Zorgen om kind ondanks OTS en geen zicht op verbetering
Ik heb twee kinderen van verschillende vaders. De jongste staat nu sinds vorige week opnieuw voor een jaar onder toezicht van een gezinsvoogd. Ondanks dat er afgelopen jaar geen verbetering in de situatie is gekomen. De redenen liggen op vlakken van communicatie tussen ouders tot de ontwikkeling van ons kind nu 6 jaar. Dus waarom de rechter wel vindt dat de OTS moet doorgaan.
Al 5 jaar duurt dit, sinds dat ons kind 11 maanden is ontbreekt normaal contact tussen de vader en mij. Vanaf dat hij drie is, is er via omgangshuis weer omgang en nu via kantoor gezinsvoogdij.
De vader wilde in eerste instantie (via procedures) dat ons kind bij hem de hoofdverblijfplaats heeft. Inmiddels heeft de rechter al besloten dat de hoofdverblijfplaats bij mij, de moeder blijft maar ook dat het gezamenlijk gezag in stand blijft. En dit laatste is de stok om mee te slaan.
Afgelopen jaar diende zich de situatie aan dat vader akkoord moet geven voor een psychologisch onderzoek en dat het kind zich legitimeert. Vader weigert medewerking. De gezinsvoogd legt hem uit dat er dan via de rechter vervangende toestemming moet komen omdat het wel nodig is. Daarop heeft hij wel een handtekening gezet voor de instelling. Echter blijft hij weigeren voor een paspoort te tekenen. Dit is vier jaar geleden al bij de rechtbank behandeld en toen vond de rechter een identificatiebewijs niet nodig.
De gezinsvoogd heeft vader uitgelegd dat als hij akkoord gaat met een identiteitsbewijs er altijd ook overleg moet zijn wanneer iemand met vakantie wil. Hij weigert nog steeds een handtekening zonder reden.
Nu wil hij ook uitbreiding van de omgang die nu ruim 2,5 uur is op vrijdagmiddag eenmaal in de 2 weken. Ondanks de geschiedenis waarbij ik alleen maar mee werk omdat hij constant mij in een kwaad daglicht stelt en ik bang ben dat ze mij als ouder bestempelen die omgang tegen werkt, ben ik akkoord gegaan met een nacht slapen ter uitbreiding. Het voorstel ligt er al 4 maanden, enige waarom het niet gebeurt is omdat vader zegt geen geld te hebben voor halen en brengen. Zijn mening is dat ik hem dan bij hem moet ophalen. We wonen meer dan 200km bij elkaar vandaan en ik wil onder geen beding alleen met hem overdracht doen. Bovendien heb ik nog een kind en die moet dan heen en terug mee wat komt op bijna vijf uur onderweg voor het ophalen.
Hier loopt het op niets uit want ik hou voet bij stuk, het voorstel is nu dat hij bij een derde partij kind kan halen en terug brengen. Nu vind de gezinsvoogd dat hij met mijn gemeente moet regelen of de alimentatie omlaag kan. Of dat vader het in zijn eigen gemeente probeert. Maar ik weet nu al dat hij daarvoor teveel verdient. Ik zit in een uitkering en werk via participatiebaan en heb met veel moeite afgelopen maanden de achterstand die hij had aan alimentatie via het LBIO moeten ophalen en weer afstaan aan de gemeente. Daar wilde de gezinsvoogd zich absoluut niet mee bemoeien.
Nu bemoeit ze zich wel met hem terwijl mijn vermoedens zijn dat hij het niet gaat krijgen en dat hij waarschijnlijk het ook niet gaat regelen. Twee jaar geleden is hem dat ook al door de rechter gezegd maar hij zegt dan doodleuk dat hij dat nog niet heeft gedaan.
Kortom sinds er een voogd op toe ziet gaat er niets anders. Afgelopen maanden heeft hij via het kind achterhaald waar we wonen (we hadden een geheim adres) mijn kind zegt afgelopen keren uit zichzelf dat papa heeft gelogen bijvoorbeeld. Kind durfde mij duidelijk niet te vertellen dat ze waren weg geweest tijdens de omgang, terwijl ik op mijn kind zat te wachten bij het kantoor van de gezinsvoogd en ze nog niet terug waren. Ik maak me vreselijk zorgen om van alles. Ik wil niet klagen over de vader maar wat kan ik nog doen?
