Marktwerking in de zorg grr
Een poosje geleden heb ik eindelijk de knoop doorgehakt. Ik zit zo met mezelf overhoop dat psychologische hulp heb gezocht. Van de basisverzekering uit heb je dan recht op 5 consulten 1e lijns. Wel 20 euro bijdragen per consult.
Maar de psycholoog vond mij meer een geval voor de tweede lijn. Dan vergoed de verzekering ook meer aldus de man.
Helaas was doet verzekeraar die ik heb daar moeilijk over. Zo zei hij. Maar hij zou het proberen.
Helaas begon hij er niet meer over, maar toen ik dus de rekening kreeg (bijna 100 euro voor 1 consult). Dacht ik weet je wat ik bel die verzekeraar zelf op.
Wat blijkt nu; ze vergoeden wel tweedelijns, maar die behandelpraktijk daar hebben zij geen contract mee.
Dus de praktijk gebeld. Tja met die verzekeraar hebben we inderdaad geen contract... NOUJA Dan heeft die psycholoog me dus of voorgelogen (tja anders was ik natuurlijk direct weggeweest) of hij heeft het niet geweten (wat ik wel dom vind).
Maar ik kan dus wel naar een ander. Dat betekent dus wel dat ik weer helemaal opnieuw kan beginnen, terwijl we lekker op weg waren. Maar 100 euro per keer zeg! Ik ga dat niet ophoesten als dat niet nodig is! Ik ben er immers gewoon voor verzekerd! Huisarts geeft ook niet echt thuis (die heeft me immers doorverwezen naar die betreffende praktijk).
Andere psychologen in de buurt hebben een flinke wachtlijst.
Ik baal hier zo enorm van. Dit is dus het fijne resultaat van de marktwerking in de zorg. Ik heb nu al meer dan 20 telefoontjes erover gepleegd, maar een volgende stap is niet genomen. Ik ben eigenlijk best wel wanhopig hierover, ik voel me door die psycholoog en de huisarts en de verzekeraar enorm in de steek gelaten. Dat psychische klachten niet erg serieus worden genomen vermoedde ik al, maar ik maak het nu in de praktijk mee.
Dit veroorzaakt dus nu wel een terugval bij mij.
Twee opmerkingen
Ik vraag me af waarom je vindt dat de huisarts je in de steek laat? Hij houdt niet bij of jouw verzekering die desbetreffende praktijk vergoed. Voortaan, en dat heb ik helaas ook ondervonden, eerst bellen of je verzekering een bepaalde zorgverlener wel vergoed! Dat kan onaangename verrassingen voorkomen. Sterkte!
Liegt
Volgens mij liegt hij. Je verzekeraar doet er moeilijk over terwijl hij er geen contract mee heeft. Ik kan me niet inbeelden dat hij dat zelf niet weet dus heeft hij niet eerlijk het verhaal uit de doeken gedaan.
Dat zou mij zo vreselijk dwars zitten dat ik er zou weggaan. Maar ik zou het eerst op tafel gooien en opheldering vragen!
Dat je geen zin hebt om opnieuw te beginnen snap ik maar als je nog een tijd therapie nodig hebt in tweedelijns zou ik toch overstappen. Je weet niet hoe lang het exact zal nodig zijn en dan is 100euro per uur echt veel geld, het is ook geen proces dat je even snel tussendoor doet.
Beterschap!
Onzorgvuldig
Ik vind het onzorgvuldig van de psycholoog, het is een kleine moeite om hier vooraf duidelijk over te zijn. Aan de andere kant had je het zelf natuurlijk ook eerst moeten checken. Ik ben wel eens in een praktijk geweest waar twee tarieven werden gehanteerd: een hoge voor degene die het consult vergoed kregen en een lagere voor degenen die dat niet kregen. Misschien nog ter overweging aan je psycholoog meegeven?
