Jaren moe, depri en ellendig: eindelijk een diagnose!

Eigenlijk was ik al meer dan 15 jaar moe. Maar omdat iedereen wel eens moe is, en er altijd wel een reden was (studie, werk, zwanger, kinderen) werd dat nooit serieus genomen. Ook tijdens mijn twee zwangerschappen was ik echt extreem moe. Dat hoorde erbij. Later ben ik ook getest op allergieën; ik heb hooikoorts en huisstofmijten allergie.
Volgens de dokter kwam mijn vermoeidheid daarvandaan; leer er maar mee leven.
Inmiddels was ik ook onder behandeling bij een psychiater omdat ik zo neerslachtig was en soms onverklaarbaar bang.
Maar vorig jaar was voor mij de maat echt vol. Ik sliep twee uur per dag en ging om max half tien weer mijn bed in omdat ik mijn ogen niet meer open kon houden. Ik werd dan s' ochtends moe weer wakker.
Ook had ik altijd last van een stijve nek, extreem vaak kramp in mijn spieren en ik werd steeds vergeetachtiger.
Dus heeft mijn huisarts mijnbloed laten prikken, omdat ik zo moe was (niet eens aan gedacht om de andere klachten erbij te noemen) en bleek ik een erg lage vitamine B12 te hebben. Ik werd doorverwezen naar de drogist op de hoek voor een pot pillen. En dan na 3 maanden zou mijn bloed weer bekeken worden.
Er werd verder niks uitgelegd, dus ik ging op internet zoeken naar wat dat dan inhield een B12 tekort. En ik had ook een pot b-complex gekocht waarvan ik wilde weten of deze goed was.
Nou toen werd mij ineens heel veel duidelijk.
Mijn lijf neemt blijkbaar slecht vitamine b12 op uit voeding. Want ik eet genoeg b12 rijk eten (vlees, zuivel, eieren).
Dus pillen die dezelfde weg afleggen als die voeding zouden mij niet echt beter maken, ontdekte ik ook.
Bovendien zat er foliumzuur in de pillen en dat mag je helemaal niet slikken als je een onbehandeld b12 tekort hebt (weet ik nu). Ik werd ook echt zieker van die pillen. Ik heb ze 5 weken geslikt en toen was mijn waarde omhooggegaan, dus dat ik me zo rot voelde kon echt niet!
Op de site van stichting B12 tekort had ik inmiddels heel wat vergelijkbare verhalen gezien, en dus ook dat mijn behandeling fout was.
Ik ben dus de strijd met mijn huisartsen praktijk aangegaan om een goede behandeling af te dwingen.
Nou dat viel niet mee.
De goede behandeling bestaat uit injecties. Je begint met eerst 10 injecties in 5 weken en dan bouw je af op gevoel. Nou die eerste 10 lukte nog wel, na veel gepraat en belafspraken. En verdomd, ik ging me beter voelen! Maar mijn huisarts vond toen 1x per maand genoeg, en ik werd na 3 weken echt doodziek! Ik had echt waanvoorstellingen en onverklaarbare angsten zo eng!
Maar dat kon dus niet volgens mijn huisarts, en stelde van dat alles psychosomatisch was. Want ik had genoeg B12 voor de rest van mijn leven gekregen... Ik kreeg ook geen recept meer...
Toen ben ik van huisarts veranderd en heb me door een goede internist (op B12 gebied zijn ze zeldzaam geloof ik) laten onderzoeken op een mogelijke oorzaak. Die wordt vaak niet gevonden en is bij mij ook niet gevonden.
Wel neemt deze huisarts me serieus en ik mag die injecties voor de rest van mijn leven op gevoel krijgen. Ik heb zelf leren injecteren, wat erg praktisch is.
Dit mocht ook absoluut niet van mijn oude huisarts.

Ik schrijf dit hier omdat erg veel mensen, die een B12 tekort hebben, jaren lang met klachten lopen zonder geholpen te worden. Omdat ze het niet weten, en artsen er vaak niet aan denken omdat dit niet in de opleiding zit. Artsen staan blijkbaar ook niet erg open voor aanvullende kennis. En worden zeker vaak boos als je dit zelf opzoekt.
Veel artsen doen dit ook af als hype!
Diagnoses als MS, CVS, fibromyalgie mogen eigenlijk niet gegeven worden als een B12 tekort niet is uitgesloten.
Foliumzuur mag je net hebben als je een onbehandeld B12 tekort hebt. En wat wordt er aangeraden om te slikken als je zwanger wilt worden? Juist!
En daarom was ik destijds al voor ik zwanger was doodmoe, en zat op een grijze wolk.
Ik heb het gevoel dat er zo'n 15 jaar van mijn leven is afgepakt; zo onnodig!
Ik ben ook wel blij dat ik nu beter kan worden. Hopelijk blijven er niet teveel restklachten over.
Kijk voor meer info (ook voor de symptomen) eens op de site van http://stichtingb12tekort.nl/.
Er staan ook veel wetenschappelijke artikelen op en er is een forum waar je vragen kunt stellen.
Hopelijk helpt mijn verhaal hier weer iemand.
Het is zo zonde om ziek te zijn als dat niet nodig is! De behandeling is niet duur (wellicht wordt dit probleem daarom zo onderbelicht, de farmaceutische industrie wordt er niet rijk van) en in mijn geval behoorlijk effectief.