geheimhouding bij jeugdzorg door gemeente

Vraag je huisarts

Stel deze vraag aan je huisarts. Betaling kan per gemeente verschillend geregeld zijn. Soms moet je alsnog via jeugdzorg voor een toewijzing of zoiets. Maar als je een verwijzing hebt via je huisarts wordt de informatie/diagnose/behandeling naar de huisarts teruggerapporteerd en niet naar jeugdzorg. En tot nu toe gaan de huisartsen beter om met privacy. Ze kennen de wet beter en zijn nog niet verplicht gebonden aan meldingssystemen van jeugdzorg.

Instelling

Wij hebben bij instellingen gevraagd hoe ze met de info richting gemeente omgaan. Daar kwam de tweede instelling een bevredigend antwoord op. Er wordt door hun alleen naam adres en geboortedatum gedeeld met gemeente.
Een heel grote instelling vond ik te vaag. En de plaatselijke vrijgevestigde psychologe schreef op haar website dat ze zo fijn samenwerkt met de gemeente (aaargh). Die viel op grond van de website al af dus.

Verwijzing hebben we natuurlijk via de huisarts gedaan. Die is helemaal actief met het beschermen van de privacy van zijn patiënten.

Ik zou nooit naar de gemeente gaan voor een verwijzing.

En verder natuurlijk nooit toestemming geven voor het delen van gegevens met derden. Dat staat vaak op de formulieren van de schoolarts, school of instelling, als een gezellig zinnetje vlak voordat je moet tekenen. Net als het 'akkoord gaan met de voorwaarden' bij het installeren van een computer programma. Niet aanvinken in dit geval dus.

Angst

Erg is dat. Maar angst voor dat geneuzel bij de gemeenten weer houdt een hoop mensen van het zoeken van hulp ben ik bang. Zelf ervaren wij dat ook als een extra drempel. Slogans als ' een gezin, een plan' maken mij bang. Vooral omdat er hier in het gezin meerdere kinderen zijn met een diagnose. Het is echt mijn nachtmerrie dat wij hulp zouden krijgen van de plaatselijke gemeente. Geen enkel vertrouwen in die populistische rechtse halve garen uit de gemeenteraad. Het plaatselijke sufferdje leest als een slecht soap. Ik ga mijn kinderen niet blootstellen aan zulke 'verantwoordelijken'.

Maar toch, wij zijn goed geholpen hoor. Dus ga op zoek naar een psycholoog, met die vraag. Hoe kan ik voor mijn kind een zorgvuldige diagnose van haar problemen krijgen, met een behandeling, zonder dat de gemeente op de hoogte wordt gesteld.

Bij de tweede instelling vertelden ze mij gelijk aan de telefoon dat deze instelling het ook zorgelijk vindt, de gemeente bemoeienis en de gevolgen ervan voor de privacy van kind en gezin. Die erkenning van het probleem maakte mijn angst een stuk kleiner. Dus als ik jou was, zou ik gaan rondbellen. Ik vond het trouwens ook moeilijk om aan adressen te komen. Op de website van jeugd en gezin vond ik de instelling waar dochter werd behandeld. Het was helemaal niet duidelijk dat zij ook een kinderpsychologe in ons dorp hadden zitten een keer per week. Maar dat was wel zo.

Mijn achterdochtige aard maakt dat ik vermoed dat het expres onduidelijk is gemaakt, zodat mensen zich gedwongen voelen om toch maar hulp te vragen bij een gemeenteloket. Dan kunnen zij je fijn helpen met zoeken en gelijk een dossier aan leggen (gruwel).