Humeurverandering door astma?
Onze derde heeft pas geleden haar eerste astma-aanval gehad en dat was direct een goede, ze heeft een aantal dagen op de ic mogen bivakkeren. Ze is nu weer thuis en moet nog wat bijkomen, maar we zien haar karakter veel vrolijker en zonniger zijn, en ze is weer veel nieuwsgieriger. Het afgelopen jaar was ze altijd wat duffig en zijn we een paar keer met de juf in gesprek gegaan voor extra uitdaging (bij haar grote zus was dat er namelijk aan de hand en zij kon al lezen voor haar vierde en is absoluut niet dom, het was dus een goede mogelijkheid). Juf bood wel het een en ander vrijblijvend aan, maar dochter pakte het gewoon niet aan. We zien haar nu wel veel energieker en leergieriger zijn en veel beter in haar vel zitten. Kan dat komen doordat ze al langer astma had maar dat ze zo nauwelijks benauwd was (we hebben echt geen gepiep ofzo gehoord) dat we het niet herkend hebben.
Heu
Wat voor medicijnen heeft ze gehad, cq krijgt je dochter nog steeds? wat is er nog meer veranderd?
Astma is een sloper
Eeuwig benauwd zijn, zelfs al weet je niet beter (zoals ik als kind, ik dacht altijd dat ik gewoon een slome tut was), is een enorme energievreter. Piepen deed ik alleen als ik bronchitis had of me over mijn grens had ingespannen.
Pas als volwassene kreeg ik beter afgestelde medicatie die nog regelmatig wordt doorgelicht. De laatste paar jaar zit ik op een voor mij ideale combinatie van inhalatie en orale medicatie.
Helaas is er inmiddels ook COPD ontstaan zodat er sprake is van blijvende longschade, maar mijn kwaliteit van leven is desondanks toch een stuk verbeterd dankzij de juiste medicatie.
Niet piepen betekent echt niet altijd dat iemand niet benauwd is, helaas. Heel bedrieglijk, zelfs nog voor huisartsen die serieus zeggen "ik hoor niks" terwijl je snákt naar lucht. Maar gelukkig zijn er ook longartsen, en ik heb ook een longverpleegkundige die de controle van de huisarts overneemt.
Ik neem aan dat je kind nu onder controle is van de longarts? Doen, hoor! En laat je niet meteen verleiden tot allerlei standaardacties zoals je hele huis verbouwen en de dieren de deur uit, tot zwart op wit (na testen dus!) vast staat of het kind daar werkelijk astma van krijgt.
Sterkte ermee!
Rode vulpeninkt
Dus bij jou was het zo dat je veel frisser en fitter werd na medicatie. Ik dacht bij jongste dochter ook dat ze gewoon wat rustiger was dan haar broertjes en grote zus. Het gaat ook zo geleidelijk... Maar ik heb nu een veel fitter en actiever kind terug terwijl ze nog maar net terug is uit het ziekenhuis en nog behoorlijk moet bijkomen. De twinkel in haar oogjes vlak voordat ze iets donderstenigs uithaalt is ook weer terug en stiekem ben ik daar heel blij mee.
Bij oudste dochter is er iets soortgelijks, ze heeft in bepaalde perioden van het jaar een chronisch slecht humeur, kan niets hebben, is slecht uitgeslapen en bij tijden ruimschoots onmogelijk. Die perioden duren ieder jaar langer en langer en nu onderhand 3/4 van het jaar. Ik denk dat ik haar ook maar op astma laat controleren, het zit per slot van rekening blijkbaar in de familie...
Zeker
Ik heb een broer met astma, die pas op zijn veertigste naar de longarts is verwezen. Heeft tot die tijd altijd de zelfde medicatie van de huisarts gehad. En al die tijd moe, benauwd, kon niet tegen een dijk opfietsen. Maar in zijn ogen 'viel het wel mee'. Hij had geleerd om er mee om te gaan en liep gewoon niet zo hard.
Nu heeft hij goede medicatie en voelt zich herboren. Echt waar, een ander mens.
Ja kan zeker
Ook hier herkenning hoor: astma is sluipend, het gaat echt niet altijd in aanvallen, maar is min of meer een continu gevecht om lucht. Logisch dat je daar moe en sjagrijnig van wordt lijkt me.
