Buikpijn..
Hallo
Ik heb een vraagje of iemand dit miss herkent..
mijn zoon van 6 heeft al geruime tijd last van buikpijn altijd elke dag.. een aantal keer bij de ha geweest maar daar word toch vaak weer gezegd obstipatie poedertje en dan moet het overgaan..Maar nu word het steeds erger het is mij ook eindelijk gelukt hem zelf er wat over te laten vertellen dat wilde hij eigenlijk nooit.. hij zegt dat de buikpijn erger word als hij eet en ook als hij drinkt eten is voor hem echt geen feestje soms is het zo erg dat hij hartverscheurend huilt 1 keer heeft hij gezegd dat hij maar liever dood is.. hij klaagt vooral over kramp rond zijn navel soms heel heftig.. en heel soms moet hij ook overgeven.. zijn buik is soms ontzettend opgezwollen.. Morgen maar weer naar de ha..
Heeft iemand miss een idee.. wat ik kan zeggen tegen de ha dat hij serieus kijkt naar het probleem.. wat het zou kunnen zijn.. iemand die het miss herkent..
Alvast dankjewel..
Is er al gekeken naar coeliakie (glutenintolerantie) of andere intoleranties of allergieën?
Is er al een foto of scan gemaakt om te zien of het wel obstipatie is?
Anders is een verwijzing naar de kinderarts op zijn plaats. Na 2x proberen en het gaat niet over is het tijd om verder te laten kijken.
De plek kan idd wel obstipatie zijn, dan zit hij gewoon helemaal vol. Dat herken ik wel van een vriendje van mijn zoon destijds. Die heeft uiteindelijk een week in het ziekenhuis gelegen om de obstipatie te verhelpen via een neussonde. Was niet fijn maar daarna gaat het stukken beter. Maar op dat punt kom je pas als je bij de kinderarts bent en er volledig onderzoek is gedaan.
Ik zou een verwijzing naar de kinderarts of mdl-arts vragen. Elke dag buikpijn hebben en zo erg dat het hem belemmert in zijn functioneren is niet normaal. Die poedertjes helpen blijkbaar onvoldoende want het komt steeds terug. Tijd om dat goed uit te laten zoeken lijkt mij.
Misschien bepaalde voedselovergevoeligheden. Wat stoelgang betreft zou ik eerder kiezen voor natuurlijke middelen zoals psyllium en inuline. Daarnaast een probioticum.
In eerste instantie wel naar een arts maar een natuurgenezer kan wat verder kijken, zoals gebruik van voedingssupplementen. Constipatie kan ook samenhangen met tekorten aan voedingsstoffen.
Verder kan je denken aan behandeling bij een osteopaat om bepaalde knopen los te maken, zodat de boel beter doorstroomt.
Vraag een verwijzing naar een kinderarts (en echte arts, dus).
Ik gaf mijn kinderen bij enig teken van obstipatie een lepel olijfolie en extra drinken en controleerde of dat ook lukte. En zette ze geruime tijd dagelijks op het toilet tot ze hun resultaat geproduceerd hadden. Ik zat er bij met mijn ochtendkoffie en mijn krant en kind met een speeltje in de hand. En als het niet lukte dan gingen we in de avond nog een keer een halfuurtje.
Overigens zijn mijn kinderen ook allergisch, dochter meer dan zoon, anders. Dochter heeft onlangs weer een periode obstipatie gehad en is nu aan de volkoren en grofvolkoren producten. Daar was ik altijd wat aarzelend mee vanwege het idee dat gluten ook een probleem kunnen zijn bij autisme. Maar dat is tot nu toe nooit gebleken, hoewel ik wel een tijdje op het punt heb gestaan om het te proberen glutenvrij te eten, toen het met beiden erg slecht ging.
En ja, hier ging dat in overleg met de huisarts.
Guppebeestje schreef op 10-06-2021 om 16:46:
Misschien bepaalde voedselovergevoeligheden. Wat stoelgang betreft zou ik eerder kiezen voor natuurlijke middelen zoals psyllium en inuline. Daarnaast een probioticum.
In eerste instantie wel naar een arts maar een natuurgenezer kan wat verder kijken, zoals gebruik van voedingssupplementen. Constipatie kan ook samenhangen met tekorten aan voedingsstoffen.
Verder kan je denken aan behandeling bij een osteopaat om bepaalde knopen los te maken, zodat de boel beter doorstroomt.
G'beestje, waarom zeg je dat een arts niet 'verder' kan kijken, waarom zou een natuur'genezer' dat wel kunnen?
Wat is jouw definitie van 'verder'? Denk je dat artsen die over spijsvertering gaan, geen kennis van voeding en gebrek aan vitale stoffen zouden hebben of dat minder belangrijk zouden vinden of niet bedenken dat gebrek daaraan verholpen zou moeten worden? Denk je dat artsen liever medicijnen voorschrijven en daarom dergelijke samenhang niet zien?
gr Angela
