Bloedneus bij kinderen
Mijn oudste knul (10jr) heeft regelmatig periodes dat hij spontaan bloedneuzen krijgt. Niet een klein beetje, maar het gutst er dan uit als een malle.
Zojuist ook weer. Gelukkig voelt hij ze inmiddels redelijk goed aankomen, dus dan staat ie te lekken boven de pot.
Maar het toilet ziet er dan wel uit als een gemiddeld slachthuis en zo ook de weg er naartoe.
Wie heeft er ervaring met bloedneuzen bij kinderen? Het is geen peuteraar ofzo. Zijn echt gewoon periodes. Het is vooral hevig, maar kortstondig. Wat dus gelukkig betekent dat er met z'n bloedstolling niks mis is.
Ik heb ervaring. Precies wat jij beschrijft, bij periodes hele heftige bloedneuzen bij ons meestal in de nacht.
Hoofd licht voorover laten buigen en de neus goed dichtknijpen. Kan 20 minuten duren voordat het stopt.
Zoon heeft er vanaf zijn vierde last van gehad na een val van het klimrek. Afgelopen mei, inmiddels is hij 16, was het weer zo erg dat hij in het ziekenhuis geholpen is.
Ga even langs de huisarts. Ik heb daar goede tips en adviezen gekregen. Over hoe en waar je precies die neus dicht moet knijpen.
Sterkte ermee, meestal worden de gaten niet dichtgebrandt voordat kind 16 is dus je moet nog even.
Haaknaald schreef op 12-12-2021 om 21:38:
Ik heb ervaring. Precies wat jij beschrijft, bij periodes hele heftige bloedneuzen bij ons meestal in de nacht.
Hoofd licht voorover laten buigen en de neus goed dichtknijpen. Kan 20 minuten duren voordat het stopt.
Zoon heeft er vanaf zijn vierde laat van gehad na een val van het klimrek. Afgelopen mei inmiddels is hij 16 was het weer zo erg dat hij in het ziekenhuis geholpen is.
Ga even langs de huisarts. Ik heb daar goede tips en adviezen gekregen. Over hoe en waar je precies die neus dicht moet knijpen.
Sterkte ermee, meestal worden de gaten niet dichtgebrandt voordat kind 16 is dus je moet nog even.
Oh 20 min is lang. Hier met 5 min wel over. Hevig maar kort. Hij heeft het idd ook al sinds die tijd zo'n beetje, maar kan me niet herinneren dat hij gestoten of gevallen is. Denk gewoon een zwak vaatje.
Ik merk wel dat het vaak is als hij verkouden is. Dus dan vaak neus ophalen of snuiten enzo. Aangezien hij ook een lichte vorm van hooikoorts heeft is het vooral in de lente en zomer feest.
En wat je zegt, vooral snachts of vroeg in de ochtend.
Voorover buigen idd, dat wist ik. Anders loopt het bloed in de keel en dat kan dan weer braken als gevolg hebben door bloed in de maag.
Zal het binnenkort eens bespreken met de huisarts, moet er toch even met hem heen vanwege een heel vervelend plekje op zijn wang dat niet weg wil.
Het begon als een pukkeltje, maar is inmiddels een lelijk jeukende korst van een cm. Geen krentenbaard trouwens, daar hebben we helaas als familie een paar jaar terug feest mee gehad.
hier ruime ervaring.
Kind was 2 toen KDV voor het eerst belde: bloedneus in haar slaap. Daarna steeds vaker, overdag, maar ook 's nachts.
Hevig stromend, soms ook wel een uur. Veel stappen bij KNO, waar het eerst gebagatelliseerd werd, tot ze het zagen gebeuren: was toch wel heftig.
Vanaf haar 3de tot haar 14de werd het toch zeker 1 x per jaar dichtgebrand (onder roesje, later narcose).
Helaas heeft niemand ooit de echte oorzaak gevonden, al waren er voor ons wat factoren die meespeelden:
-laag HB (en eerlijks is eerlijk: dat is nog steeds zo)
-Iets lager in stollingsfactoren (net niet laag genoeg om van ziekte te spreken)
-verwarming/droge lucht
HB werd aangegeven als onmogelijk, maar later bleek dat toch een rol te spelen.
stollingsfactoren hebben zichzelf hersteld
verwarming/droge lucht: waterbakjes door het huis doen wonderen.
Maar..... ik ben regelmatig gebeld vanaf KDV, school en BSO/VSO, of we haar konden ophalen, ze hadden geen tijd om zich een uur met kind bezig te houden.....
Dichtknijpen, voorover laten zitten en (advies van KNO-arts): watje met xylometazoline wil weleens helpen, net als voorzichtig de neus snuiten om het stolsel te verwijderen (hierlangs kan de neus anders "blijven lekken").
Grappig om te lezen Maupie, onze KNO arts verbood juist alles met xylomethazoline, omdat dat juist een bloeding uit zou kunnen lokken.
Ernstige bloedneuzen werden wel eens bij de huisarts gedicht met een druppel van een of ander zuur. Wij moesten wachten tot zoon ongeveer 16 was dan kon de KNO arts iets doen met zilvernitraat. Dat is afgelopen mei gebeurd en sindsdien geen grote bloedneus meer gezien. Wel af en toe wat kleine spetters bloed bij coronatesten, zowel de GGD test als de thuistesten.
Inderdaad vaak genoeg gebeld om zelf die neus dicht te komen knijpen op school. Daar heeft de leerkracht geen tijd voor.
