Bang voor de tandarts
Ik ben bang voor de tandarts. Zo bang dat ik al zeker 10 jaar niet meer ben geweest. Nu krijg ik klachten, dus zal ik wel moeten. Heb al een paar dagen een zeurderig gevoel onder een kies helemaal achterin, waarvan ik denk dat het een ontsteking is.
Ik heb me net online ingeschreven bij een nieuwe praktijk hier om de hoek. En verwacht eerdaags een telefoontje voor een afspraak. Zullen ze het daar gek vinden dat ik al zo lang niet meer ben geweest? En wat mij betreft mag die zeurende kies eruit, ik wil daar echt geen enge behandelingen aan. Heb ik daar wat zelf over te vertellen of moet ik dan in discussie met de tandarts?
Pfff, normaal ben ik een dapper mens. Maar nu bibber ik echt.
Wie pept me even op?
Bibbers
Even een hart onder de riem
Ik weet niet waar jouw angst vandaan komt maar ik vond de tandarts ook altijd vreselijk. Ik ging wel, maar vooral omdat ik het idee om mijn tanden te verliezen nog veel erger vond. Mijn tandarts die ik al 35+ jaar had was een enorm hardhandige hork. Sinds een half jaar heb ik een nieuwe tandarts en wat een enorm verschil is dat! Bij de oude tandarts ging ik zelfs na een reguliere controle met een beurse mond en bloedend tandvlees naar huis (terwijl er nooit iets aan de hand was), en deze tandarts doet alles pijnloos. Behandelingen vond ik al niet heel erg erg omdat ik het altijd extra laat verdoven, tot je niets meer voelt.
Sterkte van de week. En bedenk: bevallen is erger 
Ik beval liever
Ik heb een ontzettende hekel aan gefrunnik in mijn mond en moet eerlijk zeggen dat ik liever nog eens zou bevallen (en ik beval altijd met ks) dan dat ik naar de tandarts ga. Helaas zijn mijn kiezen het daar niet mee eens, dus ik moet toch.
Gelukkig heb il een tandarts gevonden die wel alle begrip voor tandartsfobie heeft.
Wat hier helpt is:
Dubbele afspraak zodat ze alle tijd kan nemen die ik nodig heb.
Man mee in de behandelkamer om mijn hand vast te houden.
Eerst doorspreken wat er precies gedaan gaat worden. Ik kom voor de gezondheid van mijn gebit en niet voor de mooi, dus graag de behandeling die voor mij het minst traumatisch is.
Veel verdoving. Verdovingen slaan altijd slecht bij mij aan en deze tandarts is tenminste niet te beroerd om mij te spuiten als ik aan feed dat ik nog wat voel.
Absolute controle door mijzelf. Ik heb de afspraak dat als ik mijn hand omhoog die ze gelijk stopt wat ze ook aan het doen is en daar houdt ze zich ook aan. Ik krijg alle tijd om aan te geven wanneer ik er weer aan toe ben dat ze verder gaat. Juist doordat ze meer tijd voor mij inplant kan dat zonder problemen.
Als ik halverwege aangeef dat de andere kies liever de volgende keer moet is dat ook geen probleem.
Ik beval ook liever
Bij een bevalling heb je tenminste na afloop iets onbeschrijflijk prachtigs in je armen in plaats van een dikke rekening in de brievenbus.
En ik ben ook ontzettend bang voor de tandarts. In mijn jeugd een griezelige beul gehad die al boos werd als je naar zijn smaak de stoelleuning te krampachtig vasthield.
En nu ga ik alleen als het echt moet (te weinig dus) en eigenlijk vooral omdat ik inderdaad liever niet op mijn vijftigste met een kunstgebit rondloop. O, en het is natuurlijk ook het goede voorbeeld voor mijn kinderen, die de tandarts superleuk vinden. Maar ik maak me wel degelijk vreselijk zenuwachtig van te voren en lig me daar ook altijd dood te generen dat ik zo kinderachtig bang ben. En het is niet alleen angst voor de pijn, het is ook wat Primavera zegt, dat gerommel in je mond is gewoon eng.
Heel veel sterkte, en denk erom, als je na afloop de deur uit loopt bij de tandarts, voel je je superwoman!
Angsttandarts?
Tandartsen krijgen heel veel verschillende gebitten te zien op een dag, die zijn echt wel wat gewend. Vertel gewoon meteen bij binnenkomst dat je ontzettend angstig bent, dan weet hij ten minste waarom je gebit niet is onderhouden en dat hij een beetje rustig aan moet doen met je (als het ten minste een beetje een empatisch type is natuurlijk).
