Depressie en trauma bij jonge student
Ik begeleid een eerstejaars student (hij heeft een aantal jaren VWO overgeslagen) bij alle zaken rondom (opstarten van) de studie. Nu heeft hij mij toevertrouwd dat er ernstige traumatische dingen zijn gebeurd in de afgelopen jaren. Dit belemmert hem ontzettend in zijn dagelijks leven (depressie, angsten) en nu ook bij de studie. Niemand weet er van. Hij durft geen hulp te zoeken. Ik voel me bezwaard maar wil hem graag helpen. Hoe pak ik dit aan? Hij is dus minderjarig! Naar wie stuur ik hem door?
Laagdrempelig
Begin bij de huisarts zou ik denken. Is er een praktijk met een GGZ praktijkondersteuner bij jullie? Die kan dan kijken of het nodig is om verder door te sturen of dat de gesprekken binnen de praktijk kunnen blijven plaatsvinden
Wijs hem erop
dat er zoiets bestaat als EMDR en dat daar goede resultaten mee worden geboekt. Zeg hem dat zijn probleem niet vanzelf gaat oplossen als hij er niets mee doet. Dat daarvoor echt de juiste hulp nodig is, hoe moeilijk ook om die aan te spreken. Moedig hem aan die eerste stap te zetten.
Studentenpsycholoog?
Volgens mij zijn er aan alle universiteiten studentenpsychologen verbonden. Dit is redelijk laagdrempelig. Wellicht dit eens opperen?
Fijn wel dat hij jou in vertrouwen heeft genomen. Lijkt me toch een belangrijke eerste stap!
white_queen
Wat goed van hem dat hij het met jou wel durft te delen! En wat fijn dat hij jou blijkbaar zo vertrouwt. Dat is een goede ontwikkeling dat hij het met jou bespreekt. Van daaruit kun je hem wellicht wel naar hulpverlening begeleiden. Omdat hij minderjarig is kun jij misschien met hem mee naar de huisarts?
Ik zou hem verder inderdaad wijzen op de studentenpsycholoog of decaan. Misschien zijn er online lotgenotengroepen te vinden. Dan zou hij daarbij aan kunnen sluiten en kijken wat voor oplossingen of hulp zijn leeftijdsgenoten hebben gevonden. Hij is zeker niet de enige, en hij hoeft het niet alleen te doen. Er is hulp.
Minderjarig is maar de vraag
Hij zal toch wel 16 zijn?
Als hij 16 is, is hij medisch volwassen. Dat wil zeggen dat hij volledige autonomie heeft met betrekking tot al zijn medische zaken. En dat zijn ouders daar geen zeggenschap over hebben of recht hebben om dingen te weten als hij dat niet wil. Ook als hij bijna 16 is, heeft hij al veel rechten.
Misschien is het wel complicerend dat hij nog bij zijn ouders op een polis staat en wellicht nog thuis woont.
Fijn wel dat hij zijn probleem op tafel legt en vertrouwen in jou heeft. Wijzen op de mogelijkheden die hij heeft om hulp te zoeken, benadrukken dat hij daarvoor niet afhankelijk is van zijn ouders (ervan uitgaande dat hij iig 16 is).
Volwassen of niet
Zelfs als hij medisch gezien volwassen is, kun je aanbieden om mee te gaan naar de huisarts of de studentenpsychologen, al was het maar om de boel in gang te zetten. Ik ga ook wel eens als morele steun met een vriendin mee, en die is al bijna van middelbare leeftijd 
Nikki
Dat kan natuurlijk zeker. Is ook een lief aanbod.
Ik haakte in op de uitspraak over minderjarigheid omdat ik het gevoel had dat ts dacht dat de betreffende student en zij als degene die erbij betrokken is juist daardoor weinig mogelijkheden heeft om dingen zonder de ouders te doen.
Mindfulness
Vind ik een heel goede manier bij depressie om je gedachten weer de baas te worden.
Hypnose kan ook verrassend snel resultaat geven. Succes!