Het is heel wisselend hoe artsen ermee omgaan/gingen. De eerste keer was ergens in 2001 of zo, dus inzichten zijn waarschijnlijk ook behoorlijk veranderd.
Maar de midden-in-de-nacht-roep ("mam, ik heb een bloedneus") was behoorlijk gevreesd bij mensen, uit logeren lukte daardoor ook maar bij een paar mensen.
En als je dan na zo'n roep kwam, was er vaak niets te zien, totdat ze rechtop ging zitten: alles onder..... Ze voelde de vaatjes springen.
En dan verpleegkundigen hebben die vonden dat het hoofd achterover moest... die wij moesten gaan uitleggen hoe het wel moest en waarom achterover niet werkte.
Huisartsen die dachten dat het "allemaal wel mee viel" en toch behoorlijk schrokken van de stroom, HAP die ons afwimpelden: "ieder kind heeft wel eens een bloedneus". Tot zelfs schoonouders die het niet zo'n probleem vonden (maar vervolgens niets durfden te doen), groep 1 waar de juffen haar liever niet meenamen op schoolreis (naar de speeltuin), zélfs niet als ik zelf meeging.
Geen goede herinneringen aan, zeg maar.
Als ik jullie zo hoor, dan lijkt het hier wel mee te vallen. Met een minuut of 5 is het wel klaar. Het is wel heftig die paar minuten, maar niet zo dramatisch als jullie hier boven allemaal vertellen 🙄
ik heb tot mijn puberteit ook veel bloedneuzen gehad. Vooral met extreme temperaturen (winter als het vriest of zomer met hitte). Het was dan echt een half uur tot een uur boven de wastafel hangen want het stroomde eruit. Met een volledig rode wasbak tot gevolg alsof er een moord was gepleegd. Werd minder in de puberteit maar ben nu 27 en heb nu nog eens per jaar een bloedneus. Geen idee wat de oorzaak is.
Maupie27 schreef op 13-12-2021 om 15:15:
Het is heel wisselend hoe artsen ermee omgaan/gingen. De eerste keer was ergens in 2001 of zo, dus inzichten zijn waarschijnlijk ook behoorlijk veranderd.
Maar de midden-in-de-nacht-roep ("mam, ik heb een bloedneus") was behoorlijk gevreesd bij mensen, uit logeren lukte daardoor ook maar bij een paar mensen.
En als je dan na zo'n roep kwam, was er vaak niets te zien, totdat ze rechtop ging zitten: alles onder..... Ze voelde de vaatjes springen.
En dan verpleegkundigen hebben die vonden dat het hoofd achterover moest... die wij moesten gaan uitleggen hoe het wel moest en waarom achterover niet werkte.
Huisartsen die dachten dat het "allemaal wel mee viel" en toch behoorlijk schrokken van de stroom, HAP die ons afwimpelden: "ieder kind heeft wel eens een bloedneus". Tot zelfs schoonouders die het niet zo'n probleem vonden (maar vervolgens niets durfden te doen), groep 1 waar de juffen haar liever niet meenamen op schoolreis (naar de speeltuin), zélfs niet als ik zelf meeging.
Geen goede herinneringen aan, zeg maar.
Ik zat in de ouderraad en ging meestal me met de schoolreisjes. Sinds met de klas van oudste naar dan was ik wel op de locatie en dus in de buurt. Op schoolreisjes nooit een bloedneus gehad, gelukkig.
HAP en huisarts hebben mij gelukkig wel altijd serieus genomen als het niet lukte de bloeding te stelpen mochten we altijd komen.
Met familie ook nooit problemen gehad. Schoonouders wilden nooit de kinderen als wij er niet bij waren. Nooit logeren, nooit oppassen dus als het gebeurde waren we er zelf bij.
Zoon bleef op de babykamer slapen toen hij opgroeide. Hij kreeg wat stoerder behang maar de beige vloerbedekking lieten we liggen, pas 4 jaar oud en nog helemaal netjes. Binnen 2 jaar tobben met bloedneuzen hebben we laminaat gelegd, bloedvlekken, boenen, nieuwe vlekken het zag er niet meer uit.
Met het groter groeien is er wel besef gekomen dat hij de vlekken best kon beperken als hij zelf alvast zijn neus dichtkneep als hij naar de badkamer rende.
Ik ben wat dat betreft ook echt wel blij dat we hier overal laminaat hebben liggen. Als het eenmaal gaat lopen dan loopt het ook hard.
Helaas vond school het niet nodig dat ik mee ging, ze hebben het uiteindelijk onderling opgelost. Maar helaas; ondanks altijd schone kleren mee, kreeg ik een kind thuis met een bebloed t-shirt... zo sneu....
Huisarts nam ons na die ene keer ook een stuk serieuzer, gelukkig.
Vraag ook hulp als je dat nodig hebt.
In de tijd dat zoon zwemles had ging ik vaak op zondag met kind zelf oefenen in het zwembad. Dan sprak ik altijd eerst een van de toezichthouders aan, vertelde dat zoon regelmatig bloedneuzen had, vroeg de naam van de toezichthouder en zei dat ik als ik riep dat ik hulp nodig had ook echt geholpen wilde worden.
Heb een keer of 3 met een kleuter op de heup, een hand aan zijn neus, door het water gelopen naar de kant, waar op mijn roep al een badmeester klaar stond om kind van mij over te nemen. Dan kon ik zelf het water uit en dan naar de EHBO ruimte.
Bloed en veel water wordt zo'n puinhoop, dat heb ik gelukkig altijd kunnen voorkomen.
