Zoon wil niet meer naar vader toe.
We zijn al jaren uit elkaar, relatie tussen mij en ex is goed.
Zoon is jaren met plezier naar z'n vader gegaan maar de laatste 1,5 jaar wordt de zin om te gaan steeds minder en het begint steeds meer een strijd te worden om hem daar heen te krijgen.
Zoon probeert het aan te geven maar er wordt niet geluisterd. Hij wordt daar volgens hem erg klein gehouden en voelt zich niet welkom. Heeft bijvoorbeeld geen huissleutel, hij is bijna 16. Er wordt erg naar de schoolresultaten gekeken en vergeleken met zijn makkelijker lerende zusje. Zoon doet zijn best maar leert niet makkelijk. Probleem is vooral stiefmoeder, alweer volgens zoon, ik ben er niet bij en kan niet goed inschatten hoe het echt is, en het zusje. Zoon zou wel regelmatig zijn vader en broertje willen zien maar niet meer weekenden en de helft van de vakanties.
Mijn ex staat niet echt open voor een gesprek nadat ik een aantal maanden geleden boos werd omdat hij vergeten was zoon op te halen na een training en zoon een uur in het donker heeft moeten wachten bij een verder verlaten trainingscomplex.
Wat zouden jullie doen? Zoon vrijlaten of hij wel of niet gaat? Of 'm toch dwingen? En hoe zouden jullie dat naar je ex brengen?
Wellicht eerst deze ruzie uitpraten: 'Mijn ex staat niet echt open voor een gesprek nadat ik een aantal maanden geleden boos werd omdat hij vergeten was zoon op te halen na een training en zoon een uur in het donker heeft moeten wachten bij een
verder verlaten trainingscomplex.'
Eventueel gesprek openen, dat zoon tegen jou klaagt en dat je dat vervelend vindt. Zonder nog dingen te noemen en zonder aan te vallen.
Zoon laten opschrijven wat hij zou willen (sleutel, niet steeds op zijn kop krijgen over het leren, meer contact met vader en broertjes, zonder zusje).
En dan samen een oplossing vinden. Wellicht bijvoorbeeld wisselen: zoon is daar als zusje daar niet is. Of: ander moment met vader alleen, andere activiteit. Of: in de vakantie een korte periode met vader alleen. Of, nou ja, er zijn wellicht nog meer ideeën.
Tsjor
16 jaar. Dat is oud genoeg om het aan de zoon over te laten. Bespreek met hem wat hij nog wel met zijn vader wil en of hij nagedacht heeft hoe hij wel contact met zijn vader kan houden. Richt je vooral op je zoon en ik zou zeggen niet op vader, daar ga je allang niet meer over.
Ik zou het niet meer via vader doen. Ik zou zoon coachen; hem laten vertellen wat en hoe hij zou willen bij vader. Zo stimuleer je hem voor zichzelf op te komen. Helpt dat niet dan maakt hij op een bepaald moment de keus om niet of minder vaak en/of korter naar zijn vader te gaan. Dat was het dan. Lastig maar niets aan te doen. Moet jij je ook niet verantwoordelijk voor voelen denk ik. Vind je het moeilijk als hij niet meer naar zijn vader zou gaan?
Op de leeftijd zou ik het bij je zoon laten. Hem helpen in hoe hij met zijn vader kan omgaan. En hem wel serieus stimuleren om naar zijn vader te gaan maar zeker niet dwingen. Dat mag vader zelf regelen. Dit zou ik waarschijnlijk wel zo bespreken je ex.
Boosheid uiten tegen z'n vader vanwege te laat komen na de training? Zoiets kan wel eens gebeuren en waarom wordt jij dan boos op hem? Zoon zou boosheid kunnen uiten naar zijn vader, jij niet lijkt me. En je zoon is al 16, dan zou hij toch al redelijk zelfredzaam moeten zijn. En dus een oplossing moeten kunnen bedenken: hoe kom ik weer thuis?
