Licht dementerende vader: tips voor woonzorg-locatie Z-N.Holland?

Indicatie of particulier

Krijgt hij een indicatie voor wonen in een zorgcentrum? Want als nu besloten is dat hij naar huis kan, met zorg daar, zo nodig meerdere keren per dag, dan zou het kunnen van niet. Dan is hij daar nog 'te goed' voor.Vergeet niet dat onze politiek van mening is dat ouderen zolang mogelijk thuis willen blijven!
Met een indicatie kan hij ergens op de wachtlijst. Zonder indicatie wordt het een particuliere locatie, die zijn er ook, dat is best prijzig, kan zomaar een paar duizend per maand kosten. Dan kan hij wel zijn flat verkopen, maar als hij nog 20 jaar daar zou zitten dan komt de bodem wel in zicht. Wel iets om rekening mee te houden.
Ik kan je verder niet helpen aan adressen in zuid-NH.

In de buurt

Ook in een woonzorgcentrum wordt toenemend een beroep gedaan op het netwerk van een oudere. Voor de was, financien, kleine boodschappen, begeleiding bij ziekenhuis- of ander noodzakelijk bezoek.
Het is dan ook handig om een locatie te zoeken niet te ver van familie die hem even bij kan staan.

Dank voor jullie input

Er is idd een groot gat geslagen tussen thuis wonen, met de nodige hulp, of verpleeghuis.
Het zou geweldig zijn als hij weer 'gewoon' (met hulp) terug naar huis zou kunnen, zoals hij tot nu toe deed. Hij is echter erg achteruitgegaan, en soms flink in de war. Er kan hulp zijn voor medicijnen innemen (vergat hij steeds), uit bed helpen & douchen etc., maar die zijn er niet als hij in de war raakt door iets onvoorziens. En omdat er geen auto meer gereden mag worden en hij erg moeilijk loopt, ligt een sociaal isolement dan wel op de loer.

Hij is het er zelf mee eens, en ziet gelukkig de voordelen van een woonzorglocatie. Ook vind hij het prima om dan iets te zoeken dat dichterbij ons is, dan kunnen wij, en de kleinkinderen, wat makkelijker 'even' langs. Hij is overigens 89, bijna 90. We vallen steil achterover van de tarieven van sommige particuliere centra: 4400/4500 (per maand!) is geen uitzondering. Dus dat is wel een obstakel. Hij krijgt ws indicatie zzp4 of 5. Maar dan is er voor 'gewone' verpleeghuizen weer een wachtlijst... En er is, of ik kan niet vinden, geen algemeen overzicht in welke huizen nu of op korte termijn ruimte is. Dus we zoeken en klikken door en bellen ons suf.

We gaan ook kijken naar die au pair optie, al was het maar om tijd tot er verhuisd kan worden te overbruggen. Vader is daar niet zo enthousiast over, hij scharrelt graag in zn eentje rond en doet dat al ruim 35 jaar. Lastig hoor, we willen zijn wensen ook eerbiedigen, want er wordt in korte tijd al zo veel afgenomen.

Dank zo ver!

tijdelijk een kamer verhuren?

Is dat iets? Zodat er wel iemand in de buurt is maar hij toch zijn eigen gang kan gaan. Er zijn vaak mensen op zoek na een breuk in een relatie of zo.

Zzp 5

Met een zzp 5 komt hij wel in aanmerking voor opname in een verpleeghuis op woonzorgcentrum. Helaas zijn er wel overal wachtlijsten.. Wat je zou kunnen doen is hem in iedergeval op een wachtlijst laten plaatsen voor een zorgcentrum dicht bij jullie in de buurt, en in de tussentijd via zijn huisarts een casemanager dementie voor hem aanvragen. Die kan in de tussentijd de zaken voor hem en jullie coördineren.
Hij komt in aanmerking voor thuiszorg, en eventueel dagbesteding voor een paar dagen. Hij is dan overdag een paar dagen onder de pannen, op de dagbesteding wordt er ook op hem gelet, krijgt daar eventueel ook een warme maaltijd. De wijkverpleging komt een paar keer per dag langs. Je zou persoonsalarmering voor hem aan kunnen vragen, hij heeft dan een halsalarm, kan daar op drukken als hij in paniek raakt of is gevallen. Als je het met de wijkverpleging kan regelen dat zij als eerste op de oproeplijst staan is er dan binnen 20 minuten iemand bij hem.

wat ik me afvraag

Waarschijnlijk krijgt mijn vader binnenkort ZZP 4 (wat nu dan weer Zorgprofiel 4 schijnt te heten). Ik wil hem dus op een wachtlijst zetten, maar het dilemma is: wil ik hem bij ons in de buurt hebben? Ergens wil hij dat wel, maar hij heeft elke mogelijkheid in de buurt al afgewezen vanwege te druk en te stedelijk. Dat is zijn huidige huis ook, maar goed, daar is hij aan gewend.