De gezinsvoogd doet niets aan dat vader echt hulp nodig heeft en vervolgens wordt ik weg gestuurd met dat ik wat aan mezelf moet doen. Dat terwijl ik een maatschappelijk werker heb, een psycholoog heb bezocht en mijn kind alle hulp gun die er nodig is en die hulp aanpak.
De politie maakt wel direct een melding op adres na 15 min bellen en mijn uitleg wie mijn ex is maar de jeugdhulpverlening ziet nog steeds twee ruziende ouders. Ben echt radeloos omdat de vader naar mijn idee ook in de vijf jaar dat ik nu hem niet zie of spreek (wel mailcontact geweest) alles doet om mij kapot te krijgen. Terwijl ik me nauwelijks laat verleiden over het verleden te praten maar de laatste mail erbij pak en zeg: kijk ik heb het over nu! Ook de rechter heeft vorige week gezegd dat hij moet stoppen met zo te praten en zijn financiële toestand maakt dat hij nu geen nacht bij hem slaapt.
Hoe leer ik in godsnaam hiermee te leven? Ik kijk wel steeds verder maar iedere x lukt het hem via het kind onrust te creëren en beseft het kind zelf steeds meer wat er speelt. Daarbij lukt wat de vader graag wil (die uitbreiding) niet door zijn eigen houding want dan moet de andere ouder iets voor hem doen.
De gezinsvoogd heeft ook heus wel hem uitgelegd dat zijn mailtjes naar mij toe niet zo horen en wat hij schrijft niet klopt. En dat hij iets moet doen in die uitbreiding en ook in haar verslag staat wat hij doet wat op dwars liggen neerkomt. Ik zie alleen maar een vader die ondanks alles zijn gedrag niet veranderd. Wat kan ik dan nog naast me bij mijn standpunt houden om het kind mezelf en mijn andere kind te beschermen?
Verbetering
Als verbetering betekent dat vader zijn gedrag verandert, dan is de kans daarop klein.
Ik denk dat je praktische problemen vooral praktisch moet gaan oplossen.
Mailtjes die vervelend zijn ongelezen dorsturen naar de gezinsvoogd onder het motto: ik kan dit niet lezen, als er iets belangrijks in staat hoor ik het graag van u (gezinsvoogd). Dat haalt al veel spanning bij je weg.
De verblijfplaats is bij jou, maar blijkbaar is er in de eerste 3 jaar ook geen omgangsregeling geweest. En nu is elk aspect van de omgangsregeling reden voor conflict. Als hij niet het kind wil halen of brengen, dan is dat maar zo. Blijkbaar lukt het wel op vrijdagmiddag, dus voorlopig is het vooral zijn probleem. Jij hoeft daar geen oplossing voor te bedenken, dat mag de gezinsvoogd doen.
Mogelijk speelt het conflict over alimentatie op de achtergrond een grote rol.
Een paspoort voor een kind van 2 heb je nodig om naar het buitenland te reizen. Is dat voor vakantie? Via de rechter kun je inderdaad vervangende toestemming krijgen. Zo ook voor behandelingen.
Ik neem aan dat er sprake was van geweld in de relatie. Is er ook sprake van geweld tegen het kind? Ziet de gezinsvoogd daarop toe? Was het uitje-zonder-toestemming een risico, of was het leuk voor het kind maar vervelend voor jou?
Voorlopig denk ik dat je blij kunt zijn dat er een gezinsvoogd tussen zit, zodat jij niet direct met hem hoeft te onderhandelen en je kunt richten op de praktische problemen.
Tsjor
Tjor: paspoort of id
een paspoort of id heb je voor een kind niet alleen nodig om naar het buitenland te gaan maar ook bij gebruik van gezondheidszorg. In het ziekenhuis of bij een arts moet iedereen zich kunnen identificeren. Omdat een bijschrijving in het paspoort al jaren niet meer kan, betekend dat feitelijk dat iedereen gewoon legetimatieplichtig is.Tot 14 hoeven ze het alleen niet altijd bij zich te hebben.
