darmaandoening en de gevolgen
Sommigen hier weten dat ik nogal wat voor mijn kiezen heb gehad en dat me dat soms nog heel zwaar valt. In mijn zoektocht naar ' in het reine komen met hetgeen gebeurt is' en een oplossing zoeken om me beter te voelen ben ik op iets heel bijzonders gestuit en wilde dit met jullie delen.
Nu moeten jullie weten dat ik 8-9 jaar geleden al de diagnose lactose intollerantie heb gekregen nadat ik huilend van de buikpijn over grond rolde. Mijn huisarts toen dacht dat ik dat niet kon hebben want het kwam maar zelden voor. Dus wel. Maar wat ik ook deed mijn buikpijn en diaree (2-3 maal per dag) ging maar niet over ondanks mijn lactosevrije dieet. Volgens mijn huisarts toen kon ik best een glas melk drinken hoor, ik kon alleen niet heel veel lactose verdragen. Al snel kwam ik erachter dat ik bij een beetje melk of lactose veel meer klachten kreeg. Toen gebeurde er allerlei nare dingen in mijn leven en kreeg ik een nieuwe huisarts en die zei; het is de stress. Ik bleef buikklachten houden, altijd diaree, moe, gewrichtspijnen, sjagerijnig, kon een normale actieve dag gewoon niet volhouden. Ontstekingen in mijn gewrichten, zoals een slijmbeursontsteking. Hele erge pijn aan mijn voeten, en dat zou hielspoor of een peesplaatontsteking zijn, zooltjes gekregen, maar de pijn en het brandende gevoel bleef. Tintelingen in mijn armen en vingers, maar dat zou een kanaalstenose zijn. Na een werkdag kroop ik bekaf op de bank en daar kreeg ik dan van die pijnlijke schokken in mijn benen. Ik kermde het soms uit. Slapen deed ik 10-12 uur per nacht, en soms werd ik halverwege de nacht wakker, en kon dan niet meer slapen. Gevolg; nog vermoeider, en hoe lang ik ook sliep, ik bleef moe. Ik at heel gezond; veel groente en fruit en kookte elke dag zelf. Maar vaak had ik geen energie meer om te koken, en dan at ik iets simpels, maar nooit kant en klaar. En altijd honger en enorme trek ik eten.
Hier op het forum werd ik gewezen op het belang van vitamine B12.
Toen ik enkele maanden geleden bij de huisarts was en de wanhoop bijna nabij was omdat ik al heel lang op de wachtlijst stond voor traumaverwerking, werd de huisarts een beetje boos op mij. Ik zou behandeling weigeren, ik moest diep door het trauma heen. Ik kreeg maar niet uitgelegd dat ik maar niet behandeld werd omdat ik op een wachtlijst stond. Maar ook daar wisten ze niet goed wat ze met me aan moesten. Mijn huisarts wist maar een oplossing; anti depressiva en kalmeringstabletten. Dat leek me niet de juiste weg; wegstoppen van ervaringen en afdekken van lichamelijke signalen klonk gewoon niet goed. Ik kreeg de huisarts maar niet duidelijk gemaakt wat ik mankeerde en wat ik nodig had. Ik wist het zelf niet eens!
Toch maar de stoute schoenen aangetrokken en zelf gevraagd om een bloedonderzoek. Dat was nog nooit gedaan. Vitamine B12 en de assistent raadde ook vitamine D aan. De uitslag was klip en klaar. Bij beide had ik een fiks tekort. Daar dacht de huisarts natuurlijk weer anders over. Maar op mijn aandringen toch B12 injecties gekregen en de maximale dosis D genomen per dag. Binnen enkele dagen knapte ik op. Net of de zon ging schijnen! Maar hoe kwam ik aan die tekorten? Nou, ik had toch al jaren darmproblemen zei iemand van hier. Nooit zo bij stilgestaan dat een lactose intollerantie een darmprobleem was. Een vriendin van me haar man had dat ook en die kreeg standaard allerlei suplementen op zijn voeding, want dat je daar een tekort van op zou lopen was volgens zijn huisarts een heel bekend verhaal.Opvallend hoe verschillende huisartsen daar toch anders naar kijken!
