40-50 db gehoorverlies

Niet weinig

Hoi Oortje,

Of het door vocht kan komen weet ik niet maar het lijkt me erg veel verlies alleen door vocht.
Mijn zoon van elf heeft 50 db gehoorverlies(in de hoge tonen) en draagt daarvoor gehoorapparaatjes, dus weinig is het zeker niet want zonder hoort hij echt slecht.
Zou zeker verder onderzoek laten doen.

Groetjes,
Mimali

Heel veel

Dat is echt behoorlijk veel, ik had met vocht achter mijn trommelvliezen ongeveer 35 db gehoorverlies en ik hoorde echt behoorlijk weinig. Decibellen zijn een logaritmische schaal dus 40-50 db is echt heel veel slechter dan wat ik had. Bij mij hielpen buisjes trouwens. Daarvoor moest iedereen tegen mij schreeuwen anders verstond ik er niks van.
Kijk ook eens hier: http://www.schoonenberg.nl/horen/gehoorverlies/decibel/

Hier

Wij wisten pas hoeveel dB minder de jongste hoorde na uitgebreide tests in het audiologisch centrum. Daar kwam 60-70 verlies in het ene oor en 20-30 in d'r andere oor uit. Voor het slechtste oor heeft ze nu een hoortoestel. En samen met dat minder slechte oor gaat dat heel goed (de toonhoogtes verlies links en rechts compenseren elkaar gek genoeg).
In het verleden heeft ze buisjes gehad en dat werkte perfect voor het vocht achter d'r trommelvliezen. Maar daar kan de kno arts je morgen goed over voorlichten. Succes! Hopelijk is het tijdelijk.

Audiologisch centrum

Ik zou vragen of je doorverwezen kan worden naar een audiologisch centrum. Die zijn veel beter in dit soort onderzoeken. Je vindt daar ook een logopediste en andere specialisaties.

Bedankt!

Bedankt voor jullie reacties. Het is dus best behoorlijk. Ik had wel wat gehoorverlies verwacht maar niet in deze mate. Volgens zowel de huisarts als de KNO zien zijn amandelen er goed uit..... Want daar dacht ik zelf ook al aan.
En nu denk ik ook steeds had ik maar eerder doorgedrukt om hem door te sturen ipv steeds maar weer naar huis gestuurd te worden...
Als er nu iets aan gedaan wordt en hij hoort weer beter, verbetert de spraak dan ook snel of kan hij daar nog last van houden? Hij is nu 4,5. Hij is wel een slim jongetje, dus ik hoop dat hij het dan wel snel oppikt.
Wat doen ze precies in een audiologisch centrum? Op google zie ik dat eerst medische problemen door een KNO-arts moeten worden gesignaleerd dan wel verholpen. Maar ik houd het zeker in gedachten!

Oortje

Ik heb ook heel lang getwijfeld dus voel je niet schuldig hoor. Je hoopt toch dat sommige dingen vanzelf beter worden.....

Het is inderdaad zo dat je voor de medische kant bij de kno arts moet zijn. Bijvoorbeeld oorontstekingen, vocht achter het trommelvlies enz. Pas al daar alles goedgekeurd is en er problemen met het gehoor zijn wordt je doorverwezen naar een AC. Die hebben helaas meestal een flinke wachttijd weet ik nu. Dus zsm duidelijkheid bij kno zou fijn zijn.
Bij kno kunnen ze in een geluidsdichte ruimte ook een hoortest doen. Echter is zo'n test op deze leeftijd erg lastig omdat een kind het niet zo heel geconcentreerd uitvoert (die van mij vond het knopje wel heeeeel leuk toen ze 4 was).

Dus mijn idee: morgen eerst duidelijkheid van kno wat betreft het vocht en dan eventueel aansturen op een doorverwijzing.

Qua spraak weet ik niet hoe snel dat beter kan worden. Wij hadden het geluk dat dochter met 2 jaar al volledig en duidelijk sprak. Vandaar ook wel de jarenlange twijfels wat betreft haar gehoor (maar ze gaf toch te vaak een totaal ander antwoord op mijn vragen en luisterde wel erg slecht).