Drie problemen
Wat ik hier hoor zijn drie problemen: omgang, alimentatie en gezamenlijk gezag.
Vader wil de omgang uitbreiden maar woont 200 km verderop. Er is nu begeleide omgang.
Van een middagje begeleide omgang naar bij vader blijven slapen zitten wat tussenstappen, namelijk onbegeleide omgang en de omgang uitbreiden. Als er risico is op geweld dan kun je om uitbreiding van de begeleide omgang vragen zodat vader in een gecontroleerde omgeving kan wennen aan wat langere bezoekjes. En daarna onbegeleide omgang met checks bij het kind door de gezinsvoogd of het wel (lichamelijk/geestelijk) goed gaat. Pas dan kan er sprake zijn van blijven slapen.
Vader wil meer omgang en heeft de mogelijkheid om te reizen, voor jou is dat veel lastiger dus dan reageer je afwijzend op zijn verzoek of jij de helft van het reizen op je wil nemen, praktische bezwaren.
Alimentatie is makkelijk, hij betaalt het door de rechter vastgestelde bedrag tot de rechter een andere uitspraak doet. Als hij minder wil betalen moet hij dat in gang zetten.
Als hij dat doet, prima. Doet hij het niet, zijn zaak.
Gezamenlijk gezag is het lastigst. Vraag opnieuw aan de vader of hij toestemming wil geven voor een identiteitsbewijs, je hebt dat immers nodig als kind eens naar een zorgverlener gaat. Mocht vader de toestemming niet willen geven, opnieuw naar de rechter.
Geeft vader geen toestemming voor zwemles )bij ons in het dorp willen ze daar twee handtekeningen voor), eerst met de gezinsvoogd overleggen of zij nog een poging wil wagen, komt daar ook niets uit opnieuw naar de rechter.
De gezinsvoogd is er om de communicatie op gang te helpen, ze is geen psycholoog en heeft duidelijkheid nodig. Jij bent de moeder en hebt het hoofdverblijf toegewezen gekregen van de rechter. Je gunt je kind een vader en werkt mee aan de omgang maar je wil wel dat het veilig is en daar spreek je de gezinsvoogd dus ook over. En je wil dat het rustig opgebouwd wordt.
Wat geen toestemming geven betreft maak je het glashelder dat je het eerst netjes vraagt, dat je hele normale argumenten hebt, dat je de gezinsvoogd vraagt of zij er doorkomt en dat je voor alles wat echt wel noodzakelijk is desnoods vervangende toestemming vraagt.
Inschrijving op school, toegang tot zorg, zwemles, allemaal domweg noodzakelijk. Een keer met de kinderen kunnen kamperen, ook heel normaal. Van te voren aankondigen dat je een paar dagen in eigen land gaat. Tijdens jouw dagen natuurlijk. Wil vader geen toestemming geven is het meer dan duidelijk dat hij zit te zieken.
Iedere keer opnieuw heel rustig en zakelijk blijven en de gezinsvoogd ieder verzoek dat afgewezen is met vader laten bespreken. Dan komt de gezinsvoogd ook wel tot de conclusie dat gezamenlijk gezag niet werkt en dat helpt jou.
Sterkte!
Allereerst bedankt voor jullie reacties tot nu toe
Over legitimeren: tot nu toe had ik de mazzel dat huisarts, school creche consultatie etc. nog niet moeilijk hadden gedaan. Iedereen kende de situatie. Tot dat ik bij het wijkteam kwam en er ook veel domme dingen zijn gebeurd. Zo ook bij de rechtbank. Ik ben in 2015 ook verhuisd omdat de rechtbank het geheime adres in een beschikking had gezet. Direct daarop ging vader meldingen doen bij consultatiebureau en werd er s nachts gebeld en niets gezegd. Daarvoor heeft de rechtbank uiteindelijk de kosten van de laatste verhuizing betaalt. Dat terzijde, want inhoudelijk juridisch krijgt vader enorm veel krediet en voordeel in twijfel. Maar wettelijk gezien is het vanaf 0 jaar verplicht inderdaad te legitimeren in de zorg. Dus jeugdzorg gezondheidszorg, noem maar op.
