Gezondheid
Fianna
23-12-2012 om 18:13
Compressiefractuur en botontkalking
Mijn moeder (68 jr) heeft een compressie fractuur als gevolg van botontkalking. Ze is onder behandelijk bij de huisarts die het heeft vastgesteld adhv aan rontgenfoto. Ze heeft erg veel pijn en heeft medicijnen gekregen. Deze week, 2 weken verder moet ze terug om te kijken hoe het gaat.
Hoe zal dit verlopen? Ik ben er nog al van geschrokken. Had verwacht dat ze doorverwezen zou worden naar een orthopeed of zo. Of is dat niet nodig?
Iemand ervaring hier mee? wat zijn de vooruitzichten? Hoe invaliderend is dit?
Ik voel me een beetje machteloos aangezien ik net naar Ierland ben verhuisd.... En ik maak me zorgen...
krin
23-12-2012 om 21:03
Fianna
Je krijgt het wel voor je kiezen zeg. Dat zal machteloos voelen, met je moeder zo ver weg. Ik kan je helaas niet helpen met tips, maar wil je wel sterkte wensen!
Ik dacht dat iemand hier op OOl ook zoiets aan de hand had gehad, Biene misschien? Ik hoop dat er nog nuttiger reacties volgen.
Kaaskopje
24-12-2012 om 01:31
Ik sluit me aan
Wat een narigheid. Geen advies/tips, maar ik wens je veel sterkte.
Biene M.
24-12-2012 om 18:05
Vervelend
Een compressiefractuur is erg vervelend en heel pijnlijk, maar komt op de leeftijd van je moeder veel voor. Zie ook http://mijn.bsl.nl/mijn-bsl/boeken/het-osteoporose-formularium---9789031388400/epidemiologie-en-case-finding/2887898.html
Een orthopeed zal er niet veel aan kunnen doen, er is geen enkele bewezen effectieve behandeling van de fractuur, behalve het bestrijden van de pijn. Er kan nog een soort korset aangemeten worden. Doorgaans is de pijn na een week of 8 weg.
Door inzakkingsfracturen kun je lengteverlies krijgen, je rug kan er krom door worden en doordat er meer opgevangen moet worden door de spieren kun je merken dat je minder kunt tillen, last krijgt met overeind komen en dat je sneller rugpijn krijgt. Met name het krom worden gebeurt doorgaans pas na meerdere inzakkingsfracturen.
Wat er wel behandeld moet worden is de osteoporose. Aangezien dit zo'n algemeen probleem is, neem ik aan dat de huisarts wel leefstijladviezen geeft en medicatie voorschrijft. Ik weet niet precies hoe dat gaat, want omdat ik premenopausaal was toen ik die fracturen kreeg ga ik ervoor naar een endocrinoloog.
Sterkte voor je moeder! Heeft ze mensen in de buurt die haar kunnen helpen? Alledaagse huishoudelijke activiteiten zijn waarschijnlijk niet te doen nu. Ik vond douchen en aankleden al een bezoeking.
Fianna
28-12-2012 om 13:30
Biene
Dank je Biene voor je reactie. Ik had toch begrepen dat 68 voor een wervelinzakking nog vrij jong is en dat het vooral voorkomt bij 80+. Osteoporose komt idd al jonger voor.
Nou ja, maakt niet uit.
Mijn moeder loopt al een tijdje krom. Heb ook meerdere malen gezegd dat ze naar de huisarts moest, maar ze ging maar niet.
Ze krijgt medicatie, leefstijladviezen volgens mij weer niet.
vooral 's ochtends uit bed komen schijnt heel erg naar te zijn. ze heeft 2 buren die helpen.
Maar ik ben blij om te lezen dat het kennelijk vooral erg pijnlijk en vervelend is, maar niet een drama. Ik maakte me nogal ongerust. De pijn owrdt nog niet minder. Ik hoop wel dat dat gauw gebeurt!
Biene M.
01-01-2013 om 22:48
Fianna
Ik ken meerdere vrouwen die tussen de 60 en 70 de eerste compressiefracturen kregen, maar dat kan toeval zijn. Het lijkt me alleen niet heel zeldzaam.
Wat leefstijladviezen betreft: het belangrijkste is beweging (als het geen pijn doet!) bij voorkeur buiten. Wandelen, hardlopen, tennissen, maar ook aerobic-achtige dingen zijn goed. Straks dus he, als ze zich weer beter voelt. Het gaat erom dat je het skelet belast zodat de botgroei gestimuleerd wordt.
Wat die pijn betreft: het blijft een hele tijd gelijk, zonder dat je enige verbetering bemerkt. En dan opeens knapt het in vrij korte tijd enorm op. Ik had trouwens wel baat bij fysiotherapie omdat ik overal pijn kreeg doordat ik verkrampte van de pijn van de fractuur. Dat is voor je moeder ook nog wel iets om in het achterhoofd te houden.
Fijn dat ze hulp heeft van buren! En ja, het eerste uur na het opstaan is het ergst, je kunt je dan heel wanhopig voelen. Sterkte voor haar!