Hoe Hou Ik In Vredesnaam Op Met Snoepen!
Allereerst:ik weet hoe het moet. Wat gezonde hoeveelheden qua eten zijn. Elke dag een half uurtje naar buiten. Wat gezond eten is. Niet teveel brood, regelmatig een salade of soep als lunch. Welke tussendoortjes goed zijn. Water drinken.
Maar (2 jaar enorme stress gehad en bijna niet gegeten) ik sla nu helemaal door. Ik snoep werkelijk de héle dag door. Ben het laatste jaar 10 kg aangekomen. Ben moe, chagrijnig, flauw van mezelf.
Elke dag probeer ik het weer: gewoon eten, niet snoepen. Maar het lukt me niet. Gisteren leek het goed te gaan, tot ik bij een kassa hartjes in een bakje zag staan en ik er ongemerkt 2 in mijn mond stopte. Eenmaal thuis kreeg ik bezoek, ze namen soesjes mee en chocola. Gezellig op een bordje en kletsen & snoepen. Mijn hele goede voornemen wéér weg. Gewoon vergeten.
Wie herkent dit maar houdt het wel vol?
Ja hoor
Het overkomt me heus nog wel eens dat ik gedachteloos iets in mijn mond stop, maar ik koop in ieder geval geen snoep meer voor mezelf. Van 2 hartjes ga je geen kilo's aankomen, maar het is natuurlijk gewoon stom om meerdere soesjes te eten. Dat is dan toch geen kwestie meer van vergeten?
Misschien
Zit het in de mindset? Moet je niet van jezelf eisen dat je stopt met snoepen maar mindert. Volgens mij trap je in een veelbedichte valkuil: na (een beetje) snoepen beschouw je het als een gelopen race en snoep je door. Ik denk dat het de kunst is om na twee hartjes, een soesje en/of stukje chocolade tegen jezelf te zeggen: dat was lekker en nu stop ik met snoepen, morgen weer een dag. Zoiets.
minderen
Stoppen lukt niet. Tenminste, niet direct, dat kost tijd. Ik ben een half jaar geleden begonnen met 'minderen', naast beginnen met sporten (2 keer per week). En nu al ruim 18 kilo afgevallen. Ploeteren, dat wel. Terugvallen en weer opstaan, elke keer weer opnieuw beginnen. Niet denken dat als je een paar snoepjes gehad hebt, het voorbij is en je uit pure frustratie nog meer gaat snoepen. Het hielp mij ook om andere tussendoortjes te gaan eten (op het werk bijv. rauwe worteltjes mee, of snoeptomaatjes) zodat ik wel iets had om te eten. Veel water/ thee enz. drinken tusendoor. Haalbare doelen stellen. Bijv. wel een snoepje of koekje bij de thee. Bij mij was het vaak ook en en. Dus eerst koekjes bij de thee en dan nog chips. Nu ben ik daar mee gestopt. Als ik zin heb in een koekje of chocolaatje dan neem ik dat, of als ik liever later een klein bakje chips neem is het ook prima, maar niet allebei. Maar van alles laten staan word je ook ongelukkig. Ik at ook zakken drop leeg, vaak op het werk. Die ben ik op een gegeven moment gaan vervangen door een kleiner zakje suikervrije dropjes. En op een gegeven moment deed ik dagen of weken over zo'n zakje. Maar dat kost tijd, verwacht niet van jezelf dat het je gelijk lukt. Je zult merken dat al je weken/ maanden bezig bent, hoe minder lekker je suiker/ chocola gaat vinden als je het gegeten hebt. Ik had dat niet verwacht, maar het is echt zo (en ik was een chocoladejunk).
Veel succes!!
Sneeuwitje
veel
Ik vind 10 kilo in een jaar toch wel veel. Zou ik toch eens mee naar huisarts gaan. (Schildklier, suikerspiegel)
Verder zou ik juist wel brood eten, zeker als je het snoepen niet kunt laten. Beter gezond brood met gezond beleg dan snoep. Ik zou eerst eens het snoepen proberen aan te pakken, daarna pas (zn) nog gewicht verminderen. Zorg vooral dat je geen honger krijgt.
hier wel in 1 keer gestopt
Ik ben vorig jaar wel in 1 keer gestopt met suiker. Gewoon alles laten staan waar suiker in zat. Ook geen pakjes met saus en chips etc. Als je een maal bent afgekickt mis je het ook niet meer. Ik ben inmiddels 15 kg afgevallen en voel me superfit. Als alternatief koop ik gedroogd fruit, studentenhaver, gewoon fruit etc. 's avonds een stukje kaas of worst, wat snoeptomaatjes, komkommer. Extra pure chocola vind ik ook lekker tussendoor. Ik had altijd van die enorme dipjes (die van de cup a soup reclame) maar heb het idee dat mijn suikerspiegel nu veel meer in balans is.
