Alcohol

Gewoon niet.

Ik ben pas 2 jaar geleden wijn gaan drinken. Vind het niet super lekker af en toe een glas bij het eten voor de gezelligheid in gezelschap. Maar niemand die het vreemd vindt dat ik iets anders wil.
Gewoon niet drinken als je het gevolg niet wil.

Of bedoel je meer dat je moeite krijgt om het te laten staan? Bij mij is de gewoonte nooit ingesleten dus nu ik een stuk minder mensen om me heen heb die wijn of ander alcoholisch drinken is de behoefte om een glas te pakken ook geheel verdwenen.

Ervaring met wat?

Hoe bedoel je precies, ervaringsdeskundigen?

Is het de leeftijd? Ja. Tenminste, ik merk dat ik nu meer last heb van alcohol dan 20 jaar terug. Het wordt sneller teveel. Kan ook met slaapgebrek te maken hebben trouwens (mijn kinderen zijn nog jong, dus uitslapen is er niet meer bij).

Slecht slapen door alcohol is een bekend verschijnsel. Zelf heb ik daar nooit veel last van gehad, maar er wordt altijd tegen gewaarschuwd om alcohol als slaapmutsje te nemen, omdat je er uiteindelijk juist wakker van wordt.

Je kan de nadelen van alcohol trouwens ook binnen de perken houden door alleen te drinken als je er flink bij eet. Want ja, dat maakt wel degelijk verschil. Bovendien, als je alleen drinkt bij het eten drink je vanzelf minder, en minder snel.

De mededeling "met een glaasje op lukt het me altijd wat beter te ontspannen" is trouwens reden voor enige zorg. Is dat een belangrijke reden om te drinken? En zo ja, hoe vaak? Als je 'moet'drinken om te ontspannen is dat niet zo geslaagd natuurlijk...

Groeten,

Temet

Alcohol

Naarmate je ouder wordt is je lichaam steeds minder goed in staat om alcohol af te breken en wordt je lichaam gevoeliger voor de negatieve effecten van alchol.
Ik ben zelf zo'n vijf jaar geleden helemaal gestopt met het drinken van alcohol en ik ben daar erg blij mee. Mijn huid ziet er beter uit, ik slaap beter, ik ben fitter en als bonus ben ik ook nog een paar kilo afgevallen. En ik mis de alcohol totaal niet.
Als ik jou was zou ik dus de alcohol helemaal laten staan, zeker als je zegt dat het je helpt om beter te ontspannen. Je kan dan beter andere manieren zoeken om je te helpen ontspannen want als je daarvoor alcohol gebruikt ligt een afhankelijkheid voor alcohol heel erg op de loer en dan ben je nog verder van huis.
Mocht je incidenteel nog wel eens een glaasje drinken, neem dan ook twee grote glazen water voor ieder drankje dat je drinkt en zorg dat je nooit op nuchtere mag alcohol drinkt. Succes!

Mensen om me heen

Amk: "Bij mij is de gewoonte nooit ingesleten dus nu ik een stuk minder mensen om me heen heb die wijn of ander alcoholisch drinken is de behoefte om een glas te pakken ook geheel verdwenen. ". Dat is dus bij mij 180 graden andersom. Nagenoeg iedereen in mijn omgeving drinkt, sommigen meer dan anderen, dus ik zal de eerste zijn zo ongeveer die het patroon doorbreekt. Ik drink sinds mijn 15e, 16e, dat is inmiddels dus al zo'n 30 jaar. Dus ja, in mijn omgeving, met mijn opvoeding is de gewoonte er redelijk ingesleten zeg maar.
Moeite om te laten staan vind ik een lastige. Ik heb wel eerder periodes niet gedronken, zwangerschappen etc, en toen had ik er geen moeite mee. Maar nu er niet zo'n specifieke reden is , ligt dat toch anders. Dan wordt het meer een bewuste keuze. Kwestie van wennen voor de omgeving denk ik.

