Afvallen wie ook? Deel 2

HAT

Na de verhuizing is de weegschaal weer tevoorschijn gekomen en ik heb me vanochtend maar eens gewogen, ik zit nu op hetzelfde gewicht als voor de verhuizing, snif.
Ik zit nu 100 gr onder jouw gewicht HAT, maar voor mij is er nog een flinke weg te gaan ben ik bang.
Dat gaat niet makkelijk worden deze maand. Ik heb me voorgenomen om te proberen stabiel te blijven, afvallen gaat hem waarschijnlijk niet worden met alle kerstdiners enzo. En dan hebben we ook nog een hoop pepernoten over...

Dikkie Dik

Stabiel blijven is toch prima, als afvallen even niet lukt? Wees trots op jezelf! Een verhuizing is niet echt een periode waarin je jezelf goed in de gaten kunt houden. De meeste mensen gaan tijdens zo'n periode over hun eigen grenzen heen. En dat is geen probleem, omdat het meestal tijdelijk is.
Nog ruim 3 weken en dan is het januari en kun je weer meeliften met alle andere lijners. Voor nu is op gewicht blíjven al een hele kunst. (Ik zeg dit ook tegen mezelf...hahaha)

Fout Sinterklaascadeau maar wel lekker

De buurvrouw kwam "wat" lekkers brengen als dank voor een jaar lang geboden hulp bij kleine klusjes die ze niet zelf kan. Een hele tas van de plaatselijke chocolaterie met chocolade, bonbons én marsepein.
Die marsepein is het punt niet, daar blijf ik wel af maar die chocolade! Mjammie 😊
===Ik denk dat we allemaal in dit draadje, deze maand maar niet te streng moeten zijn voor onszelf. Wel proberen om het enigszins in de hand te houden, maar ook een beetje genieten. En in januari weer de zweep erover ).===

Dat denk ik nu ook maar

Ieder jaar beter

Ik was echt een enorme snoeperd, dit jaar voor mijn doen heel weinig gehad.
Gelukkig heb ik niet zo'n buuf HAT, want dan had ik wel een probleem! Ik zou nu wellicht wel een deel weggeven etc. Maar met marsepein zou ik wel een flink probleem hebben. (eerste jaar nu, denk ik, dat ik het, nog, niet heb gehad)
Wel iets gesnoept, vooral door dochter zelf gemaakte pepernoten, kon ik natuurlijk niet laten staan.
Verder laten we het een beetje los allemaal nu.
Ik vind die donkere dagen niet zo geschikt om energie te lozen, juist liever wat opslaan.
Wel hebben we plan liggen om in januari weer iets van suikerchallenge te doen. In ieder geval met dochter, partner wil geloof ik ook wel mee doen.
Voor mij niet meer zo heel nodig, zo veel (toegevoegde) suikers eet ik niet meer. Maar weer even extra gezond kan geen kwaad en dat leidt vast ook weer tot nieuwe structurele aanpassingen in koken. Kan sowieso wel wat inspiratie gebruiken want mijn vega inspiratie is een beetje op laatste tijd.
En uiteraard hoop ik dat het partner weer boost kan geven om door te zetten, schiet nog steeds niet heel erg op.

Eigenlijk...

Eigenlijk wil ik nou gewoon minder wegen en wat dunner zijn en stiekem had ik er op gerekend dat de verhuizing toch wel wat kilo's zou schelen, gewoon door de stress.
Bah, zal toch weer aan het vasten moeten, maar ik wacht even totdat we in wat rustiger vaarwater zitten. Als ik nog redelijk gestresst ben, ben ik prikkelbaar en van niet eten word ik heel snel prikkelbaar. Mijn prikkelbaarheid van 1 kant kan ik nog wel in toom houden en gewoon gezellig blijven, maar komt het van 2 kanten dan ben ik niet meer gezellig.
Dan maar weer minder eten en de pepernotenbak die mijn geliefde collega's iedere keer op mijn bureau zetten zo veel mogelijk negeren. En ja, ze weten dat ik probeer af te vallen maar vinden het ietwat onzinnig. Volgens hen hoor je na flink wat kinderen wat gezetter te zijn en omdat bij mij het vet evenredig verdeeld is, zie ik er niet zo dik uit als bij mijn bmi hoort.