Met goede medicatie heb je dan snel weer een fit en vrolijk kind!
n@nny
Ik hoop het
Want ik dacht dat ik gewoon een poppenkind had, zoeentje die graag kleurde, knutselde, met poppen speelde, zich als prinses verkleedde en vooral van veel roze hield. Nou houdt ze nog steeds van roze en prinsessen, maar ze wordt stukken actiever.
De oudste is ook zo lichtgeraakt, prikkelbaar en slechtgehumeurd en heeft flink lopen piepen tijdens de verbouwing van een half jaar geleden, dus ik verdenk haar er ook van. Ik heb in overleg met de huisarts haar laten inplannen voor een longfunctietest, dan weten we waarschijnlijk meer.
Medicatie
Ik weet niet welke medicatie je kind krijgt, maar deze zijn zeker van invloed. Niet enkel op het minder benauwd zijn maar de bijwerking van medicatie...meer hieper. Zoon kreeg eerst ventolin (berucht om de bijwerking) en echt he, hij stuiderde nog net niet van vrolijkheid en energie door de kamer door. Op een gegeven moment kreeg hij 4x2 puffen per dag en zat ik 's avonds bij de HAP met de vraag of we alsjeblieft iets anders mochten krijgen anders moest ik ook aan de medicatie LOL. Nu heeft hij Cuvar en Airomir en is dit iig iets afgenomen bij hoge dosering!
Ontstekingsremmers en luchtwegverwijders
In aanvulling op 100% mama: er is wel een verschil tussen luchtwegverwijders (zoals ventolin of airomir) en ontstekingsremmers (zoals qvar of flixotide).
Voor zover ik weet wordt astma altijd met een combinatie van die twee behandeld. De ontstekingsremmers zijn de basis, omdat astma immers een chronische ontsteking van de longen is. De luchtwegverwijders zijn voor als je kind het benauwd heeft.
Een behandeling met alleen ventolin of airomir verbaast me eigenlijk, omdat deze niet de astma zelf aanpakt, alleen de gevolgen ervan (dichtklappen van de longblaasjes).
n@nny
Medicatie
Nou, dat ze van ventolin hyper wordt hebben we gemerkt. Ze kreeg nadat ze van de ventolin via het infuus af was 8 puffen per uur, dat scheelde al geweldig in het hyper zijn. Het is langzaam afgebouwd naar 0, alleen als ze het nodig heeft (en ze heeft het altijd bij zich voor het geval dat...). Ze is nog aan de prednison, want daar had ze zo'n dosis van gekregen dat dat rustig afgebouwd moest worden, daarna zullen we wel aan de fluxotide ofzo over mogen.
N@nny
Weet je zeker dat de longblaasjes dichtklappen? Ik had begrepen dat de bronchiolen dicht gaan zitten waardoor er geen/minder lucht in de longblaasjes komt. Nou ja, er gaat zo langzamerhand een wereld voor me open.
Gisteren is dochter bij beste vriendinnetje geweest en heeft daar uitgebreid de kat geknuffeld (beestje was door de ouders van vriendinnetje uit voorzorg uit de kamer gehouden, vriendinnetje haalde kattebeest op een onbewaakt ogenblik op). Ze heeft totaal geen last gehad, dus waarschijnlijk is ze daar niet erg allergisch voor. Maar we wachten de resultaten van het bloedonderzoek/krasjestest oid wel af, zeker voordat we grove maatregelen gaan nemen zoals gordijnen en planten eruit. Haar knuffels gaan wel nu om de beurt in de diepvries, haar Barbies in de was, bed iedere week verschoond incl molton. Pfft, en dat zijn dan nog niet eens de drastische maatregelen...
Francien
Jouw kennis is ongetwijfeld meer up to date dan die van mij hoor! Ik geloof meteen dat het met de bronchiolen te maken heeft en niet met de longblaasjes zelf. Ik bedoelde met mijn opmerking maar te zeggen dat een combinatie van medicijnen belangrijk is en dat luchtwegverwijders alleen het astma-probleem niet aanpakken.
Verstandig dat je niet meteen drastische maatregelen treft m.b.t. de allergie. Overigens kunnen allergische reacties zich nog ontwikkelen, dus het is op haar leeftijd zeker belangrijk om de allergietest regelmatig te herhalen.
n@nny
