, want dat heb ik ook. Het zuigt echt voor minstens een dag alle energie bij mij weg.
Sterkte, ouder worden is niet makkelijk, ook niet voor de omgeving.
Lastig
Ik heb er wel over gedacht, om zelf haar huisarts te bellen. Maar als mijn moeder daar ooit achter komt, gaat ze me dat niet in dank afnemen. En een ander punt is dat ze zich altijd heel goed voordoet bij artsen (waar ze ook zeer tegenop kijkt, zo iemand mag je echt niet lastig vallen met jouw kwaaltjes!). Dus grote kans dat als de huisarts haar belt of bezoekt, ze op geen enkele manier iets laat blijken van hoe het echt met haar gaat.
Maar goed, misschien moet ik het toch gewoon proberen.
Jij trouwens ook sterkte amk. Dat klinkt ook allemaal niet makkelijk...
Jippox
Die arts is natuurlijk ook niet gek en heeft vermoedelijk vaker met het bijltje gehakt. Als jij uitlegt dat je moeder het niet moet weten kan daar vast wel een mouw worden aangepast. Misschien een gesprekje als ze toch wordt opgeroepen voor de griepprik ofzo?
Ook mensen die zich te goed voordoen zal die arts vaker zien. Ik zou die arts dus toch maar gewoon bellen en vragen of je in vertrouwen je zorgen over je moeder kwijt kan.
Sterkte ermee, het lijkt me heel naar...
Groeten,
Temet
Jippox
Die arts is natuurlijk ook niet gek en heeft vermoedelijk vaker met het bijltje gehakt. Als jij uitlegt dat je moeder het niet moet weten kan daar vast wel een mouw worden aangepast. Misschien een gesprekje als ze toch wordt opgeroepen voor de griepprik ofzo?
Ook mensen die zich te goed voordoen zal die arts vaker zien. Ik zou die arts dus toch maar gewoon bellen en vragen of je in vertrouwen je zorgen over je moeder kwijt kan.
Sterkte ermee, het lijkt me heel naar...
Groeten,
Temet
Idd
aangeven dat dit vertrouwelijk is. En ze hebben vaker met het bijltje gehakt, dat scheelt een stuk. Ze stellen ook heel sneaky vragen.
Ik merk dat nu bij de begeleidster van mijn moeder. Terwijl mijn moeder denkt een gezellig gesprek te hebben, hoor ik haar vissen naar informatie. En dan knipogen we naar elkaar, want als ik me er mee bemoei is het ook niet goed.
Helpen
Is ze verder nog goed? Als ze verder gezond is kan ze misschien andere mensen gaan helpen. Eenzame ouderen bezoeken, voorlezen bij een peuterspeelzaal/kleuterschool. Iets doen waardoor ze zich weer nuttig voelt. Misschien kan ze in het bejaardenhuis koffie gaan schenken. Dit soort dingen. Dus eigenlijk niet zo laten merken dat zij hulp nodig heeft maar andere wel. En wat is nu heerlijker dan nodig zijn.