Toen ging ik verder zoeken, van mijn huisarts hoefde ik het niet te hebben, dat was me wel duidelijk. Bij een natuurarts en ortemoleculair arts me laten doormeten en diverse suplementen gekregen. Wauw wat een energie! Is dit hoe mensen zich normaal voelen? Joh, ik ben gewoon jaren ziek geweest. Pak nu allerlei klussen aan, heb weer overzicht, de mist klaart op in mijn hoofd, en de pijnen trekken langzaam weg uit mijn lijf. Voetenpijn is weg, tintelingen ook, knallende pijnscheuten in mijn benen ook, maar mijn buikpijn en diaree was nog niet helemaal weg. Geen koemelk, ook geen lactosevrije producten meer zei de natuurarts. Die lange caseinne ketens zijn heel moeilijk te verteren door mensen. Dus bye bye kaas, yoghurt, boter, room, kwark, koekjes, ijs, gebak, etc etc. En de natuurarts zei ook, stop eens een poosje met tarwe want het zou best wel eens een glutenintolleratie of sensitiviteit kunnen zijn. Dat was getest ooit zei ik nog en ik had geen gluten intollerantie. Maar ik wilde van mijn diaree af. Ons toilet was regelmatig verstopt vanwege de grote hoeveelheden papier die ik moest gebruiken. Ik probeerde minder papier te gebruiken, maar dan was ik niet schoon. En van huis was helemaal een drama. Waar is de wc, ik moet nu!!! Genant vond ik het.
Dus, ik die dol is op eten en koken en bakken, stopte met het eten van tarwe en alles waar gluten in zit. Et voila. Binnen 48 uur was de buikpijn weg en de diaree. Ik wist niet wat ik meemaakte! Mijn energielevel steeg nog meer, ik deed de hele tuin, ik ruimde het hele huis op, richten kamers opnieuw in, en dat naast fulltime werken. Mensenlief wat een verademing. Is dit hoe jullie je normaal voelen? Ik leek wel op drugs te leven! Ik nam vitamines en enzymen om mijn tekorten aan te vullen, dat wel, maar dat die zo'n krachtig effect zouden hebben! Dat had ik nooit durven dromen.
Toen ik afgelopen week uit eten ging en het restaurant me verzekerde dat ze me een gluten en melkvrij menu voor zouden schotelden, geloofde ik ze. Maar diezelfde avond voelde ik het al; buikpijn, diaree, en weer 2 dagen van slag. Moe, pijn, hoofdpijn, niet helder kunnen denken, etc. Weer terug naar mijn eigen voedsel waarvan ik weet wat ik erin stop en alles is weer goed.
En de moeilijkheden uit het verleden die me nog wel eens dwarszaten? Ze zijn niet weg, maar ik ervaar ze niet meer als last. Ik laat ze rusten, ze doen we veel minder. Ik voel me gewoon goed, en dan kan ik moeilijke zaken gewoon veel beter aan. Het komt niet meer zo 'binnen'.
Ik kreeg ook nog de griep deze week, en die voelt nu aan zoals ik me normaal altijd voelde. Ik snotter me suf en heb koorts, maar kan gewoon doorgaan met werk en met mijn dingen doen. Ik heb me zo jaren gevoeld dus het was bekend voor me. Binnen 3 dagen was de griep over. Vanmorgen stond ik om 7 uur 's morgens de tuinkussens buiten te leggen en het terras in orde te maken vanwege het mooie weer. Toen vaatwasser uitgeruimd, stofzuigen, boodschappen gedaan, zonder duizelingen of vermoeidheid, en om 10 uur was dat allemaal gedaan. En ook nog onder de douche geweest. Vaak in het verleden had ik niet altijd geen zin in douchen, maar ik weet nu dat ik vaak gewoon te moe was om te douchen.
Lieve mensen hier, bedankt voor alle tips die jullie me hebben gegeven, want zonder dit forum was ik er nooit achter gekomen. En bedankt dat jullie me gesteund hebben dat ik op mezelf kan en mag vertrouwen en dat ik vol heb gehouden in mijn beter willen voelen. Mijn lief vraagt of ik nog meer van die pillen kan krijgen. Hij wordt er ook blij van!