Bij het wijkteam waar je voor jeugdzorg terecht moet (vrijwillig kader) begon het ook met dat vader toestemming moet geven. Ook allerlei gedoe van gekomen omdat ze daar een gezin een plan formule toepassen en ik niet wilde dat deze vader informatie over het hele gezin kan inzien met zijn gezag, immers vind ik normaal dat hij geen recht op info over mijzelf en mijn andere kind heeft. Ik ben toen zo er tegen in gegaan dat er uiteindelijk een verzoek tot onderzoek is ingediend bij de Raad voor de Kinderbescherming en ons hele gezin is uitgeplozen. Gevolg was wel dat voor de oudste het onderzoek intern is afgesloten en ik daar geen dusdanige zorgen waren. Tussentijds heeft de gemeente alles geweigerd aan hulp die ik voor de jongste van deze vader aanvroeg en kregen ze alleen van de Raad te horen dat een OTS aan de rechter voor dit kind hun advies was. Alles heeft ruim drie kwart jaar geduurd en omdat er al rechtszaken liepen lag die OTS er al aan te komen ook zonder de gemeente hun aandeel. Vreselijk als ik er aan terug denk
Ook dat terzijde
Wat jij zegt Tsjor, ik kan t nu redelijk handelen door steeds praktisch te blijven denken en mijn emoties er van los te laten. De gezinsvoogd had een mailtafel bedacht, wat wij aan elkaar mailen is met de voogd in CC. Afgelopen jaar heeft het dus voor mij geleid tot dat ik wederom na paar x stront incasseren via de mail heb gezegd: ik mail alleen de voogd terug wat ik vind, zij mag het aan hem doorgeven. Zo is nu mijn tekst aan haar (de voogd) met mijn akkoord aan vader gestuurd met een aanvulling, inhoudende zij heeft er in haar eigen woorden herhaald wat ik ook schrijf. Ik ben benieuwd maar weet ook dat hij het niet gaat regelen en dat de uitbreiding zo niet komt.
Ben ook zeer ontevreden over de voogd. Afgelopen jaar geen plan van aanpak gezien, pas toen er verlenging werd gevraagd door de gezinsvoogdijinstelling heb ik het gekregen vanuit de rechtbank. Daarvoor is ze een keer afgelopen jaar thuis geweest en zijn de doelen niet helder en concreet en dus ook niet schriftelijk aangeboden. Ik was zo vreselijk teleurgesteld dat wij als ouders niet kans krijgen mee te denken en wat mogen vinden op papier. Dat werd met haar chef en nu paar keer gesprek op kantoor gehad. Ik heb me zo naar gevoeld over wat er door haar is gezegd: bijvoorbeeld
"Als ik seksueel misbruikt wordt dan doe ik aangifte." Toen ik aan haar vroeg of ze dat ook deed als het haar eigen man dader was zei ze ja tuurlijk. Ik heb alleen melding gedaan destijds en als ik nu nog aangifte doe dan is dat alleen maar olie op het vuur vind ik. Bovendien zijn er zat vrouwen die bij hun man blijven of geen eens melding doen maargoed
"Ik loop jou werk te doen, je hoort zelf met je ex dit allemaal te regelen" jaja en daarom is een OTS ook nodig omdat wij alles zelf oplossen als ouders.
Ik had enorm veel vertrouwen eind vorig jaar in deze voogd. Na o.a. deze uitspraken vraag ik me wel af of deze vrouw mijn kind boeit. Ze vertelde 19 gezinnen onder haar hoede te hebben.
Vakantie wil ik inderdaad al jaren. Maar bijkomend is dus dat legitimatie i.v.m. zorg op een staat als reden. Wij dragen hier alledrie een andere achternaam, dus dat roept vragen op bij de grens maar ook in de zorg af en toe.
Er is sprake van psychisch geweld, het schreeuwen is vooral waar de kinderen getuige van waren. Lichamelijk heeft mijn ex mij te grazen gehad in de vorm van misbruik en dat is moeilijk te bewijzen vandaar ik het bij melding heb gelaten.