Melanie
In een aantal van de alternatieven die jij noemt, zit ook suiker 
oa gedroogd en gewoon fruit, studentenhaver, veel soorten worst. Dat je suikerspiegel op deze manier meer in balans is, kan ik me echter goed voorstellen, ook dat je bent afgevallen. Maar het is dus niet simoel een kwestie van "alles laten staan waar suiker in zit".
simoel = simpel
gt
Truc
De enige truc die hier werkt, is me voorstellen dat ik heel veel snoep eet, totdat ik er misselijk van word. Dat gevoel van "ik kan niet meer en ik wil niet meer" blijft dan net lang genoeg hangen om een glas water naar binnen te werken en even ervan af te zijn.
Maar lastig blijft het, even niet opletten en je zit weer te snoepen.
Kikker en pad
Ken je het verhaal "koekjes" uit kikker en pad (Arnold Lobel). Meesterlijk!
Je hebt dus wilskracht nodig.
En het helpt dan dat je niets in huis hebt. Niet kopen!
Het helpt ook door andere dingen (groente/fruit) te eten ipv snoep en door bv iets meer te ontbijten, dan houd je het langer vol.
Ik heb 'vieze' liga's voor de kinderen. Nouja, niet vies, maar daar hoef ik geen heel pak achter mekaar van.
Misschien helpt het jezelf te belonen, door van het geld van het niet meer snoepen jezelf te verwennen met een iets leuks (kleding in een maat kleiner bv)
Succes!
Ik wil ook weer stoppen. Gelukkig kan je elke dag je goede voornemens bijstellen en niet alleen op 1 januari
Ik snoep zelden,
maar heb vaak een hongergevoel en daar ga ik dan meteen op in als ik de kans krijg. En omdat ik een heel efficient lichaam heb, word ik al snel te zwaar. Ik eet ook veel te snel en terwijl ik aan het eten ben de gedachten erbij houden vind ik heel lastig. Met als gevolg dat ik regelmatig denk: "Nu heb ik toch weer te veel gegeten..."
En eten is lekker om te doen, geeft een heerlijk gevoel.
Ik moet dus ook echt geen snoep in huis hebben of voor mezelf achter slot en grendel houden.
Je klinkt
Gewoon als een suikerverslaafde!
overdenkingen van vanochtend
Gisteravond na het werk, heb ik bij de KFC een bak kip gehaald. Man en kinderen niet thuis, en ik wilde niet meer koken. Kip opgegeten. En daarna het restant soesjes van het bezoek eerder deze week.
Vannacht werd ik wakker met hartkloppingen en het gevoel dat ik moest overgeven.
Mijn prachtig werkende lijf hield echter alles binnen.
En toen ik dat vanochtend in bed overdacht, bedacht ik me dat ik al jaren voor anderen zorg. Ook in écht spannende tijden en ook nu nog. En als men dan zei 'je moet ook goed voor je zélf zorgen' hoorde ik wat men zei maar ik deed er niks mee. Want ik had het al druk genoeg.
Maar vanochtend snapte ik eigenlijk wat ik aan het doen was. Ik ben mijn lijf aan het vergiftigen met snoepen zonder erbij na te denken. Meestal val ik na zo'n snoepaanval in slaap op de bank. En eigenlijk is dát wat ik dan nodig heb: rust.
Dus was ik vanochtend begreep is dat ik net zoveel zorg voor mezelf mag gaan hebben als ik voor anderen heb. Dat is dus de bewuste knop die ik nu hopelijk heb gevonden.
Zorgen kan ik goed. Voor mezelf zorgen moet ook kunnen. En vandaag was een goede dag! Als ik wilde snoepen stond ik daar even bij stil. Zoals vanavond, toen ik na een teleurstellend telefoontje eigenlijk direct een glas wijn wilde inschenken.
En toen ik zag wat ik deed... hoefde ik het niet meer te doen. Ik hoop echt dat dit 'mijn knop' is en dat ik dit mag blijven zien en dus doen...
merie
Wat een mooi inzicht. En wees vooral ook niet te streng voor jezelf. Als je tòch weer eens de verleiding niet weerstaat betekent dat niet dat het 'allemaal' mis is: het is dan niets meer dan dat het op dat moment even niet lukte. Bij goed voor jezelf zorgen hoort soms ook mild zijn voor jezelf.
Snoepen
Snoepen kan net als overmatig eten, alcohol drinken, roken, gokken oid een verslaving worden. Of op zijn minst een gewoonte. Het wordt dan iets om negatieve emoties en stress "weg te eten". Wat helpt is om je hiervan bewust te worden door bijvoorbeeld een dagboekje bij te houden en op te schrijven wanneer je iets snoept en waarom. Welke emotie ging er aan vooraf en heb je erbij? Zo wordt je je bewust van het gedrag, de handeling en de emoties. Dat kan een enorme eye-opener zijn. In plaats van dat symptomatische ongewenste gedrag moet je dan de oorzaak erkennen en aanpakken. Met wilskracht heeft het niets te maken. Daarnaast denk ik dat in jouw geval therapeutische begeleiding heel zinvol kan zijn; zeker gezien de afgelopen jaren, de stress en het jezelf voorbij rennen en voor anderen zorgen. Succes!