Fijn dat je je beter voelt maar
Het duurt even voor supplementen werken en zeker bij een maximale hoeveelheid ipv een boost vit d duurt dat even. Het kan eigenlijk niet dat je je daardoor al beter voelde.
Als je 3 dagen beter bent van de griep waarbij je gewoon kunt doorwerken, had je een verkoudheid.
Fijn dat je je beter voelt.
Doenja
Ik heb geen verstand van intoleranties en supplementen, dus ik kan niets anders zeggen dat dat ik dit heel fijn voor je vind, dat ik hoop dat je je zo blijft voelen! Je verdient het na alle ellende.
Taxi
Om mijn lange verhaal in te korten heb ik niet vermeld dat ik ook n boost vitamine D kreeg. Ampullen. En dan nog de dagelijkse pillen. Na enkele dagen heb ik t meer over 5-6 dagen. Bij de volgende vit. B12 injectie voelde ik me al n stuk beter. Je lijkt mijn huisarts wel die vind ook bij alles dat t niet kan. En ik maar jaren doorlopen met mijn klachten. Uiteindelijk duurde het drie maanden voor ik me voelde hoe ik me nu voel. T kan misschien ook wel nog beter worden. Maar fijn dat jij t allemaal zo goed weet. Daar knapt een mens van op!
Dan niet
Je reageert heel heftig op mijn kleine bijstelling. Je vergelijkt me met je huisarts, je valt me aan door te zeggen dat ik het allemaal zo goed weet ( toevallig weet ik het ook goed door mijn werk en eigen ervaring). En dat ik maak dat jij daar duidelijk niet op zit te wachten en ik je niet echt blij maak. Jij wilt geen tegenspraak blijkbaar.
Ik leg het je alleen maar uit! Bij kortdurende tekorten is het zelfs zo dat je het amper merkt: het tekort en het aangevulde.
Ik heb gezegd dat ik het fijn vond dat je je beter voelde. Dat meende ik ook, maar dat komt weer niet binnen blijkbaar..
Jij hakt op wat je niet aanstaat en dat zegt meer over jou dan over mij.
Taxi wat zeg ik nou
Ik ben het hele start berichtje aan het vertellen dat huisartsen en andere medici het niet herkend hebben wat ik heb proberen aan te dragen en jij doet hetzelfde! Zie je dat niet? Jij zegt ook dat het niet waar is, of corrigeert mijn verhaal naar wat jij denkt wat het is. Mijn ervaring is bij dit en andere zaken waar ik medische tegen aanloop, dat ik jaren zeg dat ze hier of daar naar moeten krijgen en dan is het niet waar. Daarom schrijf ik dit bericht, voor iedereen die vage klachten heeft en even niet meer weet waar die moet zoeken voor een oplossing. Jij hebt het over kortdurende tekorten, ik zal je zeggen dat ik al bijna 20 jaar geen vaste ontlasting meer heb gehad en nu onlangs wel weer. En ook een dag geen buikpijn, ongeloofelijk. En dat allemaal omdat het juist wel is wat medici en mensen wiens werk het is alsmaar tegen mij zeggen dat het niet waar is. Ik heb nergens gevraagd om uitleg, ik wilde een antwoord geven op een relaas wat hier zo'n 6 jaar geleden ontstond en waarbij nu wat mij bestreft vast is komen te staan dat mijn persoonlijke welbevinden sterk beinvloed is geweest doordat ik al jaren niet de juiste stoffen heb om mijn lijf overeind te houden. Het zou heel fijn zijn als er minder gekeken wordt of iemand exact aan alle voorwaarden voldoet alvorens die met een kluitje het riet in te sturen. Zo is een Coeliakie patient altijd afgespiegeld als een broodmager persoon met een bolle buik. Nou, daar voldoe ik niet aan, maar de bijbehorende klachten heb ik wel. En de oplossing voor mij is dus wel glutenvrij eten. En door gesprekken met mensen zoals jij, ben ik in het verleden maar afgedropen naar huis. Mezelf zitten vertellen dat ik het me verbeeld en dat het niet waar is. En ondertussen word ik maar zieker en zieker, daar kan ik niet goed tegen.
