Hoe lang nog? Depressie
Mijn man heeft al 2 en 1/2 jaar een depressie. Ondanks therapie en medicatie is hij nog lang niet de oude. Ik wil hem graag alle ruimte geven maar na zo'n poos vraag je je toch wel eens af hoe lang dit nog gaat duren? Zeker omdat alles al die tijd al op mij neerkomt en ik daar zo langzamerhand behoorlijk genoeg van heb.
Iemand ervaring met zulke langdurige depressies?
Zelf
Ik heb meer dan vier jaar een zware depressie gehad. Ik slikte wel anti-depressiva en had regelmatig een gesprek met een psychiater. Toch bleef mijn depressie aanhouden tot ik zelf de situatie veranderde door te scheiden. Natuurlijk was mijn depressie niet meteen over maar er kwam een dag dat ik me ging afvragen of mijn gevoel van relatief welbevinden nu kwam van de pillen of weer in mij zat. In overleg met de huisarts ben ik gaan afbouwen en ja, het zat in mijzelf.
soms...
verandert er ineens iets omdat er in de omgeving verandert. Zelf heb ik die ervaring een beetje. Mijn man is niet echt zwaar depressief maar leek ineens op te kikkeren toen ik een periode niet lekker was en hulp nodig had. Hij ontpopte zich ineens weer als de zorgzame man die ik van vroeger kende.
Ik weet niet goed wat voor advies ik zou kunnen geven. Maar kijk eens kritisch naar je eigen rol. Misschien pamper je hem wel te veel?
Depressie
Ik heb zelf helaas veel ervaring met het hebben van een zware depressie. Depressie kent endogene en exogene oorzaken. De endogene kunnen worden aangepakt met therapie en medicatie; de exogene met verandering in de situatie (gezin, gezondheid, werk etc.). Er zijn ook lichamelijke ziekten die depressie kunnen veroorzaken en als die niet worden behandeld, heeft overige therapie weinig zin.
Ik vraag me als eerste af of je man wel de juiste medicatie heeft dus het juiste antidepressivum en in de juiste dosering. Met de juiste medicatie zal een depressie vaak binnen 6 maanden moeten verbeteren. Gesprekstherapie/cognitieve gedragstherapie werkt alleen als het klikt met de psychiater en als je als patient eerlijk bent. Daarnaast is de mate van sociale steun heel belangrijk; niet alleen van de partner maar ook van de rest van de omgeving. Maar bij 1 op de 5 mensen duurt een depressie langer dan 2 jaar. En als niets lijkt te werken kam ook nog aan een opname worden gedacht. Toch blijft het niet te voorspellen hoe lang een depressie gaat duren helaas. Wat zegt de psychiater hierover?
Het hebben van een partner, kind of ouder met een depressie is heel zwaar en heeft een enorme belasting op iedereen in de rest van het gezin en de direkte omgeving. Je moet zelf steun en begrip blijven bieden terwijl je deze zelf ook hard nodig hebt...
Hier een goede site met veel informatie http://www.depressie.org/
Heel veel sterkte!!
Zijn fysieke oorzaken wel onderzocht?
Er zijn ook een aantal fysieke oorzaken die een depressie veroorzaken. Helaas worden die door huisartsen niet snel herkend, en als je eenmaal bij een psychiater zit dan word je eigenlijk niet meer fysiek bekeken. Dat schiet niet op want dan behandel je de kwaal helemaal niet.
Bij waren de boosdoeners een tekort aan Vitamine D en B12. Beide goed voor depressieve klachten en een ruim jaar zinloos behandelen door een psycholoog.
Er veranderde niks aan mijn situatie, of eigenlijk werd ik alleen maar depressiever, en omdat ik ook steeds vermoeider werd, ben ik weer naar de huisarts gegaan.
Die heeft mijn bloed onderzocht en ik bleek een fiks tekort te hebben van B12. Later is ook vitamine D bekeken en die was ook te laag. Nu ik een goede behandeling krijg voel ik me weer blij! Moe ben ik nog wel, maar jee hee die neerslachtigheid is gewoon bijna weg!
Overigens als zijn B12 te laag is lees je dan in op de website http://stichtingb12tekort.nl want mijn huisarts (inmiddels ex) wilde niet aan de juiste behandeling beginnen.
Dus het hoeft geen oorzaak te zijn, maar het kan!
Veranderingen
Mijn depressie verdween als sneeuw voor de zon toen ik het besluit had genomen te gaan scheiden. Niet dat dat dé oplossing voor je man is, maar soms moet je inzien dat er dingen grondig moeten veranderen voordat je kunt genezen. Mijn psycholoog vertelde me dat mensen vaak depressief worden als ze het gevoel hebben in een uitzichloze situatie te zitten. Als ze met hun rug tegen de muur staan. De kunst is die muur af te breken of van de muur weg te lopen. Doe je dat niet, dan blijf je met je rug tegen die muur staan en kun je niet beter worden.
Nina
jijzelf
Het kan misschien nog lang duren, of binnenkort overgaan maar weer terugkomen. Niet om je te ontmoedigen, maar dat is tamelijk vaak de realiteit bij echt depressieve mensen. Vanuit ervaring met mensen in mijn naaste omgeving een raadgeving: Verlies jezelf en je eigen gezondheid niet uit het oog. Ik heb gezien wat een enorme druk een depressieve persoon (tegen wil en dank) op een partner kan leggen. Kun je er af en toe alleen uit, de kinderen naar een oppas of logeeradres? Of kun je je man niet alleen laten? Is er hulp voor jou mogelijk, bij de alledaagse dingen die nu allemaal op jou neerkomen, via thuiszorg, vrienden, betaalde hulp, of iets dergelijks?
Depressief
Sorry, beetje late reactie 
We hebben de omstandigheden al enorm veranderd. In zijn voordeel en in mijn nadeel maar goed. Tijdje geleden heb ik iets gebroken en had hij uitgebreid de kans om zich nuttig te maken en de rollen om te draaien. Dat werkte helaas ook niet zo. Ik ben heel verzorgend ingesteld en heb ons hele huwelijk alles geregeld. Daar ben ik nu ver van af gestapt, al zijn oude gewoonten hardnekkig. Helaas bracht ook dat geen verbetering. Ik begrijp ondertussen wel dat er 2 mensen nodig zijn om een depressie in stand te houden. De persoon die depressief is en de persoon die het mogelijk maakt om depressief te zijn. Daarom heb ik juist ook heel veel veranderd maar ook dat hielp niet.
Mijn man is uitgebreid lichamelijk onderzocht omdat hij ook slaapapneu heeft. De conclusie was dat hij fysiek gezond was, dat er geen tekort aan vitaminen was, dat de apneu goed behandelt werd maar dat het mogelijk is dat er restverschijnselen zijn van de periode dat hij niet behandeld werd voor de apneu. Alleen schijnt daar dus niks aan te doen zijn. Ik denk dat hij zeker last heeft van die restverschijnselen omdat hij ook zo vaak moe is.
Wat betreft zijn psychiater. Ik ben een keer meegeweest en ik vond die man echt niks. Maar mijn man heeft er naar eigen zeggen veel aan. De psychiater zegt dat man hier nog jaren mee kan lopen.