Mocht het toch niet goed gaan, er zijn speciale angsttandartsen, misschien eens op zoeken in jouw woonplaats?
Chris
Bibbers
Je merkt het, je bent de enige niet.
Ik mag vanmiddag weer. Ik heb onlangs een afspraak gemaakt omdat ik klachten had, maar de vorige keer was 6 jaar geleden. En dat was een sanering na een hele lange afwezigheid.
Ik moest een nieuwe tandarts zoeken en zocht inderdaad een angsttandarts. Dat is deze niet, maar hij heeft wel ervaring met bange patiënten, ik had e.e.a ook al van tevoren doorgegeven dus het stond op mijn kaart, en hij gaat daar erg netjes mee om.
En inderdaad: als je onvoldoende bent verdoofd, gewoon piepen (ik doe dat automatisch), dan zetten ze een spuit bij.
Sterkte ermee
Temet
Donderdag
Ik heb voor donderdag een afspraak. Tot die tijd even uitzingen met pijnstillers. Weet iemand of je paracetamol en ibuprofen mag combineren?
Ja dat mag
Sterker nog, je mag ze combineren in de zin van beide tegelijkertijd innemen, beide versterken elkaar!
Vind een tandarts het raar dat je zolang niet bent geweest? Nee, als het een goeie tandarts is niet nee. Je bent niet de enige (niet dat dat jouw wat helpt) en de tandarts is er om jouw te helpen, niet andersom (hoewel we naturlijk wel inkomen nodig hebben...grapje). Dagelijks hebben we hier bange mensen en weet je, ik vind niets heerlijker als die mensen gerust te stellen en alles uit te leggen zodat ze toch de stoel in gaan en de behandeling ondergaan en belangrijker, weer terug komen maar dan iets rustiger. Dat geeft pas eer van mijn werk als ik een bange patient met een glimlach de stoel uit haal die zegt "goh, dat is mij toch reuze mee gevallen". Zeker de jongere generatie heeft veel meer opleiding in het behandelen van angstige patienten en zeker in de jonge praktijken.
Ik hoop dat je het nog even uit kan houden met de pijn en dat je donderdag een super lieve tandarts treft!
Bibbers
ben dus net geweest, en die meneer weet wel met bangeriken om te gaan moet ik zeggen. Dus als je in (de buurt van) Amsterdam woont heb ik nog wel een naam voor je 
En anders: veel sterkte. En gewoon van tevoren zeggen dat je erg bang bent, dan kunnen ze daar rekening mee houden.
Groeten,
Temet (met dove linkerwang)
Doffe ellende
Ben vanacht de hele nacht opgeweest met hevige kiespijn. Heb net een diclofenac gepakt, die heb ik bewaard na mijn laatste keizersnee.
Om 8.15 uur is de tandarts open en ga ik bellen voor een spoedconsult. Het doet zo'n pijn dat het me even helemaal niets meer kan schelen wat er gebeurt, als die kirs er maar uit gaat.
Bibbers
Bibbers
Sterkt,ik hoop dat hij er al uit is.
Ik was ook jaren niet geweest tot ik echt moest.Ik heb gebeld en eerst een gesprek gevraagd.Daarbij heb ik uitgelegd dat ik heel erg bang was.
Uiteindelijk heeft hij me weten te overtuigen om te mogen kijken.Maar hij gaf mij de controle,dat is het belangrijkste.Alles is daarna goed gegaan,een goede tandarts legt ook goed uit.
Half 12
Om half 12 kan ik terecht. Gelukkig!!!
Ik vind jullie reacties heel fijn. Dank jullie wel!!
Herkenning
Ook ik heb meer dan 10 jaar elke tandarts weten te vermijden. Tot er een kies afbrak en toen moest ik wel. Het plaatsen van een noodvulling viel wel mee. Maar na de foto's bleek dat er een wortelkanaalbehandeling nodig was. Ook had ik erg veel tandsteen en dat moest toch echt wel eens verwijderd worden. Er werden in 3 weken 3 afspraken van een uur gepland om de boel weer in orde te brengen. Daaraan voorafgaand ben ik naar de huisarts gegaan en heb daar een kalmerend middel gevraagd. En gekregen (zonder problemen). Zo kon ik voor iedere afspraak wat innemen en dat was genoeg om het te kunnen doorstaan en de keer erop ook nog te durven. Maar die maand waarin dit allemaal speelde, die herinner ik mij nog steeds als heel zwart.
Een half jaar later ben ik braaf naar de controle geweest. Toen een jaar later nog eens en toen begon de tandarts weer over tandsteen verwijderen en sindsdien ben ik niet meer geweest (=bijna een jaar geleden).