Ouder worden en gezin

Temet: het ouder worden speelt denk ik mee, maar ook zeker de levensfase. Ik vind het nu zo zonde van mijn tijd als ik eens in het weekend brakkig ben. Plus dat ik ook vanwege het chronisch moe zijn , als ik dan drink, 's avonds helemaal niets meer voor elkaar boks. Dan val ik op de bank in slaap. Op een of andere manier hoop ik dus ook wat "productiever" te zijn in de avonduren als ik stop met drinken.

Ontspanning; dan hebben we het over een glaasje wijn na een dag hard werken, bijvoorbeeld bij het koken. Ik kan natuurlijk ook gaan liggen op de bank met mijn ogen dicht, maar dat laat het gezinsleven niet echt toe. Alcohol neemt de 'edge' van de stress wel weg voor mij. Maar daar zijn andere oplossingen voor. Ik moet daar nog wat voor bedenken.

Soort alcohol

Merel: het scheelt inderdaad of ik rode wijn drink, of rosé, en wat voor wij het is. Over het algemeen heb ik minder last van rosé dan van rood. En lichte baco bijvoorbeeld nog minder. Maar goed, ik wil daar eigenlijk geen onderscheid in gaan maken, dan moet ik veel te veel nadenken en proefondervindelijk uitvinden. Dat is het me niet waard.
Tsja, om te ontspannen, dat leek me niet zo verwonderlijk, maar ik lees dus nu een paar keer dat die reden niet per definitie "normaal" is. In mijn omgeving wel. Dat is natuurlijk wel een van de effecten van alcohol: het ontremt, ontspant, ik voel dan echt spanning uit me wegvloeien. Dat maakt het misschien ook lastig de gewoonte te doorbreken.

Ella

"Ontspanning; dan hebben we het over een glaasje wijn na een dag hard werken, bijvoorbeeld bij het koken."

Als jouw lijf reageert als mijn lijf zeg ik: niet doen. Als ik een glaasje drink na een dag hard werken dan ben ik ten eerste moe en ten tweede heb ik dan nog niet gegeten. Dat ene glaasje slaat in als een moker en met een beetje pech (vrijdagmiddag en slaapgebrek bijvoorbeeld) heb ik er uren last van. Ik kom in die uren tot niets.

Zou ik daarentegen eerst stevig eten, en dan later rustig zitten en daarbij een glaasje drinken, dan slaat het veel minder in.

Dat "wennen voor de omgeving" - welke omgeving? Heb je een partner? Drinkt die ook? Hoeveel?

Ben je bang voor de "doe niet zo ongezellig" brigade? Ik zou gewoon zeggen "ik kan er niet meer zo goed tegen, heb ik gemerkt" en het daarbij laten. Het is natuurlijk kul, en zelf heb ik altijd het idee dat mensen die anderen alcohol opdringen zich eigenlijk zorgen maken dat ze zelf te veel drinken en daarom graag zien dat anderen dat ook doen.

Je kan natuurlijk vreselijk radicaal gaan doen, maar ik denk dat je al een aardig eind kan komen door te besluiten dat je niet meer drinkt voor het eten. Dan drink je mogelijk minder, maar bovendien heb je er dan vermoedelijk minder last van.

Groeten,

Temet

Ik drink eigenlijk vooral als ik uitga, en dan wel iets meer. Vroeger stond ik de volgende dag hooguit wat moeilijker op, maar nu ben ik dan soms tot het avond eten brak. Dat heb ik er niet altijd meer voor over. Soms wel, maar dan is het een bewuste keuze en weet ik wat de gevolgen zijn. Ik drink nooit door de weeks.
Ik drink trouwens wel degelijk om te ontspannen en voor de effecten van alcohol. Mensen die zeggen dat dat niet zo is wantrouw ik eigenlijk een beetje. Dan kan je toch ook alcohol vrije dranken nemen?

Ella

Ik wilde gewoon niet meer drinken. Wat mijn omgeving daarover zegt of denkt of hoe ze reageren interesseert me daarbij niet. Het gros drinkt sociaal, dus zeer matig of alleen bij speciale gelegenheden een glas, of zelfs helemaal niet (moeder, zus, beste vriend). Als iemand er al een opmerking over maakt zeg ik gewoon dat ik niet tegen alcohol kan en daarmee is de kous af. Ik sluit me verder helemaal aan bij wat Temet zegt.

