Duf hoofd bij beter slapen

Duurde lang

Toen mijn jongste mij een jaar lang 's nachts geterroriseerd had met zijn rare slaapritme, en ik al die tijd ongeveer 3 uur per nacht geslapen had, heeft het me een half jaar extra lang slapen gekost voordat ik voldoende bijgetankt was van "de totale uitputting"..

Hier

Sinds juni maar 2 tot max 4 uur per nacht geslapen. Nu gaat het beter maar ben zo duf als een konijn, kan overal in slaap vallen en kan geen gesprek meer volgen.

Soms...

Als ik aan voel komen dat ik als "een blok" ga slapen neem ik een paracetamol in. Vast onzin en totaal onnodig, maar ik word dan wel frisser wakker. Als ik maar een paar uurtjes kan slapen, omdat ik er bijvoorbeeld extreem vroeg uit moet of die nacht veel te laat naar bed ga, neem ik er ook één.
Mijn zware hoofd wordt vaak hoofdpijn en verpest mijn dag.

Wil

Dat doe ik ook voor mijn rug. Ik merkte een keer dat ik veel beter wakker werd met paracetamol omdat ik dan in ieder geval gedurende de werking ervan kénnelijk minder last van mijn rug heb. Dat scheelt dan toch weer. Ik vraag me nu spontaan af of ik afgelopen maandag niet met de gebruikelijke twee in bed ben gestapt, maar met een, omdat de strip leeg was en ik vergeten ben een andere te pakken. Ik werd met hoofdpijn wakker en dat ging niet meer over die dag.

Hier ook een variant

Ik heb de eerste week van dit jaar alleen maar hazenslaapjes kunnen doen. Dat was omdat mijn man ineens met spoed werd opgenomen in het ziekenhuis. Na een week mocht hij naar huis, nu is het revalidatietijd. Na die week was bij mij ook de ergste paniek voorbij maar nu nog steeds slaap ik niet goed. Ik word véél te vroeg wakker, slaap dan wel weer verder maar dat duurt even, ik droom heel naar, en ik ben gedurende de dag eigenlijk altijd wel moe. En dus ga ik steeds vroeger naar bed, maar het lijkt maar niet te helpen.

Ook gewoon volhouden dan maar denk ik?

Grappig

Dit zat ik me vanochtend dus ook af te vragen. Ik slaap heel slecht. 2, 3 uur soms 4 en dan nog heel onrustig. Om de een of andere reden heb ik vannacht bijna 8 uur geslapen en ik ben compleet verrot wakker geworden. Moe, hoofdpijn, lusteloos.
Dat herken ik van de andere keren dat ik zo lang sliep.
Mijn theorie, ooit eens gelezen, is dat je door het slechte slapen extra adrenaline aanmaakt om maar de dag door te komen en als die wegvalt, je dat dan in je lijf merkt.
De oplossing is natuurlijk elke nacht veel en goed slapen maar voor mij is dat een utopie geloof ik

Lou

Een oma-advies is: slaap je niet, dan rust je toch. Als je in bed ligt, rust je lichaam wel. Ik ben er niet zo van en voor om zomaar advies te geven over pilletjes en druppels, maar wie weet heb je baat bij cbd-olie. Het schijnt sommigen te helpen en het kan geen kwaad als je je aan de gebruiksaanwijzing houdt. Afhankelijk van het percentage meer of minder druppels. Ook zou je tijdelijk baat kunnen hebben bij melatonine, maar dan moet je wel zo gedisciplineerd zijn om vanaf inname geen beeldschermen meer te bekijken. Het blauwe licht van een beeldscherm breekt melatonine af.

De melatonine

Bij de melatonine was ik even kwijt dat je niet per se niet in kunt slapen, maar dat je wakker wordt. Of het dan helpt vraag ik me af, het is om in te kunnen slapen vooral.