Trouwens ik zeg alleen maar; dat je het blijkbaar goed weet en dat een mens er van opknapt. Je geeft zelf aan dat het klopt dat je het goed weet omdat het je vak is of wat wil je nu zeggen? Of een mens ervan opknapt mag je zelf interpreteren zoals je wil.
Maar hoe komt het dan, in algemene zin, dat patienten jaren rondlopen met zaken die volgens de medici niet waar zijn. En uiteindelijk toch wel zo blijken te zijn? Ik hoop voor iedereen dat die snel een diagnose of een oplossing vind voor zijn of haar medisch probleem. Jij toch ook? Of gaat het erom dat alleen als het je vak is je er iets over mag zeggen? Het is toch te triest voor woorden dat artsen vaak helemaal niet testen of je wel beschikt over alle stoffen om je lijf je en je hoofd goed te laten functioneren? Maar beginnen met anti depresiva of kalmeringstabletten. Daar zou je toch moeten beginnen, bij het meten en onderzoeken? Ik heb ooit wel eens verzucht dat ik er niet blij van wordt zelf mijn eigen diagnoses te moeten stellen, want ik ben geen arts, en als ik t dus niet aankaart of weet (zo het niet dit of dat kunnen zijn dokter?), dat ik dan een groot probleem heb? Dit was daar weer eens een voorbeeld van. Dat kun je leuk vinden of niet, maar dit is mijn ervaring. En blijkbaar niet de jouwe. Is je goed recht, fijn dat het bij jou anders ging. Daar ga ik niet over.
Kwak
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5866307/
Niet zo vreemd dat dokters niet meegaan in verhalen over tekorten en melkvrije- en glutenvrije dieten. Dat wordt ze geleerd.
"Gluten-related diseases such as celiac disease and gluten ataxia are rare conditions, affecting less than 1% of the population in the United States. Despite the rarity of these diseases, there have been significant increases in the adoption of a gluten-free lifestyle and the consumption of gluten-free foods in the United States over the last 3 decades. More than $15.5 billion were spent on retail sales of gluten-free foods in 2016. The gluten-free diet is driven by multiple factors, including social and traditional media coverage, aggressive consumer-directed marketing by manufacturers and retail outlets, and reports in the medical literature and mainstream press of the clinical benefits of gluten avoidance."
Daarna ben je automatisch aangewezen op de 'complementaire' sector die door zogenaamd 'verstandige' mensen aangezien wordt voor kwakgeneeskunde, want het harde bewijs ontbreekt en er zijn teveel verhalen omheen van danwel wonderbaarlijke genezingen danwel onwerkzame geldverslindende therapien.
Voor mij is het vooral een praktische zaak. Werkt het voor jou dan is het prima, laat de rest maar kletsen.
glutenintolerant
Ik heb ook zo'n verhaal gehoord van mijn vriendin. Ze is volgens testen niet glutenintolerant, maar had altijd een opgeblazen gevoel en klachten. Ze is toch maar een keer zelf gaan proberen glutenvrij te eten en ja hoor, ze voelde al heel snel verbetering. Ook het verhaal bij een restaurant is heel herkenbaar. Ze beloven dat er geen gluten in zitten maar toch heeft ze daarna last.
Heel fijn voor haar en ze houdt zich nu aan een glutenvrij dieet. Alleen een aantal mensen om haar heen vindt haar nu een aansteller, alsof ze het om de aandacht zou doen. Ze voelt zich zoveel beter nu. En neemt inderdaad bij feestjes soms zelf wat glutenvrije broodjes mee, omdat niet iedereen aan haar dieet denkt, ze zeurt nergens om, en toch zie ik om haar heen rollende ogen en beweringen dat het niet waar kan zijn.
Annej
Inderdaad, ik ben zo blij dat ik gevonden heb wat werkt voor mij! Laat de rest maar kletsen. Heb voor de verjaardag van mijn dochter heerlijk gebakken en voor mijzelf een glutenvrije taartje gemaakt.
Voeding is zo belangrijk voor iemands gezondheid, maar een arts verdiend er niks mee. Liever een patient die ziek wordt van bepaald voedsel en dat niet diagnostiseren, kan de arts medicijnen voorschrijven. Stel je voor! Een leven lang geld verdienen omdat je gewoon iets niet wil onderzoeken of onderkennen.