Ik ga nu even proberen op meer reacties tegelijk te reageren:
Met 11 maanden is contact gestopt tussen kind en vader omdat ik terug ben gegaan naar waar ik vandaan kwam, inhoudende: bij mijn ouders, zogenaamde toevluchtsoorden in twee plaatsen en daarna heb ik weer een woning gekregen met urgentie op de plek waar ik met mijn oudste woonde voor ik hem leerde kennen. Daardoor hebben de kids meerdere verhuizingen of tijdelijke plekken gehad te verblijven in korte tijd. Ik ook maar de kids hebben daar enorme schade van gehad en zitten beide op speciaal onderwijs door alle onrust. Vervolgens heb ik nog even kanker gehad in 2015. Dit heeft enorm veel impact op de jongste gehad waar dit topic over gaat. Hij was toen net twee. En de rechtzaken begonnen toen ongeveer.
Tussen 11 maanden drie jaar oud is er geen contact geweest met zijn vader.
In vrijwillig kader is er omgang opgestart via een omgangshuis, daaraan heb ik dus ook maar medewerking verleend. Er is sinds de OTS nu omgang via de gezinsvoogdij en niet meer via het omgangshuis. In het begin van OTS heeft de voogd een aantal keren in de ruimte gekeken, verder zegt iedereen dat t allemaal veilig genoeg is. Mijn mening wordt aan de kant geschoven, bovendien draait vader de zaken om en ben ik degene die de kinderen verwaarloost. Ja kinderen ja, hij roept al jaren dat niet alleen zijn kind maar ook die andere van mij waar hij geen vader van is uit huis moeten worden geplaatst. Dat raakt me ook al weet je niets van aan trekken.
Ze mogen dus heden vanaf even na start van de OTS daar blijven of gaan en staan waar vader heen wil, niemand houdt hem in de gaten. Ook van het verhaal over mijn adres achter halen via het kind malen ze daar niet om. Uitje was met toestemming dus en kind weet niet beter. ja ik vind het lastig en zorgelijk
Ben niet blij met de voogd maar probeer zeker de praktische kant te zien, al is het een gemene …..
Begeleide omgang, vergeet het maar
Tussenstappen? Dat wilde het omgangshuis wel destijds maar die kon niet de overdracht tussen kind en vader voor mij doen. Aangezien er laatste x politie aan te pas moest komen, begin ik er niet meer aan in mijn eentje en was dat de reden dat het omgangshuis zei dan kunnen we jullie niet verder helpen. Er heeft van mijn kant een jaar iemand van Humanitas klaar gestaan om kind over te dragen aan vader maar vader zorgt elke keer voor dat of de omgang stopt of er iets anders tussen te zetten waardoor ik of me ook terug trek of hij weer reden heeft gevonden problemen te maken en dus te frustreren.
Deze gezinsvoogdij zien geen redenen om rustig op te bouwen of tekijken naar wat goed is voor het kind. vergeet het maar. Een kind blijft altijd recht op zijn vader houden. Drank, drugs, hele dag porno aan. Enige wat ze doen is luisteren naar zijn verhalen over mij, en naar zijn ouders die hem jaren steunen (lees boetes, totall loss auto's schades betalen, gat in zijn hand bijvullen en de voogd gelooft alles. Ze ziet wel wat hij doet maar hij gaat niet veranderen
En ik? Ik ben al paar keer ingestort inderdaad. Waardoor ik er ook echt niet florisant (hoe je t ook schrijft) bij zit en ja ben jaren moe geweest. Eerst door de relatie zelf, dan door op de vlucht zijn. Toen woog ik zo weinig en alles wegzetten onder stress. Dan blijkt dat je kanker hebt... ben nog ruim twee jaar moe geweest al was ik gelukkig genezen verklaard. Als ik niet met spoed was opgenomen destijds en niet die enorme pijn had gehad was ik doorgegaan en was t uitgezaaid geweest.
Die enorme strijd doet me nog steeds meer pijn dan die tijd dat ik ziek was. Toen kon ik veel beter egoistisch denken en hoop hebben.