Ik zou er ook niet tussen gaan staan. Hier wil zoon van vijftien al ruim een jaar met periodes niet naar vader. In het begin heb ik van alles geprobeerd, gepraat als Brugman, met name met zoon, maar dat zet geen zoden meer aan de dijk en leverde uiteindelijk ook hier in huis conflicten op. Ik heb het daarom meer en meer losgelaten. Nu, als zoon een afspraak heeft met vader en hij begint te mopperen dat hij niet weet of hij wel wil gaan, stuur ik een appje naar vader dat zoon er niet uitkomt en dat hij, als hij behoefte heeft aan duidelijkheid, misschien zelf even met zoon kan afstemmen. Dat doet hij dan, en dan verneem ik de uitkomst van zoon. Soms gaat hij dan wel, soms niet. Vader koppelt overigens zelden iets aan mij terug dus ik heb geen idee wat hij ervan vindt. Ik kan hun relatie niet opkalefateren. En doordat zoon niet meer ontvankelijk is voor mijn input, kan ik hem ook niet meer helpen er anders mee om te gaan. Ik heb het dus grotendeels losgelaten.
Ik zou trouwens niet weten waarom je niet even boos mag worden als ex je kind vergeet. Lijkt me een heel normale reactie. Niet meer willen praten door een ex die een keer boos is omdat je je kind bent vergeten op te halen? Of is dat een (te) grote ruzie geworden? Dan zou ik alsnog een keer sorry zeggen dat ik zo uit mijn slof ben geschoten.
AnneJ schreef op 14-04-2021 om 22:11:
16 jaar. Dat is oud genoeg om het aan de zoon over te laten. Bespreek met hem wat hij nog wel met zijn vader wil en of hij nagedacht heeft hoe hij wel contact met zijn vader kan houden. Richt je vooral op je zoon en ik zou zeggen niet op vader, daar ga je allang niet meer over.
Dit inderdaad. Mijn oudste zoon was 14 toen hij bij zijn vader wilde gaan wonen, maar was binnen een maand weer terug bij mij LOL!
Mijn jongste zoon was ook ongeveer 14 toen hij bij zijn vader ging wonen. Die is daar blijven wonen. (Kwam wel regelmatig een weekend weer naar mij)
Die pubers kunnen makkelijk zelf beslissen wat ze willen.
Omnik schreef op 15-Ik zou trouwens niet weten waarom je niet even boos mag worden als ex je kind vergeet. Lijkt me een heel normale reactie. Niet meer willen praten door een ex die een keer boos is omdat je je kind bent vergeten op te halen? Of is dat een (te) grote ruzie geworden? Dan zou ik alsnog een keer sorry zeggen dat ik zo uit mijn slof ben geschoten.
Ik zou niet weten waarom je wél boos zou worden. Het is vervelend, maar meer ook niet. Vader is ook maar een mens, kom op zeg. Het is niet zo dat hij de baby een hele dag in een bloedhete auto heeft achtergelaten. Vergeten jullie nooit iets?
Meike: Ik vergeet van alles maar niet als de veiligheid in het geding komt. De locatie waar gehaald moest worden is nou niet echt een fijne locatie, er wordt ook regelmatig drugs gehandeld dat soort werk. En ik had ex die dag er nog aan herinnerd dat hij zou halen. Normaal doe ik dat en breng zoon dan naar ex. Voor zoon was het vooral een bevestiging hoe weinig hij gezien wordt in het gezin daar. Ex hoeft al heel weinig te doen, ik regel het er omheen, maar dat kleine beetje is dan toch blijkbaar te moeilijk.
Ik zou dan zeker wel contact houden met mijn kind via de telefoon ipv boos ophangen als mijn kind dan belt en aangeeft dat hij zich onveilig voelt. Dat heb ik nu maar gedaan. Vervolgens heeft ex naar zoon geen excuus aangeboden alleen gezegd dat hij zich niet als een puber moet gedragen toen zoon aangaf niet zo blij te zijn. Ja, duh, hij is 15 (nu bijna 16, toen net 15), dan gedraagt hij zich als een puber want hij is een puber.