Hakken
en jij doet hetzelfde! Zie je dat niet? Jij zegt ook dat het niet waar is, of corrigeert mijn verhaal naar wat jij denkt wat het is"
Jij zou je boosheid moeten richten naar mensen die niet het goede met je voorhebben.
Ik hoor daar niet bij.
Nu kan ik gaan uitleggen waarom ik dat zeg, namelijk om onderliggende kwalen niet over het hoofd te zien, maar ik waardeer je lange monologen met giftige pijltjes, gericht op iemand met verstand van zaken, niet.
Ik zal niet meer reageren.
Citaat
Ik vond een mooi citaat voor deze vredige paasmorgen:
The trouble with the world is that the stupid are cocksure and the intelligent are full of doubt. - Bertrand Russell
Dan doe ik even mee!
“De citaten zijn de krukken van de gehandicapte schrijvers” Paul Morand
Of
“ Het aardige van citaten is dat het lijkt of we enigszins bekend zijn met de auteur, wat vaak sociaal indrukwekkend is.“ Kenneth Williams
Doenja
Het nut van het citaat was om jouw juichende overtuigde verhaal enigzins te relativeren niet om mijn eigen imago op te poetsen of mijn 'schrijverschap' (WTF?) te schragen. Je weet natuurlijk de ballen van "caseinne ketens" (net zomin als ik overigens), maar de ervaring leert dat dit soort juichende getuigenissen van volslagen leken op sociale media door veel mensen veel te serieus genomen wordt en voor je het weet zitten we in een soort nieuwe middeleeuwen waarin alle bewezen wetenschap als vaccinaties overboord gekieperd wordt ten gunste van blablabla van 'natuurartsen'.
Dat je blij bent dat je tijdelijk (?) van je klachten af bent kan ik me voorstellen, maar weer een laaggeletterde alterneutenpropagandist zitten we hier echt niet op te wachten.
Relativering
Dat is nou juist het mooie van dit soort 'wetenschap'. Werkt het voor jou dan is het prima. Werkt het niet, nou jammer dan.
Een vriend van mijn zoon heeft ook glutenvrij geprobeerd te eten om de mist op te laten klaren. Het hielp alleen niet.
Zelf heb ik vorige zomer geprobeerd een chronische ziekte te verlichten met CBD olie. Hielp bij mij niet.
Wat wel hielp was zero tolerance op koemelkeiwit bij mijn toen kleine kinderen. De een was binnen een paar dagen van de doorlopende (2,5 jaar lang, eindeloze onderzoeken zonder resultaat) af. Mijn pasgeborene was met een dag van haar eczeem af dat met 6 weken al nattend en schilferend van kruin tot navel zat te jeuken.
Praktisch dus.
Nou zal er ook een hoop suggestie zijn hoor. Maar toch niet bij deze klachten.
B12
Ik ben een van die mensen die ervan overtuigd is, dat veel langdurige praattherapieën voorkomen kunnen worden als mensen eerst vitamine B12 proberen. Voor een groot deel is dat eigen ervaring, op doktersvooschrift gebruikt als compensatie voor de bijwerkingen van de pil (ongemotiveerde woede-aanvallen). en later op eigen initiatief aan oudste zoon gegeven toen die extreem moe en dwars was (achteraf bedenk ik nu dat dat was in een periode waarin we nauwelijks vlees aten, omdat dat niet te krijgen was, buitenland)
Maar gisteren kwam zowaar de Gelderlander mij te hulpen prof. Eddy Smid van de Wageningen university&research. Helaas kan ik het artikel niet online vinden. Kern van het verhaal: zonder vitamine B12 zou er geen leven mogelijk zijn op deze aardbol. Planten, dieren en mensen kunnen zelf geen vitamine B12 aanmaken. Vitamine B12 komt van een een bacterie, die ontstaat in de pens en darmen van herbivoren (zoals koeien). Die bacteriën produceren vitamine B, dat zich door het hele lichaam van het dier verspreid. Carnivoren (zoals de meeste mensen) krijgen het dus binnen van het eten van producten van de herbivoren. Aldus prof. Smid. Mensen die lactovegetarisch zijn moeten het kunstmatig binnenkrijgen, met pillen dus.