Misschien gek idee?

Maar als je nou eens thuis gaat afbouwen? Gewoon jezelf een beetje foppen? Die rosé smaakt prima met ijsblokjes. Gewoon elke week een ijsblokje extra in dat glas .
Gewoon om jezelf te laten inzien dat dat ontspannen ook komt door de rituele waarde die je eraan hecht.
Of je gaat over op de gin tonic, met steeds meer tonic en minder gin

Qua omgeving herken ik een soort. Mijn tip zou zijn om het eens te bespreken als je in vertrouwelijke setting bent met iemand of iemanden. Wat doet alcohol met hen? Hoe zien zij dat? Ik denk dat je nog verrassende dingen zult horen dan. Wat je zal helpen je eigen plan te trekken.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Partner en omgeving

Ik heb gister mijn partner verteld wat mijn plannen waren, die begon hard te lachen. Ik moest daar zelf ook wel om lachen, hij zei, dat heb je al zo vaak gezegd (stoppen met drinken) maar je houdt het nooit lang vol. Maar erachteraan zei hij meteen, maar als jij dat wil dan steun ik jou natuurlijk. Hij vroeg ook of ik hetzelfde van hem verwachtte: nee, natuurlijk niet. Maar als ik geen fles wijn opentrek, drinkt hij ook minder. Sterker nog: voordat hij mij leerde kennen dronk hij amper door de weeks, dat werd wel anders met mij en mijn "bourgondische" opvoeding.

Over de "doe niet zo ongezellig brigade" (leuke titel overigens): ja, die is er, en ja, ik ga daar opmerkingen van krijgen. Maar ik realiseer me ook wel dat die opmerkingen tijdelijk zullen zijn, totdat men eraan gewend is; daarbij zullen de meeste dames in het gezelschap me wel begrijpen, want die hoor ik zelf ook wel eens mopperen over de effecten van alcohol. Wie weet ben ik wel een trendsetter. Temet zei: "zelf heb ik altijd het idee dat mensen die anderen alcohol opdringen zich eigenlijk zorgen maken dat ze zelf te veel drinken en daarom graag zien dat anderen dat ook doen.". Dat idee heb ik bij enkelen ook: een goede vriend van me, die ik heel erg waardeer als persoon, drinkt regelmatig (te) veel. Ik deed dat vroeger wel (studententijd), en incidenteel nog tot mijn 35e-40e. Maar daar ben ik dus al een paar jaar mee gestopt.

Nou ja, ik moet me helemaal niet druk maken om wat anderen van me vinden. En er zijn zoveel lekkere sapjes, dat ik de alcohol op zich niet eens zo zal missen.

Ook een goede tip, besluiten niet meer voor het eten te drinken. Of ik het dan bij het eten nog wel wil, ik denk het niet. Misschien bij een sjiek etentje buiten de deur, maar zo thuis zie ik dat dan niet meer gebeuren. Mijn besluit wordt dus wel stoppen.

Ik ben ook niet zo van het groots verkondigen van een radicale move. Maar ik weet wel van mezelf dat ik een duidelijk besluit moet nemen en geen vage voornemens, anders vergeet ik het weer (letterlijk: gevalletje Korsakov ? en hou ik me niet aan mijn voornemens.

De eerste stap is genomen, mijn partner inlichten. Volgende week ga ik op vakantie met een vriendin, dat wordt stap 2. En zo van lieverlee per moment take it as it comes.

Rituele waarde

Ely zei: "Gewoon om jezelf te laten inzien dat dat ontspannen ook komt door de rituele waarde die je eraan hecht". Absoluut waar ! En dat moet dus ook kunnen met een lekker sapje. In 2010 heb ik het boek van Allen Carr gelezen, over stoppen met drinken. Hij gaf ditzelfde ook zo mooi aan. (kun je nagaan hoe lang ik al met dit besluit bezig ben...).