Pesten

"...en de pepernotenbak die mijn geliefde collega's iedere keer op mijn bureau zetten zo veel mogelijk negeren."
Dat is gewoon pesten. Vind ik. Weet je wel hoeveel wilskracht het je kost om steeds niet te nemen wat je lekker vindt en voor je neus staat? En dan hun commentaar over dat je niet mag zeuren.... Bah. Erg vervelend.

En verder... Niet iedereen valt af van stress. Stress schijnt zelfs een belangrijke oorzaak van overgewicht te zijn. Dus misschien kun je beter inzetten op meer rust en ontspanning in je leven. Dat is hier nu het thema en het valt nog niet mee, maar het maakt wel dat ik minder MOET eten.

Bolle buik

Volgens mij blijft vet vooral op buik zitten, is gewoon laatste plek (doorgaans) waar vet verdwijnt. Wel helaas ook de belangrijkste.
(natuurlijk hoeft de buik ook niet helemaal strak, zeker niet na bevallingen, maar het is zeker een goede graadmeter)
Ik merk bij eigen buik dat 'ie de laatste 2 a 3 kilo ook grotendeels verdwijnt. Die 2 a 3 kilo blijf ik wat schommelen en meestal is het buikje er dan ook wel weer meteen.

Dat 'je hoeft niet af te vallen hoor' roept volgens mij iedereen bij iedereen. Het is vlgs mij ook geen pesten, gewoon lief bedoeld. Maar het betekent verder niks. Soms(vaak?) is het ook wel in kader van kop in het zand steken. Voor niemand is dat snoepen gezond, en dan weet ook eigenlijk iedereen wel. Maar als iedereen het doet voelt het toch minder fout. Een 'lijner' is dan een spelbreker en moet tot de orde geroepen.

Nee blik

"Je hoeft niet af te vallen hoor" is zeker geen pesten. De bak pepernoten neerzetten voor de neus van iemands die probeert om niet te snoepen, kan dat wel zijn.
Zoals Dikkie Dik het schreef, leek het mij heel vervelend.
Maar ik houd sowieso niet van groepsdruk. Zoals jij schrijft "Een 'lijner' is dan een spelbreker en moet tot de orde geroepen.", daar reageer ik echt allergisch op.

Rare fouten in tekst

Ik zie opeens dat ik midden in een woord iets anders heb geschreven en een taalfout, tsss...

Die bolle buik schijnt vooral te verdwijnen door veel te lopen en bijvoorbeeld te trainen op de crosstrainer, wat eigenlijk ook een soort loopbeweging is. Speciale buikoefeningen zouden pas zinvol worden als die bolle buik weg is (voor zover mogelijk). Ik pak langzaam maar zeker weer alles op, ook een rek en strek apparaat die vooral effect op mijn buikspieren moet hebben. De ervaring is dat dit ook daadwerkelijk wel zin heeft, maar dat moet ik weer opbouwen. Het gaat ook niet snel, dus een kwestie van geduld. Dat heb ik niet, dus loop ik ondertussen ook maar met shapewear rond onder kleren die daar om roepen. Je moet wat .

De buik klopt nu ook niet meer met de rest van mijn lichaam. Door mijn nieuwe borstomvang en slanke benen is die buik nu echt een probleem in mijn beleving. Het is ook wat lastig om de juiste kleding te vinden. Ik pas overal in maat 42, ook in broeken, die kunnen zelfs bijna naar maat 40, maar als ik een jurk aantrek puilt daar van alles in naar buiten en zit maat L of 42 wel wat strak. Voor sommigen zal maat 42 of zelfs 40 nog steeds fors klinken, maar bij mijn bouw is dat passend.