Roosje
Vind je dat niet bizar, twee tarieven rekenen voor met en zonder verzekering? Ik kwam daar ook achter toen ik per abuis een rekening kreeg van het ziekenhuis voor iets wat ze ook bij de verzekeraar hadden ingediend. De ingreep viel onder mijn aanvullende verzekering, en de rekening die ik kreeg was lager dan die naar de verzekeraar was gestuurd. Heel vreemd, en het kwam op mij over als het op kosten jagen van de verzekeraar. Net alsof we daar niet met zijn allen zelf voor opdraaien.
Wat voor polis heb je?
Bij een natura verzekering kan het inderdaad zo zijn dat je alleen vergoed krijgt bij een zorgverlener die geocntracteerd is door je verzekering. Ik dacht alleen dat de meeste polissen tegenwoordig een mengvorm waren, waarbij je wanneer je zorgverzekering geen contract heeft met de betreffende hulpverlener, je nog wel je rekening kan indienen bij de zorgverzekeraar (nadeel is dan wel dat je eerst de kosten moet voorschieten).
Maar wat voor polis heb je?
Als het een restitutie of een gemengde polis is dan kun je je behandeling gewoon voortzetten. (en declareren bij je verzekering)
(en vergis je niet, vanuit jouw beredeneert lijkt het gemakkelijk, maar voor de zorgverlener, zeker als dat een eenpitter is zijn er tientallen zorgverzekeraars en soorten polissen waar ze contracten voor af (moeten) sluiten. Dat ze dan geen contract hebben met alle verzekeraars, en ook niet precies weten hoe het zit dat vindt ik niet echt verwonderlijk). Ik heb zelf heel bewust voor een restitutie -verzekering gekozen, omdat ik de vrije keuze voor wat betreft zorgverlener heel belangrijk vind. Daar betaal je dan meestal wat meer voor, en voor sommige zorgverleners moet ik de rekening eerst voorschieten.
Neem bijvoorbeeld vgz
Die leggen op hun site heel keurig het verschil tussen een restitutie en natura polis uit.
http://www.vgz.nl/verzekeringen/zorgverzekering/restitutie-zorgverzekering
Dus je had het kunnen weten. Ik vind niet dat een hulpverlener op de hoogte hoeft te zijn van alle verschillende polissen.
Een therapeut kan niet zeggen
dat 2elijns niet vergoed wordt als het alleen niet bij hem vergoed wordt. Maar eh nu niet de moed opgeven hè.
je hebt het nodig en het gaat de moeite waard zijn!
Mijk
Vic
Ja eigenlijk is het ook bizar, maar als je het bekijkt als service naar de patiënt is het wel klantvriendelijk. De vraag is of het hoge bedrag eigenlijk te hoog is, of het lage eigenlijk te laag. Het ging om 80 en 60 euro, dus ik denk eerder het laatste.
Ik zie het verband niet met marktwerking
't Is flink lullig natuurlijk voor je, maar ik zie het verband met marktwerking in de zorg eerlijk gezegd niet.
Vroeger, toen het ziekenfonds nog bestond, kon je ook niet altijd overal geholpen worden, alleen bij de hulpverleners met een contract.
Voor een dubbeltje op de eerste rang
http://www.cz.nl/consument/zorgverzekering/basisverzekering
Ook bij CZ kun je kiezen tussen een verzekering waarbij je alleen recht hebt op zorg van gecontracteerde zorgverleners of waarbij je vrije keus hebt (wel een paar euro duurder).
Het grote voordeel van het nieuwe stelsel is dat je keus hebt. Vroeger was je òf verplicht verzekerd in het fonds (geen keus van hulpverlener) òf je moest jezelf verzekeren (en dan had je wel keus, maar was je vaak ook veel duurder uit, bovendien mochten verzekeraars je dan afhankelijk van je gezondheid duurder uit laten zijn).
Ligt niet aan marktwerking
Maar aan het nieuwe stelsel. Dat vraagt meer van jou als patient. Vroeger had je niet te kiezen: je ging naar de zorgverlener van je verzekering, als als die niet vond dat je iets nodig had, dan kreeg je het gewoon niet.
