Endometriose en mirena
Ik heb sinds 2 jaar de mirena. 9 maanden lang bloedverlies,netelroos op buik en benen, irritatie in de schaamstreek en mijn man is niet meer nodig. Nu heb ik gewoon weer hevig bloedverlies, soms 14 dagen lang met veel grote stolsels.
Ja ik snap dat ik terug moet naar de Gyn, maar dan? Ik heb al 5 buik operaties gehad. Eileider+eierstok links zijn al verwijderd. Baarmoeder ligt vast in verklevingen, dus die verwijderen gaat niet makkelijk worden. Ik wil geen gedoe meer en haal die rechter eierstok weg..dan is alles voorbij.
Nee, daar ben ik te jong voor..we kunnen nog proberen om het baarmoederslijmvlies weg te branden, we kunnen nog eens goed in je baarmoeder kijken. Maar ik ben het zo zat. Ik ben alle experimenten zat en ook de pijn en ellende. Ik heb ze naalden met hormonen laten spuiten, ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap overleeft en mijn kindje verloren, ik heb al 20 jaar pijn..kan ik het eisen? Want ik wil gewoon dat het stopt..en niet weer een camera door mijn baarmoedermond..ik vond die mirena al verschrikkelijk, ik wil niet dat ze mijn slijmvlies binnen mijn baarmoeder wegschroeien, terwijl er dan grote kans is dat het niet werkt..HELP!!
Groet Dropke
Ja!
Jazeker, dat kun je eisen. Of het lukt is de vraag.
Ik kan me in jouw situatie voorstellen dat dit echt verschrikkelijk waardeloos is en dat je het helemaal zat bent.
Geen idee of je nu aan 1 arts/ziekenhuis gebonden bent, maar anders zou je eens een 2nd opinion kunnen overwegen.
Even eens een andere blik op de zaak kan ook verhelderend zijn om uit deze neerwaardse spiraal te komen.
Sterkte, hopelijk breken er snel betere tijden voor je aan!
Pissig
Ik kan daar zo pissig om worden, artsen die de baarmoeder en eileiders blijkbaar als zo'n gewijd onderdeel van het vrouwenlichaam beschouwen dat zij er meer over te zeggen denken te hebben dan de eigenaar van het orgaan zelf.
Ja, je zou moeten kunnen eisen dat hij eruit gaat. Bij elk ander onderdeel van je lijf dat je bloedarmoede, pijn, ongemak en akelige bijverschijnselen levert, zou de chirurg allang met zijn scalpel staan te zwaaien, maar omdat het theoretisch nog een kind zou kunnen produceren, doen ze er moeilijk over.
Second opinion, zeg ik. En aandikken, voorzover nodig. Als je er klaar mee bent, wegwezen met dat ding. Je kunt heel gelukkig oud worden zonder.
Ja, ik kan ook heel goed begrijpen dat je van al die ellende af wilt. Maar ik neem aan dat men terughoudend is omdat je door het verwijderen van die tweede eileider vervroegd in de overgang gaat komen. Nu kan dat tegenwoordig goed worden opgevangen met hormoontherapie maar dan nog is het aan jou om te beoordelen of je de voor- tegen de nadelen vindt opwegen. Het weghalen van je baarmoeder zou idealer zijn maar als daar meer risico's en complicaties aan vasr zitten, zou dat minder voor de hand liggend zijn.
Ik zou voor een second opinion gaan en vooral eerst jezelf goed informeren wat het is om vervroegd in de overgang te komen en hoe dat opgevangen kan worden. Als jij laat merken dat dit geen ondoordachte beslissing is en dat je goed beseft wat de consequenties en mogelijke oplossingen zijn, zal een arts minder snel geneigd zijn om deze optie bij voorbaat af te wijzen.
