Moe na tandartsbehandeling
Nav van dat draadje hierboven over tandartsbehandelingen schoot me ineens weer iets te binnen. Als ik bij de tandarts ben geweest ben ik daarna altijd doodop. Nu dacht ik altijd dat dat kwam omdat ik zo bang was voor de tandarts, en als die stress dan wegvalt ben je daarna moe, dat ken ik van andere spannende dingen ook. Maar inmiddels gaat het met mijn tandartsangst de goede kant op en de laatste behandeling heb ik vrij onbewogen ondergaan. Desondanks was ik de rest van de dag een dweil. Kan dat door de verdoving komen?
Groeten,
Temet
Ook een dweil
Na het zitten in welke wachtkamer dan ook voel ik me een dweil. Of dat nu de tandarts is, de huisarts of de psycholoog. Zelfs bij iemand op bezoek in het ziekenhuis geeft dat dweilgevoel. Ik geef er niet aan toe. Na het bezoek neem ik een kop koffie met extra suiker en wat lekkers erbij. Mijn bloedsuikerspiegel krijgt een opkikker en ik ben weer terug op deze wereld.
De spuit
Er zit vaak adrenaline in verdovingsspullen. Misschien dat je na die kunstmatige kick inzakt?
Mijn ervaring
Heel vers 
Ik heb twee keer lang in de tandartstoel gezeten. Bij de eerste keer was ik heel nerveus. Beide keren heb ik geen verdoving gehad. En bij beide keren was ik na afloop gepast moe. Moe dus van de spanning, en het gefrut. Maar geen dweil zoals bij jou.
Dweil
Ook langzaam wegzakkende tandartsangst hier, tot er vorig jaar een kies afbrak. Die moest ook onder verdoving weer gerepareerd worden. Volgens de tandarts zou die verdoving na ongeveer een uur wel weer uitgewerkt zijn en kon ik gewoon zelf naar huis rijden. Gelukkig dat Genistus erbij was en reed, want die verdoving voelde ik drie uur later nog. Een dweil, wat je zegt. Moe en wellicht theoretisch bezien wel in staat tot autorijden, maar toch maar liever niet. Ik ben als puber ook wel eens behoorlijk moe en dweilig geweest na een tandartsverdoving (verstandkies trekken) en ik vermoed toch dat ik er meer last van heb dan de gemiddelde.
Verdoving
Ik heb bij mijn laatste tandartsbehandeling voor het eerst sinds jaren een verdoving gehad. Ik heb niks gevoeld van de behandeling, wat erg prettig was, maar heb echt nog uren last gehad van die verdoving. Wat een k..-gevoel is dat. Geen dweil maar een hoofd als een, ja wat eigenlijk? De assistente vertelde dat als ze dezelfde verdoving in mijn vingertop zou spuiten, m'n vingertop zou afsterven. Het is dus geen onschuldig goedje.
Aan de andere kant, wees blij dat die verdoving werkt. Er zij ook mensen die ongevoelig zijn voor verdovingen. Dan ben je verder van huis als er echt wat is lijkt me.
Moe niet zo maar
ik heb altijd enorme hoofdpijn na een verdoving!
Ook
een dweil na een behandeling. Ik geef ook altijd de verdoving de schuld. Die trekt meestal na vier uur weg.
Spanning
Bij mij komt het door de spanning, ik kom ook altijd doodmoe en met hoofdpijn bij de tandarts vandaan. Dat gevork in je mond vind ik zeer vervelend, ook al hoeft er niks bijzonders te gebeuren, de rest van de dag ben ik gevloerd.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Verdoving
Dit is moeilijk aan te geven. Is er een amalgaamvulling vervangen (evenvoor het algemeen), dan kunnen vrijgekomen resten het lichaam belasten. Door de behandeling kan er ook een verstoring van de energiebanen in de kaak worden veroorzaakt. En ook de link met de verdoving is zo gek nog niet, deze kan een toxisch effect hebben. Kijk even op de site van de NVBT voor meer informatie. http://www.nvbt.nl maar ook (onbewuste) spanning kan je moeheid veroorzaken natuurlijk!
Even tot mezelf komen
Vind het niet zo gek hoor. Vaak lang in een gekke houding en de behandeling zelf. Dat vraag echt weer even tijd om weer tot jezelf te komen.
Gespannen spieren
Ik herken het ook, heb geen angst, maar toch geeft het spanning. Na behandeling met en zonjder verdoving, na lange behandeling meer dan korte. Ik merk ook aan mezelf in die stoel dat je in rare houdingen ligt, spieren onbewust spant. Dat sloopt.
