Angst bij alleen slapen
Als volwassene klinkt zoiets zo irrationeel, en toch ...
Ik ben al jaren gelukkig getrouwd. Maar onlangs is mijn man van job veranderd, waardoor hij nu af en toe (een keer om de maand / twee maanden) op zakenreis moet. Daarbij komt dat zijn vader in Spanje in een ziekenhuis ligt, en daar moet hij ook af en toe heen. Dat betekent dat ik dus in de komende maanden geregeld alleen zal slapen.
En dat is dus het probleem: als ik alleen moet slapen, slaap ik weinig of niet. Overdag alleen zijn is geen enkel probleem, maar 's nachts wordt ik overvallen door een totaal irrationele angst ... Die angst heeft te maken met een aantal dingen die lang geleden gebeurd zijn, waardoor ik me vaak onveilig voel (angst om alleen achter te blijven, angst om mensen te verliezen). Ik heb er al met een psychologe over gesproken, maar die kan natuurlijk ook geen wonderen doen.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Zijn er dingen die helpen? Ik wil geen slaapmedicatie nemen. Maar mogelijk zijn er alternatieven? Zou zoiets als mindfulness iets uithalen? Meditatie?
Ik vind dit gewoon erg lastig: ik wil mijn man niet hinderen in zijn professionele ontwikkeling, of in de contacten met zijn familie, maar ik weet dat hij het ook erg moeilijk vindt als ik zo'n last heb van zijn afwezigheid
Toch
Ik zou toch af en toe wat valium nemen of Valdispert. En ik heb een vriendin in zo'n periode wel eens aangeboden dat ze me mocht bellen, al was het midden in de nacht. Je gaat toch in cirkeltjes redeneren en je angst versterken en dan kan het helpen om even een andere geruststellende stem te horen.
Afleiding? Radio aan?
Gezelschap
Kun je een kind vragen bij je te slapen?
Of laat je man een verhaal inspreken dat je voor het slapengaan kunt luisteren, zodat je je prettiger voelt.
Voor de lange termijn: zou EMDR iets voor je zijn i.v.m. die oude angsten?
Bloesems
Bloesemremedies. De rescue remedie voor de nacht is een algemene ontspanner.
Onderstaande link gaat over remedies bij kinderen maar is ook bruikbaar bij volwassenen.
Je kan ook denken aan bepaalde rustige muziek en dan op angst googlen. Via youtube wel een en ander te vinden. Er zijn ook apparaatjes op batterijen met natuurgeluiden. Zelf van de kringloop. zou niet weten waar je die kan kopen.
Ik zou er wel over praten. Niet dramatisch over doen maar ook niet inslikken. Kijken of jullie er een manier voor kunnen vinden. Zoals even contact voordat je gaat slapen.
En misschien komt het door trauma's uit het verleden maar misschien ook van eerder, zoals de verloren tweelinghelft.
http://www.reflex-praktijk.nl/?load=http://www.reflex-praktijk.nl/bach/bach-kids.htm
Wat t bij was
Ik ontwikkelde heel sluipend diverse angstklachten en bleef s nachts aan het malen. Over hele reeele zaken, dat wel, maar t nam teveel in beslag. Therapie gehad, EMDR, nog meer therapie, ik ging me steeds slechter voelen. Legde een claim op mijn omgeving; door hun aanwezigheid voelde ik me beter dacht ik. Therapeut wist niet goed wat met me te beginnen. Zelf werd ik er erg boos van. Er trad geen verbetering op. Tot ik bij toeval mijn vitamine B12 en D liet testen en dat aan de lage kant was. Injecties en druppels kreeg ik toen en bij t onderzoek naar de oorzaak bleek ik aan coeliaki te lijden. Dat ik al jaren buikpijn en diaree had kwam door de huisarts door stress. Maar een van symptomen van coeliaki is naast buikklachten ook hoofdklachten. Depressie,paranoia, angstklachten tot aan psychoses toe. Ik had alle reden om te piekeren en me af en toe klote te voelen hoor, dat was iedereen duidelijk. Maar mijn lijf was ziek, kreeg niet alle stoffen binnen om optimaal te functioneren. Binnen enkele maanden glutenvrij dieet en b12 en d ben ik een heel ander mens. Ben soms s nachts nog wel eens wakker hoor, maar denk dan een hele leuke dingen en maak positieve plannen. Ze zeggen niet voor niets dat je darmen je tweede hersenen zijn.
Laat je onderzoeken bij je huisarts! Meer als de helft van de nieuw ontdekte coeliaki patienten is 50+.
ritueel
Je kan zoeken naar een fijn ritueel voor het slapen gaan, om tot rust te komen. Alsof je een nestje bouwt voor jezelf. Dat kan ook gewoon met een boek lezen in bed (geen thriller 
, of een luisterboek, of bv een groot kussen (zo'n borstvoedingskussen) om tegenaan te liggen. Verder een 'goede slaaphygiene', kamer niet te warm, een uur voordat je gaat slapen geen schermpjes meer. Even bellen om welterusten te zeggen zou ik ook niet doen vlak voor je in bed ligt, maar iets daarvoor.
Ik vind het ook niet raar en herken het ook wel, als mijn eega thuis komt als ik al slaap. Met de angsten van lang geleden ben je al bezig met de psycholoog, dat heeft tijd nodig. Je moet ook wennen om alleen te zijn.