Overigens, ik heb mijn baarmoeder weg laten halen toen ik 37 was. Ik had een vleesboom die vergroeid zat in de baarmoederwand en die voor enorme onverwachtse bloedingen zorgde; ik kon niet meer uit huis. De keuze was of tot aan de overgang zware medicijnen slikken en toch nog die maandelijkse ellende hebben, of dat nutteloze orgaan eruit dat zijn dienst (een kind) had bewezen en nu alleen nog maar mijn leven vergalde. Ik hoefde daar geen seconde over na te denken en gelukkig dacht mijn (vrouwelijke) gyn er ook zo over. Ik ben nog iedere dag blij met die beslissing en voel me bevrijd. Of het nu een nier is of een baarmoeder, nutteloze, zieke organen moeten eruit. Klaar.
Ja, maar hormonen
Mijn linker eierstok en eileider moest verwijderd worden, en de baarmoeder ligt vast en die operatie brengt een risicovolle operatie. Ik kan tijdens de operatie sterven..hmmm, ja zover wil ik natuurlijk niet gaan. Recht heb ik nog een eierstok, die vrij makkelijk te verwijderen is en dan is het einde probleem. Ja, dan krijg ik de nadelen van de overgang, maar ik denk dat die niet opwegen tegenover wat ik nu mee moet maken. Nu ligt dat stukje nog vrij..als daar ook gedoe komt, heb ik geen optie meer??!!
Ik heb al veel geprobeerd, maar het werkte bij mij nooit. Dan werd er gezegd..raar, hebben we nog nooit meegemaakt. Ja prachtig, ik ben dus een apart geval, maar ben het zo zat!!! Ik weet dat mijn botstructuur verminderd, ik weet dat de overgang met stemmingswisseling, minder lust bla bla gepaard gaat, maar door alle probeersels heb ik dat al gehad.
Wat denken jullie, second opinion of nog een keer praten?
Dropke
Nou, je eigen gyn staat dus niet open voor verwijderen van die eierstok? Je kan eerst nog proberen met hem/haar te praten en wil hij/zij dan nog niet, ga je naar een ander, net zolang tot je iemand vindt die het wel wil doen. Geval apart? Heeft hier verder niets mee te maken; bovendien, ik ken wel meer vrouwen met die ellende aan de voortplantingsorganen die jij hebt. Allemaal zijn ze uiteindelijk blij en opgelucht dat de boel is verwijderd, ondanks de overgang, hormonen etc. Dus gewoon doordrammen
Depo provera
Hallo Dropke,
Ik heb inmiddels al 21 jaar endometriose, ook mijn medische vvorgeschiedenis lijkt op die van jou. Sinds ik mijn kindjes heb (dankzij med. kunst- en vliegwerk) wordt ik iedere maand geïnjecteerd met provera depot injecties. Het is even " uitdokteren" wanneer je steeds ee injectie nodig hebt bv om de 4 weken of iets langer, maar dan wordt de menstruatie volledig onderdrukt en heb je verder geen klachten. Bij mij werkt het gelukkig goed en is de endometriose nu in ruste (maar nog niet verdwenen) ik heb nu ook geen klachten. Is dit niets voor jou? Mijn gyn. vond me lange tijd te jong voor zulke ingrijpende operaties als het verwijderen van mijn baarmoeder. Aan mijn beide eierstokken ben ik wel geopereerd om cysten te verwijderen.
Ik heb lycrin gehad
En toen was ik 17 dagen per maand..uhm bloedend. Het was hetzelfde concept, maar deed zijn werk niet in mijn lichaam. Ik kan wel weer nieuwe rommel in mijn lichaam toestaan, maar juist dat ben ik een beetje zat. Hoelang moet ik nog uit proberen?
En dat zijn allemaal heftige hormonen..weet jij hoe dat uiteindelijk werkt binnen jouw lichaam?
Ik snap het
Hallo Dropke, ik weet echt niet hoe het uiteindelijk werkt binnen mij. Lichaa. Ik ben wel dikker geworden en er zijn wat dingen minder zoals haargroei maar al die dingen wegen niet op tegen de pijn die ik ondervond. Ik ga er dus nu zo voor. Ik wordt nog steeds door de gyn geadviseerd op deze voet door te gaan tot mijn 50e. Ik heb echt nooit een doorbraak bloeding. Ik wens je veel succes en wijsheid met het maken van een keuze.