Vader is zeer door trapt, hij pakt gewoon alles om mee te slaan en empathisch vermogen is nul. Als ex partner kan ik zo nog langer maken dit verhaal. Maar ik probeer hier vooral als moeder van ons kind in te staan. Ik leef vooral verder met de cirkel van invloed en de cirkel van verantwoordelijkheid. Heb ik invloed op hem? Waar heb ik wel invloed op? Draag ik verantwoording voor hem of de voogd? Waar ben ik wel verantwoordelijk voor?
De antwoorden op die vragen haal ik ook weer uit jullie reacties. Ik vind alles enorm rot en ik heb toch het gevoel dat hij nog steeds ook vijf jaar verder nog steeds invloed op mij uitoefend en dat hij die kans middels de OTS heeft door te gaan met mij pesten. Hij is namelijk degene die er vorige week op zitting zonder advocaat zat en de OTS nodig vindt omdat hij anders verwacht zijn kind niet meer te zien.
Zo wordt het spel gespeeld. Sorry voor me negatieve gedachten. Ik schrijf hier natuurlijk niet voor niks. Heb depressieve periode van dit en begin dit jaar ging het vet goed met deze vrouw hier. In paar maanden tijd heeft de voogd er puinhoop van gemaakt
Fransien
Is wel mooi hoe jij dat van elkaar scheidt, die drie dingen. Ondertussen heeft het verband en komt vader met het niet kunnen opbrengen van halen en brengen en gaat de voogd daarin mee. Want om het voorstel tot uitvoering te krijgen wil meneer eerst dat de alimentatie verlaagd wordt. Dat is dus al omgang en alimentatie.
Trouwens had ik al verteld dat deze man ook nog een dochter van bijna 17 heeft? Ik app wel eens met haar moeder die tot haar twaalfde geen cent heeft gezien van deze vader. De alimentatie van mij is vastgesteld op 150- euro maandelijks. daarbij heeft de rechter rekening gehouden met dat hij aan de moeder van zijn andere kind 100 euro betaalde. dat heeft hij tot eind vorig jaar gedaan en toen vond hij opeens 25 euro ook voldoende. Hij heeft zichzelf dus al 75 rijker gemaakt maandelijks.
Deze moeder haar situatie vertoont alle gelijkenissen aan ergernissen die ik heb. Met enig verschil in haar inkomen en woonsituatie die verschillen met mijn situatie. Waardoor zij hem aan kosten niet nodig heeft. maar wel dezelfde kennis deelt aan hoe hij communiceert en alles bij elkaar liegt en daarmee het heel ver schopt. Ik heb dit ook al aan de voogd uitgelegd.
Ik heb de gezinsvoogd dit gezegd en appjes laten zien tussen mijn ex en de moeder van zijn dochter. Daarvoor had ik haar meer zakelijker uitgelegd dat ik zie dat als het kind 16 is hij geen mm anders doet.
Overigens: de moeder heeft toen zijn dochter ongeveer drie jaar was vermoedens van seksueel misbruik van hem bij hun dochter bij de politie gemeld. Daardoor heeft hij o.a. zijn dochter ook jaren niet gezien en nadat er geen bewijzen waren was hij gen verdachte meer en kwam er gelijk weer omgang.
Ontwarren
Ga delen ontwarren!
De alimentatie is door de rechter vastgesteld en dat staat dus niet ter discussie. Als vader dat aangepast wil hebben dan gaat dat via de goede kanalen.
Alimentatie heeft niets met omgang te maken, dus alle verwarring hierbij afkappen.
Vader heeft tot nu toe de mogelijkheid gehad om van en naar de omgang te komen, dus het is onzin dat hij geen mogelijkheid heeft om kind te halen en te brengen.
Jij zit in de bijstand en hebt moeite om de eindjes aan elkaar te knopen omdat je nog aan het terugvorderen van schulden bent. Jij kunt de reis niet betalen.
Je bent akkoord met dat vader kind ziet, maar je bent niet akkoord met extra belasting voor jullie gezin zowel financieel als qua tijd.
Je legt de omgang geen strobreed in de weg maar je stelt wel je grenzen.
En ja, je hebt domweg een identiteitsbewijs nodig, dat is verplicht bij allerlei dingen en als hij niet wil is het opnieuw naar de rechter.