Man maakt zich wat zorgen dat ik doorsla in mijn zucht naar minder kilo's en ik geef eerlijk toe dat ik er niet helemaal ontspannen mee omga, maar zijn angst dat ik doorschiet naar anorexia kan ik hem wel uit zijn hoofd praten. Ik eet gewoon en soms ook best veel, dan heb ik het vooral over het avondeten. Het is nu wel zo, dat als ik eens iets eet wat echt veel calorieën bevat, ik me daar heel erg van bewust ben. Ik geniet wel, maar op mijn schouder zit een betwetertje die vraagt waarom ik niet kon weigeren. "je had het ook níet kunnen nemen!". Aan een kant heb ik die houding nu nodig om mijn doel te bereiken, maar ik hoop wel dat ik op een gegeven dat weer los kan laten. Ik wil gewoon absoluut niet meer terugglijden naar een hoger gewicht. Daar zal ik een gezonde balans in moeten vinden uiteindelijk. Ik val nu nog steeds af, over 5 kilo is dat echt niet meer de bedoeling. Een marge van een kilo erboven of eronder moet en mag dan het maximum zijn. Dan moet ik dat betwetertje de laan uitsturen .

Tot zover mijn eerlijke biecht. Hoe is zitten jullie erin?

Hoe zit ik er in...

Hoe ik er in zit?
Ik ben gewoon blij als ik in "het groen" zit en het postuur en "normaal" uit ziet.
En af en toe geef ik toe aan mijn bourgondische neigingen. Die overigens vooral uit goed bereid, groenterijk avondeten bestaan. En soms denk ik: nu even minderen, anders groei ik ooit dicht. En dat doe ik dan tijdelijk, door licht te vasten.
Gaat prima zo. Vanavond eten we italiaanse eend. Er liggen al kerstkoopjes in de winkel. Maar dan vanmorgen geen koekje he... 😉

En 40 fors?

Welnee, maat 40 is heel normaal

hangt van mijn bui af

Op het moment zit ik er door, gedoe met mijn jongste op school. Korte samenvatting: juf en jongste klikken niet en jongste kan niets goed doen bij de juf. Jongste krijgt vaak straf maar snapt werkelijk niet wat hij fout doet, juf legt ook niet op een voor hem begrijpelijke manier uit wat het ongewenste gedrag was en wat hij wel moet doen, ook niet nadat ik haar er al een paar keer op gewezen heeft dat hij het niet snapt. Hij was stout geweest, niet eens echt ernstig, beetje brutale mond, en ze heeft hem gezegd dat hij bij nog 1 keer stout zijn niet meer welkom is op school. En dat terwijl de duo hem een lieverd vindt...
Vandaag de directrice aangesproken, morgen gesprek met juf en directrice.
Jongste was zo bang vanochtend, hoe dichter hij bij school kwam hoe misselijker en bleker hij werd.

Op het moment merk ik dat ik eerder teveel eet dan te weinig en dat het me nu ook even helemaal niet meer uitmaakt. Eerst jongste weer op de rit...

Pfff

Dikkie Dik, wat een rottoestand.
Nee, dan is letten op je eten even geen prioriteit.
Veel succes ermee. (ik weet helaas hoe het is, een mismatch tussen leerkracht en kind. Bij ons duurde dat erg lang, ook wel een (vd) reden(en) om zo dik te worden)

Met afvallen was je goed bezig en een break hierin is sowieso geen probleem.

Ik hoop dat je het goed opgelost krijgt.

Ah, dat is naar!

Wat sneu Dikkie.

Wat naar!

Wat sneu voor je jongste! Ook hier heel herkenbaar, hier lijkt jongste goed zijn draai te hebben gevonden op de middelbare school, na een aantal moeizame jaren op de basisschool, ook voor mij nu het moment om wat meer tijd aan mezelf te besteden(lees gezonder koken/meer bewegen) nu jongste minder zorg/aandacht behoeft..
sterkte!

Dikkie Dik

Late reactie op jouw bericht. Wat een naar gedoe op school. Gelukkig is het nu kerstvakantie, maar een kind met problemen op school is zo naar. Dat vreet aan je (of je gaat ervan vreten... beetje flauw, maar soms werkt het zo).
Sterkte ermee, hopelijk boek je in het nieuwe jaar vooruitgang op school. En dan weer met jezelf.

Nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuw draadje

We lopen tegen de 1000 berichten en het nieuwe jaar is begonnen....
Ik start een nieuw draadje!