Verbetering spraak

"Als er nu iets aan gedaan wordt en hij hoort weer beter, verbetert de spraak dan ook snel of kan hij daar nog last van houden?"
Onze zoon was wat jonger (3) toen hij buisjes kreeg en de neusamandel werd weggehaald/gepeld. Wat een verschil, hij hoorde duidelijk veel beter. Hij kreeg toen ook direct logopedie en zijn spraak (en taalontwikkeling) is in korte tijd enorm vooruit gegaan. We waren al voorzichtig aan het oriënteren op speciaal onderwijs vanwege zijn spraakproblemen, maar dat bleek volstrekt overbodig.

Mijn zoon ook

Mijn zoon van nu bijna 16 heeft als klein kind ook altijd getobd met zijn oren. Vaak verkouden en erg doof, vooral toen ie net op de kleuterschool zat. Ik weet nog dat ik mee was naar de bieb met de kinderboekenweek en dat de klas werd voorgelezen. Ik zag aan hem dat ie er niets van verstond en hij kon me iid niks over het verhaal vertellen later. Zielig gewoon. Diverse oorontstekingen gehad, slechte eter, snurken, kwijlen en onduidelijke spraak. 3 x buisjes gehad, neusamandel 2x gepeld maar pas toen de keelamandelen waren geknipt ging het beter met hem. Toch heeft ie wel iets gehoorverlies overgehouden, zo'n 10-20% aan 1 oor. Ook blijven zijn oren zijn zwakke punt: in het vliegtuig, de bergen enz. krijgt ie meteen weer last. Maar verder merk in niks meer van doofheid en ook op school gaat het goed.

Clairy

Het worden buisjes.

We zijn nog geen 5 minuten binnen geweest... De KNO-arts stelde gelijk buisjes voor. Ik heb nog gevraagd naar de amandelen en dan voral de neusamandel, maar hij dat ze dat (bijna) nooit meer doen. Hij zei dat ze nu denken dat de neusamandel op het gedoe in de oren reageert ipv dat dat veroorzaakt wordt door de amandel.
Volgens hem was het goed mogelijk dat het vocht deze mate van gehoorverlies veroorzaakt. Nu maar hopen dat het hier ook mee opgelost is..
Over 2 weken krijgt hij zijn buisjes. Hebben jullie nog tips hoe hem hier op voor te bereiden? We hebben het er nu nog niet echt met hem over gehad, anders zit hij er 2 weken tegen aan te hikken. Volgende week moeten we naar de anesthesist, dus ik wil hem dan meer "voorlichten".

Hier

Mijn zoon (nu 9) heeft al 3x buisjes gehad. Ik weet niet wat zijn gehoorverlies was, maar hij was echt behóórlijk doof steeds. Het wonderlijke (nu ja, het is logisch, maar steeds weer verrassend) is dat het probleem onmiddellijk na het plaatsen van de buisjes verholpen is. Dat is wel iets om je kind op voor te bereiden: dat de wereld zo veel herrie maakt....serieus, mijn zoon liep in het begin steeds met zijn handen op zijn oren, zó hard kwam alles binnen. Klagen dat iedereen zo hard met zijn stoel schuift en zo
Verder: hier kon je wb de anesthesie kiezen tussen "kapje" of prik. Informeer even bij de anesthesist of dat bij jullie ook zo is, en wat de voors en tegens zijn. Mijn zoon heeft 1x het kapje gehad, maar vond dat vreselijk, voelde zich benauwd en ging erg worstelen. De prik vindt hij ook niet leuk, maar die kan verdoofd worden. Bovendien zijn ze dan onmiddellijk vertrokken.
Verder stelt het weinig voor hoor, als je kind onder zeil is, is het zo gebeurd. Daarna slapen ze nog een tijdje uit (in geval van prik wat langer dan met kapje). Daarna zijn ze nog een tijdje suf, en als ze geplast hebben en goed wakker zijn, mogen ze weer naar huis. Ik hou hem die verdere dag altijd binnen, daarna is er niets meer aan de hand. Vraag nog even na hoe het ook weer zit met douchen, zwemmen etc.
Succes, fijn dat er ws. een duidelijke oorzaak is voor zijn spraakachterstand!

