Gevoel overspannen te worden
Door vervelende dingen, scheiden wat niet mijn keuze is, huis daardoor uit moeten, geen oppas tijdens mijn werk enz. voel ik me heel erg slecht.
Nu lijkt het me logisch dat ik verdriet heb, maar van zoals ik me nu voel word ik heel erg bang.
Ik heb heel de dag hartkloppingen, voel erge paniek, heb het benauwd. Het paniek gevoel zakt ook bijna niet. Ik krijg steeds meer moeite met bijvoorbeeld boodschappen doen omdat ik het daar ook heb en het gevoel heb dat ik flauw ga vallen dan. Ook op mijn werk heb ik het moeilijk.
Zeker twee keer per uur schieten de tranen in mijn ogen omdat er weer iets door mijn hoofd schiet.
Ik heb van de huisarts oxazepam gekregen, 10 tabletten, dus daar wil ik zuinig mee zijn. En ook als ik er wel een neem is het niet zo dat het gevoel helemaal weg is. Ik sta op de wachtlijst voor psychische hulp.
Maar hoe kom ik nu deze periode door? Ik sta er nu alleen voor en zal wel door moeten voor de kinderen. Ik heb het gevoel dat ik mezelf volledig aan het kwijtraken ben. Zo ken ik mezelf helemaal niet. En ook dat maakt me weer bang, de angst om volledig in te storten.
Akelig
Wat een akelig gevoel omschrijf je!
Ik reageer maar weet niet zo goed wat ik je voor een raad moet geven. Het eerste wat ik denk is: vraag hulp en ondersteuning in je familie/vriendenkring. Blijf er niet alleen mee rondlopen maar praat erover! Huil als je moet huilen! Probeer geen dingen te gaan vermijden maar zoek er ondersteuning bij. Blijf onder de mensen!
Ik wens je heel erg veel sterkte, liefde en ondersteuning!!!
Bedrijfsarts
kijk wat de bedrijfsarts voor je kan doen. Ik ben tijdens mijn scheiding door mijn manager op non-actief gezet, mocht aanwezig zijn, maar er werd niets van mij verwacht zodat ik mijn scheiding kon regelen en verwerken. Tevens werd ik door haar naar de bedrijfsarts gestuurd zodat ik gebruik kon maken van bedrijfsmaatschappelijk werk en bedrijfspsycholoog. Die zijn in dienst bij de arbo dienst van je bedrijf en kennen vaak veel kortere wachttijden dan via de huisarts.
Ik zat daar in 2 dagen terwijl ik via de huisarts bijna 2 maanden moest wachten.
Een lichamelijke reactie op iets dergelijks is niet vreemd. Maar je moet wel de rust krijgen om het een plekje te geven. En dan kan erbij blijven werken best te veel zijn. Je moet heel veel ballen in de lucht houden nu.
Een virtuele knuffel, huil als je moet huilen, kruip onder je dekentje als dat kan en praat er over op je werk en waarme zij je kunnen helpen. Ook een werkgever heeft meer aan een medewerker die er tijdelijk niet is maar zeker terug komt dan 1 die heel lang maar half werk of minder levert.
Ach..
wat rot voor je dat je je zo voelt, alhoewel het ook logisch is in jouw omstandigheden. Hierboven zijn al lieve en nuttige tips gegeven, ik zou zeggen volg ze op: spreek je hardop uit tegen mensen om je heen en blijf om hulp vragen. Veel sterkte
Hyperventilatie
Ik denk ook dat het iets is als hyperventilatie. Maar het gaat bijna niet weg, het gevoel is er heel de dag door en verergert steeds tussendoor. Maar mijn basis rust kan ik niet meer vinden, dat maakt me bang.
Ik ben vooral ook heel bang dat het niet meer over gaat.
Morgen heb ik al de eerste sessie bij de psycholoog, dat is fijn. Al zal ik er dan ook niet in een keer vanaf zijn, ik hoop wat tips te krijgen.
Werk
Lieve baas heb jij Vic. Helaas maakt mijn baas zich vooral zorgen over of ik wel aanwezig kan zijn ivm geen oppas en is niet zo mee denkend.
Ik hoop hier ook snel een oplossing voor te hebben dat zou al wat rust geven.
Het zijn nu zoveel dingen door elkaar. De praktische zorgen, maar ook het voor mij enorme verdriet van verlaten worden door iemand waar je zelf nog wel heel veel van houdt en oud mee had willen worden.
Zelf doen
dan moet je nu voor je zelf zorgen: ziek melden en niet verschijnen. Laat de arboarts de beslissing maar nemen dan. Met psychische klachten moeten ze je al binnen 3 weken zien. (Bij ons bedrijf is dat binnen een week)
Je kunt niet alle ballen hoog houden. Mijn counceler zei tegen mij: je stelt je prioriteiten verkeerd. Ik zei dat mijn prioriteit bij mijn dochter lag en dat die er niet onder mocht leiden. (zit momenteel ook thuis). Mijn prioriteit moet als eerste bij mijzelf liggen en dan pas bij mijn kind en dan mag het werk er ook nog wel zijn. Pas als ik goed voor mijzorg kan ik goed voor mijn kind zorgen en dan pas kan ik goed functioneren op mijn werk.
Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor jou.
Man
kan je man niet tijdelijk voor je kinderen zorgen?
kennis hulp?
neem vrij van je werk en ga na waarom je je zo voelt. wat zit je eigenlijk dwars? moet je je echt druk maken? klinkt eenvoudig, maar je kunt soms echt in je hoofd doordraaien!! Neem ook echt veel rust en regelmatig eten. doe alleen het hoogstnoodzakelijke en laat evt. je kinderen helpen.
Jaar contract
Ik heb nog een jaar contract wat normaal wel verlengd zou worden in een vast contract. Maar ben erg bang dat als ik me ziek ga melden dat het niet verlengd gaat worden over drie maanden. Dan ben ik nog verder van huis. Dus ziek melden durf ik niet goed helaas.
Gevoel
Tjonge wat een lastige situatie. Er zijn al wat goede tips gegeven. Heel veel sterkte met alles.
Ik reageer op de hyperventilatie. Mij helpt dit: Als je last hebt van hyperventileren dan adem je vaak te oppervlakkig (ook logisch bij stress) Misschien helpt het als heel bewust in je buik gaat ademen. Je kan op je rug gaan liggen met je handen op je buik. Dan begin je met bij de uitademing je buik in te trekken. Bij de inademing ontspan je je buik. Je voelt je buik onder je handen omhoog komen.
Als je rustig ademt dan voel je je vaak ook rustiger.
