Dementerende moeder
Wat moeilijk om te zien hoe je moeder achteruit gaat zeg. Veel vergeet, lichamelijk achteruit gaat. Ze heeft een zwaar jaar gehad, qua ziekenhuis bezoek. De apotheek geeft vaak andere medicijnen mee, waar ze dan weer minder goed op reageert, maar ze moet ze wel 2 weken gebruiken voor ze, met een beetje geluk, weer de oude krijgt. Ik heb het vermoeden dat dit ook niet bevorderlijk was voor haar.
En ja, als je ouders ouder worden dan weet je dat het kan gebeuren, maar het is wel lastig hoor!
Hier helaas ook
Mijn moeder is een paar maanden geleden overleden en was ongeveer 3 jaar dement. Ze heeft ons gelukkig tot het eind toe herkend en was altijd blij als we kwamen. Het moeilijke bij mijn moeder was dat ze al heel snel niet meer kon praten. Ze begreep nog veel en wilde van alles duidelijk maken, maar dat lukte niet. Dit was heel frustrerend voor haar en bracht haar eenzaamheid.
De laatste maanden vond ik moeilijk omdat ze toen vaak in paniek was en bang. Nu ze is overleden denk ik vaak: waarom ging ik niet iedere dag naar haar toe in plaats van een paar keer per week? Maar ik weet ook dat ik er soms zo tegen op zag om naar haar toe te gaan.
Dus ja, ik begrijp je helemaal.
Eendochter,
Ook zwaar voor je vader!
Hier had moeder vijf jaar voor dementerende man gezorgd, tot hij naar verpleegtehuis ging. Toen werd pas duidelijk hoe ze zelf achteruit was gegaan. Met urgentie plaatsing in zorgcomplex geregeld want alleen wonen was onveilig.
Hou je vader dus ook in de gaten!
De laatste tijd wordt mijn moeder ook onrustiger met vragen zoals,’ wat moet ik nu doen?’ Of de behoefte aan strelen als je binnen komt of weg gaat.
Ik ben blij dat ze in een zorgcomplex woont, waar iedere dag mensen langs komen al was het maar voor een kop koffie. Je wordt in ieder geval gebeld als er iets gebeurd is.
Zoals laatst een blauw oog agv valpartij in de badkamer. Je moet er niet aan denken dat ze zelfstandig thuis zou wonen..
En verder maken we er maar wat van, zolang ze leeft.
Ik ga in ieder geval niet elke dag of om de dag. Dan kom je zelf ook zo in een klem te zitten. Ze heeft geen; pijn maar de dood komt wel als verlossing, dat vind ze zelf ook.
Ze is nagenoeg doof en dat vergroot de eenzaamheid.
Bedankt
Ze woont dichtbij, dus ik kan er makkelijk en snel even naar toe. Kook al wel vaker voor ze mee, maar wil ze ook nog niet alles uit handen nemen. Mijn vader heeft totaal nog geen klachten, die is wat dat betreft zo fit als maar kan.
Maar goed, momenteel speelt er qua gezondheid van mijn moeder meer mee, dus dat maar eens eerst afwachten.