Over dat afbouwen: ja, zo heb ik al eens een zomer doorgebracht (2010 dacht ik); met white wine spritzers, of Rosé spritzers: beetje wijn, veel mineraalwater.
Ik heb dan ook altijd veel meer dorst dan wat wijn kan lessen. Maar nu ga ik dan toch echt voor de spa rood. Misschien een beetje ranja voor de kleur en smaak.

"Mijn tip zou zijn om het eens te bespreken als je in vertrouwelijke setting bent met iemand of iemanden. Wat doet alcohol met hen?" Als dat zo uitkomt wil ik best mijn redenen wat meer uit de doeken doen. Maar ik wil zeker geen mensen kwetsen door hun levensstjl te veroordelen. Dan heb ik het bv. over mijn ouders. Die drinken naar mijn idee teveel en te vaak, maar ja, ze zijn in de 70. Dat hebben ze hun hele leven al gedaan. Ik laat het dus wel uit mijn hoofd om daar iets over te zeggen. Tenzij het gevaarlijk zou worden voor bv. mijn kinderen. Dat ze zelf niet gezond zijn, ja, daar zijn ze zelf bij, het zijn grote mensen, eigen keuzes. Grappig dat ik nu pas (na zoveel jaar) een hele duidelijke andere keuze maak.

Min of meer ot

Het is duidelijk dat in welke omgeving je bent opgegroeid en je nu leeft invloed op je heeft. Zowel mijn man als ikzelf zijn opgegroeid in alcoholloze families, man nog meer dan ik. Toen mijn schoonmoeder erachter kwam dat er in sneeuwster advocaat zat en dus alcohol kocht ze die niet meer. Mijn vader dronk later 's middags wel 1 glaasje port, moest van de huisarts want hij is meerdere keren onderuit gegaan door lage bloeddruk en dronk erachteraan een glas water om de smaak kwijt te raken. Ik weet ook nog wel dat er als er vrienden waren er wel eens een fles witte wijn op tafel stond, die kwam maar met moeite leeg.
En dan woon ik nu in waar bij een schoolfeest ( lagere school) gekozen kan worden uit 3 bieren, witte en rode wijn, cola en 1 soort sap. Waar het gewoon is om het eten alcohol te drinken.
Je zult sterk in je schoenen moeten staan om toch geregeld dat glas wijn af te slaan. Dat moet ik al en ik vind wijn ( bier heb ik helemaal nooit gedronken) niet eens lekker.

Ook gestopt

Want de vetrand op mijn maag groeit gestaag. Ik eet gezond en niet veel, beweeg ook veel, maar volgens mij door het langdurige gebruik van een paar dagelijkse glaasjes kruipen de pondjes er aan, zij het plaatselijk. Heb er geen moeite mee, mis het ook niet. En ik slaap veel beter.

Mijn vriend drinkt dagelijks 1 blikje bier maar dat maakt mij niet uit.

Ik had verwacht dat ik er moeite mee zou hebben, maar dat valt dus 100% mee. Nu maar afwachten of de calorieenbeestes stoppen met mijn kleren s nachts stiekem in te nemen.

Huh, snuggle

Waarom zou je mensen die alcohol om bijv. de smaak drinken wantrouwen? Natuurlijk is het niet iedereen om de effecten en de ontspanning te doen.
Ik drink bijv. hoogdzakelijk bij de avondmaaltijd
als die wat specialer uitvalt en er goed een glas wijn bij past. Dat doe ik echt niet voor de ontspanning.
Tijdens het koken drinken vind ik een gruwelijke gewoonte en zonde van de wijn die zo echt niet tot zijn recht komt. Dat komt ook omdat ik een alcoholiste kende, die ook 'nooit zoveel dronk', hooguit een paar glazen en altijd een glas wijn op het aanrecht had tijdens het koken. Die bleek dus toch later een gigantisch alcohol probleem te hebben. Ze kon echt niet zonder. En dat probleem is te lang versie zelf gebleven doordat ze maar 'een paar glazen dronk voor de ontspanning' en tijdens het koken zo de hoeveelheid alcohol die ze iedere dag nam niemand en ook haar zelf niet opviel.
Als il in dit draadje lees dat het iemand niet lukt om geen alcohol te drinken dan denk il dat zij een stuk verder heen is op het pas van alcoholisme dan dat ze zelf in de harem heeft.
Primavera