Aan de andere kant is er een plek verder hier vandaan, meer in het groen. Iets wat hij eigenlijk altijd (weer) gewild heeft. Maar voor ons is dat een half uur reizen. Dan wordt het dus lastig met tandarts- en doktersbezoeken.

Wat zouden jullie het zwaarst laten wegen?

Verzorgingshuis

Helaas hebben wij de afgelopen tijd ons ook moeten verdiepen in de wereld van verpleeg- en verzorgingshuizen. Mijn oudrrs dachten goed te wonen in een zelfstandig appartement naast een verpleeghuis. Speciaal gebouwd voor senioren en alle zorg kon in principe ingekocht worden. Mijn vader is nu ruim een jaar geleden overleden en mijn moeder woont daar nu alleen. Ze is dementerend, en krijgt heel veel ondersteuning. Dagopvang lukt niet, haar weerstand is te groot, ze is de taxi niet in te krijgen en als het een keertje wel lukt houdt ze zich afzijdig. Intussen gaat ze wel steeds verder achteruit en zelfstandig wonen wordt ingewikkeld (lees kan alleen dankzij enorm veel mantelzorg). Wij, de kinderen wonen over heel Nederland verspreid, elk op minstens vijf kwartier rijden.
Dus wij zijn ook rond gaan kijken. Ons viel op dat er ook nog (niet veel) ouderwetse verzorgingshuizen zijn, je woont in een tweekamerappartement, met keukenblokje, ontvangt zorg en eten via het huis.
Zowel on onze buurt als bij mijn moeder in de buurt. Dat leek ons een mooie vorm voor mijn moeder, maar zij wijst het hard af. En onze ervaring met de dagopvang zorgt er voor dat wij deze stap nu niet willen zetten, het is een onomkeerbare stap, ze kan daarna niet terug naar haar eigen huis. Maar als jouw vader daar geen weerstand tegen heeft, is het misschien wel een goede woonvorm voor hem. In de tussentijd zou je samen met de casemamager kunnen kijken of je een overbrugging kunt vormgeven. Uit de zzp kan bijvoorbeeld ook persoonlijke ondersteuning thuis gefinancierd worden. Die kan helpen bij de structuur thuis. Daarnaast zou je de paniek misschien ook bij de huisarts kunnen bespreken. Soms zijn er medicijnen die helpen.

Huis en zzp

Maar je kunt toch niet kiezen? Je krijgt een indicatie voor een verorgingshuis, of voor verpleeghuiszorg. Of alleen een indicatie voor zorg thuis als men vindt dat het met hulp nog wel thuis kan. Het is dan niet zo dat je kunt zeggen, een verpleeghuis lijkt mij wel wat.
Een appartement met zowel zit als slaapkamer lijkt mij niet in een verpleeghuis. Of zijn die er wel?
En ja ik zou ook niet kiezen voor een tijdelijke tussenoplossing, van iedere verhuizing trek je op die leeftijd toch een flink jasje uit.
Mijn dementerende moeder woont ook nog thuis hoewel ze best ergens in een huis zou willen. Maar met 3 x per dag wijkzorg en 2 x per week dagbesteding (en de nodige mantelzorg!) kan het nog vindt men.

Mantelzorgwoning in de tuin

Wij zijn bezig met een mantelzorgwoning in de tuin voor mijn Opa. Mijn Brorr heeft al twee aupairs in huis die ook een oogje op mij Opa kunnen houden en mijn Moeder heeft ook wat zorg nodig dus als hij bij mijn ouders zou gaan wonen zouden ze een aupair gaan delen.

Lijkt een hele dure oplossing maar valt best mee. Wij wonen wel vaker bij elkaar om andere redenen dus we zien deze oplossing wel zitten.

Succes met nazoeken; het is heel moeilijk.

In ons geval ging mijn schoonmoeder

van geen enkele hulp en diagnose naar verpleeghuis in half jaar. Mijn inschatting is dat als mijn schoonvader niet overleden was we het misschien een half jaar goed gegaan. Ze waren zorgnijdebd en het ging eigenlijk voor het oog nog best goed.

Als indicatie verpleeghuis er al in zit zou ik tussenstappen overslaan. Verhuizen is zo'n enorme ingreep....