Maar die keuze en meer eigen verantwoordelijkheid staat los van marktwerking. Als je vroeger niet in het ziekenfonds zat had je daar ook al mee te maken, inclusief het moeten kiezen of je wel of niet voor de beugel van je kind ging sparen.
Verantwoordelijkheid
"En mijn huisarts onzorgvuldig. Hij heeft het namelijk niet gecheckt voor hij me doorverwees,"
Dat behoort echt niet tot zijn taak. Huisarts kan onmogelijk voor alle verzekeringspakketten dit soort zaken nagaan. Hij kan je er hooguit op wijzen dat je dat zelf even moet checken. En dat had je therapeut ook moeten doen.
Snap het wel
Ik snap je gevoel wel. Ik zit er geregeld doorheen en het eerste waar ik dan moeite mee heb zijn dergelijke zaken: het zelf moeten uitzoeken, assertief genoeg zijn om rond te bellen, je 'niet laten doen'.
Zo te horen is het systeem niet transparant, dus ook niet voor de huisarts en dan kom je zoiets tegen natuurlijk.
Probeer het gevoel dat je in de steek gelaten bent, achter jou te laten en wees blij en trots dat je het uiteindelijk toch hebt uitgezocht en je het vanaf nu anders doet wat dit betreft.
Er zullen nog momenten komen dat je door scha en schande wijs wordt maar dat is normaal in het leven. Beter laat dan nooit!
Hou je goed.
Precies cato
Dat is niet de taak van de huisarts. Als ik doorverwezen wordt, zoek ik een zorgverlener en ga ik eerst bellen met de verzekeraar. Ik vind het wel heel irritant dat mijn verzekeraar geen enkele orthodontist 100% vergoed in onze stad. Dus van elke rekening krijg ik maar 80% vergoed.
Verzekeraars
Als zorgverlener is het een heidens karwei om contracten met verzekeraars aan te gaan. Daarbij komt, de verzekeraar bepaalt en jij als zorgverlener moet daar in meegaan. (Even kort door de bocht, maar daar komt het grofweg op neer). Er zijn dus zorgverleners die een keus maken om geen contracten aan te gaan.
In mijn geval heb ik met de meeste verzekeringen contracten, maar gezien de samenwerkingsverbanden en fusies weet ik het vaak niet uit mijn hoofd. De grote spelers wel, maar al die kleinere verzekeraars niet.
Bij alle nieuwe patiënten maken wij duidelijk dat de verantwoordelijkheid voor vergoeding bij de patiënt ligt. Het is voor een zorgverlener geen doen om dit voor iedereen na te trekken. Bovendien is het woud aan aanvullende verzekeringen dusdanig dat dit vaak ook niet makkelijk na te gaan is. Natuurlijk wil ik dit best eens doen voor die 85-jarige mevrouw met CVA, maar dit is een uitzondering.
Neemt niet weg dat als een patiënt het vraagt of ik een contract heb, ik daar antwoord op moet kunnen geven. Het is echter wel handig als de patiënt dat de week erna nogmaals even vraagt. Ik vergeet ook wel eens wat en bij een 5-daagse werkweek zie ik al snel 50 - 80 patiënten.
De huisarts kan hier helemaal niets aan doen. Die schat in bij welke therapeut jij het best terecht kunt. Factoren die meespelen zijn bijvoorbeeld: wachtlijst, persoonlijkheid, klachten en ervaring.
Helaas dus geen oplossing voor jouw probleem. Het is heel vervelend dat het zo loopt. Je zou nog eens met je verzekeraar in overleg kunnen gaan of er mogelijkheden zijn. Of met de therapeut in overleg (bv telefonisch of schriftelijk) of er een tegemoetkoming van hun kant kan zijn in deze situatie. Veel sterkte.
Ik begrijp je wel
Het is zo makkelijk om over eigen verantwoordelijkheid te praten tegen iemand die er doorheen zit!