Kaaskopje

Dankjewel, vooral voor het advies 'slaap je niet dan rust je toch'. Ik heb het vaak tegen anderen gezegd maar nu moet ik het zelf inderdaad ter harte nemen.

De nare dromen vind ik het ergst, ik word dan echt met zo'n schok wakker en zit midden in een eng verhaal over dood.

Bij elkaar denk ik dat ik wel genoeg slaap, omdat ik gelukkig mijn eigen werkdag kan indelen. Vannacht heb ik bijvoorbeeld in bed gelegen van 22 tot 9 uur. Eerst een uur gelezen (in een papieren boek), daarna snel in slaap gevallen, rond een uur of 4 wakker geworden, misschien wel nog één of twee keer, om 8 uur de wekker uitgezet, om 9 uur opgestaan. Ik heb daar nu tijd voor maar ik hoop wel dat het binnenkort weer wat normaler wordt. Zo niet, dan ga ik inderdaad eens kijken naar middeltjes.

Enge dromen

Hoe vervelend ook dat je er wakker van wordt, zijn je hersens kennelijk druk doende om het gebeurde te verwerken. Dat is dus positief. Vervelend dat je er zo moe door blijft. Ik hoop met je mee dat je hersens er niet lang meer voor nodig hebben. Ik weet natuurlijk niet wat er precies is gebeurd wat zo'n impact op je heeft gehad, maar als koude grond-psycholoog: zou het een idee kunnen zijn om voor het slapen toch even het gebeurde te overdenken en jezelf zoveel mogelijk gerust te stellen. Je hebt hele nare dingen meegemaakt kennelijk, hoe groot de kans op herhaling is, weet ik niet, maar het gevoel van gevaar e.d. moet slijten.

Onbewust toch nog alert?

Mijn man heeft de dag voor oud en nieuw een hartinfarct gehad. Ik was erbij, ik heb goed gehandeld maar wel wat traag. De onnodige aarzeling, de schok, de spanning, de spoedprocedures, de behandelingen, tja daar moest ik uiteraard even van bijkomen maar voor mijn gevoel was dat na een paar dagen wel klaar.

Alleen sliep ik nog zo slecht. En nog steeds dus, bijna een maand later alweer. Man is allang weer thuis en in plaats van fulltime aan het werk is hij nu fulltime hier (ik werk thuis), we zijn ook allebei gestopt met roken, kortom er zijn allerlei nieuwe dingen. Maar ik heb het idee dat de ergste zorgen (ook om mijn dochter die echt behoorlijk in paniek was de eerste week) wel voorbij zijn maar dat ik onbewust nog extra alert ben of zo en daarom superlicht slaap.

Lou

Je mag jezelf en je dochter meer tijd gunnen. Het is niet eens een maand geleden! Het is ontzettend logisch dat zich nog van alles in je hersens afspeelt.

Misschien geen geruststellende boodschap... ik ben nog steeds alert, na ruim 6 jaar. Maar het beheerst mijn leven niet. Alleen als ik het gevoel heb dat er iets is, steekt het de kop op. En er is nooit wat . Je bent door wat er gebeurt is een stukje vanzelfsprekendheid kwijt. Het is helaas niet vanzelfsprekend dat alles altijd maar goed gaat en daar moet je nu mee leren leven. Je kunt jezelf wel afvragen of je toekomst goed geregeld is. Hoe sta je ervoor als je man wegvalt? In mijn geval, valt er weinig te regelen. Dan zal ik rond moeten komen van minder geld. Ik heb een huurhuis, dus dat komt op zich allemaal wel goed. Voor iemand anders kan het een hele geruststelling zijn om te weten dat er geen paniek hoeft uit te breken als dit zou gebeuren. Het verdriet blijft, daar doe je weinig tegen. Maar ehm... ik ga nu weer snel weg uit dit scenario! Je man is nu aan het herstellen, de schrik moet slijten, zijn conditie e.d. moet weer verbeteren. Het is een heel proces, maar het wordt beter.