Gezelligheids drinker

Oh nee, die effecten van alcohol vind ik wel voldoende na één glaasje. Jammer dat het per glaasje erger wordt, want van mijn hoeft dat werkelijk niet. Ik ken geen alchoholvrije wijn die net zo lekker smaakt als een gewoon wit wijntje. Het scheelt dat ik echt een gezelligheids drinker ben, alleen als er visite is die ook een wijntje drinkt, dan drink ik een wijntje mee. Thuis met man, of alleen vind ik er helemaal niets aan, dus dan drink ik niet.

Alcohol en ontspanning

vind ik wel bij elkaar horen. Ik nuttig alcohol met name als ik ontspan, een lekker etentje, eind van de middag chillen in de tuin met vrienden met een biertje, op vakantie op een terrasje. Ik vind koken niet ontspannend, dus zal dan ook niet zo snel een wijntje pakken. Echter als ik voor vrienden kook kan ik wel een wijntje pakken (in de praktijk drink ik die pas aan tafel op..). Maar volgens mij ga je eerst ontspannen en drink je daarbij iets. Het zit hem dus meer in de volgorde.

Ella

Ook ik dronk voor de ontspanning. En zonder een paar wijntjes kon ik gewoon niet meer inslapen. Baalde daar zo van, volgende ochtend brak enz. Tot dat ik dit vond.
Minder drinken, Doe het zelf! van Teleac. Als je deze gaat bekijken en de dingen opvolgt die daar gesteld worden weet ik zeker dat het je gaat lukken.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1206374
Zonder deze hulp was het mij niet gelukt.

Ervaring

Ik drink al jaren niet, of eigenlijk heb ik nooit gedronken op een heel korte periode na toen ik begin 20 was. Maar ik ben nu 46 en ik denk dat ik nog geen tien glazen alcohol op jaarbasis drink...
Bij een etentje wel eens een witte Martini met ijs of Rosso Antico, wel eens een klein glaasje rose of een pinot bijv. en heel af en toe een keer een Italian coffee.
Ik heb niks met alcohol en wordt er altijd heel slaperig en moe van. Dat staat me tegen, want ik ben al vaak genoeg moe (en daar heb ik een hekel aan).
Ik drink water, een keer een spaatje, cola light en dan hebben we het wel gehad. Ik ben nooit saaier omdat ik niet drink want ik kan als mijn humeur goed is gewoon de hele avond of dag in een deuk liggen met mijn colaatje.
Ik ben er ook werkelijk nooit raar op aangekeken, iedereen weet gewoon dat ik de Bob ben, altijd..

Twee of drie glazen

Ik vind het niet heel vreemd dat je van twee of drie glazen slaperig of brak wordt, dat is namelijk helemaal niet weinig. Ik ben er een tijd geleden mee gestopt om bij het eten wijn te drinken, en sinds kort drink ik minimaal 3 dagen per week niet. Van een of twee glazen wijn merk ik lichamelijk niet zoveel, maar de derde slaat altijd keihard toe. Die laat ik dan ook halverwege staan Als ik ga borrelen met collega's (van die types die zes bier zonder problemen achterover slaan) wissel ik de wijn af met cola of ijsthee.

Onrustig?

Dat herken ik trouwens niet, dat ik 'onrustig' word of heel erg uitkijk naar mijn glas wijn. In ieder geval niet meer dan dat ik dat heb met koffie, of ervan baal als de kinderen de frisdrank hebben opgemaakt zodat ik water moet drinken. Het ontspanningseffect is voor mij ook geen overweging. Daar merk ik niets van. Ik vind het gewoon lekker, is dat heel erg?