Fijn

Wat fijn dat het al snel duidelijk voor de kno arts was. En mooi dat ie al snel terecht kan.
Wij hebben de eerste keer niks aan voorbereiding gedaan omdat dochter 15 mnd was. De tweede keer was ze 4 en hebben we wel het een en ander verteld. We hadden een (strip)boekje van het ziekenhuis gekregen waar we wel wat aan hadden. Verder niet te lang van te voren verteld en het ook niet te ingewikkeld gemaakt. In de bieb zijn er ook wel boekjes over het ziekenhuis.
Bij ons was het wel zo dat ze 's ochtends vroeg werd geholpen en we heel snel erna weer naar huis mochten. Echt erin en erruit eigenlijk.
Succes alvast en hopelijk merken jullie direct het verschil.

Oortje

Ik zou toch een scan aanvragen, gezien het gehoorbeentjes verhaal van je vader en oma. Het zou zo kunnen zijn dat het niet alleen het vocht is maar ook een afwijking aan de gehoorbeentjes.
Hier zoon na twee keer buisjes en geen verbetering, na een scan bleek er een onderbreking van de gehoorbeentjes te zijn. Zoon heeft twee jaar met en hoorapparaat gelopen en nu na de gehoorbeentjes reconstructie kan hij zonder gehoorapparaat.

Jessica

Wat jij nu zegt zit ook steeds een beetje in mijn hoofd te zeuren, moet er niet eerst verder onderzoek.... Maar de KNO heeft dat punt helemaal niet meer genoemd. En ik ben dan weer niet assertief genoeg om het nog een keer naar voren te brengen.
Maar ik heb begrepen dat als het vocht het probleem is dat er dan al heel snel verbetering moet zijn, als dat niet zo is zullen we daar zeker op aandringen.

Oortje

"Maar ik heb begrepen dat als het vocht het probleem is dat er dan al heel snel verbetering moet zijn,.. "
Ja, echt! In de zin van: onmiddellijk, ik merkte het in het ziekenhuis al, en daarna kan het nog wat verbeteren tot een of 2 dagen erna. En dan moet het echt in orde zijn (vraag anders nog ff na). Ik zou, als het niet meteen verbetert, sterk aandringen op verder onderzoek. Is toch heel logisch dat je daaraan denkt gezien wat er in jouw familie voorkomt?

Onderzoek

Ja, vocht achter/in de oren kan voor een behoorlijke mate van slechthorendheid zorgen wat een enorme weerslag heeft op het spraak- en luistervermogen. Zodra zulk vocht weg is haalt een kind, al dan niet met logopedie, die achterstand vaak heel snel weer in. Hoe jonger, hoe beter.
Maar gezien wat je zegt over je vader en oma zou ik er op staan dat er verder KNO- en audiologisch onderzoek gedaan wordt bij je zoon en dat dit jaarlijks herhaald wordt. Er zit dus kennelijk iets in de familie en dat moet uitgezocht en gemonitord worden. Vergeet niet dat 40, 60 jaar geleden veel (h)oorproblemen nog niet of pas op latere leeftijd ontdekt danwel behandeld konden worden. Stel dat het om een hartziekte zou gaan, zou je toch ook willen dat dit in de gaten gehouden zou worden? Sowieso, als ee bepaalde afwijkig/ziekte in de familie zit, wordt er bijna standaard gemonitord; al vanaf de geboorte. Ik neem aan dat je dit doorgegeven hebt bij het CB, kinderarts en KNO-arts?
Met oor- en gehoorproblemen moet je er vroegtijdig bij zijn. Ik weet er alles van (vanaf mijn geboorte ernstig slechthorend en sinds mijn 4e hoortoestellen dragend). Dus als deze arts geen verder onderzoek wilt doen ondanks het gegeven van je vader en oma, naar een andere gaan. Better safe than sorry.