Hpv vaccinatie
Onze dochter van 12 heeft de oproep ontvangen voor de HPV vaccinatie.
Ik twijfel echter of ik aan deze oproep gehoor ga geven, vandaar dat ik graag jullie meningen wil horen 
Onze dochter is klassiek autistisch en heeft een matige verstandelijke beperking. (IQ van 49)
De kans dat ze ooit seksueel actief gaat worden is zeer klein, zo niet uitgesloten. En wat ik ervan begrepen heb is het HPV virus vooral overdraagbaar door seksueel contact.
Verder is ze doodsbang voor doktoren, prikken en dat soort dingen. En deze prik wordt 3 x gegeven...
Wat ook niet echt bevordelijk zal zijn is dat het zo'n massa-prikgedoe zal zijn. Dus een hoop mensen in een grote ruimte die om beurten geprikt gaan worden.
En als laatste struikelpunt valt de 2e prik midden in de mei-vakantie en dan zijn we dus op vakantie.
Ik zie eigenlijk alleen maar nadelen
En overweeg dus om deze hele prik achterwege te laten.
Wat zouden jullie doen?
In dit geval
In dit geval zou ik het niet doen.
Ik twijfelde al zo met mijn dochter, maar van haar verwacht ik wel dat ze sexueel actief zal worden, zij is niet bang voor prikken en heeft geen moeite met grote groepen.
Sjansje
Is het misschien een idee om te overleggen met de huisarts en te vragen of die de inentingen kan geven?
Ik zou er niet zonder meer vanuit gaan dat je dochter niet sexueel actief wordt - je weet maar nooit.
Groeten,
Temet
Sjansje
Ik denk dat jullie vakantie én het grote groepen gebeuren wel opgelost kan worden (even naar de GGD om alsnog de prik te laten geven, daar is vast een mauw aan te passen). Het gaat meer om het feit of het wel nodig is, omdat je verwacht dat je dochter nooit seksueel actief zou zijn. Daar kan ik natuurlijk niet over oordelen, maar ze is wel een kwetsbare groep (loverboys, verkrachting...). En nee, niet om te doemdenken, maar gewoon rekening houden met het feit dat je echt niet weet hoe straks e.e.a. loopt.
Gr. Bibi
Bang
Het klopt inderdaad dat ze tot een kwetsbare groep hoort. Wel iets om over na te denken in mijn overwegingen...
Maar dan nog denk ik dat de kans dat zij seksueel aktief zal worden heel erg gering is. Zelfstandig leven zal nooit gebeuren, niet eens alleen een boodschap doen waarschijnlijk. Dus er zal altijd iemand in haar buurt zijn om haar te begeleiden. Nu kan dat natuurlijk ook net de verkeerde persoon zijn...
Uitstel vanwege de vakantie en het vermijden van de grote groep zal inderdaad misschien wel gaan. Hoewel een aantal jaren geleden bij de Hib-vaccinatie de GGD niet echt behulpzaam was. Ze moest maar gewoon komen, via de huisarts of een keer apart deden ze niet aan.
We zijn toen wel gegaan, maar pfff...er waren 3 mensen nodig om haar in bedwang te houden.
Nu zijn we een aantal jaren verder, en inmiddels is ze groter dan ik, 1.73 meter. En sterk...
Van te voren kunnen we alles prima uitleggen, en zal ze heel rustig beamen dat het nu eenmaal nodig is, het maar even pijn doet, het zo voorbij is en dat ze al groot en dapper is, maar zo gauw we 1 voet over de drempel zetten slaat de paniek toe. Huilen, wegtrekken, wegduwen enz.
Normaal is het een hele lieve, rustige meid, maar medische dingen zijn een ramp.
Dus dat is ook mijn grootste reden om het niet te doen.
Maar ik vind het moeilijk...
Daarom zijn meer reacties/ervaringen meer dan welkom!
Niet belasten
Ik heb een zoontje van 6 met een nog iets lager iq, maar nee; die wil ik niet belasten met onnodige onderzoeken. Ik zou het als hij een meisje was ook zeker niet doen.
De kans dat je kind zwanger raakt is nihil, de kans dat ze baarmoederhalskanker oploopt via sexuele contacten is al helemaal nihil, ze behoort niet tot de doelgroep.
Pijnlijk
Dochter heeft de prik net gehad en vond 'm erg pijnlijk. Ze ziet op tegen de tweede en de derde. Ik kan me voorstellen dat dat bij jouw dochter helemaal een probleem zou worden. Stel dat de eerste keer wel lukt en pijnlijk is, dan gaat het misschien niet lukken om haar de tweede en de derde prik ook nog te geven...
Rafelkap en may
Rafelkap, dat denk ik eigenlijk ook. Maar ja, van de andere kant denk ik dan ook weer: "stel, ze krijgt de ziekte wel, dan is dat mijn schuld..." Misschien wat overdreven, maar wel de tweestrijd die ik voel.
May, zover had ik nog niet gedacht, dank je wel. Als de eerste pijn doet (en dat gaat het bij haar doen, reken maar ) worden die 2de en 3e helemaal een toestand. En vooral omdat dat vrij dicht na elkaar plaats gaat vinden zal dochterlief (met het geheugen van een olifant) tussen de prikken door daarover blijven stressen.
Ik neig steeds meer naar nee...
Ook nee
Ik geloof dat ik in jouw geval ook voor niet prikken zou kiezen. Los daarvan denk ik echter wel dat jouw prognose 'nooit seksueel aktief' misschien niet gaat uitkomen. Ja, ze is kwetsbaar, maar ook: haar hormonen gaan op een keer ook opspelen. In begeleide woongroepen wordt tamelijk veel gerommeld, zeker als er 's nachts geen actief toezicht is. Houd daar dus wel, in je achterhoofd, voor de toekomst, rekening mee.
Een tip
Mocht je toch overwegen te enten... Dan hier een extra tip.
Voor onze zoon (ook autisme en panisch voor prikken) hebben we via de huisarts emla pleisters gekregen. Die plak je een half uur van te voren op de plek en hij voelde niets van de enting 
En de GGD werkte hier prima mee, hij werd in een aparte ruimte geënt en er was extra begeleiding bij... Just in case. Ik had van te oren gebeld en ben op de lokatie binnengelopen toen ze aan het inrichten waren. Toen ook gelijk afgesproken dat hij beter op een andere tijd kon komen ivm de drukte. Echt niets dan lof
Niet
Zou het niet doen. Kwestie van gevoel. De investering is te groot in verhouding tot het resultaat. Bovendien is de inenting toch ook wat omstreden geloof ik (heb zelf geen dochters dus niet goed gevolgd)