Mijk heeft gelijk

Probeer één keer ineens goed te verhuizen. Voor mijn vader was een indicatie krijgen verschrikkelijk moeilijk, ondanks dat zowel huisarts, thuiszorg en wij kinderen vonden dat het niet meer ging. Fijn dat die indicatie dan maar rond is. Veel verpleeghuizen hebben binnen hun zorginstelling wel verschillende zorg in zwaarte, met bijbehorende activiteiten en huiskamers. Mijn vader is binnen zijn 'huis' al een paar keer verhuisd van huiskamer, maar zijn eigen zit-slaapkamer is telkens gelijk gebleven, dat is fijn. Het kan best zijn dat jouw vader nu niet heel hard achteruit gaat, Mare. Maar zo'n ziekenhuisverblijf kan inderdaad wel een trigger zijn. Sterkte met je beslissing. Als je een plek kunt krijgen dicht bij jou of andere betrokken familie is dat wel heel fijn. Mijn vader woont op ruim een half uur auto rijden bij mij vandaan, ik zou wel iets dichterbij hebben willen wonen. Soms is een bezoek van 10 minuten al 9 minuten te lang voor hem (en mij....), dan is het handig als je op je fietsje 's middags nog even terug kunt komen of de volgende dag.

1 x verhuizen

Dat spreekt wel erg uit jullie reacties, en aterkt mij, ons, in datzelfde idee. We merken al hoe de noodopname na zijn herseninfarct in eerst ziekenhuis en daarna de observatie-kliniek hem in de war heeft gebracht. 'Delier' noemden ze het daar. Wat echt fijn is, is dat mijn vader inmiddels zelf ook inziet dat een woonzorglocatie de beste volgende stap is. Gelukkig, want wat jij schetst Karin met je moeder, lijkt me extra lastig!
We zijn deze week al 4 huizen afgeweest, en dat was erg informatief. De een heeft idd alleen kamers, dus zit en slaap ineen, andere hebben weer wel aparte woon- en slaap. Sommige hebben een vrij actief programma, met gym met fysiotherapeut, muziek, film vertonen etc. We waren ook bij een tehuis dat idd verschillende 'huiskamers' heeft. Bewoner houdt eigen kamer, maar kan met toenemende dementie en zorgvraag wel naar een andere groep.

Wel lastig, want de bedoelingen zijn overal goed. Maar hoe kom je er nou achter hoe goed de zorg echt is? Komen ze echt meteen? Verschonen ze meteen bij een ongelukje? Houden ze wel goed in de gaten dat er goed gegeten en genoeg gedronken wordt? Waar mijn vader nu 'ter observatie. al 3 weken zit, is 2x een half uur een ergotherapeute langsgeweest rn pas - na ons aandringen, afgelopen week een psycholoog. Hij zit daar maar te zitten en zich stierlijk te vervelen.

Ook wij zouden graag mijn vader dichterbij willen hebben, hij zit op dik een uur rijden. En ook precies langs de grootste knepunten dus je rijdt vaak van file naar file... 'Even' op bezoek kan dus niet. Terwijl wij ook merken dat een half uurtje soms zat is voor hem. Maar ja, 2,5 uur in de auto voor een half uurtje is ook zo wat. En idd Mijk: nu hij niet meer mag autorijden en weinig buitrn zal komen is het idd minder belangrijk waar hij woont. Zelf zegt hij, heel lief, dat hij het t belangrijkste vindt dat het voor ons makkelijk is, omdat hij het fijn vindt ons zo vaak te zien.

Ben wel benieuwd Mijk, met welke huizen jij goede ervaringen hebt? We gaan volgende week nog zo'n 'bezoekdag' doen, en willen dan met mijn vader daar de top 2, of 3, van gaan bezoeken om te zien waar hij zich fijn bij voelt.

Mantlzorg aan huis is voor ons helaas geen optie. Een woont in appartement, ander heeft drukke zaak en kleine bungalow, en ook wij wonen niet zo ruim dat dat een optie is.
Het lijkt er echter op dat als we geen goed tehuis vinden waar hij op korte termijn terecht kandat we kiezen voor particuliere woonzorg. Daar is, vrijwel, meteen plek. En we hebben er 2 gezien met een woonkamer, slaapkamer, badkamer en keukentje. Dat is wel erg fijn. Het mantelzorgen doen we met veel liefde, maar is wel zwaar, naast baan, gezin, nog een oude moeder (88) en schoonmoeder (92). Ook nog thuiswonend. En zelf zestigers merk ik fysiek ook dat het erg fijn zal zijn als hij n fijne plek heeft waar goede zorg is. Zodat wij weer gewoon gezellig leuke dingenkunnen doen samen!

Dank voor delen van jullie ervaringen!

Maar

is de indicatie dan rond Mare? In je startposting vertel je dat er besloten is dat hij terug naar huis gaat met hulp. Als hij geen indicatie heeft voor een woonzorglocatie dan blijft alleen particulier over.
Het is helemaal niet gezegd dat hij snel achteruit zal gaan nu. Als de schok van de opname is weggeebd dan kan hij zelfs nog wel weer een stuk verbeteren, heb ik bij mijn moeder gezien en ook bij de moeder van een collega.

Ik wil wat langer reageren maar

Dat wordt maandag. Sorry!