willen beide huis niet uit
Ha,
Mijn man en ik gaan al lange tijd heel slecht en hebben al vaker een echtscheiding overwogen. De reden waarom we niet doorzetten is ook omdat we beiden ons huidige huurhuis met betaalbare huur niet willen/kunnen verlaten. De consequentie voor degene die eruit gaat is namelijk dat die de stad uit moet omdat een betaalbare huurwoning niet te krijgen is hier en we beide niet kunnen kopen. Mijn man is ZZP-er en getroffen door Corona. Dus nu nauwelijks inkomen. Ik heb een redelijk inkomen maar werk op tijdelijke contracten en dus ook niet zeker of ik een duur huis in de vrije sector op lange termijn kan betalen.
We hebben een kind van 14 dat ons uiteraard beide nodig heeft. Een verhuizing naar een andere plaats van een van de ouders heeft ook voor haar grote consequenties.
Stel we komen er samen niet uit. Wie bepaalt dan wie in het huis mag blijven wonen? Gaat daar dan een rechter een oordeel over vellen?
Inkomsten.
"Maar goed, ik snap ook wel dat als hij 0 inkomsten heeft, het reeël is dat ik opstap."
Als het huis op één van jullie beider naam moet komen te staan, gaat het dan wel lukken na de inkomenstoets om de huur en overige vaste lasten ieder apart te betalen?
Ook is je man ZZP'er, hij heeft geen/weinig inkomsten, krijgt hij dan wel een huurcontract op zijn naam?
Ik zou eerst samen aan de tafel gaan zitten. Jullie zijn al jaren bezig om te gaan scheiden. Dan nog maar even doorbijten. Inschrijven voor huurwoning(en), financiën op orde, banen op orde en ieder wat reserves.
Hoe het ook verder gaat, jullie gaan hier beide niet ongeschonden uitkomen. Praten, overleggen en samen zoeken naar oplossingen.
Als je beide wilt scheiden zul je dat samen mogelijk moeten maken.
dochter
"Ze zal nooit fulltime bij 1 ouder gaan wonen denk ik. Ik wil dat ze daar zuiver in kan kiezen, en niet dat het van invloed is op wie het huis krijgt. of weg moet."
Ik weet niet of het wel zuiver is om haar te laten kiezen. Ze is 14, en inspraak moet ze zeker krijgen, maar misschien moeten jullie voor haar kiezen.
Anders denk je dat ze 'vrij' kiest, maar kiest ze vooral iets om haar ouders niet te kwetsen. Of een van de ouders (die ze het zieligst vindt) niet te kwetsen. Misschien is het beter om zelf een plan te maken en haar dat voor te houden en haar vervolgens de mogelijkheid te geven om daar eventueel (praktische) aanpassingen op voor te stellen.
Weet iemand trouwens of het mogelijk is ergens onafhankelijk en vrijblijvend advies te krijgen (zonder meteen een dossier op te bouwen) over hoe je je kind zo min mogelijk narigheid bezorgt bij de scheiding? Helpt Villa Pinedo bij zoiets?
Groeten,
Temet