Klopt wat je zegt
Ik vind precies wat jij zegt Francien. Dat ontwarren lukt mij wel. Ik raak opnieuw in de knoop van de gezinsvoogd. Die oppert hem te helpen met betalen van de benzine. En tijd te besparen.
Ik werk mee, is ook onderwerp in gesprek met de voogd geweest. Zij ziet ook de juridische kant en zegt als je als moeder niet mee werkt ben je weigerende ouder en per definitie fout. Kind staat centraal. Dus exact
We zijn allemaal eens over dat ik faciliteer in de zin dat omgang tussen andere ouder en kind mogelijk is.
Vader legt inderdaad kms af heen en terug. Nu rijdt hij heen en na de omgang van ruim 2,5 uur terug. Dat is 1x heen, zoon zien en 1x terug. Maakt bezwaar dat bij nacht slapen hij 1x heen en 1x terug moet kind halen en volgende dag 1x heen moet kind afzetten en 1x terug naar zijn huis. Los van wie hij is snap ik dat hij dubbele kosten maakt.
Meer begrip heb ik voor mezelf en weet dat hij mijn probleem niet is. Ik voel me daarin gesteund wat je schrijft.
Het onderhandelen met de voogd over wat ik eigenlijk zelf met mijn ex zou moeten oplossen (wat dus enorme strijd en energie kost en niets oplevert voor het kind zelf) Hoe sta je daarin? Ik stel mijn grens maar voel me door zo strak te blijven een slechte moeder. Ik weet dat ik daar misschien psychologische hulp nodig bij heb sterker te worden en me niet meer zo te voelen.
Een identiteitsbewijs, ik schuif t al jaren nu van de baan 
zinloos
Ik ben wel in staat als straks zo ver is dat hij een nacht kan slapen omdat het vader gaat lukken... op dat moment te zeggen: o ja ik wou graag een identificatie.
Ik heb dit nl. uit emotie paar maand terug zo gezegd tegen de gezinsvoogd.
Ik kan t ook nog zo voorstellen, hij wil uitbreiding
en ik kan akkoord gaan zodra ik de handtekening van vader voor een paspoort krijg.
Ik heb het toen zodanig gesteld dat ik het ook nog zo kan spelen zodat vader mij een vakantie gunt en met zijn halfzus zoals ik ons kind ook een vakantie met vader gun. Dus dat het identificatiemiddel ook voor vader is als hij het nodig heeft met ons kind. Maar dat heeft niets veranderd. Niet bij de voogd en niet bij vader
Ik geef toen ik voel me zwak maar zakelijk gezien zie ik het en wil ik het. het lukt alleen niet in de praktijk met deze mensen. of het ligt aan mij.
consistent
Voor wat hoort wat klinkt goed maar is een valkuil. Ik denk dat je bij alles moet overwegen, en dat doe je echt al genoeg, wat haalbaar is voor je kind. En wees daar consistent in en blijf daar korte concrete tekst over herhalen, gebaseerd op wat al aan de orde is geweest.
Bereid je voor op een gang naar de rechter voor een ID voor je kind pas als dat aan de orde is. Anders kunnen er allerlei verdwalende verhalen omheen ontstaan en bovendien heb je al een uitspraak van een rechter die dat niet nodig vond.
Wordt er ergens naar een ID gevraagd en kun je er echt niet omheen, maak dan die gang naar de rechter. En doe dat niet als 'voor wat, hoort wat', je bent niet in de gunstenbusiness, je doet wat nodig is voor je kind.
Ik wens je heel veel sterkte want dit is echt een nare zaak. Hopelijk heb je wel wat goede mensen om je heen die jou kunnen steunen als zullen ze het misschien niet altijd begrijpen, want het is een wondere wereld met zo'n gezinsvoogd.
Het is ook maar een mens en die kan ook ontmoedigd raken en het gebrek aan medewerkering van je expartner in jou schoenen schuiven.
Houd vol en uiteindelijk gaat de rechter erover, niet de gezinsvoogd.
Communicatie
Wat ik in je verhaal lees is dit geen vader waar je makkelijk de communicatie mee kunt verbeteren. Houd het dan ook vooral zakelijk en ga niet in op verhalen van de 'zorg' dat jij de communicatie zou moeten verbeteren. Daarvoor is die man te moeilijk. Je houdt het zakelijk en beperkt. Je gunt je kind contact met vader, maar je eigen mogelijkheden zijn beperkt en het zal van vader zelf moeten komen.
