Beroerd voelen na operatie

alles samen

Lichaam en geest beinvloeden elkaar. Het is nogal niet wat, wat een schrik. En dan ook weer een vervelende operatie. Zit het op een vervelende plek?
Bij mijn dochtertje is een moedervlek onder haar voet weggehaald toen ze vijf was. Ik weet nog dat de herstelperiode tegenviel. Ik had het echt onderschat. De schrik en de pijn zorgden bij haar ervoor dat ze een week niet naar school kon en het duurde zeker vier weken voor de wond weer genezen was en ze haar voet weer gebruikte. Ze heeft nog een tijdvmank gelopen.

Maar vooral als je dan ook nog een nare diagnose erbij hoort en de onzekerheid voor hoe het verder zal gaan, dat maakt denk ik dat je energie weg lekt.

Als ik jou was zou ik de komende weken heel erg verschrikkelijk lief voor mezelf zijn en heel zuinig. Gezond eten, veel buitenlucht, bewegen, maar ook rusten.

Sterkte!

Dankjewel

Dank je voor je lieve antwoord!

Af en toe merk ik dat mijn gedachten soms helemaal op hol slaan. Wat als, wat als... Ik wil ook thuis niet teveel benadrukken, m.n. richting onze kinderen, dat dit ook een hele andere afloop had kunnen hebben. Voor zover het er nu uitziet, was ik er snel genoeg bij. Maar als je daar nietsvermoedend bij een dermatoloog de hechtingen komt laten verwijderen en hij begint ineens een verhaal over percentages, dan heb je echt het idee dat je in een film zit.

Ik heb bij deze besloten, dat ik de hele week gewoon nog thuis blijf. Vanuit m'n werk hoor ik totaal niets, ze kunnen me wat! Bovendien heb ik een extreem kort lontje, kan weinig hebben qua bullshit en onbenulligheden om het zo maar te zeggen. Zo, voel me ineens een stuk beter, eerst een kopje thee nu!

Leermomentje

Dit hele gebeuren heb ik vrijwel aan niemand verteld, slechts een paar directe collega's wisten het, omdat ik een paar keer op stel en sprong afspraken moesten maken bij het ziekenhuis en natuurlijk directe familie. Wat ik nu ontdekt heb, is dat ik het eigenlijk wat meer inde groep had moeten gooien. Nu alles achter de rug is, hoor ik ineens van mensen die toch redelijk dichtbij mij staan dat zij veel ervaring hebben met dit alles. Ze vallen dan in een risicogroep vanwege familie of hebben zelf melanomen moeten laten verwijderen. 1 vader van een vriendje van m'n dochter heeft zelfs dezelfde dermatoloog!!! Ik sta versteld hoeveel mensen met huidkanker te maken hebben (gehad)...

Weer een leermomentje dit dus... Vandaag is de derde dag na de operatie, de enorme lading verband mag van de wond af! Wat voelt dat lekker, vanavond douchen!!! Er schijnt een zeer bijzondere hechtpleister gebruikt te zijn, die nu, na min. 2 dagen droog op de wond te hebben gezeten, geheel waterproof is!

erg herkenbaar

Moest ooit een knobbeltje uit mijn borst laten weghalen. Eerst foto en scan enzo, maar het moest er toch uit en op kweek. Was gelukkig goedaardig uiteindelijk. Maar ik was stuk. De operatie, best wat pijn, de spanning, en de "levensvragen" die opeens de kop op steken. Inderdaad, wat als… Confrontatie met jezelf en je leven, ook een beetje he.
Neem de rust inderdaad even, en ga niet overhaast "hersteld" zijn of weer rennen. Veel sterkte!

Vergeet je weerstand niet

Je hebt mentaal niet alleen wat voor je kiezen gekregen maar je algemene weerstand krijgt wat te verduren van een verdoving, narcose of ruggenprik )en een wond). Bij mij duurt het een paar maanden voor mijn weerstand weer op peil is. Ik heb eerder een griepje na zoiets en het duurt langer voor ik ervan hersteld ben. De een heeft het meer dan de ander.
En dan in dit geval alle stress (begrijpelijk) die erbij komt± dat ondermijnt je afweer ook.

Flink aan de vitamines dus!

Niet geopereerd

Ik ben niet geopereerd maar heb wel een aantal onderzoeken gehad aan mijn darmen waarvoor ik steeds moest laxeren, om met een schone darm op het onderzoek te kunnen verschijnen. Daarbij de onzekerheid van wat zou het kunnen zijn maakte dat ik mij ook slap en futloos voelde.
Ik heb nu eind juni gehoord dat alles er goed uitziet, er zijn geen nare dingen gevonden en ben nu aan het opknappen. Heb er weer zin in.
Wat Ava ook zegt ik heb in zo een periode ook sneller een verkoudheid of buikgriepje te pakken. Waarvan ik dan langzamer herstel dan in een fitte periode.

Maanden last gehad

Van de narcose. En het was niet zo'n spannende ingreep en geen spannende uitslag.

Ik was heel lang moe en dizzy en had een zeer kort lontje. Maar ook vooral dat ik het zelf had onschat en mijn man dacht ook wel dat ik 's avonds wel alles alleen weer af kon. Wilde dus gewoon weg voor het eten en mij alleen laten! Ook met koken erbij. Het was immers maar een dagopname. Hij vond het al heel wat dat hij me had gehaald en gebracht. Ik mocht namelijk geen autorijden na de ingreep. Maar dat kan sowieso niet na een volledige narcose.

Daar hebben we dus enorme bonje over gehad. Ook moest ik de volgende dag nog wat werken (zzp-er dan heb je geen keus).

Ik denk dat dat de energie die ik had wel helemaal heeft opgemaakt. Huisarts kon verder niks vinden, want ik ben er wel mee terug geweest. Heeft me wel op mijn donder gegeven voor die weinige rust.

Neem dus je rust. Dat is echt het belangrijkste. Sterkte.