Een aantal jaar gelezen zat ik min of meer in hetzelfde schuitje. Flink overspannen, net ontslagen, weinig geld en veel kosten. Ik werd doorverwezen naar een psycholoog om de boel wat op een rijtje te krijgen. Een week daarna kreeg ik een rekening van 60 euro. Ik schrok me helemaal rot, want zat financieel al heel erg dramatisch, en omdat dat op dat moment ook erg op me drukte en meespeelde bij mijn overspannenheid, voelde ik me enorm verraden. Ik had verdorie in de wachtkamer tranen met tuinen gehuild over mezelf afgedankt voelen en de angst om met mijn kinderen naar een sociaal huurflatje te verhuizen, en dan dát...!
Helaas heb ik geen man die me kan helpen, dus ik heb, alweer jankend, de psych gebeld, boos gesnotterd dat ik het een rótstreek vond 
(tegenwoordig zou ik dat iets genuanceerder aanpakken) en dat ik niet meer zou komen.
De man begreep het, bood zijn verontschuldigingen aan en dacht dat ik het wel wist dat hij niet vergoed werd (ik had hem ook via mijn huisarts). Hij vertelde me echter ook waar ik wél terecht kon, een collega werd wel vergoed. Ik ben toen bij Psyq terecht gekomen, een soort psychologen-keten. Ben daar uitstekend geholpen en heb nooit een rekening gezien.
Hoe dat tegenwoordig is weet ik niet, want er is wel wat veranderd (iets psychisch is tegenwoordig een luxeprobleem volgens de regering), maar laat je man eens bellen met de ziektekostenverzekeraar, en misschien kan jij ook bij Psyq terecht, informeer daar ook eens.
Sterkte met alles!
PS: wat ik n.a.v. mijn ervaring heb geleerd is om elke medische handeling waar een prijskaartje aan zit te zien als een zakelijke transactie. Dat is voor jou misschien momenteel emotioneel een stap te ver, maar misschien kan je man het wel. Ik kom niet meer bij een psycholoog, maar nog wel bij tandartsen, en voor ik überhaupt in die stoel ga zitten zeg ik duidelijk dat er niks wordt gedaan voor ik een geprinte offerte heb. Ja, ook door ervaring wijs geworden.
Onverwachte bijkomende kosten worden éérst met me besproken, al hangt de boor nog in mijn mond, sinds een slimme tandarts met gemak nog eens 100 euro bovenop een mondelinge offerte legde.
Geen idee of ik juridisch sterk sta, maar sinds ik zeg dat ik me alleen aan een geprinte offerte hou, en bijkomende kosten zonder overleg ooit betaald hoeven te worden, gaat het een stuk beter. En de tandartsen doen er nooit moeilijk over als ik dat vraag!
Neerslachtig
Ik heb het moeten ondervinden door zelf de fout te maken hier niet op te letten, dus zo verantwoord was ik niet. Ik zit bijna wekelijks bij zorgverleners,apotheken etc dus ik zal wel moeten bellen en erachteraan zitten, anders gaan we failliet. En nee, je arts weet niet wat wel en niet vergoed wordt en wie een contract heeft met wie. Ik vrees dat de verzekering het zelf nauwelijks weet. Mijn man belde onze verzekering en zij vertelden een consult bij een Rugcentrum niet vergoeden. Mijn man heeft even gemopperd op Twitter hierover, na een half uur (!) kregen we een belletje, het werd ineens wel vergoed....
Kamille
Nee, dat zeg ik helemaal niet makkelijk, wij hebben nogal wat medisch gedoe in ons gezin en ik herken het erdoorheen zitten. Moedeloos worden we ervan. Maar we moeten wel actief aan de slag hiermee, er zit niks anders op.
Fiorucci
Klopt, met niks doen schiet je nooit wat op! Dat ontken ik ook niet!
Het is ook vervelend
Het is ook vervelend om dingen te moeten doen die je niet kunt/wilt doen als je op je tanden loopt. Maar er zijn nu eenmaal dingen die moeten gebeuren, net als je ook moet blijven eten, drinken en ademhalen.
Het eat-as-much-as-you-can systeem van het oude ziekenfonds is nou eenmaal verdwenen.
Ik hoop dat men nog iets voor je doen kan.