Mensen met darmproblemen kunnen ernstige tekorten oplopen. Daar merk je het eerste jaar niets van, maar daarna merk je vooral vermoeidheid en het tast het zenuwstelsel aan.
De professor zoekt nu naar mogelijkheden om vitamine B12 toe te voegen aan vleesvervangende producten, zoals tempeh en ontdekte dat dezelfde bacterie in Zwitserland gebruikt wordt voor emmentaler kaas.
Of het eten van zwitserse emmentaler-kaas ook voldoende is vertelt het verhaal niet. Wel dat men bezig is om vleesvervangers met Vitamine B12 op de markt te krijgen.
Toch even een wetenschappelijk tegengeluid voor 'een laaggeletterde alterneutenpropagandist'.
Tsjor
Een weekje
Nadat ik ook B12 tekort bleek te hebben en ik supplementen kreeg, knapte in in 5 a 6 dagen *licht* op. Volledig herstel duurde meerdere maanden.
Overigens
Zijn mensen omnivoren (alleseters) katachtigen die allern vlees eten zijn carnivoren. Te zien aan het gebit. Wij hebben bescheiden hoektanden, dir van carnivoren zijn veel langer om vlees te scheuren. In de kiezen zit ook verschil, even geen zin om dat op te zoeken.
Tsjor
Lees ik het nu verkeerd of zeg je dat het nieuw is dat je op vit B12 moet letten als je vegetarisch eet?
En idd ik ken weinig mensen die carnivoor zijn 
Ad Hombre (ot)
Wij zijn het vaak niet eens, maar wat fijn om aan dit citaat van Russel herinnerd te worden. En het zal je niet verbazen dat hij een van mijn favoriete denkers is.
Tsjor?
Hoezo komt die Wageningse professor jou te hulp? What’ s new? Zonder B12 zou er geen leven mogelijk zijn op de planeet, vast, maar dat geld voor heel veel meer chemische verbindingen.
Het -nieuws- van dat verhaal in de krant was dat er wordt gezocht naar een manier om B12 in vleesvervangers te stoppen. Je kunt bij een tekort aan B 12 in je voedingspatroon natuurlijk ook gewoon supplementen nemen, zoals al lang bekend is.
Nog wat reacties
Ad, echt? Joh! Dat had ik niet begrepen! Sorry. (Standje sarcasme uit) Ja ik weet meer van koemelk dan jij denkt. Lactose en gluten intollerantie is nooit alternatief geneuzel geweest. De diagnose wordt door huisartsen of specialisten in het ziekenhuis gesteld. Aanvullende vitamines om op te knappen, daar dacht de huisarts van een kennis van me wel aan. De mijne niet.
Tsjor, die woede aanvallen, die deden me een belletje rinkelen. Je weet dat ik door mijn ervaringen nogal boos en verdrietig ben geweest. Therapeuten wisten niet wat ze met me aan moesten. En nu blijkt dat er al diverse casussen zijn waarbij bekend is dat psychische en depressieve klachten niet alleen verdwijnen door het toedienen van vitamines waaronder B12. Maar ook gluten intollerantie en het blijven eten van gluten zorgt voor psychische klachten. Er zijn in de medische wetenschap ondertussen meerdere gevallen bekend waarbij opnames op psychiatrische afdelingen, psychoses plaatsvonden en langdurige psychische klachten geen baat hadden bij de reguliere therapie en behandelingen, maar juist snel opknapten met een glutenvrij dieet. Het tast je hersenen aan. Glutenintollerantie wordt heel vaak niet herkend. Het zorgt op een gegeven moment voor tekorten in allerlei mineralen, vitamines en stoffen die je lijf nodig heeft om te functioneren.
Anny, niet iedereen is bekend met het belang van B12 en hoe ellendig je je kunt voelen bij een tekort. Zijn je darmen niet in staat om het op te nemen uit een pilletje (bijv. door beschadiging door lactose en gluten in mijn geval), dan krijg je injecties bij de huisarts. Tsjor wilde denk ik vooral een wetenschappelijk stuk aandragen om haar verhaal te ondersteunen.
Ook migraine kan een teken zijn van een glutenintollerantie. Tip voor Ad.