Ik vrees dat ik pas weer 'durf' als er weer iets echt mis is. Stom stom, ik weet het.... Ik heb liever een keizersnee dan een uurtje tandsteen verwijderen. Hoe gek kan een mens zichzelf toch maken....
Heel veel sterkte bibbers! Ik leef met je mee.
Bij mij is het dus
het idee van die verdoving. dat tandsteen verwijderen etc kan ik wel hebben al krijg ik ook maagkrampen ervan maar bij het idee dat ik echt iets heb en dat ik misschien ene verdoving moet. ik wordt er echt licht van in mijn hoofd.
toen mijn oudste laatst een gaatje had is mijn man ook meegegaan en niet ik, ik wilde mijn angst niet overbrengen op haar.
ik beval echt tien keer liever.
Bibbers
Hoe is het nu?
Groeten,
Temet
Ben
ook benieuwd hoe het is geweest voor je hoor, ik hoop cht dat je een super lieve tandarts hebt getroffen en weinig na pijn hebt nu...
Overleefd
Nou, ik heb het overleeft. Ik schaam me wel dood, want toen ik op de stoel zat moest ik huilen. Zo stom.
Maar de kies waar ik last van heb is helemaal uitgehold, de kanalen zijn schoongemaakt en toen weer gevuld. In afwachting van een echte wortelkanaalbehandeling
. Maar ze waarschuwde dat ik nog steeds pijn zou hebben als de verdoving zou zijn uitgewerkt. En dat is dus helemaal niet zo. Ik heb echt helemaal geen pijn meer. Mijn gezwollen wang die ik vanochtend had is ook weg. Zou ze het nou zo goed hebben gedaan dat zo'n behandeling niet hoeft? Ik zie zo'n behandeling niet zitten. Van mij mag die kies eruit, zie je toch niet. Maar ze deed dat vandaag niet omdat ik zo moe en overstuur was. Dat mag ik donderdag beslissen.
Donderdag moet ik weer, maar dan om de rest te bekijken. Dan kijkt ze alleen maar, dus misschien hoef ik dan niet te huilen.
En ach, een lieve tandarts. De dame die ik had was wel aardig maar verder kordaat. En dat vond ik eigenlijk niet zo erg. Want als mensen aardig tegen me doen als ik zo "labiel" ben ga ik nog erger huilen
Je hebt het ergste gehad!
"Ik zie zo'n behandeling niet zitten."
Als de kanalen nu al zijn schoongeboord, dan is de behandeling in principe klaar. Je hebt het ergste gehad! Maar het vullen kost heel veel tijd (ik heb er laatst een uur voor in de stoel gelegen) en daarom heb je nu een noodvulling. Die gaat er donderdag uit, en dan wordt alles nog een keer heel goed schoongemaakt en de kanalen gevuld. Bij mij was dat volledig pijnloos (maar je ligt wel heel lang met je mond open).
Vanmorgen
Vanmorgen mocht ik weer
Ik heb heb jeugd-trauma van de tandarts, waar ik door 3 man vastgehouden moest worden, die mij ooit eens een tik heeft gegeven en en waar ik helaas veel gaatjes had. Sinds ik volwassen ben laat ik me verdoven, dat werd naar mijn weten nog niet gedaan toen ik kind was.
Mijn tandarts heeft een spiegeltje zodat ik mee kan kijken wat hij doet, dat ontspant ook.
Ik heb nu geen buikpijn meer maar 'ik beval liever'
In zij wachtkamer las ik vanmorgen het volgende Toppunt van wishful thinking:“De tandarts is vast weer bang voor mij”
Ook bang
Na drie jaar niet bij een tandarts te zijn geweest brak bij mij een kies af die in het zicht zat. Ik heb een half jaar ermee rondgelopen, durfde niet meer te lachen en de kies ging nog ontsteken ook. Ik had me aangemeld bij allerlei tandartsen, ben bij sommige ook nog geweest en daarna niet meer teruggekomen totdat ik via via bij mijn huidige tandarts terecht ben gekomen. En hier heb ik alles laten doen omdat die man zo rustig en vriendelijk maar toch snel te werk ging dat ik er alle vertrouwen in had en mijn angst verdween als sneeuw voor de zon.
Je moet gewoon iemand treffen waar je je bij op je gemak voelt en veilig bij voelt dat is het juist.
Ik heb ook een tandarts gehad waaraan ik verteld had dat ik bang was waarbij de assistentes me als een klein kind gingen behandelen om me zgn gerust te stellen
Nou daar was ik snel weer weg want dat moeten ze natuurlijk juist niet gaan doen, echt belachelijk voelde ik me toen.