Houd het commentaar over vader ook wat neutraal en kort, houd je bij de feiten, en probeer niet op het gemoed van de zorg te spelen. Meestal werkt dat alleen maar in je nadeel. Laat hem maar grote verhalen ophangen. Jij herkent je daar niet in. En dat laat je ook zien.
AnneJ
Ook zo voelde ik me inderdaad toen ik dat op t laatst zo stelde. Wat kan een ander het slechte in je naar boven halen he.
Als ik nu besluit dat aan de rechter voor te leggen is dat deels uit rancune en evenveel uit rechtvaardigheid dat het in kind zijn belang is en wettelijk gezien nodig. Antwoord van de voogd was, door mijn aanwezigheid gaan zorgverleners akkoord zonder ID en dat is waar. Gelukkig gaat ze niet mee op vakantie en momenteel/voor dit jaar heb ik t al opgegeven. Maybe next year nieuwe kansen.
Bovendien is middels het verslag ook voor de rechter duidelijk hoe het zit. Want in haar verslag heeft de voogd het zeker gemeld dat vader zonder opgaaf van reden geen medewerking verleent en is het in die zin aan de rechter voorgelegd nog afgelopen week. Op dit moment klopt het dat de uitspraak destijds letterlijk weergegeven luidde: een kind van drie kan prima op vakantie in eigen land. En wacht ik wel op de volgende blokkade. En inderdaad moet het ten gunste van kind zelf zijn. Maar ik vind ook dat mijn ex daarmee ons in de greep houdt. het weerhoudt mij en de oudste ook van vakantie in buitenland tenzij we de jongste elders parkeren. En dat elders parkeren is ook van vader afhankelijk want verder heb ik geen redelijk netwerk waar ons kind dan kan verblijven. Bovendien heb ik geen lust in vakantie natuurlijk op deze manier
Verder begrijp ik ook wat je zegt, we zijn allemaal mensen en er zijn mensen zonder begrip. Is altijd makkelijk praten, ik moet uiteindelijk uitvinden wat werkt. Ik heb echt veel aan alles wat hier wordt gezegd.
Dank je wel. Ik heb enorm veel lieve mensen op mijn vrijwilligerswerk en sociale contacten die nog steeds luisteren. Jarenlang mensen in mijn omgeving die alles op de voet volgen. Mij zien instorten en de draad weer oppakken omdat ze er letterlijk naast staan. Drie jaar heb ik alleen maatschappelijk werk om tafel gezeten.
Voor iedereen die weer beetje puf heeft in gelijke situatie: weer naar buiten gaan, je niet schamen voor hoe een ex je noemt maar gewoon eruit gooien helpt
Heb veel support en ondanks dat niemand iets concreets kan doen, zie ik weer steeds meer mezelf in plaats van diegene die vijf jaar geleden van me over was. Door mijn rechtvaardigheidsgevoel klopt er gewoon een hoop niet
Maar opgeven staat onderaan mijn lijstje
De beschikking van de uitspraak is er ook nog niet. Wie weet komt er nog een veelbelovende tekst in te staan.
idd
Klopt AnneJ Ik ben ook niet Jezus of degene die t allemaal dan maar oplost
Ik hoor vaak mezelf zeggen dat ik er niet voor ben vaders manco s aan te vullen.
En het klopt ook wat betreft hoe ze naar mij kijken.
Eerst heb ik me nauwelijks laten uitlokken over verleden te praten.
Vervolgens vroeg de voogd naar waarom ik ergens zo in stond en zag ik dat als vraag naar uitleg.
Vervolgens was het weer ouders diskwalificeren elkaar.
Afgelopen zitting heeft mijn advocaat wel heel goed verweer gevoerd over de feiten die nu al jaren worden verzameld waar geen waarheidsvindging is gedaan. Toch staat er een hoop dat in mijn nadeel werkt en is precies wat jij verwoord, ene oor in andere uit
Maar ik ben ook mens en t is af en toe beestachtig en dan lukt niet altijd mijn tong af te bijten. 