Ippel: de spullen die meegaan naar de training zijn niet mee te nemen in het ov. Als iedereen al weg is na de training, er mag tenslotte niet nagekletst worden ivm corona en de avondklok valt er weinig meer te organiseren. Dan belt zoon mij en ik was onderweg naar de andere kant van het land, daarom zou ex halen. Er is best iemand bij ons in de stad die even naar mijn huis in dezelfde stad wil rijden maar niet zoon naar ex brengen, die woont namelijk niet in de buurt.
Lastig, ben zelf in geval van een scheiding erg voor regelmatig contact met beide ouders en een goede verstandhouding tussen ouders. Kan je zoon dit niet met zijn vader bespreken, en dan vooral benoemen wat hij wél wil en kijken naar wat daarin mogelijk is? En bespreken wat hij vervelend vindt en hoe daarin tegemoet kan worden gekomen naar hem toe. Hem dwingen werkt vaak averechts.
Overigens vind ik het vergeten van je zoon erg slordig en niet raar dat je daar een beetje boos om wordt. Nu is hij zestien en had ook zelf even kunnen bellen, maar dit had ook bij een jonger kind kunnen gebeuren. Mijn ouders zijn me vroeger ook wel eens vergeten op te halen, was een jaar of 14/15 geloof ik. Waren beide in slaap gevallen op de bank. Ben terug naar binnen gegaan (er waren daar wel nog mensen binnen) en naar huis gebeld en toen schrokken ze zelf ook en waren ze er zo.
MeikeT schreef op 15-04-2021 om 10:38:
[..]
Ik zou niet weten waarom je wél boos zou worden. Het is vervelend, maar meer ook niet. Vader is ook maar een mens, kom op zeg. Het is niet zo dat hij de baby een hele dag in een bloedhete auto heeft achtergelaten. Vergeten jullie nooit iets?
Nou precies omdat je zelf ook maar een mens bent dus.
MeikeT schreef op 15-04-2021 om 10:38:
[..]
Ik zou niet weten waarom je wél boos zou worden. Het is vervelend, maar meer ook niet. Vader is ook maar een mens, kom op zeg. Het is niet zo dat hij de baby een hele dag in een bloedhete auto heeft achtergelaten. Vergeten jullie nooit iets?
Hoe moeilijk kan het zijn om te onthouden dat je je eigen kind moet ophalen van een verlaten terrein in het donker? Ik zou meer dan boos worden als dit met mijn ex zou zijn afgesproken en hij "vergeet" dat.
Ik zou overigens er wel naar toe werken dat je zoon zelf van en naar training kan gaan. Als daar spullen bij horen die niet in het ov kunnen dan zou het te overwegen zijn om die spullen op de club te laten. Of een andere sport te kiezen, een 16 jarige moet naar mijn idee wel zelfstandig dit soort dingen kunnen ondernemen. Met een jaar of twee is hij misschien het huis al uit en dan moet hij zich ook zien te redden.
Bolmieke: daar hebben we het rijbewijs voor, zodra het kan gaat zoon beginnen met rijlessen. Nog een halfjaartje wachten. Spullen kunnen niet op de club blijven want zoon traint op meerdere locaties. club, regio, landelijk en internationaal. Dus ik rijd wat af voor de hobby van zoon. Met veel plezier overigens.
hij moet afspraken maken als ouders zijn dus hij zeg ik wil niet meer daar papa toe dan moet je dat zeggen en afspraken maken niet dat hij iest zeg en niet woord gefluisterd
je moet okaar praten en dan goeie afspraken maken
dan komt het wel goed
Poezie schreef op 15-04-2021 om 13:28:
[..]
Hoe moeilijk kan het zijn om te onthouden dat je je eigen kind moet ophalen van een verlaten terrein in het donker? Ik zou meer dan boos worden als dit met mijn ex zou zijn afgesproken en hij "vergeet" dat.
hier ben ik het ook mee eens!