Dochter heeft pfeiffer (gehad)
Omdat dochter (11) steeds zo moe is hebben we haar bloed laten testen. Daar is uitgekomen dat ze Pfeiffer heeft, of in ieder geval heeft doorgemaakt. Nu is ze nooit echt ziek geweest. Alleen maar moe. Van de dokter mag ze alles, als ze maar op tijd haar rust neemt. Maar ze wil niks missen! Ze sport veel en heeft het in Groep 8 best druk. Binnenkort (over 3 weken) is er ook een familie weekend gepland, waarvan ik denk: niet doen! Maar mijn man denkt dat dat wel kan. Dat weekend zou ze ook nog even op en neer moeten voor een wedstrijd. Dat lijkt me helemaal niet handig, maarja dochter wil dat helemaal niet missen natuurlijk.
Nu is mijn man met haar naar de dokter gegaan anders had ik hierover specifiek navraag gedaan. Maar ik vermoed dat hier ervaringsdeskundigen rondlopen.
Grenzen
Maar als je dochter niets wil missen, en je ziet dat het haar teveel is (als dat zo is), dan stel jij toch als ouder de grenzen als ze dat zelf niet kan?
Kan dat sporten niet wat minder? Is helemaal niet zo goed hoor 
Niet allebei
Wat betreft dat familieweekend zou ik niet allebei doen. Dus en familieweekend en dan nog op en neer om te sporten. Tijdens zo'n familieweekend kun je vast wel wat rustmomenten inbouwen, beetje afhankelijk van het programma natuurlijk.
En hoeveel sport ze per week? Misschien kan dat tijdelijk ook wat omlaag, of bijv. alleen trainen en even geen wedstrijden. Ze wil toch snel weer opknappen? Dan zal ze echt wat meer rust moeten nemen, dat kun je haar ook uitleggen. Sterkte voor je dochter!
Rusten is belangrijk
Ik was 17 toen ik Pfeiffer had en het heeft al met al wel een jaar geduurd voordat ik weer helemaal de oude was. Ik zat in mijn examenjaar en kreeg van de dokter het advies om het heel rustig aan te doen en veel te rusten. Hij stelde eigenlijk voor om mijn examen te laten schieten en het jaar over te doen. Ik voelde daar niet zo heel veel voor en heb een tijdlang een aangepast programma gehad (niet meegymmen, met de bus naar school, etc.). Daarmee is het langzaam weer beter gegaan.
Ik zou niet bij voorbaat nee zeggen tegen je dochter, maar kijken hoe het gaat. Ze moet zelf ook leren om de grenzen van haar lichaam te onderkennen. Voor wat betreft het familieweekend en het sporten zou ik haar echt laten kiezen. Allebei doen lijkt mij erg veel.
Hier ook
Dochter heeft ook pfeiffer, is wel jonger dan de jouwe (5.5). Ook een meisje met veel pit, energie (behalve op dit moment dan), een meisje dat zich heel intens geeft in wat ze doet, maar het dus duidelijk niet trekt. Met haar heb ik ook gesprekjes over haar grenzen, dat het belangrijk is om aan te geven dat ze moe is en hoe moe ze is, zodat ze er rekening mee kan houden.
Desondanks vind ik het mijn taak om haar te beschermen en de keuzes te maken in wat ze wel mag en niet mag. Dat betekent dat ik haar soms thuis houdt van school, maar wel naar een feestje mag. En soms moet ze naar school en mag ze niet een leuke activiteit doen. Afhankelijk van het programma. Teveel doen, dat gaat dus nu even niet en soms moeten er keuzes gemaakt worden.
In jouw geval zou ik haar ofwel de keus geven tussen familieweekend en wedstrijd. Maar ik kan me voorstellen dat je niet wilt laten kiezen omdat je zelf ook wilt gaan. In dat geval zou ik het familieweekend wel doen, de wedstrijd laten vervallen en kijken waar je in het familieweekend rustmomenten kan inbouwen. Bijv. 's middags uurtje op bed relaxen (muziekje, boekje of slapen of iets dergelijks). Maar pas op met die pfeiffer want je kan echt lang last houden (ben zelf ook herstellende van de pfeiffer, een half jaar uit de running geweest, waarbij ik wel deels gewerkt heb in opbouw, maar niet volledig en het - nu ik bijna weer volledig werk, nog niet helemaal perfect gaat in combi met thuis). Kortom, neem dit echt serieus.
Succes, Sneeuwitje
Laten kiezen dus
Ze zal moeten kiezen. Als ze voor de wedstrijd kiest kan ze niet naar het familie-weekend. Dat laatste lijkt mij overigens niet leuk voor je man. Hij vindt het neem ik aan gezelliger als jullie meegaan
Mijn dochter heeft vorig jaar ook pfeiffer gehad. Nogal extreem. Het kwam snel op en het was ook kort goed te merken dat ze het had. Ik heb het idee dat ze relatief kort echt last heeft gehad van opvallende vermoeidheid. Gelukkig is zij iemand die goed met haar slaapbehoefte om kan gaan. Kan een kind dat niet, dan zal de ouder moeten beslissen wat verstandig is.
Wiz-zy
Met mijn dochter gaat het nu weer goed. Ze heeft haar normale leven eigenlijk best snel weer opgepakt. Ze is in augustus op vakantie gegaan en dat is prima verlopen. Zij is wel het type wat uit zichzelf haar slaap pakt als dat nodig is, dus als ze om 10 uur naar bed gaat, heeft ze dat nodig.
Wat mijzelf betreft, ik ben nog aan het herstellen, maar ik werk al wel weer volledig en over het algemeen gaat het goed. Er zijn bepaalde momenten waarop ik het merk. Twee keer de trap op en af, dat voel ik wel in mijn longen, of een bepaalde houding, dan ook. Soms is er even een momentje waarop ik het gevoel heb dat het toch weer erger is. Zo rommelt dat een beetje. Maar gemiddeld genomen gaat het goed.
Mijn man, tja dat is nog redelijk vers. Hij zal met trainen en geduld moeten afwachten of het zich weer volledig herstelt.
Lief dat je ernaar vraagt
Wat jouw dochter betreft: mijn dochter zat op voetbal en heeft het trainen en meespelen op moeten bouwen. Als de trainer van jouw dochter daar geen begrip voor heeft, is het een hork. Zeg dat maar tegen je dochter. Als ik zo lees hoe het zit met alle beslissingen die je dochter moet nemen, dan zou ik de wedstrijd laten vallen. Dat is directe lichamelijke inspanning. Bij oma zitten kan ze zo lui maken als ze wil. Als ze nog wil schaatsen, zal ze dat nu moeten doen. Een half uurtje voor mijn part. Lekker in de buitenlucht zijn is ook voor iemand met Pfeiffer gezond. Als ze daarna maar weer even rust neemt. Ik denk dat ze dat zoveel mogelijk zelf aan moet voelen. Gedwongen rusten, omdat jij dat zegt, werkt waarschijnlijk niet.
