Zie er heel erg tegen op
Hallo mensen,
Mijn ex(vriendin) heeft het een paar weken geleden uitgemaakt, en we hebben een kleine van nog geen jaar.
Mijn ergste nachtmerie is dus uit gekomen.
Heb het er momenteel heel erg moeilijk mee en kijk er heel erg tegen op om straks in mijn eentje voor die kleine te zorgen, en hier voel ik me dan weer heel slecht bij.
En zit er ook nog heel erg mee dat ik mijn maatje dus kwijt ben.
En het is mischien gek maar ben ook nu al bang dat ik nooit meer iemand ga vinden.
Weet dat dit nu wel mijn minste zorg zou moeten zijn maar toch.
de beste tip die ik je kan geven, is: zet alle angsten over het alleen moeten doen en of je nog wel iemand vindt, opzij en ga totaal de verbinding met je kindje aan. Wees de beste vader of moeder die je kan zijn, geniet van elke moment voor zover je kan. Het gaat waanzinnig snel allemaal, over een aantal jaar komt jouw tijd heus nog wel en een toegewijde vader of moeder is onwijs aantrekkelijk als partner. Echt pak deze tijd om je te verbinden met je kindje, daar zul je nooit spijt van hebben. succes
Dag,
Zojuist aangemeld op deze site voor steun en verhalen van lotgenoten.
Ik zit ah begin van echtscheiding, komt van mijn kant. De ergste boosheid van zijn kant heb ik al mogen ervaren. Sinds zondag zijn er pas gesprekken over hoe nou verder.
Het is heel lastig en verdrietig om hier doorheen te komen maar ik houd mij vast ad toekomst. Als alles achter de rug is en ik met kind gesetteld in nieuwe omgeving ben zal ik vast nog even moeten bijkomen maar op termijn is dit het beste. Tis makkelijk om dat zo op te schrijven maar er is ook nog steeds twijfel. Niet of ik nog gelukkig ga worden met hem maar of ik mijn kind niet iets vreselijks aandoe en of ik uiteindelijk wel gelukkiger ben alleen met ons kind of dat ik spijt krijg. Herkenbaar?
excuus Anoniem2014 mijn post was nav die van MRI ik dacht dat dat de openingspost was. Ik herken wel wat in jouw gevoelens zo staat mijn man er ook in. Ik sta dus ad andere kant. Wat ik tegen mijn man vertel is dat ik hem maar zeker ook mijzelf geluk gun. Van onze kant hebben we alles al geprobeerd maar de twijfel aan mijn kant die blijft. Op een gegeven moment moest ik deze beslissing nemen hoe zwaar en moeilijk dat ook is. Wat mij betreft blijf ik ook maatjes met mijn man als hij dat toelaat. De liefde is er nog steeds maar dan anders weet niet wat er tussen jou en je vriendin speelt. Heb je het gevoel dat jullie er alles aan gedaan hebben bv relatietherapie of tijdelijke break?
Natuurlijk kun je het! Waarom zou je het niet kunnen? Er zijn veel mensen je voor gegaan en daar kun jij je kracht in vinden. Op dit moment komt het op je af, dat is te begrijpen. Zijn er mensen in je omgeving waar je mee kunt praten? Als dat niet het geval is, ga kijken naar lotgenoten groepen of iets van een maatjes programma.
Je zit nu een rollercoaster die niet van start is. Je suist die eerst heuvel af en dat is de diepste. Er zal nog veel komen, maar uiteindelijk komt het allemaal goed.
Ben je onzeker over wat je moet doen in bepaalde situaties met je kind? Ga er over lezen en als je een mensen kent met kinderen, vraag hoe zij bepaalde dingen doen.
Wat het belangrijkste is: probeer je wellicht negatieve gevoel over je ex niet te tonen aan jullie kind, hoe moeilijk dat ook soms is. Schrijf het van je af in een dagboek, neem bokslessen op de moment dat je kind bij je ex is, maar wees je bewust dat het jouw gevoel is.
Heel veel sterkte